1148441054

Najczęściej stosowaną metodą oczyszczania biogazu z siarkowodoru jest utlenianie biologiczne, które polega na dostarczeniu powietrza do gazu, a następnie przepuszczeniu go przez czynną warstwę biologiczną. Inną popularną metodą jest przepuszczenie surowego biogazu przez zbiornik zawierający rudę darniową, czy kolumnę filtracyjną wypełnioną węglem aktywnym, związkami żelaza bądź innymi substancjami wiążącymi siarkowodór.

Wytwarzanie i zagospodarowanie biogazu niesie ze sobą wiele korzyści.:

• przyczynia się do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych (CH4 wpływa 21-krotnie mocniej na ocieplenie klimatu niż CO2, w około 18-u % przyczynia się do efektu cieplarnianego),

• zmniejsza emisję tlenków azotu, (w Polsce za emitowanie N2O w 69% odpowiada rolnictwo),

• powoduje mniejsze użycie surowców kopalnych, a tym samym znaczne ograniczenie odprowadzania do atmosfery SO2 (ok. 100-krotne) oraz tlenków azotu (3-krotne), w porównaniu z emisją ze spalania węgla,

• zmniejsza zanieczyszczenie wód powierzchniowych i podziemnych

• znacznie redukuje odory, o około 80%.

Zanieczyszczenie środowiska oraz zwiększone wymogi w zakresie dopuszczalnych stężeń, powoduje szukanie nowych rozwiązań w technologii przemysłowej, tym samym wzrasta zainteresowanie materiałami węglowymi, jako skutecznymi adsorbentami w procesach oczyszczania gazu, jak również rozdzieleniu jego składników. Do uwolnienia biogazu od niepożądanych zanieczyszczeń stosuje się głównie węgle aktywne, które są dobrymi adsorbentami gazów i par. W krajach uprzemysłowionych około 20% produkcji tych węgli odnajduje swoje zastosowanie w procesach adsorpcji z fazy gazowej.

2. Adsorbenty

Adsorbenty - to porowate ciała stałe o silnie rozwiniętej powierzchni wewnętrznej, na której zachodzi adsorpcja. Różnią się przede wszystkim właściwościami adsorpcyjnymi, szerokością i kształtem porów, wielkością i charakterem powierzchni.

Najczęściej stosowane adsorbenty to adsorbenty węglowe (węgle aktywne), mineralne (zeolity, żele krzemionkowe, tlenek glinu) oraz mineralno-węglowe (związki glinu i krzemu z dodatkiem fazy węglowej). Wśród adsorbentów istotną rolę odgrywają adsorbenty węglowe, charakteryzujące się bardzo rozbudowanym i zróżnicowanym układem porów, dużą selektywnością w stosunku do adsorbowanej substancji, stwarzające szerokie możliwości