1194638449

198

Część IV: Sytuacja zbierania zeznań.

tów do wszystkich możliwych); dokładność (stosunek relacji poprawnych do rzeczywiście przytoczonych); ostrożność (stosunek odpowiedzi typu nie-wiem, do sumy odpowiedzi nie wiem i błędnych); proporcje treściowe (stosunek faktów nieistotnych z punktu widzenia akcji do liczby faktów istotnych z punktu widzenia opisu zdarzeń); rodzaje błędów. Analiza jakościowa może zostać przeprowadzona z wykorzystaniem tabeli 3.

W drugiej części analizy jakościowej eksperymentator dokona analizy istotności różnic między rezultatami zeznań uzyskanymi w wariancie A i wariancie B eksperymentu, z zastosowaniem yj (Ferguson, Takane, 2002, s. 233 i nast.).

W trzeciej części analizy jakościowej eksperymentator dokona obliczenia współczynnika korelacji punktowo-dwuseryjnej w celu ustalenia siły związku między udziałem w jednym lub drugim wariancie eksperymentu (zmienna dychotomiczna) a wskaźnikami rezultatów zeznań świadków, np. liczba błędów typu dodanie (zmienna ciągła) (Ferguson, Takane, 2002, s. 481 i nast.).

Bibliografia

Gudjonsson G.H., 2003: The Psychology of Interrogations and Confessions: A Handbook. Chichester, John Wiley and Sons.

Marten Z., 1990: Wstąp do psychologii sądowej. Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Różańska-Kowal J., Stanik J.M., 2006: Zastosowanie Skali Ustosunkowali Interpersonalnych (SUI) J.M. Stanika w psychologicznej diagnozie normy i zaburzeń. W: Stanik J.M., red.: Zastosowanie wybranych technik diagnostycznych w psychologicznej praktyce klinicznej i sądowej. Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. Stanik J.M., 1985: Badania nad psychologicznymi uwarunkowaniami wiarygodności zeznań świadków. W: Waltoś S.: Świadek w procesie sądowym. Warszawa, Wydawnictwo Prawnicze.

Stanik J.M., 1986: Psychologiczna problematyka zeznań świadków. W: Tyszkiewicz L.. red.: Wybrane zagadnienia psychologii dla prawników. Warszawa, Wydawnictwo Prawnicze.

TOKARZ M., 2006: Argumentacja. Perswazja. Manipulacja. Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.