1155786356

1155786356



14

12

10


480

510

trzeba wziąć Vmę o średnicy d

„ « „ » 14 mm «    »    -    12,5 „

io

o

560 „

II «

. 1

1 .

■ - \

r—wi

1

i

i

\

1

T X

1 *

\

r

...i --

L_-

—----


0 ile pewność /> byłaby z góry przepisana, to z wykresu wyznaczyć można najmniejsze D/ó.

Ogólnym wyrazem zależności między' pewnością a stosunkiem c jest równanie: (z—a) (y—ó)=C, z czego dla t«250.000 po wyznaczeniu liczb a} h, 0 otrzymamy:


z—a

-\- h = a



<!


V


350 — 440


+ 3



c

O/ QJ

Z

CX.

O

z=y& ^oo

/?y.v. • >.

Wykres pewności i naprężeń c dla stałej trwałości technicznej i

Najwyższe naprężenie użytkowe przyjęto o*«= ^*2670.


Dla często używanych wyciągów przyjąć można wyższą trwałość, np. T=2,6.10”, i'==025,000. Wtedy otrzymamy inną hiperbolę na y a najmniejsze z wypadnie około 630. Równanie zaś dla p otrzyma inne liczby a, b i 6’:



400

-JS5+8


. (27,/)


(Dok. nnst.).


Inż. Dr. Aleksander Pareński.

Stosunek odpływu do opadu w klimacie wilgotnym o równomiernie

rozłożonym opadzie.

(Dokończenie).

3. Formuła autora.

Bardziej zbliżymy się do rzeczywistości, jeżeli się uda zbudować taką formułę do obliczenia stosunku tj*=A : N, w której będą uwzględnione takie czynniki pierwszorzędne, jak wielkość powierzchni, oraz topografja dorzecza i jako formułę czysto empiryczną — bo tylko taką zastosować tu można — oprzemy ją o wiarygodny materiał spostrzeżeniowy i pomiarowy.

Wartość stosunku r\ jest rozmaitą w rozmaitych okresach czasów, nie da się ona nawet w przybliżeniu określić w okresie miesięcznym. Może się bowiem zdarzyć, że w ciągu miesiąca w badanem dorzeczu opadu nie było, czyli 2V«=0, wówczas wartość tę:

A liczba skończ.

i- jf= —o--00

należy w rachunku opuścić.

Rozmaitość tych wartości ilustruje zestawienie podane w tabeli II-giej z przekrojów rzeki Innu z roku 1900.

Najmniejsze wartości stosunku 77 występujące (w tabeli II-giej) w późnej jesieni we wszystkich przekrojach Innu wskazują na pewną regularność odpływu bez względu na opad a maksima tej wartości występujące późną wiosną w miesiącu czerwcu przekraczając wartość jedności ilustrują przy małym opadzie wiosennym, tajanie śniegów i lodów górskich, nagromadzonych w miesiącach zimowych.

Oprócz tego tabela Il-ga wykazuje jasno, że do wyznaczenia średniej wartości stosunku odpływu do opadu nie wystarczają zupełnie spostrzeżenia jednoroczne, w którym to czasie może się zdarzyć, że nawet średnia objętość opadu — dla tej samej kategorji topograficznej dorzecza — będzie większa dla większej powierzchni, aniżeli dla mniejszej.

Powyższy przykład przedstawia obraz o charakterze typowym i bardzo wyraźnym (alpejskim), w którym (jak w innych dorzeczach o topografji jednostajnie rozłożonej) stosunki odpływu do opadu układają się z pewną regularnością.

Na większe trudności ujęcia w pewne ramy omawianego zagadnienia, natrafia się przy badaniu dorzecza o topografji

mieszanej (Dunaj ma pod Wiedniem po przyjęciu Innu F== ==» 101,551 km2, ?7=0-553, a wyżej pod Vilshofen F= 47,674 km2, 7] = 0*52) lub też przez kilka kategoryj topograficznych stopniowo przebiegajacem (Wisła). Miesięczne oraz roczne różnice wartości stosunku rj są tu znaczniejsze, a czas występowania w ciągu roku największych i najmniejszych wartości 77 wogóle określić się nie da.

Jako przykład występowania w róźuych czasach, w dorzeczu o topografji różnej, maksimów i minimów wartości 77 podano w tabeli III-ciej zestawienie stosunków hydrologicznych z dwóch przekrojów Wisły.

W przekroju pierwszym (Obłaziec kat. II) występuje maksimum stosunku r\ w kwietniu jako rezultat tajania śnie-gów, gdy przeciwnie w przekroju pod Sierosławicami w tym miesiącu stosunek ten przybiera jedną z najmniejszych wartości, aby w dwa miesiące później zdążyć do minimum. Ta odwrotność występuje tu jaskrawo także w jesieni.

Powyższe zestawienie również jaskrawo oświetla stosunki opadowe roku wilgotnego, w którym średnia wartość rocznego opadu w dorzeczu źródeł Wisły dobiega 15O°/0 wartości średniej z czterdziestu lat, a średni opad dla przekroju w Sierosławi-cach również znacznie przekracza średnią z dłuższego okresu czasu.

Z przykładów podanych w tabelach I. i II. można także wnioskować o objętości retencji podpowierzchniowej.

Znaczne różnice między wartościami stosunku 77 występują nietylko w poszczególnych miesiącach różnych przekrojów badanego dorzecza w tym samym roku, lecz także między war-; tościami średniemi z różnych lat. Są one tu wprawdzie znacznie ; mniejsze, lecz dochodzą do 100°/0 i więcej. (Dniestr pod Zaleszczykami, pow. dorzecza 24,601 km2} najmniejsze 77=0*279 w r. 1899 a największe 77=-0*519 w r. 1907).

Z powyższego powodu przyjęto do rachunku wartości średnie na 77 z szeregu lat. Oczywiście, że wartości te będą dokładniejsze z większej ilości lat, jak z mniejszej.

Wprawdzie operowanie wartościami średniemi ma także swoje ujemne strony, mianowicie uzyskany niemi obraz traci na jaskrawości barw. Dodatnią stroną tej metody jest możność



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
S20C 409120813302 a; i? ie 14 12 10 a c A 2 19 1/ 15 13 11 9 t 5 3 1 Fetting Pledsc efer to the
Kuroko no Basket full 1355501 ATSUSHIMURASAKIBARA SEIJURO AKASHI 12 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 1
4?PRE-ALGEBRA: Quiz 8.2 - Answer Key 1. Which of the points (-2, 12), (-1, 12), (3, -10), and (-2, 1
14 12 10 2 Sp oJf=- u■ y)= - Ajl-u *    * 361 L * foiesani^dtź0zKg (
Image81 •*SKRZYNKA BEZPIECZNIKÓW 14    12 10 8 6 4 2 mmi s ’[i mu 15   &nbs
P26 09 12 12 10.30-13.30 grupa BC MASAŻ STEMPLAMI 15.10.2012    pon 7.30-10.30 grupa
70581 t944568 18    15 16 i ( 14 12 10 10 8 6 13 11 9 U) 4 3 17 23. 71 1315 a _iio
16 S. 14 S. 12 S. 10 S. 8 s. 6 s. 4 S.2 s. Os. 10 w. 20 w. 30 w. 90 w. 150 w. 210
42738 Zdjęcie036 (14) .1: II " s? a " « T! © a 5:5« B s Ili 0,1 18.0 13-3 V.7 12.0 12.4 10
59b597522f4f3d1c lanie chemat iej ■’5i> S ć y ? ;r > 8    8,5 (8)

więcej podobnych podstron