2852046709

2. Co każdy logik wiedzieć powinien ... 10

(3x)A(a;) =~ ({a:: A(x)} — 0) ~ (3x)A(x) = {a;: A(a:)} = 0 (\fx) ~ A(x) = {a:>l(a:)} = V (3x) ~ A{x) =~ ({a;A{x)} = 0)

Sposób odczytania powyższych wzorów wyjaśnijmy na przykładzie wzoru pierwszego. Stwierdza on, że „Dla każdego x, A{xY' jest równoważne stwierdzeniu, że „zbiór x mających własność A (w taki sposób odczytujemy zapis: {x : A(a:)}) jest równy zbiorowi wszystkich przedmiotów V”. Z kolei np. wzór ostatni czytamy w sposób następujący: „dla pewnego x, nie jest tak, że x posiada własność A wtedy i tylko wtedy, gdy nie jest tak, że zbiór a>ów nie mających własności A jest zbiorem pustym”.

Powyższe wzory mogą służyć już jako podstawa graficznej interpretacji zdań z kwantyfikatorami. W diagramie Yenna:

cały prostokąt symbolizuje zbiór uniwersalny V. Obszar I symbolizuje zbiór {x : A(x)}, zaś obszar II symbolizuje zbiór {a;

Niepustość danego zbioru zaznaczamy na diagramie umieszczając znak „+” na obszarze symbolizującym dany zbiór. To, że dany zbiór jest pusty, zaznaczamy na diagramie stawiając na obszarze reprezentującym ten zbiór. Fakt zaś, że dany zbiór jest uniwersalny, zaznaczamy na diagramie stawiając na części prostokąta poza obszarem symbolizującym ten zbiór. To, że dany zbiór nie jest uniwersalny, zaznaczamy na diagramie umieszczając znak „+” poza obszarem symbolizującym ten zbiór. W ten sposób powyższe wzory można przedstawić w sposób graficzny. Otrzymamy następujące diagramy Venna przedstawiające prawdziwość lub fałszywość wyrażeń utworzonych za pomocą kwantyfikatorów: