2852046870
II Recenzje i omówienia
Asumpt do rozwoju językoznawstwa historyczno-porównawczego dało odkrycie przez Anglika Wiliama Jonesa tekstów sanskryckich1, które stały się główną podstawą rekonstrukcji języka praindoeuropejskiego, czyli prajęzyka, będącego punktem wyjścia dla wszystkich języków tworzących rodzinę indoeuropejską.
Najbardziej nurtujące problemy dla młodogramatyków to, m.in.: ustalenie stopnia podobieństwa między językami oraz ustalenie rodzin językowych i ich prajęzyków. W praktyce sprowadzało się to do wykrywania praw fonetycznych, czyli regularnych zmian ewolucyjnych w obrębie fonetyki języków indoeuropejskich.
Naukowe językoznawstwo zatem zaczęło się od paradygmatu historyczno-porównawczego, w którym dominowało izulujące ujęcie faktów fonetycznych. Wkrótce miało się to zmienić, dając w rezultacie nowy paradygmat lingwistyczny -strukturalizm, w którym słowem kluczem stało się pojęcie struktury, systemu, opozycji, funkcji.
3.2 Ojcem strukturalizmu europejskiego jest szwajcarski lingwista Ferdynand de Saussure, który wyłożył założenia strukturalizmu w książce Kurs językoznawstwa ogólnego, gdzie postuluje:
'ó by językoznawstwo potraktować autonomicznie, czyli odciąć je od wszelkich powiązań kontekstowych, jak społeczeństwo, użytkownik języka, kultura i jej systemy semiotyczne;
S by przedmiot językoznawstwa, język, traktować jak społeczny system znaków, konwencjonalnych i arbitralnych, odznaczających się dwustronnością, tzn. stroną signifie ‘znaczone’ i signifiant ‘znaczące’;
•S by oddzielić synchroniczne badania języka od badań diachronicznych, czyli opis statyczny od ewolucyjnego;
•f by język traktować jako abstrakt (langue) odróżniając go od tekstu (parole) i od działalności mownej społeczności językowej, (language);
'ó by związki paradygmatyczne - na osi pionowej systemu językowego - odróżniać od związków syntagmatycznych - na osi poziomej tego systemu.
Stało się to dla językoznawstwa strukturalistycznego zbiorem aksjomatów powszechnie akceptowanych, choć czasem twórczo modyfikowanych.
Strukturalizm był w swej istocie zbiorem wielu szkół, które polemizując ze szwajcarskim uczonym, zawsze traktowały go jako punkt wyjścia. Owe szkoły struk-turalistyczne - by je przypomnieć - to:
'ó praska szkoła lingwistyczna, czyli funkcjonalizm;
'ó glossematyka Kopenhaskiego Koła Lingwistycznego;
•S francuska szkoła lingwistyki socjologicznej z Andre Meilletem na czele, akcentująca problemy dyferencjacji języka na odmiany wewnętrzne, także unifikację, w wyniku której powstaje język standardowy. Z jej doświadczeń korzystała praska szkoła strukturalistyczna, formułując teorię języka ogólnego i stylów funkcjonalnych;
'ó londyńska Szkoła Firthowska;
144
Sanskryt to język literacki starożytnych Indii.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
II Recenzje i omówienia kognitywna dała asumpt do rozwoju językoznawstwa kognitywnego, które jest ob
II Recenzje i omówienia one m.in. do tworzenia sztucznej inteligencji i maszyn komunikujących się z
II. RECENZJE I OMÓWIENIA MODEL SAMOUCZĄCEGO SIĘ SYSTEMU NAWIGACJI W NIEJEDNORODNYCH, ROZPROSZON
II. RECENZJE I OMÓWIENIATEORIA ADAMA ŁYSAKOWSKIEGO A PRAKTYKA „PRZEWODNIKA BIBLIOGRAFICZNEGO” W lata
II Recenzje i omówieniaSUMMARY Linguistics today Linguistics today, the first decade of XXI century,
RECENZJE, OMÓWIENIA I SPRAWOZDANIAPERSPECflVA Legnickie Studia Teologiczno-Historyczne Rok XIV 2015
więcej podobnych podstron