2906542642

7] PARAMETRY KINETYCZNE REAKCJI 125

Ryc. 3. Wyznaczanie stałej Michaelisa (K_m) i szybkości maksymalnej reakcji (V) na przykładzie reakcji hydrolizy histydyny, katalizowanej przez dezaminazę histydy-ny (7).

Różne symbole na wykresie odpowiadają różnym czasom inkubacji: (O) 2 godz., (A) 3 godz., O 4 Rodź.

(U.3) Vt = ([A]₀ - [A]) + K_m (n ([ A]₀/[ A]),

skąd otrzymujemy dalej zależność:

(II-4) --= V— !n([Alo/[A]>.

Dokonując innych przekształceń równania II.3. otrzymamy dwie dalsze zależności liniowe:

(TT 5)

t 1 ([A]o ~~ [A]) 1 K_m

ln([A]₀/[AJ) V Lln([A]₀/[A])j ^ V

ln([A]₀/[A]) +

([A]₀ - [A]) V [ ([A]₀ — [A])

Z postaci równania (II.5.) widać, że wykres zależności t/ln([A]₀/[A]) od ([A]₀ —[A])/ln([A]₀/[Al) opisuje linię prostą przecinającą oś rzędnych w punkcie o wartości K_m/V i o nachyleniu równym 1/V przypominając tym znany, stosowany w metodzie szybkości początkowych wykres zależności [A]/v od v. Podobnie równania (II.4.) i (II.6.) określają linię prostą wyznaczającą kinetyczne parametry reakcji w sposób podobny jak w znanych wykresach zależności v—v/[A] i l/v— 1/[A].

Omówione wyżej sposoby wyznaczania parametrów kinetycznych reakcji enzymatycznej przebiegającej wedle schematu 1, są proste w konstrukcji i posiadają tę zaletę, że teoretycznie umożliwiają ich wyznaczenie