4126968820

Rys. III/5. Wyznaczanie współczynnika tarcia metodą Pawłowa: a) schemat, b) układ sił działających na walec, c) układ sił działających na połowę pasma; siły F i N są mierzone niezależnie za pomocą dwóch dynamometrów

Inny sposób polega na wykorzystaniu warunku chwytu (rys. III/6). Z warunku równowagi sił działających na materiał wynika:

p R cosa_max = R sina_max    (III. 17)

czyli:

p = tga_max    (in.18)

gdzie a_max jest graniczną wartością kąta chwytu: jeżeli cx< CX_max - materiał jest wciągany pomiędzy walce, gdy a> Om_ax - uchwycenie materiału nie nastąpi. Wykorzystując (III. 18) oraz związki geometryczne (rys. M/6):

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Rys. III/8. Schemat wyznaczania współczynnika tarcia metodą spęczania próbki klinowej Należy zwrócić
4. Zalecenia 4.1. Przedstawienie wyników pomiarów Temat 1. Wyznaczanie współczynnika tarcia metodą
skan0136 Roztwory i równowagi fazowe 139 Rys. 4.5. Wyznaczanie współczynnika aktywności metodą krios
Skrypt PKM 1 00085 170 Rys.4.22 Przyjąć współczynnik tarcia na gwincie, klinie i podparciu „nakrętki
skanuj0125 (15) Rys. 6.17. Wyznaczanie momentów tarcia: a) na gwincie, b) na powierzchni oporowej Mo
Skrypt PKM 1 00085 170 Rys.4.22 Przyjąć współczynnik tarcia na gwincie, klinie i podparciu „nakrętki
70 TRIBOLOGIA 1-2010 Liczba cykli b) Liczba cykli Rys. 6. Wykresy zmian współczynnika tarcia
wymaganiar bmp 3. Roztwory rzeczywiste Rys. 3.24. Wyznaczenie współczynnika aktywności f2 z pomiarów

więcej podobnych podstron