4189283839

Modelowanie rzeczywistości geograficznej w systemach informacji przestrzennej 59

tów liniowych - łańcuchy powinny być tak formowane, aby odzwierciedlały kompletne roz-różnialne obiekty. W pewnych przypadkach obiekty liniowe złożone dzielimy pseudowęzłami na odrębne łańcuchy, aby wyróżnić ich części o szczególnych cechach i nadać im status obiektów niezależnych.

Zapis obiektów powierzchniowych w modelu topologicznym łańcuchowym polega na zestawianiu uporządkowanej liczby łańcuchów, tworzących kolejne obszary. Zapis ten jest identyczny jak zapis topologii obszarów - tabela 14. Jednak w tym przypadku, dla odtworzenia kształtu obiektów nie są konieczne znaki łańcuchów. Nie podlega także zapisowi nieskończona przestrzeń P_Q, która nie jest obiektem realnym rysunku mapy.

Podsumowanie cech modelu topologicznego łańcuchowego

Model topologiczny łańcuchowy uwzględnia relacje pomiędzy obiektami w ramach jednej konkretnej mapy (warstwy). Elementarną jednostką strukturalna obrazu mapy jest łańcuch wektorów, określany w skrócie jako łańcuch. W modelu tym występują następujące związki pomiędzy obiektami: topologia węzłów, topologia łańcuchów i topologia obszarów. Związki te zostały jako przykłady zapisane w tabelach 12, 13, 14 i 15.

Obiekty o reprezentacji punktowej nie zawierają zapisu topologii, obiekty liniowe posiadają topologię węzłów i łańcuchów, obiekty powierzchniowe mają topologię węzłów, łańcuchów i obszarów. Zapis topologiczny umożliwia wykonywanie wszechstronnych analiz na obiektach mapy.

Obiekty punktowe są reprezentowane przez punkty lub węzły izolowane. Łańcuchy spełniają dwie funkcje: reprezentują obiekty lub ich części oraz tworzą granice obiektów powierzchniowych. Zatem granice obszarów nie są dublowane, zmiana granicy jednego obszaru jest jednocześnie zmianą granicy obszaru przyległego.

Warstwy modelu topologicznego łańcuchowego zintegrowane są w zaawansowanych pakietach GIS z tablicami relacyjnej bazy danych, które mogą zawierać dane identyfikacyjne, topologiczne, geometryczne oraz szerokie dane informacyjne o poszczególnych obiektach warstwy (mapy).

Model topologiczny łańcuchowy charakteryzuje się bardziej oszczędnym zapisem niż model elementarny, ponieważ łączy segmenty linii łamanych w jedną całość, stąd posiada wyższą organizację obrazu mapy niż model elementarny. Model topologiczny łańcuchowy jest modelem szeroko stosowanym w praktyce. Jednak należy się spodziewać, że będzie wypierany przez zaawansowane modele obiektowe. W modelu łańcuchowym obiekty nie występują jako zwarta całość, lecz budowane są z elementów strukturalnych. Również zapis przestrzeni (obrazu mapy) nie jest całkowicie zintegrowany z bazą informacyjną, te zapisy przechowywane są w rozdzielonych plikach powiązanych identyfikatorami. Właśnie te cechy dezintegracji zapisu oraz dominacja struktury obrazu dostarczają głównych argumentów za poszukiwaniem obiektowych modeli zapisu przestrzeni i informacji.

Model obiektowy topologiczny

Ideą przewodnią w poszukiwaniach obiektowego zapisu mapy jest doprowadzenie zapisu do takiej postaci, w której użytkownik systemu widzi obiekty całościowo, jako kompletne jednostki rzeczywistości geograficznej. W takim widzeniu obrazu mapy schodzą na dalszy plan elementy strukturalne obiektów, tak bardzo istotne w modelu topologicznym elementarnym i łańcuchowym.