606616550

606616550



12 KS. JERZY ZAREMBA

10.    JEDNOSTKA I WSPÓLNOTA — Egoizm? — Przymierze eschatologiczne — Świat i historia jako dialog.

11.    PRZYSZŁOŚĆ W TERAŹNIEJSZOŚCI — Funkcja interpretacyjna — Objawienie i proroctwo — Apokaliptyka.

12.    SĄD I KRÓLESTWO BOŻE — Sąd — Usprawiedliwienie — Sens Krzyża — Śmierć karą za grzech — Współumieranie z Chrystusem — Miejsce zbawienia — Królestwo Poże.

13.    ZMARTWYCHWSTANIE W ŚMIERCI — Wstępna ocena — Reinterpretacja prawdy o zmartwychwstaniu — Nieśmiertelność a zmartwychwstanie — Eschata w śmierci — Zmartwychwstanie indywidualne — Dominacja duchowości.

14.    ZAKOŃCZENIE LITERATURA ZUSAMMENFASSUNG

1. WSTĘP

Życie wieczne.

Nie jest bez znaczenia, że w wyznaniu wiary prawda o zmartwychwstaniu nie tylko łączy się ściśle, ale zdaje się identyfikować z życiem wiecznym stanowiącym eschatologiczny wymiar antropologii teologicznej, tak w aspekcie jednostkowym jak i wspólnotowym. Udzielanie się bowiem Boga „twarzą w twarz” u kresu historii zarówno indywidualnej jak i powszechnej nie jest wydarzeniem jednostkowym, „egoistycznym”, ale dokonuje się w w ramach więzi międzyosobowej wspólnoty communio sanctorum i w atmosferze miłości. Już choćby z tej racji, że zbawienie jest udziałem w trynitarnym życiu Bożym, z konieczności posiada charakter dialogiczny na płaszczyźnie wymiany życia, tak w aspekcie horyzontalnym jak i wertykalnym uwzględniającym w planach Bożych ciągłość w nieciągłości: wypełniony w zmartwychwstaniu transcendentalny wymiar naszej własnej historii, bo jest ono zarówno darem jak i zadaniem.

To też skłania nas do podjęcia refleksji teologicznej na temat zagadnień z zakresu eschatologii, ze szczególnym uwzględnieniem proponowanego tu, nowego w pewnej mierze, ujęcia problemu śmierci i zmartwychwstania przy zastosowaniu pojęcia przemiany. Poruszany przez wielu współczesnych teologów problem ten wymaga wielu przemyśleń, bo związany nierozerwalnie z życiem wiecznym posiada ogromne znaczenie praktyczne w życiu chrześcijańskim.

Na to połączenie zwrócił uwagę list Kongregacji Wiary z dnia 17 maja 1979 roku, który nawiązując do artykułu wyznania wiary o życiu wiecznym, stwierdza jednocześnie:    „jeśli zmartwychwastania nie ma,



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
60 KS. JERZY ZAREMBA Jedność wspomnianych elementów stworzonej wolności — jakimi są autonomia i
14 KS. JERZY ZAREMBA Treść pojęcia „życie wieczne Jeśli chrześcijanie — czytamy we wspomnianym
16 KS. JERZY ZAREMBA gającej swymi korzeniami tamtego stwierdzenia biblijnego opisu stworzenia: A wi
18 KS. JERZY ZAREMBA By zachować nienaruszoną treść wspomnianego artykułu wiary a równocześnie wyraz
20 KS. JERZY ZAREMBA tego grobu, zstąpienie do otchłani (w pewnej jego interpretacji), trzeci dzień
22 KS. JERZY ZAREMBA rej podmiotowość wpisana cielesność zmierza do wypełnienia, nie bez bólu istnie
24 KS. JERZY ZAREMBA dżinie nauk teologicznych, zamykającej poniekąd jej systematyczne ujęcie w osta
26 KS. JERZY ZAREMBA udzielającą się tak na miarę swej nieskończoności jak i naszej postawy otwarcia
28 KS. JERZY ZAREMBA tylko na płaszczyźnie wertykalnej ale i horyzontalnej communio sancto-rum. Więź
30 KS. JERZY ZAREMBA Utrum resurrectio sit naturalis... Swoistą interpretacją takiego spojrzenia na
32 KS. JERZY ZAREMBA stanowi go to, co jest zależne jedynie od Boga a w ostatecznym rezultacie właśc
34 KS. JERZY ZAREMBA Pneumatologiczny aspekt eschatologii. Pneumatologiczny a zarazem trynitarny asp
36 KS. JERZY ZAREMBA stworzonego a w paruzji jako powtórnym, pełnym chwały przyjściu Syna przynosi p
38 KS. JERZY ZAREMBA ny sens pozornie nic nie znaczącym momentom i zdarzeniom naszego życia w histor
40 KS. JERZY ZAREMBA wstaniu, stanowiącym jego owoc, pełna skuteczność odkupienia, nic dziwnego, że
42 KS. JERZY ZAREMBA cięż nadzieją zmartwychwstania, rodzi się z niewłaściwego w tym wypadku stosowa
44 KS. JERZY ZAREMBA Jak zatem łatwo stwierdzić powiązanie teologii rzeczy ostatecznych z nauką o
46 KS. JERZY ZAREMBA Kategoria życia wiecznego. Zmartwychwstanie w ujęciu chrześcijańskim to nadanie
48 KS. JERZY ZAREMBA Chrystusa można odnieść — mutatis mutandis — również do śmierci, sądu

więcej podobnych podstron