683539533
ków degradacji środowiska, reprezentowanie stylu życia i zachowania człowieka nie szkodzącego środowisku [Balicki 1994, s. 341]. Edukacja ta pobudza świadomość ekologiczną, kształtuje postawy proekologiczne, wpływa na formowanie postępowania zgodnego z poszanowaniem środowiska naturalnego.
Jak podkreślają K. Górka, B. Poskrobko i W. Radecki [1998, s. 45], cele edukacji ekologicznej mogą być osiągnięte jedynie poprzez jednoczesne ekologiczne nauczanie i wychowanie. Istnieje kilka nurtów edukacji ekologicznej. Nurt konserwatywny, opierający się na naukach o Ziemi, opowiada się za przekazywaniem rzetelnej wiedzy o przyrodzie bez zagłębiania się w aspekty społeczne i gospodarcze. Zwolennicy nurtu radykalnego podkreślają rolę bezpośredniego kontaktu człowieka z przyrodą (ekologia głęboka) kosztem gruntownej wiedzy o środowisku (patrz rozdział I. 6). Najbardziej powszechny wśród popularyzatorów edukacji ekologicznej jest nurt umiarkowany, wiążący wiedzę z wychowaniem i działaniem w myśl filozofii ekorozwoju. Według tej koncepcji „edukacja ekologiczna powinna dostarczać rzetelną wiedzę o środowisku, przemawiać do naszej wyobraźni, rozbudzać w nas z jednej strony sumienie ekologiczne, z drugiej zaś wrażliwość na piękno i bogactwo natury, a także kształtować umiejętność i chęć działania na rzecz środowiska" [Kiełczewski 1999, s. 146].
Edukacja ekologiczna kładzie mniejszy nacisk na przekazywanie słuchaczom wiedzy teoretycznej, większy zaś na umiejętności praktyczne, działanie, kształtowanie zainteresowań i odpowiedzialności za własne czyny. Najnowsza koncepcja pracy dydaktyczno-wychowawczej zakłada realizację programów w ramach zintegrowanych przedmiotów. Szczególną rolę odgrywają tu umiejętności i kompetencje nauczyciela, a dopiero na drugim planie znajdują się przekazywane przez niego informaqe merytoryczne. Jak więc widać, edukacja ekologiczna ma charakter holistyczny: poznawanie przyrody odbywa się poprzez poznanie własnej osobowości, uruchamianie wyobraźni i możliwości intelektualnych, pobudzanie do tworzenia. Ekologiczna oświata to sposób życia, szacunek dla przyrody, osobiste zaangażowanie w sprawy środowiska. To także prowadzenie zdrowego stylu życia i przekazywanie tego modelu innym: rodzinie, uczniom, kolegom, znajomym.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
67945 PwTiR023 44 Rozdział 2 pagowaniem rekreacji jako elementu stylu życia współczesnego człowieka.
efekcie rozwarstwienia, nie tylko nie ma jednego stylu życia Polaków, ale nie ma też stylów życia pr
zachowania człowieka w społeczeństwie W 4 (11) Zachowania antyspołeczne - deindywiduacjaOsobowościow
zachowania człowieka w społeczeństwie W 4 (4) Zachowania prospołeczne - empatia i pobudzenie Osobo
CCF20091122 004 kwencji. Jedna z nich jest szczególnie ważna. Skoro zachowanie człowieka * zależy od
P1070866 Zmiany stylu życia mniejsze zainteresowanie usługą typu nocleg ze śniadaniem, zachowanie ur
stwa globalnego problemów najbliższego środowiska życia i pracy człowieka. Badania te nie uwzględnia
13881 ScannedImage 8 Działalność człowieka odnosi się w jakiś sposób w jakiś sposób do środowiska. Z
Agata Sobków ki, jej stylu życia oraz środowiska, w którym żyje, po drugie - klasyfikowanie wszystki
1557671F3839973721251v0929172 n Kultura Społeczność h Styl życia ■ Rodzina Zachowanie człowieka
PSYCHOLOGICZNE ASPEKTY ZACHOWAŃ CZŁOWIEKA W ŚRODOWISKU PRACY (CZYNNIKI PSYCHOFIZYCZNE) - W. 8
rozpoznania zachowania człowieka b ia cecha osobowości. reprezentują podstawowe zmienne, które
61698 P1070866 Zmiany stylu życia mniejsze zainteresowanie usługą typu nocleg ze śniadaniem, zachowa
Styl żvda składowvr odróżniany Jest od pojedynczych zachowań, zachowania składowymi stylu życia.
rozpoznania zachowania człowieka b ia cecha osobowaści. reprezentują podstawowe zmienne, które
Cele programu promocji zdrowia: 1. Kształtowanie zachowań (stylu życia) i warunków sprzyjających zdr
więcej podobnych podstron