7186603140

1990

Nr kol. 996

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLISKIEJ

Seria: BUDOWNICTWO z. 69

Kazimierz FURTAK POLITECHNIKA KRAKOWSKA

NOŚNOŚĆ NA ZGINANIE ELBiENTÓW ŻELBETOWYCH

Streszczenie. W artykule omówiono ważniejsze prace polskich autorów dotyczące nośności przekrojów normalnych zginanych elementów żelbetowych. Pod uwagę brano publikacje, które ukazały się w centralnych czasopismach technicznych oraz drukowane w materiałach konferencji ogólnopolskich. Przeprowadzono analizę podanych rozwiązań autorów polskich oraz przedstawiono główne kierunki prac zagranicznych w zakresie omawianego tematu.

1. WPROWADZENIE

Przez nośnośó na zginanie rozumie się tu największy moment zginający, jaki jest w stanie przenieśó rozpatrywany przekrój normalny prostopadły do oai podłużnej elementu analizowanego elementu w strefie dominującego działania momentu zginającego.

W zależności od charakteru i rodzaju działających obciążeń można rozróżnić między innymi nośnośó doraźną, długotrwałą (reologlczną), zmęczeniową, eksploatacyjną. Poza tym nośnośó może byó rozpatrywana w ujęciu deterministycznym, probabilistycznym lub półprobabilistycznym.

Zagadnieniem nośności przekrojów normalnych elementów żelbetowych zajmowali się teoretycy i badacze żelbetu od zarania stosowania tego materiału do wznoszenia konstrukcji budowlanych i inżynierskich. Rozwój teorii i ich weryfikacja doświadczalna miały miejsce przede wszystkim w pierwszej połowie bieżącego stulecia. W rezultacie ustalono podstawowe założenia dotyczące pracy i nośności przekrojów żelbetowych poddanych działaniu momentów zginających.

Podane założenia i rozwiązania oparto przede wszystkim na wynikach prac eksperymentalnych, w których podstawowymi wielkościami mierzonymi były odkształcenia stall zbrojeniowej i - rzadziej - betonu oraz działające siły zewnętrzne. Następnie - zakładając ważność prawa płaskich przekrojów, wapółodkształcalność betonu i stall zbrojeniowej w strefie ściskanej oraz (najczęściej) pomijając współpracę betonu w strefie rozciąganej - aproksy-mowano bryłę naprężeń ściekających tak, aby były spełnione warunki równowagi przekroju oraz występowała zgodność wartości wielkości obliczonych z pomierzonymi.