7349810942

komorne, zgłosiła taką poprawkę: "Pewnie, że to prawda. Ale jak mi się dzisiaj dziewczyna w niedzielę wystroi w suknię jedwabną, włoży lakierowane pantofle i jeszcze na głowę kapelusz, to to przecież nie ma najmniejszego sensu." Chuda osoba w wyleniałych skunksach podjęła z irytacją: "Takiej to ja powiadam od razu, żeby mi się zabierała szukać sobie innego miejsca, boja potrzebuję służącej do tego, żeby robiła, nie do tego, żeby się stroiła lepiej niż ja i żeby chodziła na spacery z żołnierzami." - Temu każda z pań musiała przyznać słuszność, nawet milczenie pani Cecylii - tym razem oznaczało zgodę.

Pani Warkoniowa znowu przypomniała sobie taką rzecz: "Dobrze, ale jakie te sługi są głupie, to przechodzi ludzkie wyobrażenie. Kiedy umarł mój mąż i jeszcze nikt nic nie wiedział, o piątej słychać od frontu dzwonek. Sługa poczciwa, zapłakana, wychodzi do przedpokoju i z kimś się tam ujada, z jakąś klientką, nie chce jej wpuścić. Powiada: «Kiedy pan mecenas pani nie przyjmie.» A tamta mówi:

«Jak to nie przyjmie? Proszę tylko zanieść bilet, to pan mecenas mnie przyjmie.)) Ta znowu: «Nie, kiedy pan mecenas pani nie przyjmie.)) «Ale - tamta mówi - przyjmie na pewno, jak tylko będzie wiedział, kto.» A sługa znowu: «Nie, pan mecenas pani nie przyjmie.)) Tak mnie to wreszcie zgniewało, że sama w żałobie wychodzę do przedpokoju i powiadam: «Proszę pani, pan mecenas pani nie przyjmie, bo właśnie umarł i leży w salonie na katafalku.))" Zgromadzenie przyjęło tę opowieść powściągliwym szmerem. Nikt nie wiedział, czy można naprawdę się śmiać. Bo z jednej strony głupota służącej nie ulegała wątpliwości, z drugiej jednak w grę wchodził prawdziwy nieboszczyk i do tego mecenas Warkoń, człowiek szanowany, którego wszystkie pamiętały. Ale pani Warkoniowa sama się śmiała i opowiadała dalej: "Ta moja sługa wtedy to była wdowa, tak miała ze czterdzieści lat, przyzwoita kobieta i religijna. Nikt by jej o nic nie był posądził. Ale coś mi się jakoś zaczęło nie podobać i raz powiadam do niej: «Moja Bogutowa, mnie się zdaje, że Bogutowajest w ciąży.» A ona się tak chwilę zastanowiła i mówi do mnie: «A i mnie się tak zdaje, proszę pani.» Uśmiałam się i powiadam: «No, jak się Bogutowej tak zdaje, to trudno, to się musimy rozstać.» Za nic nie chciała się przyznać, kto ani co, ale jakem ją odprawiła, to naprawdę potem miała dziecko. Głupia była kobieta, aż strach, tylko że służąca była z niej pracowita i bardzo przywiązana. I jak jej się poszczęściło! U mnie tak się wyuczyła pierwszorzędnie gotować, że ją później razem z tym dzieckiem wzięła do służby sama młoda hrabina Tczewska. I podobno, że dotąd tam jest w pałacu w Chązebnej za kucharkę. A ta jej mała Justynka, to podobno, że się tam bawi w ogrodzie z hrabiankami jak równa.

Panie ożywiły się wszystkie. Właśnie! Takim dzieciom się zawsze szczęści! Nawet pani Cecylia zestąpiła do tych zagadnień - ona, która chowała w swej pamięci nie zagojoną, brudną tajemnicę ogniotrwałej kasy rejenta. Cały ten zespół żyć nie dokończonych, pokrzywionych i głodnych ustawił się we wspólny front, obronny nagle wzmożoną czujnością wobec ogromnej dziedziny nie zorganizowanego erotyzmu. Wróg niepokonany i odwieczny: "tamte"! Nie druga kobieta - taka jak każda z nich, nie równa i zrozumiała, z którą można się mierzyć - ale pojęcie kolektywne, żywioł nieprzenikniony, nieobliczalny, wszędzie zaczajony, który podważa układ pozorny świata i niweczy wszelki jego sens. Sens potrzebny koniecznie do tego, aby usprawiedliwić "zmarnowane życie" i przepadła fikcję młodości.

Ze skwapliwej rozmowy wynikało jasno, że udziałem „tamtych" stają się pieniądze, samochody, podróże, że tamte wychodzą za hrabiów, ministrów i generałów i mając lat pięćdziesiąt są jeszcze piękne. Tym zaś pozostają małe emerytury, niepewne koncesje albo

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
3 11 2012 PB (3) Zasada dowodu statecznego głosi, że to, wierzą Job jak zachowują się inni ludzie, c
jak zadziwi† 7 Co przesunęło nasze piórko, watę czy papierek?... Wypuszczane z balonika powietrze. P
12 kopia(1) Co przesunęło nasze piórko, watę czy papierek?... Wypuszczane z balonika powietrze. Powi
^ www.wsb.plStrategia na przyszłość Mówi się, że studia to najpiękniejszy okres w życiu. To prawda,
INNE niewiemskad 86«s Maria Nie wiem skąd to wiem, ale taką pewność mam, że tym razem los nie myli s
Image0039 wiedzieliśmy, że to prawda, iż zdecydowałeś się na wyjazd, miej więc cierpliwość, aż nie w
06161446 dbając tylko o schronienie dla siebie, mc ^wart być królem. Wszyscy przyznali, że to 
skanuj0008 tylko że to, co tu i teraz określa się mianem Boga, nie może już być dla człowieka Bogiem
page0428 422 UCZNIOWIE SOKRATESA. Wszystko to prawda, ale smutne te stosunki, jeżeli uniewinniają lu
NAUKOWEGO X SPOŁECZNEGO. 299 stępne do niego nawiązuje uwagi: „Wszystko to prawda; ale jaka przyczyn
CCF20090523015 tif KARL R. POPPER Uczestnik dyskusji 1: To prawda, ale wiele teorii należących do n
me słyszał o szkole. Zapytał o to mamę krolową, a mama wyjaśniła, że to takie miejsce, gdzie dzieci
DSC05692 (2) 1 1 q9^ V J Stanisław HsrakUun Lubomirtki £rmida To prawda, ale też i prętsze do swywol

więcej podobnych podstron