7349811151

opisy bibliograficzne, natomiast hasła wzorcowe (osobowe, korporatywne, hasła przedmiotowe, tytuły) trzeba opracować we własnym zakresie.

RETROKONWERSJA W BIBLIOTEKACH NAUKOWYCH

6 lutego 1995 r. odbyło się spotkanie przedstawicieli Biblioteki Narodowej, Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, Biblioteki Jagiellońskiej, Biblioteki UMK w Toruniu. Dyskutowano wstępnie sprawy retrokonwersji, zastanawiano się nad podziałem obowiązków, zdobyciem środków finansowych oraz wyborem techniki. W kwietniu 1996 r. odbyła się konferencja bibliotek naukowych zorganizowana przez Bibliotekę Jagiellońską poświęcona tym zagadnieniom. Głównym celem było przedstawienie stanu retrokonwersji w poszczególnych bibliotekach: Narodowej, Sejmowej i bibliotekach grupy VTLS. Przedstawione komunikaty ujawniły, że każda z bibliotek prowadzi retrokonwersję we własnym zakresie, stosując najbardziej dla siebie odpowiednie techniki. Finansuje to w jakimś stopniu Komitet Badań Naukowych, a w jakimś stopniu biblioteki przeznaczają na to własne fundusze. I tak, Biblioteka Sejmowa¹, mająca bardzo specjalistyczny księgozbiór, realizuje program retrokonwersji we własnym zakresie. Książki polskie przejmowane są z Przewodnika Bibliograficznego na CD ROM i przenoszone do bazy utrzymywanej w systemie ALEPH. Książki, których nie ma w PB wprowadzane są „z klawiatury”. Pierwszy etap konwersji dotyczy książek z datami wydania 1990-1992, przy czym przenoszony zbiór otrzymuje pełne opracowanie rzeczowe. Następny etap, który potrwa ok. 5 lat, to „cofanie się” aż do roku 1979. Plany retrokonwersji dotyczą także wydawnictw ciągłych

Biblioteka Jagiellońska² wykorzystuje również bibliografię narodową, tj. CD-ROM z opisami Przewodnika Bibliograficznego, dla którego przygotowano programy przenoszące opisy do bazy danych utrzymywanej w systemie VTLS. Książki obce opracowywane są we własnym zakresie. BJ planuje objąć retrokonwersją książki polskie i obce oraz serie wydawnicze i wydawnictwa ciągłe nieregularne polskie i obce z lat 1969-1993.

Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie³ zajmuje się przenoszeniem do bazy zbiorów przeznaczonych do wolnego dostępu w nowym gmachu biblioteki. Jest to piśmiennictwo polskie i obce wydane po roku 1980 (z pewnymi wyjątkami). Prace rozpoczęto w czerwcu 1995 r., do końca marca br. opracowano ponad 8,5 tys. rekordów. Zamierzeniem BUW jest opracowanie w ciągu najbliższych 4 lat ok. 250 tys. książek i ok. 100 tys. wol. czasopism. Przy tej okazji zmienia się również sposób opracowania rzeczowego. Książki na półkach z wolnym dostępem będą ustawione według Klasyfikacji Biblioteki Kongresu.

Biblioteka Uniwersytetu Gdańskiego⁴ wprowadziła księgozbiór podręczny Czytelni Biblioteki Głównej (1800 opisów).

Retrokonwersję w Bibliotece Sejmowej przedstawiła Z. Moszczyńska-Pętkowska w ref. pt. Doświadczenia Biblioteki Sejmowej w zakresie konwersji z wykorzystaniem danych „Przewodnika Bibtiooraficznego" 1986-1994 na CD ROM (maszyn.)

“ Retrokonwersji w BJ poświęcony był referat D. Karp, K. Sanetry i R. Sapy pt. Retrokonwersją niezbędnym elementem procesu automatyzacji bibliotek (maszyn.) i komunikat T. Malik Dotychczasowe prace w BJ w zakresie retrokonwersji zbiorów (maszyn.)

Retrokonwersji w BUW poświęcony był referat E Kobierskiej-Maciuszko pt. Przekatalo-gowanie zbiorów BUW przeznaczonych do wolnego dostępu w nowym gmachu Biblioteki (maszyn.)

Sprawy retrokonwersji w Bibliotece UG przedstawiła G. Skutnik w komunikacie pt. Rezultaty retrokonwersji przeprowadzonej w grudniu 1995 r. w ramach wspólnego dla bibliotek VTLS grantu przyznanego przez KBN (maszyn.)