7368841622

Usuwanie związków biogennych ze ścieków ... 7

padku dużego ładunku zanieczyszczeń lub też większej ilości punktowych zrzutów nawet z niedużych ośrodków, ładunek zanieczyszczeń również w wodzie płynącej ulega kumulacji. Potwierdza to stan czystości naszych wód powierzchniowych, w których w większości przypadków odnotowuje się ponadnormatywne zawartości związków biogennych i wskaźników sanitarnych.

Ocena stanu chemicznego jednolitych części wód

Zgodnie z danymi inspekcji Ochrony Środowiska [Inspekcja Ochrony Środowiska 2010] ocena stanu chemicznego jednolitych części wód w latach 2007-2009 wykonana została w oparciu o rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 20 sierpnia 2008 roku przez porównanie stężeń zmierzonych substancji chemicznych, w tym tzw. substancji priorytetowych, z dopuszczalnymi wartościami granicznymi ujętymi w załączniku 8 w/w rozporządzenia. Wyniki pomiarów w monitoringu diagnostycznym i operacyjnym pozwoliły na ocenę stanu chemicznego 341 jednolitych części wód. Ocena stanu chemicznego wykazała, że spośród 154 jednolitych części wód objętych badaniami substancji chemicznych, w tym priorytetowych, w ramach monitoringu diagnostycznego dobry stan chemiczny osiągnęło 31. W 123 jednolitych częściach wód stwierdzono przekroczenia dopuszczalnych wartości substancji z grupy substancji priorytetowych. Stan chemiczny tych części wód sklasyfikowano jako „poniżej dobrego”-

Spośród 187 jednolitych części wód objętych w latach 2007-2009 badaniami substancji priorytetowych w ramach monitoringu operacyjnego dobry stan chemiczny osiągnęło 73. W 114 jednolitych częściach wód stwierdzono przekroczenia dopuszczalnych wartości substancji z grupy substancji priorytetowych. Stan chemiczny tych części wód sklasyfikowano jako „poniżej dobrego” W grupie wskaźników fizyczno-chemicznych przekroczenie wartości granicznych dla stanu dopuszczalnego dotyczyły przede wszystkim: BZT₅, ogólnego węgla organicznego, azotu ogólnego Kieldahla i fosforu ogólnego. Natomiast wśród substancji syntetycznych i niesyntetycznych dopuszczalne stężenia najczęściej przekraczały fenole lotne, glin i selen.

Sumując poruszone wyżej aspekty otrzymuje się obraz, z którego wynika, że pomimo poniesionych olbrzymich nakładów finansowych, organizacyjnych itp. stan wód powierzchniowych w Polsce nie będzie z pewnością odpowiadał założeniom Dyrektywy, ani nie będzie adekwatny do zastosowanych środków.

Przyczyna takiego stanu rzeczy tkwi w źle pojętych wymaganiach stawianych oczyszczalniom ścieków jak również złych zasadach ekonomii.

Dowodem na to są m.in. kryteria stosowane w przetargach ogłaszanych na zaprojektowanie oczyszczalni ścieków. Pomimo tego, że ustawa o zamówieniach publicznych dosyć dokładnie precyzuje, jakie kryteria powinny być zasto-