7862365513

Dział I. Prawo cywilne - część ogólna

6) ustawę z 15.11.1984 r. - Prawo przewozowe (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1173 ze zm.),

7) ustawę z 28.4.1936 r. - Prawo wekslowe (Dz.U. Nr 37, poz. 282 ze zm.),

8) ustawę z 28.4.1936 r. - Prawo czekowe (Dz.U. Nr 37, poz. 283 ze zm.),

9) ustawę z 28.2.2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1112 ze zm.).

Rozporządzenia wykonawcze

Rozporządzenia stanowią akty wykonawcze do ustawy. Wydawane są przez organy wskazane w Konstytucji na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania (art. 92 Konstytucji RP).

W obszarze prawa cywilnego spotykamy się również z rozporządzeniami wykonawczymi wydanymi na podstawie delegacji płynącej z KC lub ustaw odrębnych.

Na przykład art. 359 § 3 KC zobowiązuje Radę Ministrów do określenia wysokości odsetek ustawowych, a w art. 185 KC zobowiązana jest ona do określenia organów właściwych do przechowywania rzeczy znalezionych.

Umowy międzynarodowe

Według Konstytucji RP źródłami powszechnie obowiązującego prawa są ratyfikowane umowy międzynarodowe. Mogą one być stosowane wprost, chyba że co innego wynika z ich treści. W przeciwnym razie zachodzi konieczność uchwalenia stosownej ustawy.

Zwyczaje

Źródła prawa stanowionego odsyłają często do dalszego zespołu norm społecznych, a mianowicie do zwyczajów i zasad współżycia społecznego. Dopuszczają też możliwość tworzenia szczególnych wzorców umownych.

Przez zwyczaje rozumie się powszechnie stosowaną w pewnym czasie, w danym środowisku, w konkretnych stosunkach społecznych, praktykę określonego, jednolitego lub zbliżonego postępowania.

Kodeks cywilny i dalsze akty prawne wielokrotnie odsyłają do zwyczajów:

1) ustalonych (np. art. 56, art. 65 § 1, art. 354 § 1 KC),

2) przyjętych (np. art. 384 § 2, art. 801 § 2, art. 922 § 3 KC) czy też

3) miejscowych (np. art. 287,298, art. 908 § 1 KC).

Zwyczaje odgrywają zatem pomocniczą rolę w systemie norm prawa cywilnego. Nie można zaś zaliczyć ich do zdarzeń prawotwórczych stanowiących samodzielne źródła prawa. We współczesnym polskim systemie źródeł prawa nie ma bowiem miejsca na prawo zwyczajowe.

Zasady współżycia społecznego

Ustawodawca odsyła często, przez stosowanie klauzul generalnych, do zasad współżycia społecznego. Co do zasady równolegle odsyła też do społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa.

Przepisy odwołujące się do zasad współżycia społecznego mają na celu nadanie normom prawnym większej elastyczności, uwzględniającej zmieniający się układ stosunków spo-www.testv-prawnicze.pl