7862365979
EP 2 034 830 BI
147:86-95. Mogą one również być wytwarzane przez klonowanie typu repertoire cloning jak opisano w Persson i wsp. (1991) Proc. Nat. Acad. Sci. USA 88:2432-2436 lub w Huang and Stollar (1991) J. Immunol. Methods 141:227-236; also US Pat. No. 5,798,230. Duże nieimmunizowane ludzkie biblioteki prezentacji na fagu można również zastosować do izolowania przeciwciał o wysokim powinowactwie, które mogą być opracowywane jako terapeutyki dla ludzi przy użyciu standardowej technologii fagowej (patrz, np. Hoogenboom i wsp. (1998) Immunotechnology 4:1-20; Hoogenboom i wsp. (2000) Immunol Today 2:371-8; i US 2003-0232333). Inne sposoby wytwarzania w pełni ludzkich przeciwciał obejmują wykorzystanie zwierząt innych niż człowiek, które mają inaktywowane endogenne loci Ig i są transgeniczne dla nieprzearanżowanych genów łańcuchów lekkich i ciężkich ludzkiego przeciwciała. Takie zwierzęta transgeniczne można immunizo-wać a1 -I lub jej pożądanym fragmentem antygenowym, a następnie z komórek B wytworzyć pochodzące od nich hybrydoma. Sposoby te są opisane, np. w różnych publikacjach/patentach GenPharm/Medarex (Pało Alto, CA) dotyczących myszy transgenicznych zawierających ludzkie miniloci Ig (np. patent US 5,789, 650); różnych publikacjach/patentach Abgenix (Fremont, CA) odnoszących się do XENOMICE (np. patenty US 6,075,181; 6,150,584 i 6,162, 963; Green i wsp., Naturę Genetics 7: 13-21 (1994); i Mendez i wsp., 15 (2): 146-56 (1997)); i różnych publikacjach/patentach Kirin (Japonia) dotyczących myszy "transomic" (np. EP 843 961, i Tomizuka i wsp., Naturę Genetics 16: 133-1443 (1997)).
Wytwarzanie przeciwciał i białek
[0087] Przeciwciała i inne białka tu opisane mogą być wytwarzane w komórkach prokariotycznych i eukariotycznych. W jednym wykonaniu przeciwciała (np. scFv) są wyrażane w komórce drożdżowej, takiej jak Pichia (patrz, np. Powers i wsp (2001) J. Immunol 251 Methods 251:123-35), Hanseula, lub Saccharomyces.
[0088] Przeciwciała, szczególnie przeciwciała pełnej długości, np. IgG, mogą być wytwarzane w komórkach ssaczych. Przykładowe ssacze komórki gospodarza do wyrażania rekombinantów obejmują komórki jajnika chomika chińskiego (komórki CHO) (w tym komórki CHO dhfr-, opisane w Urlaub i Chasin (1980) Proc. Natl. Acad. Sci. USA 77:4216-4220, stosowane z markerem selekcyjnym DHFR, jak opisany np. w Kaufman i Sharp (1982) Mol. Biol. 159: 601-621), limfocytame linie komórkowe , np. komórki szpiczaka NSO i komórki SP2, komórki COS, K562 i komórki z transgenicznego zwierzęcia np. transgenicznego ssaka. Na przykład, komórka jest komórką nabłonkową sutka.
[0089] Poza sekwencją nukleotydową kodującą domenę immunoglobulinową, rekombinowane wektory ekspresyjne mogą nieść dodatkowe sekwencje kwasu nukleinowego, takie jak sekwencje, które regulują repli-kację wektora w komórkach gospodarza (np. miejsca rozpoczęcia replikacji) i geny markerów selekcyjnych. Gen markera selekcyjnego ułatwia selekcję komórek gospodarza, do których wprowadzony został wektor (patrz np. patenty US nr 4,399,216; 4,634,665; i 5,179,017). Przykładowe geny markerów selekcyjnych obejmują gen reduktazy dihydrofolianowej (DHFR) (do zastosowania w komórkach gospodarza dhfr- z se-lekcją/amplifikacją na metotreksacie) i gen neo (do selekcji na G418).
[0090] W przykładowym układzie do ekspresji rekombinowanego przeciwciała (np. przeciwciała pełnej długości lub jego fragmentu wiążącego antygen), rekombinowany wektor ekspresyjny kodujący zarówno łańcuch ciężki przeciwciała jak i łańcuch lekki przeciwciała wprowadza się do komórek CHO dhfr- za pomocą transfekcji za pośrednictwem fosforanu wapnia. W rekombinowanym wektorze ekspresyjnym geny łańcucha ciężkiego i lekkiego przeciwciała są funkcjonalnie połączone z elementami regulatorowymi - wzmacnia-czem/promotorem (np. pochodzącymi z SV40, CMV, adenowirusa i podobnych, takimi jak -element regula-
15
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
EP 2 034 830 BI towego, jelit, serca i mózgu. Urazy niedokrwienne mogą być związane z, lub spowodowa
EP 2 034 830 BI rycznym lub humanizowanym. Jak tu omówiono, przeciwciała mogą być z wszczepionymi CD
EP 2 034 830 BI osobnikowi, w pojedynczych lub wielokrotnych dawkach w celu poprawy lub profilaktyki
EP 2 034 830 BI OPIS RYSUNKÓW [0065] FIG. 1A jest wykresem oceny zachowania po MCAO. FIG. 1B jest wy
EP 2 034 830 BI regulacji ekspresji genów zaangażowanych w przebudowę macierzy zewnątrzkomórkowej
EP 2 034 830 BI bata. Każdy VH i VL składa się typowo z trzech CDR i czterech FR ułożonych od końca
EP 2 034 830 BI [0078] "Humanizowany" immunoglobulinowy region zmienny j
EP 2 034 830 BI 5693761; i 6407213, deimmunizowane, lub w inny sposób modyfikowane, aby uczynić je e
EP 2 034 830 BI torowy - wzmacniacz CMV/promotor AdMLP lub element regulatorowy - wzmacniacz SV40/pr
EP 2 034 830 BI wtórne. Obszar mózgu, który obumiera na skutek braku dostarczania krwi lub innego us
EP 2 034 830 BI Opis Tło [0001] Udar jest wiodącą przyczyną zgonów i
EP 2 034 830 BI przeciwpłytkowe (np. aspiryna); inhibitor glikoproteiny llb/llla; glikozaminoglikan;
EP 2 034 830 BI opisanego 1,2 lub trzema resztami aminokwasowymi, np. CDR3 łańcucha ciężkiego może p
EP 2 034 830 BI udaru, np. kryterium lub skala tu opisanej, o co najmniej 5,10, 15, 20, 40, 50, 60,
EP 2 034 830 BI dnie, 4 tygodnie, 10 tygodni, 13 tygodni, 20 tygodni lub dłużej, po podaniu przeciwc
EP 2 034 830 BI CDR, humanizowanymi lub bardziej ogólnie, przeciwciałami zawierającymi regiony CDR z
EP 2 034 830 BI 3, 4, 5, 6, 7, 14 lub 28 dni. Przeciwciało anty-VLA-1 lub jego fragment wiążący anty
DSC00112 (2) Odporność bierna Przeciwciała matczyne maja działanie ochronne, ale mogą one również ne
Str 115 nym nie mogą one przesuwać się „pod prąd”. Można więc powiedzieć, że jak długo ponad koroną
więcej podobnych podstron