7880121141
Wstęp
Wykorzystanie mas półplastycznych o wilgotności 10-15 % lub plastycznych o zakresie wilgotności 16-25% do formowania wyrobów ceramicznych powoduje konieczność ich suszenia przed przystąpieniem do procesu konsolidacji wysokotemperaturowej. Celem suszenia jest usunięcie wody z surowego wyrobu drogą parowania w sposób uniemożliwiający deformację i powstawanie pęknięć. Sposób przeprowadzenia suszenia istotnie wpływa na jakość wyrobów i ich właściwości użytkowe. Zagadnienia suszenia dotyczą zarówno tworzyw ceramiki klasycznej wykorzystującej masy zawierające surowce ilaste, jak i tworzyw zaawansowanej ceramiki technicznej: tlenkowej, węglikowej, azotkowej, formowanych np. metodą wtrysku wodnego. Optymalizowanie procesu suszenia staje się kluczowym problemem w przypadku formowania proszków o nanometrycznym rozmiarze cząstek przy zastosowaniu metod wykorzystujących masy o właściwościach plastycznych lub lejnych.
Rodzaje wody w masach ceramicznych
Wodę zawartą w masie plastycznej dzieli się na:
1. wodę swobodna, oddzielającą odsunięte od siebie ziarna materiału,
2. wodę kapilarną, która wypełnia przestrzenie pomiędzy stykającymi się ziarnami,
3. wodę adsorpcyjna - jest ona zaadsorbowana na powierzchni ziaren materiału i pozostaje w układzie po odparowaniu wody swobodnej i kapilarnej. W toku suszenia nie jest ona zwykle w pełni usuwana.
Zmiany zachodzące w materiale podczas suszenia schematycznie ilustruje Rys. 1.
Rys.l. Układ materiał ceramiczny - woda; a) obecne są wszystkie trzy rodzaje wody, b) pozostaje woda kapilarna i adsorpcyjna, c) obecna jest tylko woda adsorpcyjna.
Oprócz omówionych wyżej wyróżnia się jeszcze wodę związana. W jej skład wchodzi woda miedzy pakietowa i woda wydzielająca się wskutek dehydroksylacji minerałów ilastych i wodorotlenków. Cząstki wody między pakietowej wchodzą w sposób uporządkowany pomiędzy pakiety niektórych minerałów ilastych, np. montmorylonitu. Usunięcie wody związanej wymaga stosowania wyższych temperatur i ew. dłuższych czasów wygrzewania niż występujące w technice suszamiczej. Dlatego zwykle nie uwzględnia się jej w pojęciu wilgotności materiałów. Ta ostatnia to wyrażony w % udział wody usuwanej z materiału podczas suszenia do stałej masy w temperaturze 105 - 110°C. Udział ten wyraża się względem masy wilgotnej lub suchej. W pierwszym przypadku mówimy o wilgotności względnej (W.) w drugim o bezwzględnej (Wh). Wzory pozwalające obliczyć wilgotność względną i bezwzględną przedstawiono poniżej.
m ,v - m „ m ... - m <.
Wb =—55-— 100 %; (1) ; W„ = —-Ł100% (2)
m s m w
gdzie: mw - masa próbki wilgotnej; ms - masa próbki suchej.
Znając wilgotność względną można ją przeliczyć na bezwzględną i na odwrót posługując się zależnościami:
2
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
EP 2 034 830 BI udaru, np. kryterium lub skala tu opisanej, o co najmniej 5,10, 15, 20, 40, 50, 60,
2011 10 15# 6 jpeg jomt vcmurcs (wspólne przedsięwzięcia) stanowią formę zaangażowania dwóch lub wię
294 5 skala 11 —1 OOP 10 000 o 3 Rys. 10.15. Pionowe profile temperatury powietrza (t), wilgotności
Części nieorganiczne nie ulegające spalaniu - popiół (85-90%), żużel (10-15%). Sposoby wykorzystania
Ćwiczenia terapeutyczne czwartek, 31 stycznia 2013 10:15 Terapia pedagogiczna, to inaczej reedukacja
SAM25 pełną paloną klasy 15 lub 10 (do wykonaaSR przewodów wentylacyjnych dopuszcza się
14 grubości 10^-15 cm lub z płyt izolacyjnych, np. supremy lub wełny mineralnej. Pod warstwami izola
66405 skanuj0008 (116) c) pochylenie ( 1:10 lub lepiej 1:15 ) lub dźwigi os. d) &n
Wstęp. ł 9 rych okręty, przy pomocy łodzi żaglowych, lub barek, mogą załadowywać lub wyładowywa
więcej podobnych podstron