8812711123

8812711123



254 JAROSŁAW NOWASZCZUK

nika. Winno się też umiejętnie wzbudzać zaufanie u słuchaczy, które sprawia, że argumenty zostają uznane za słuszne. U końca tego fragmentu autor zaznacza, że niekiedy można twierdzenie przedstawić w formie sentencji.

W trakcie wymiany poglądów pojawiają się takie momenty, gdy celowym może być stawianie pytań (epcóryjaię, łac. interrogatio)69. Ma to miejsce szczególnie wówczas, gdy poprzez pytanie można sprowadzić poglądy przeciwnika do absurdu. Także wtedy, gdy adwersarz posługuje się oczywistą przesłanką i bez sprzeciwu jest gotów zgodzić się na inną, jeśli by go o nią zapytać. Wówczas, pomijając to właśnie podstawowe pytanie, należy zapytać o narzucający się wniosek. Trzecią sposobnością dla pytania jest wewnętrzna sprzeczność w tym, co referuje przeciwnik. Czwarta zaś, gdy nie ma oczywistej odpowiedzi i poprzez pytanie można go wprawić w zakłopotanie. Brak odpowiedzi wzbudzi w słuchaczach przekonanie o wątpliwej wartości przedstawianych poglądów. W innych wypadkach Arystoteles nie zaleca stawiania pytań. W sytuacji bowiem, gdy przeciwnik jest w stanie dać zadowalającą odpowiedź, potwierdzi swoją wiarygodność u obecnych. W sytuacji, gdy przychodzi samemu dawać odpowiedzi na stawiane pytania, nie należy ich udzielać lekkomyślnie, lecz zastanowić się chwilę i poddać je głębszej analizie. Ustrzeże to przed twierdzeniami, które dałyby się wykorzystać przeciw prowadzonemu wywodowi. Jeśli natomiast można uchwycić, że przeciwnik stawia pytania mając w nich ukryty cel, należy wówczas dawać jasne odpowiedzi niweczące jego plan. Niekiedy pytania zawierają przesłanki do wyprowadzania wniosków. Wówczas należy odpowiedź uzupełnić krótkim wyjaśnieniem, które potwierdzi przeprowadzaną tezę. W tym miejscu Arystoteles wspomina też krótko, że w prowadzeniu sporu swoją rolę mogą odegrać także właściwie wykorzystane żarty.

Mowa winna być zwieńczona dobrze ułożonym zakończeniem (i7ziXoyoę, łac. peroratioj10. Arystoteles mówi o poczwórnej jego roli. Ma bowiem za zadanie wzbudzenie przychylności słuchaczy dla mówcy i wywołanie ich niechęci do przeciwnika; wedle potrzeby uwypuklenie bądź pomniejszenie znaczenia faktów; poruszenie emocjonalnie słuchaczy i w końcu, przypomnienie przedstawionych argumentów. Cele takie wypływają, zdaniem autora, z naturalnego porządku prezentacji sprawy. Oprócz tego ważne jest ponadto, by w tej końcowej partii mowy wykazać swoją szlachetność i etyczne braki u przeciwnika. Fakty, jeśli nawet zostały dobrze udowodnione, potrzebują

69    Tamże, III, 18 1418 b 41; 1419

70    Tamże, III, 19 1419 b.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
się też z King X czy The Winery Dogs. Natomiast ze względu na progresję czasami odnajduję
Wstyd i przemo0020 38 Wstyd i przemoc runki, które sprawiły, że staliśmy się najbardziej brutalnym i
66 67 (31) 66 Akademia sieci Ci.se Rysunek 4.7. Pojawia się kolizja, a wysłanie re lew cnej i zagłus
Motywacja jest to zestaw sil, które sprawiają że ludzie zachowują się w określony sposób. Schemat:
APT - teoria arbitrażu cenowego Teoria ta opiera się na tzw. prawie jednej ceny, które głosi, że to
00:24:37: W okresie, kiedy życie „wyszło na ląd" rozwinęły się płuca, które sprawiły, że tlen
JAK TO ZROBIĆ MAM 6 LAT (27) •Dzięki temu zadaniu dziecko uczy się rozumieć Ipojęcie „połowa"
* Skrócenie kadencji może jednak też nastąpić na podstawie zarządzenia Prezydenta RP i wtedy winno s
IMAG1557 Wałowanie Wałowanie gleby umożliwia się też lepsze zetknięcie nasion z jej cząsteczkami,

więcej podobnych podstron