Wiesław Wiącek BEZPIECZEŃSTWO BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY I HIGIENA PRACY NA PLACACH BUDOWY NA PLACACH BUDOWY Warszawa 2006 Copyright Główny Inspektorat Pracy 2006 PAŃSTWOWA INSPEKCJA PRACY Główny Inspektorat Pracy Departament Informacji i Promocji www.pip.gov.pl Prawa i obowiązki w zakresie BHP podczas realizacji robót budowlanych O bezpieczeństwo na placu budowy należy zadbać, zanim rozpoczną się roboty budowlane. Rozpoznanie zagrożeń, ocena ryzyka, eliminowanie i kon- trolowanie rozpoznanych zagrożeń to czynnoSci konieczne na każdym etapie prac, począwszy od planowania, poprzez projektowanie, przetarg, aż do roz- poczęcia i prowadzenia budowy, tak aby podczas realizacji przedsięwzięcia każde zadanie budowlane uwzględniało zachowanie bezpieczeństwa. Inwestor Obowiązkiem inwestora wynikającym z przepisów ustawy z dnia 7 lip- ca 1994 r. Prawo budowlane jest zorganizowanie procesu budowy z uwzględnieniem zasad BHP. Oznacza to, że obowiązkiem inwestora jest podjęcie działań mających na celu: 1) opracowanie projektu budowlanego i, stosownie do potrzeb, innych projektów oraz sporządzenie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ze względu na specyfikę projektowanego obiektu budowlanego przez projektanta posiadającego odpowiednie uprawnienia budowlane oraz uprawnionego do pełnienia samodziel- nych funkcji technicznych w budownictwie; 2) opracowanie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia; 3) objęcie kierownictwa budowy przez kierownika budowy posiadają- cego odpowiednie uprawnienia budowlane i uprawnionego do peł- nienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie; 4) ustanowienie nadzoru inwestorskiego oraz zobowiązanie projektan- ta do sprawowania nadzoru autorskiego, jeSli jest to wymagane; 5) bezpieczne wykonanie i odbiór robót budowlanych. Inwestor powinien zapewnić niezbędne Srodki na realizację powyższych zadań. PAMIĘTAJ! W powyższym zakresie inwestor odpowiada za stan bezpieczeństwa na realizowanej budowie. 3 Kierownik budowy Od chwili podpisania oSwiadczenia o przyjęciu obowiązków kierownika budowy jest on odpowiedzialny za wszystkie zdarzenia na terenie budowy. Nic nie usprawiedliwi kierownika budowy, jeżeli dojdzie do wypadku i okaże się, że nie dopełnił swoich obowiązków. Przed podjęciem obowiązków kierownika budowy należy zapoznać się z: dokumentacją i terenem budowy; informacją dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ze wzglę- du na specyfikę projektowanego obiektu budowlanego. Do podstawowych obowiązków kierownika budowy należy: 1) koordynowanie realizacji zadań zapobiegających zagrożeniom bez- pieczeństwa i zdrowia pracowników: a) przy opracowywaniu technicznych lub organizacyjnych założeń planowanych robót budowlanych lub ich poszczególnych eta- pów, prowadzonych jednoczeSnie lub kolejno, b) przy planowaniu czasu wymaganego do zakończenia robót bu- dowlanych lub ich poszczególnych etapów; 2) koordynowanie działań zapewniających przestrzeganie podczas wy- konywania robót budowlanych zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia zawartych w przepisach oraz w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia; 3) wprowadzanie niezbędnych zmian w informacji dotyczącej bezpie- czeństwa i ochrony zdrowia ze względu na specyfikę projektowane- go obiektu budowlanego oraz w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, wynikających z postępu wykonywanych robót budowla- nych z adnotację okreSlającą przyczyny ich wprowadzenia; 4) podejmowanie niezbędnych działań uniemożliwiających wstęp na budowę osobom nieupoważnionym; 5) wstrzymanie robót budowlanych w przypadku stwierdzenia możli- woSci powstania zagrożenia oraz bezzwłoczne zawiadomienie o tym właSciwego organu. Obowiązkiem kierownika budowy jest dbanie o zachowanie bezpie- czeństwa na terenie budowy i dlatego do niego należy kontrolowanie: 4 1) wykonania zabezpieczenia i oznakowania terenu budowy i stref za- grożenia; 2) wykonania zaplecza higieniczno-sanitarnego, dróg komunikacyj- nych, oSwietlenia, instalacji elektrycznej i miejsc do składowania materiałów i wyrobów; 3) zastosowania odpowiednich Srodków ochrony zbiorowej i indywi- dualnej; 4) wyposażenia pracowników w ubrania robocze i Srodki ochrony in- dywidualnej; 5) maszyn i sprzętu budowlanego w zakresie dopuszczenia do użytko- wania; 6) oznakowania znakiem CE maszyn i Srodków ochrony indywidualnej; 7) rusztowań; 8) wymaganych kwalifikacji i uprawnień pracowników; 9) posiadania przez pracowników zaSwiadczeń lekarskich o braku przeciwwskazań do pracy. Dobry kierownik budowy to taki, który wymaga. Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami zobowiązani są znać przepisy o ochronie pracy, w tym bezpieczeństwa i higieny pracy, oraz za- pewnić zatrudnionym pracownikom bezpieczne warunki pracy. Do obowiązków pracodawcy należy: 1) poddanie pracowników wstępnym i okresowym badaniom lekarskim; 2) poddanie pracowników szkoleniu ogólnemu i wstępnemu przed po- wierzeniem pracy; 3) ocenienie i dokumentowanie ryzyka zawodowego, zapoznanie z nim pracowników oraz zastosowanie niezbędnych Srodków profi- laktycznych zmniejszających ryzyko; 4) wyposażenie pracowników w ubrania i obuwie robocze oraz Srod- ki ochrony indywidualnej przewidziane do stosowania na danym stanowisku; 5) wyposażenie w maszyny i urządzenia techniczne spełniające wyma- gania zasadnicze oraz minimalne wymagania dotyczące bezpie- 5 czeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pra- cowników podczas pracy; 6) niedopuszczenie do pracy pracownika bez zaSwiadczenia lekarskie- go o braku przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku pracy, wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętnoSci i uprawnień, szkolenia stanowiskowego oraz Srodków ochrony indywidualnej przewidzianych do stosowania na danym stanowisku. Pracodawca powinien okreSlić szczegółowe wymagania bhp przy wyko- nywaniu prac szczególnie niebezpiecznych, a zwłaszcza zapewnić: 1) bezpoSredni nadzór nad tymi pracami wyznaczonych w tym celu osób; 2) odpowiednie Srodki zabezpieczające; 3) instruktaż pracowników obejmujący w szczególnoSci: a) imienny podział pracy, b) kolejnoSć wykonywania zadań, c) wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy poszczególnych czynnoSciach. Do prac szczególnie niebezpiecznych zalicza się: 1) roboty budowlane, rozbiórkowe, remontowe i montażowe prowa- dzone bez wstrzymania ruchu zakładu pracy lub jego częSci; 2) prace w zbiornikach, kanałach, wnętrzach urządzeń technicznych i innych niebezpiecznych przestrzeniach zamkniętych; 3) prace przy użyciu materiałów niebezpiecznych; 4) prace na wysokoSci. Osoba kierująca pracownikami jest obowiązana: 1) organizować pracę zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy; 2) zapewnić sprawnoSć oraz stosowanie Srodków ochrony zbiorowej i indywidualnej; 4) dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposa- żenia technicznego; 5) egzekwować przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i hi- gieny pracy; 6) zapewniać wykonanie zaleceń lekarza sprawującego opiekę zdro- wotną nad pracownikami. 6 Przed przystąpieniem do wykonywania robót budowlanych należy opracować instrukcję ich bezpiecznego wykonywania i zaznajomić z nią pracowników w zakresie wykonywanych przez nich robót. Czy budowa, na której pracują Twoi pracownicy, jest bezpieczna? Pracownik Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególnoSci pracownik jest obowiązany: 1) znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaga- nym egzaminom sprawdzającym; 2) wykonywać pracę zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie po- leceń i wskazówek przełożonych; 3) dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o ład i porządek w pracy; 4) stosować Srodki ochrony zbiorowej i indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze; 5) poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zale- conym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich; 6) niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w re- jonie zagrożenia o grożącym im niebezpieczeństwie; 7) współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiąz- ków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. Przed rozpoczęciem powierzonej pracy sprawdx, czy: 1) Srodki ochrony zbiorowej zabezpieczające stanowisko pracy są pra- widłowo zamontowane i mają odpowiednią wytrzymałoSć; 7 2) otrzymałeS wymagane Srodki ochrony indywidualnej bez oznak nadmiernego zużycia lub uszkodzenia, oznaczone znakiem bezpie- czeństwa; 3) znasz drogę ewakuacji; 4) masz odpowiednie obuwie, ubranie robocze i ochronne; 5) narzędzia i urządzenia są w odpowiednim stanie, bez widocznych uszkodzeń; 6) przewody narzędzi elektrycznych nie są uszkodzone i czy są prawi- dłowo podłączone; 7) zapewniona jest właSciwa wentylacja; 8) stan skarp lub obudowy wykopu, lub wyrobiska nie budzi zastrzeżeń; 9) praca wykonywana prze Ciebie nie zagrozi innym osobom; 10) następujące prace będą wykonywały co najmniej dwie osoby: a) na wysokoSci powyżej 2 m, jeSli wymagane jest zastosowanie Srodków ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokoSci, b) montaż i demontaż studzienek, stacji pomp wodnych przy głębo- koSciach większych od 2 m, c) odmulanie i pogłębianie cieków i zbiorników wodnych, d) budowa i pogłębianie studni kopanych przy głębokoSciach więk- szych od 2 m, e) podcinanie lub wycinanie drzew rosnących w pobliżu napowietrz- nych linii energetycznych, wiatrołomów, drzew spróchniałych, ro- snących na stromych skarpach i na terenie zabudowanym, f) przy zdejmowaniu lub regulowaniu naczynia roboczego maszy- ny roboczej. Wykonaj te czynnoSci z należytą starannoScią. Chodzi o Twoje bezpieczeństwo. O nieprawidłowoSciach zawiadom swojego pracodawcę i kierownika budowy. 8 Organizacja placu budowy Teren budowy należy zagospodarować zgodnie z opracowanym planem bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz przepisami i zasadami wiedzy technicznej, co najmniej w zakresie: 1) ogrodzenia terenu i wyznaczenia stref niebezpiecznych; 2) wykonania dróg, wyjSć i przejSć dla pieszych; 3) urządzenia pomieszczeń higieniczno-sanitarnych i socjalnych; 4) doprowadzenia energii elektrycznej oraz wody, zwanych dalej me- diami , oraz odprowadzania lub utylizacji Scieków; 5) zapewnienia oSwietlenia naturalnego i sztucznego; 6) zapewnienia właSciwej wentylacji; 7) urządzenia składowisk materiałów i wyrobów; 8) zapewnienia łącznoSci telefonicznej. Nieporządek i zła organizacja pracy to przyczyna większoSci wypadków. Plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia musi uwzględnić specyfikę robót: takich, których charakter, organizacja lub miejsce prowadzenia stwa- rzają wysokie ryzyko powstania zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi, a zwłaszcza przysypania ziemią lub upadku z wysokoSci: a) wykonywanie wykopów o Scianach pionowych bez rozparcia o głębokoSci większej niż 1,5 m oraz wykopów o bezpiecznym nachyleniu Scian o głębokoSci większej niż 3,0 m, b) roboty zagrożone ryzykiem upadku z wysokoSci ponad 5,0 m, c) rozbiórka obiektów budowlanych o wysokoSci powyżej 8 m, d) roboty na terenie czynnych zakładów przemysłowych, e) montaż, demontaż i konserwacja rusztowań przy budynkach wy- sokich i wysokoSciowych, f) roboty wykonywane przy użyciu dxwigów lub Smigłowców, g) roboty na obiektach mostowych prowadzone metodą nasuwania konstrukcji na podpory, 9 h) montaż elementów konstrukcyjnych obiektów mostowych, i) betonowanie wysokich elementów konstrukcyjnych mostów, ta- kich jak przyczółki, filary i pylony, j) fundamentowanie podpór mostowych i innych obiektów budow- lanych na palach, k) roboty wykonywane pod lub w pobliżu przewodów linii elektro- energetycznych, w odległoSci liczonej poziomo od skrajnych przewodów, mniejszej niż: 3,0 m dla linii o napięciu znamionowym nieprzekraczającym 1 kV, 5,0 m dla linii o napięciu znamionowym powyżej 1 kV, lecz nieprzekraczającym 15 kV, 10,0 m dla linii o napięciu znamionowym powyżej 15 kV, lecz nieprzekraczającym 30 kV, 15,0 m dla linii o napięciu znamionowym powyżej 30 kV, lecz nieprzekraczającym 110 kV, l) roboty budowlane prowadzone w portach i przystaniach podczas ruchu statków, m) roboty prowadzone przy budowlach piętrzących wodę, przy wy- sokoSci piętrzenia powyżej 1 m, n) roboty wykonywane w pobliżu linii kolejowych; takich, przy prowadzeniu których występują działania substancji chemicznych lub czynników biologicznych zagrażających bezpie- czeństwu i zdrowiu ludzi: a) roboty prowadzone w temperaturze poniżej -10C, b) polegające na usuwaniu i naprawie wyrobów budowlanych za- wierających azbest, c) stwarzające zagrożenie promieniowaniem jonizującym, d) remontowe i rozbiórkowe obiektów przemysłu energii atomowej, e) remontowe i rozbiórkowe obiektów, w których były realizowane procesy technologiczne z użyciem izotopów; prowadzonych w pobliżu linii wysokiego napięcia lub czynnych linii komunikacyjnych: a) wykonywane w odległoSci liczonej poziomo od skrajnych prze- wodów, mniejszej niż 15,0 m dla linii o napięciu znamiono- wym 110 kV, 10 b) wykonywane w odległoSci liczonej poziomo od skrajnych prze- wodów, mniejszej niż 30,0 m dla linii o napięciu znamiono- wym powyżej 110 kV, c) budowa i remont: linii kolejowych (roboty torowe i podtorowe), sieci trakcyjnej i linii zasilającej sieć trakcyjną i urządzenia elek- troenergetyczne, linii i urządzeń sterowania ruchem kolejowym, sieci telekomunikacyjnych, radiotelekomunikacyjnych i kompu- terowych, związane z prowadzeniem ruchu kolejowego, d) wykonywane na obszarze kolejowym w warunkach prowadzenia ruchu kolejowego; stwarzających ryzyko utonięcia pracowników: a) prowadzone z wody lub pod wodą, b) montaż elementów konstrukcyjnych obiektów mostowych, c) fundamentowanie podpór mostowych i innych obiektów budow- lanych na palach, d) prowadzone przy budowlach piętrzących wodę, przy wysokoSci piętrzenia powyżej 1 m; prowadzonych w studniach, pod ziemią i w tunelach: a) prowadzone w zbiornikach, kanałach, wnętrzach urządzeń tech- nicznych i w innych niebezpiecznych przestrzeniach zamkniętych, b) związane z wykonywaniem przejSć rurociągów pod przeszkoda- mi metodami: tunelową, przecisku lub podobnymi; wykonywanych przez kierujących pojazdami zasilanymi z linii napo- wietrznych roboty przy budowie, remoncie i rozbiórce torowisk; wykonywanych w kesonach, z atmosferą wytwarzaną ze sprężone- go powietrza roboty przy budowie i remoncie nabrzeży porto- wych i przepraw mostowych; wymagających użycia materiałów wybuchowych: a) roboty ziemne związane z przemieszczaniem lub zagęszczaniem gruntu, b) roboty rozbiórkowe, w tym wykonywanie otworów w istnieją- cych elementach konstrukcyjnych obiektów; prowadzonych przy montażu i demontażu ciężkich elementów pre- fabrykowanych, których masa przekracza 1 t. 11 Ogrodzenie terenu budowy Teren budowy lub robót budowlanych należy zabezpieczyć przed wej- Sciem osób nieupoważnionych ogrodzeniem o wysokoSci co naj- mniej 1,5 m, a gdy to nie jest możliwe, odpowiednim oznakowaniem tabli- cami ostrzegawczymi lub zapewniając stały nadzór. Strefy niebezpieczne Strefa niebezpieczna to miejsce na terenie budowy, gdzie występują zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzi. Strefę niebezpieczną należy ogrodzić, oSwietlić, trwale i jednoznacznie oznakować znakami ostrzegawczymi lub znakami zakazu w sposób unie- możliwiający dostęp osobom postronnym. Jeżeli roboty wymagają zajęcia częSci pasa drogowego, należy wykonać oznakowanie i zabezpieczenie stref niebezpiecznych, spełniając wymogi bezpieczeństwa ruchu drogowego zgodnie z zatwierdzonym projektem or- ganizacji ruchu. Zastosowane znaki drogowe i urządzenia bezpieczeństwa muszą mieć odpowiednią wielkoSć z licami znaków pokrytymi odpowied- nią folią odblaskową w celu zapewnienia widocznoSci znaku z odległoSci pozwalającej kierującemu pojazdem jego spostrzeżenie, odczytanie i pra- widłową reakcję. Nie wolno umieszczać znaków drogowych niespełniających wymagań bezpieczeństwa ruchu drogowego. Strefa niebezpieczna zagrożona spadaniem z wysokoSci przedmiotów wynosi 6 m i nie mniej niż 1/10 wysokoSci, z której mogą spadać przed- mioty. W zwartej zabudowie miejskiej wymiar tej strefy można zmniejszyć, jeżeli zastosuje się inne rozwiązania techniczne lub organizacyjne, zabez- pieczające przed spadaniem przedmiotów. 12 PrzejScia, przejazdy i stanowiska pracy w strefie zagrożonej spadaniem przedmiotów z wysokoSci należy zabezpieczyć daszkami ochronnymi, któ- rych szerokoSć powinna wynosić co najmniej o 0,5 m więcej z każdej stro- ny niż szerokoSć przejScia lub przejazdu, umieszczonymi na wysokoSci nie mniejszej niż 2,4 m nad terenem w najniższym miejscu i nachylonymi pod kątem 45 w kierunku xródła zagrożenia. Pokrycie daszków powinno być szczelne i odporne na przebicie przez spadające przedmioty. Zabrania się używania daszków ochronnych jako rusztowań lub miejsc składowania narzędzi, sprzętu, materiałów. Stanowiska pracy obróbki kamieni powinny być oddalone od siebie o mniej niż 3 m i zabezpieczone ekranami o wysokoSci co najmniej 2 m w miejscu ogrodzonym, bez dostępu osób postronnych. Przy obróbce ele- mentów kamiennych ręcznej lub mechanicznej, również z zastosowaniem sprężonego powietrza, pracownicy są obowiązani używać Srodków ochro- ny indywidualnej, takich jak: okulary lub przyłbice ochronne, kaski, ręka- wice wzmocnione skórą oraz obuwie z wkładkami stalowymi chroniący- mi palce stóp. Podczas pracy w przestrzeniach zamkniętych, w których atmosfera cha- rakteryzuje się niewystarczającą zawartoScią tlenu lub występują czynniki o stężeniach przekraczających wartoSci dopuszczalne, osoba wykonująca zadanie powinna być obserwowana i asekurowana w celu zapewnienia na- tychmiastowej ewakuacji i skutecznej pomocy. Miejsca i pomieszczenia przeznaczone do impregnacji należy zaopa- trzyć w sprzęt do gaszenia pożarów dostosowany do rodzaju używanego Srodka impregnacyjnego oraz ogrodzić i zaopatrzyć w odpowiednie tabli- ce ostrzegawcze. Żurawie samojezdne, koparki i inne urządzenia ruchome, które mogą zbliżyć się na niebezpieczną odległoSć do napowietrznych lub kablo- wych linii elektroenergetycznych, powinny być wyposażone w sygnaliza- tory napięcia. W strefie niebezpiecznej zachowaj ostrożnoSć i stosuj Srodki ochrony! 13 Rrodki ochrony zbiorowej to Srodki przeznaczone do jednoczesnej ochrony grupy ludzi, w tym pojedynczych osób, przed niebezpiecznymi i szkodliwymi czynnikami występującymi pojedynczo lub łącznie w Srodo- wisku pracy, będące rozwiązaniami technicznymi stosowanymi w po- mieszczeniach pracy, maszynach i innych urządzeniach. Do Srodków ochrony zbiorowej zaliczamy w szczególnoSci: balustrady składające się z poręczy ochronnych umieszczonych na wysokoSci co najmniej 1,1 m i krawężników o wysokoSci co najmniej 0,15 m z umieszczoną w połowie wysokoSci poprzeczką lub o wypełnionej przestrzeni w sposób uniemożliwiający wypad- nięcie osób, siatki ochronne, siatki bezpieczeństwa, rusztowania ochronne, ekrany. Rrodki ochrony zbiorowej zapobiegające upadkom mogą mieć przerwy je- dynie w miejscach wejScia lub zejScia z drabin lub schodów. Rrodki ochrony indywidualnej to wszelkie Srodki noszone lub trzymane przez pracownika w celu jego ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń związanych z występowaniem niebezpiecznych lub szkodliwych czynników w Srodowisku pracy, w tym również wszelkie akcesoria i dodat- ki przeznaczone do tego celu. Gdy zagrożeń nie można uniknąć lub wystarczająco ograniczyć za po- mocą Srodków ochrony zbiorowej, należy stosować Srodki ochrony indy- widualnej (zgodnie z instrukcją producenta). W zakresie użytkowania Srodków ochrony indywidualnej pracownik musi być przeszkolony. Rrodki ochrony indywidualnej (ochrony głowy, oczu, twarzy i układu od- dechowego, obuwie ochronne, odzież ochronna, sprzęt chroniący przed upadkiem z wysokoSci itd.) powinny: 1) być odpowiednie do istniejącego zagrożenia i nie powodować zwięk- szonego zagrożenia; 2) uwzględniać warunki istniejące w danym miejscu pracy; 3) uwzględniać wymagania ergonomii oraz stan zdrowia pracownika; 4) być odpowiednio dopasowane do użytkownika po wykonaniu nie- zbędnych regulacji; 14 5) spełniać wymagania zasadnicze w zakresie ochrony zdrowia i bez- pieczeństwa; 6) być przeznaczone do osobistego użytku. Instrukcja dostarczana wraz ze Srodkami ochrony indywidualnej chro- niącymi przed upadkiem z wysokoSci powinna zawierać informacje o: 1) wymaganiach dotyczących punktu kotwiczenia i minimalnej wolnej przestrzeni znajdującej się poniżej użytkownika; 2) właSciwym sposobie zakładania uprzęży i przyłączania podsystemu łącząco-amortyzującego do punktu kotwiczenia; Oznakowanie CE umieszcza się na każdym egzemplarzu w sposób nie- wprowadzający w błąd, widoczny, czytelny i odporny na zatarcie przez ca- ły okres używania tego Srodka. Drogi, wyjScia i przejScia dla pieszych Drogi wewnętrzne powinny być utwardzone i utrzymane we właSciwym stanie technicznym o szerokoSci dostosowanej do używanych Srodków transportowych i nasilenia ruchu oraz oznakowane w sposób okreSlony w przepisach o ruchu na drogach publicznych. Na poboczu drogi głównej należy wydzielić chodnik o szerokoSci co najmniej 0,75 m dla ruchu pieszego jednokierunkowego, a dla dwukie- runkowego 1,2 m. PrzejScia w miejscach niebezpiecznych należy oznakować i wyposażyć w poręcze ochronne o wysokoSci 1,10 m, a w porze nocnej oSwietlić. PrzejScia o pochyleniu większym niż 15% należy zaopatrzyć w listwy umocowane poprzecznie w odstępach nie większych niż 0,4 m lub w schody o szerokoSci nie mniejszej niż 0,75 m, z co najmniej jednostronnym zabezpieczeniem balustradą. Przy ręcznym przenoszeniu ciężarów pochylnie nie powinny mieć spad- ków większych niż 10%. Pomosty lub rampy do przejazdu pojazdów i sprzętu powinny być szer- sze o 1,2 m od pojazdów i zabezpieczone barierami ochronnymi oraz za- wierać prowadnice dla kół pojazdów. PrędkoSć pojazdów na pomostach i rampach nie powinna przekraczać 5 km/h. 15 Drogi komunikacyjne dla wózków i taczek nie mogą być nachylone więcej niż: 1) dla wózków szynowych 4%, 2) dla wózków bezszynowych 5%, 3) dla taczek 10%. WyjScia z magazynów oraz przejScia pomiędzy budynkami wychodzą- ce na drogi zabezpiecza się poręczami ochronnymi na wysokoSci 1,1 m lub labiryntami. Przed skrzyżowaniem dróg z napowietrznymi liniami elektroenerge- tycznymi, w odległoSci nie mniejszej niż 15 m ustawia się oznakowane bramki, oSwietlone w warunkach ograniczonej widocznoSci, wyznaczają- ce dopuszczalne gabaryty przejeżdżających pojazdów. Drzwi i bramy zamykane i otwierane automatycznie powinny otwie- rać się bez stwarzania ryzyka urazu oraz posiadać dodatkowe mechani- zmy do ręcznego otwierania na wypadek przerwy w dopływie energii elektrycznej. Schody i pochylnie ruchome powinny być wyposażone w łatwo rozpo- znawalne i łatwo dostępne urządzenia do ich zatrzymania. Pomieszczenia higieniczno-sanitarne i socjalne Na terenie budowy należy urządzić zaplecze higieniczno-sanitarne z wy- dzielonymi pomieszczeniami umywalni, ustępów, suszarni oraz szatni z dwudzielnymi szafkami do przechowywania oddzielnie odzieży własnej oraz roboczej i ochronnej. Pomieszczenia te powinny być łatwe do utrzy- mania w czystoSci, ogrzewane, oSwietlone i wentylowane. Ich wysokoSć nie powinna być niższa niż 2,5 m, w kontenerach dopuszcza się wysokoSć niż- szą. Rciany pomieszczeń do wysokoSci co najmniej 2 m powinny być pokry- te materiałami gładkimi, nienasiąkliwymi i odpornymi na działanie wilgoci. W pomieszczeniach umywalni i natrysków na podłogach wykonanych z materiałów o dużym przewodnictwie ciepła należy ułożyć w miejscach mycia się podkładki izolujące. Jeżeli roboty budowlane wykonuje więcej niż 20 pracujących, zabrania się urządzania w jednym pomieszczeniu szatni i jadalni. Ustępy powinny być zlokalizowane w odległoSci nie więk- 16 szej niż 75 m od stanowiska pracy, a dla pracowników pracujących stale na otwartej przestrzeni w odległoSci nie przekraczającej 125 m. Doprowadzenia energii elektrycznej Instalacje i urządzenia elektryczne nie mogą narażać pracowników na porażenie prądem elektrycznym, szkodliwe oddziaływanie pól elektro- magnetycznych oraz stanowić zagrożenia pożarowego, wybuchowego i powodować innych szkodliwych skutków. Podłączanie, sprawdzanie, konserwację i naprawę instalacji i urządzeń elektrycznych mogą wykonywać wyłącznie osoby posiadające odpowied- nie uprawnienia. JeSli roboty budowlane wykonywane są bezpoSrednio pod linią wysokie- go napięcia, należy uzgodnić bezpieczne warunki pracy z jej użytkowni- kiem. W pomieszczeniach, w których są prowadzone roboty malarskie roz- tworami wodnymi, należy wyłączyć instalację elektryczną i stosować zasila- nie niemogące spowodować zagrożenia porażeniem prądem elektrycznym. Rozdzielnice budowlane prądu elektrycznego powinny być usytuowane w odległoSci nie większej niż 50 m od odbiorników energii i zabezpieczone przed dostępem nieupoważnionych osób, a przewody zabezpieczone przed uszkodzeniami mechanicznymi. Przewody linii napowietrznych bie- gnące nad drogami nie mogą być zawieszone na wysokoSci mniejszej niż 6 m. Kontrolę stanu technicznego instalacji elektrycznych i piorunochron- nych w zakresie stanu sprawnoSci połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i Srodków ochrony od porażeń, opornoSci izolacji przewodów oraz uzie- mień instalacji i aparatów powinny przeprowadzać osoby posiadające kwalifikacje wymagane przy wykonywaniu dozoru nad eksploatacją urzą- dzeń instalacji oraz sieci energetycznych. Kopie protokołu z badań i pomiarów skutecznoSci zabezpieczenia przed porażeniem prądem elektrycznym wraz ze szkicami rozmieszczenia bada- nych urządzeń i uziomów powinny znajdować się u kierownika budowy. Okresowe kontrole stanu stacjonarnych urządzeń elektrycznych na pla- cach budów należy przeprowadzać co najmniej jeden raz w miesiącu, na- tomiast kontrolę stanu opornoSci izolacji tych urządzeń co najmniej dwa razy w roku, a ponadto każdorazowo: 17 przed uruchomieniem urządzenia po dokonaniu zmian i napraw częSci elektrycznych i mechanicznych; przed uruchomieniem urządzenia, które nie było czynne przez okres ponad jednego miesiąca; przed uruchomieniem urządzenia po jego przemieszczeniu. Urządzenia ochronne różnicowoprądowe w instalacjach rozdziału ener- gii elektrycznej należy sprawdzać pod względem ich działania każdorazo- wo przed przystąpieniem do pracy. OSwietlenie naturalne i sztuczne Miejsca wykonania robót, drogi, dojScia i dojazdy powinny być dosta- tecznie oSwietlone, w miarę możliwoSci Swiatłem dziennym. Jeżeli do wy- konywania robót Swiatło naturalne jest niewystarczające, oraz w porze nocnej należy stosować oSwietlenie sztuczne, zapewniając w szczególno- Sci możliwoSć odczytania tablic i znaków ostrzegawczych oraz znaków sy- gnalizacji ruchu. Słupy z punktami Swietlnymi rozmieszcza się wzdłuż dróg, przy oSwietleniu jednostronnym i na łuku po zewnętrznej stronie drogi, i na ich skrzyżowaniach. Żurawie, maszty i wysokie konstrukcje o zmroku i w nocy powinny posiadać oSwietlenie pozycyjne. Wentylacja pomieszczeń Osoby wykonujące roboty budowlane nie mogą być narażone na dzia- łanie czynników szkodliwych dla zdrowia lub niebezpiecznych, w szcze- gólnoSci takich jak pyły i gazy o natężeniach i stężeniach przekraczających wartoSci dopuszczalne. W pomieszczeniach zamkniętych należy więc za- pewnić wymianę powietrza, wynikającą z potrzeb bezpieczeństwa pracy. Wentylacja powinna działać sprawnie i zapewniać dopływ Swieżego po- wietrza, nie powodując przeciągów, wyziębienia lub przegrzewania po- mieszczeń pracy. System wentylacyjny powinien być uruchamiany automatycznie lub włączany przez osoby przed wejSciem w strefę, w której atmosfera może zawierać substancje wybuchowe, palne lub toksyczne albo szkodliwe. 18 Jeżeli w pomieszczeniu w czasie obróbki elementów występuje wydzie- lanie się pyłu, należy zainstalować na stanowisku roboczym wentylację z miejscowym wyciągiem powietrza. Roboty malarskie z zastosowaniem składników wydzielających szkodli- we dla zdrowia substancje lotne oraz wypalanie farb olejnych wykonywa- ne we wnętrzach powinny przebiegać przy zapewnieniu intensywnej wen- tylacji pomieszczeń, uwzględniającej właSciwoSci fizykochemiczne uży- wanych materiałów. W czasie układania posadzek i wykładzin podłogowych lub Sciennych w pomieszczeniach z zastosowaniem mas palnych lub zawierających pal- ne rozpuszczalniki o właSciwoSciach wybuchowych oraz pokrywania pod- łóg lakierem lub innymi materiałami o właSciwoSciach wybuchowych, na- leży na czas wykonywania robót i wyparowania rozpuszczalników: 1) usunąć otwarte xródła ognia na odległoSć co najmniej 30 m od tych pomieszczeń; 2) zapewnić skuteczną wentylację; 3) używać obuwia niepowodującego iskrzenia; 4) nie stosować narzędzi wykonanych z materiałów iskrzących. W pomieszczeniach osuszanych urządzeniami grzewczymi, wydzielający- mi spaliny w stopniu przekraczającym ich dopuszczalne stężenie, przebywać mogą, przy zachowaniu niezbędnych Srodków ostrożnoSci, wyłącznie osoby obsługujące te urządzenia w czasie niezbędnym do zabezpieczenia ich eks- ploatacji i dozoru. Przed wejSciem pomieszczenia należy przewietrzyć. Zabronione jest stosowanie koksowników do przesuszania pomieszczeń zamkniętych. Miejsca do składowania i magazynowania materiałów i wyrobów Wyznaczone miejsca do składowania materiałów i wyrobów należy wy- równać do poziomu, utwardzić i odwodnić. Przy składowaniu materiałów w stosach należy zapewnić: 1) statecznoSć przez odpowiednią do rodzaju materiałów i wytrzyma- łoSci opakowań wysokoSć stosów: a) dla materiałów drobnicowych do 2 m, 19 b) dla materiałów workowanych do10 warstw; 2) wiązanie między warstwami (materiały workowane układa się krzy- żowo); 3) kształt stosu składowanych przedmiotów taki, aby Srodek ciężkoSci pozostawał wewnątrz obrysu stosu; 4) odległoSć: a) między stosami umożliwiającą bezpieczne układanie i prze- mieszczanie materiałów, b) od ogrodzenia lub zabudowań nie mniejszą niż 0,75 m, c) od stałego stanowiska pracy nie mniejszą niż 5 m. Zabronione jest opieranie materiałów i wyrobów o płoty, słupy napo- wietrznych linii elektroenergetycznych, konstrukcje wsporcze sieci trakcyj- nej, Sciany obiektu budowlanego. Wchodzenie i schodzenie ze stosu dopuszczalne jest tylko przy użyciu drabiny lub schodni. Przy składowaniu materiałów sypkich luzem należy zapewnić: 1) powierzchnię składową umożliwiającą zachowanie przejSć lub prze- jazdów wokół hałdy lub zwału przy zachowaniu kąta zsypu natural- nego; 2) wytrzymałoSć zapór odpowiednią do parcia składowanego materia- łu sypkiego; 3) szczelne obudowanie miejsca przeładunku i urządzeń przeładunko- wych oraz połączenie ich z urządzeniami odciągającymi pył w miej- scu jego powstawania w miarę potrzeby ochrony sąsiednich stref pracy oraz w miarę technicznych możliwoSci; 4) bezpieczne metody pracy, szczególnie przy ręcznym pobieraniu i przenoszeniu materiałów. Materiały pylące należy przechowywać wyłącznie w przystosowanych do tego celu pomieszczeniach, zapewniając szczelne ogrodzenie co naj- mniej do wysokoSci 0,5 m ponad wysokoSć składowanego materiału. Zabrania się przechowywania materiałów pylących luzem w pomiesz- czeniach, w których stale przebywają pracownicy. Asfalty, smoły, paliwa płynne i smary należy przechowywać w specjal- nie przystosowanych do tego celu zbiornikach (bunkrach), odpowiednio ogrodzonych. 20 Zabronione jest sytuowanie stanowisk pracy, składowisk wyrobów i ma- teriałów lub maszyn i urządzeń budowlanych bezpoSrednio pod napo- wietrznymi liniami elektroenergetycznymi lub w odległoSci liczonej w po- ziomie od skrajnych przewodów mniejszej niż: 1) 3 m dla linii o napięciu znamionowym nieprzekraczającym 1 kV; 2) 5 m dla linii o napięciu znamionowym powyżej 1 kV, lecz nieprze- kraczającym 15 kV; 3) 10 m dla linii o napięciu znamionowym powyżej 15 kV, lecz nie- przekraczającym 30 kV; 4) 15 m dla linii o napięciu znamionowym powyżej 30 kV, lecz nie- przekraczającym 110 kV; 5) 30 m dla linii o napięciu znamionowym powyżej 110 kV. Doły na wapno gaszone powinny mieć umocnione Sciany i być zabez- pieczone balustradami ochronnymi, umieszczonymi w odległoSci nie mniejszej niż 1 m od krawędzi dołu. Zabronione jest składowanie urobku, materiałów i wyrobów: w strefie klina naturalnego odłamu gruntu, jeżeli Sciany wykopu nie są obudowane; w odległoSci mniejszej niż 0,6 m od krawędzi wykopu, jeżeli Sciany wykopu są obudowane oraz jeżeli obciążenie urobku jest przewi- dziane w doborze obudowy. W pomieszczeniach magazynowych umieszcza się tablice okreSlające dopuszczalne obciążenie regałów magazynowych oraz dopuszczalne ob- ciążenie powierzchni stropu. Pomieszczenia do składowania lub stosowania materiałów niebezpiecz- nych pod względem pożarowym lub wybuchowym oraz w których mogą wydzielać się substancje trujące albo tworzące mieszaniny wybuchowe, należy wyposażyć stosownie do występujących zagrożeń w urządzenia sy- gnalizujące o zagrożeniach, sprzęt i Srodki gaSnicze, Srodki neutralizujące, apteczki oraz Srodki ochrony zbiorowej i indywidualnej. Pracowników na- leży poinformować o warunkach, jakie należy spełnić przed wejSciem do tych pomieszczeń, i zapewnić im stały dostęp do Srodków łącznoSci na wypadek awarii, wybuchu lub pożaru. Substancje i preparaty niebezpieczne przechowuje się i przemieszcza w opakowaniach producenta, a informację o ich przechowywaniu umiesz- cza się w widocznych miejscach na tablicach ostrzegawczych. 21 Szczególnie niebezpieczne wydarzenia wypadkowe i czynniki Srodowiska pracy na budowie, mogące doprowadzić do obrażeń lub uszczerbku na zdrowiu, a nawet do Smierci. Są to przede wszystkim: upadek z wysokoSci, uderzenie przez spadający przedmiot, przysypanie ziemią podczas wykonywania wykopów, porażenie prądem elektrycznym, przenoszenie ciężkich przedmiotów, uderzenie lub przygniecenie przez maszynę roboczą, kontakt z niebezpiecznymi substancjami, drgania i wibracje, nadmierny hałas, upadek do wody lub zalanie stanowiska pracy, przebywanie w pomieszczeniu bez dostatecznej iloSci tlenu lub w którym przekroczone są dopuszczalne stężenia i natężenia czyn- ników szkodliwych dla zdrowia, udział w wypadku samochodowym, wdychanie włókien azbestowych. Upadek z wysokoSci Upadki z wysokoSci są najczęstszą przyczyną urazów i ofiar Smiertelnych. Zagrożenie upadkiem z wysokoSci występuje, gdy z powierzchni powy- żej 1 m niezabezpieczonej odpowiednimi Srodkami ochrony zbiorowej lub bez zastosowania wymaganych Srodków ochrony indywidualnej: możliwy jest dostęp do niezabezpieczonych krawędzi: 1) wykopów, 2) schodów, podestów i pomostów, 22 3) stropów, antresol i balkonów, 4) dachów, 5) otworów technologicznych w stropach, 6) otwartych studzienek kanalizacyjnych, telekomunikacyjnych itp.; wykonywana jest praca na: 1) drabinach, 2) rusztowaniach, 3) słupach, masztach, kominach, konstrukcjach budowlanych bez stropów, 4) z urządzeń krzesełkowych, drabin linowych lub ruchomych po- destów roboczych, 5) stanowiskach pracy niekompletnych, w złym stanie technicznym, nieprawidłowo zamocowanych oraz przez osoby uprawnione niedopuszczonych do użytkowania; dochodzi do nieprawidłowego wchodzenia lub schodzenia na/ze stanowisko/a pracy: 1) po elementach konstrukcyjnych rusztowań, 2) po rozporach wykopów, 3) transport pracowników w urządzeniach do tego nieprzeznaczo- nych. Przed upadkiem z wysokoSci pracownicy powinni być zabezpieczeni Srodkami ochrony zbiorowej takimi jak: balustrady, siatki ochronne, siatki bezpieczeństwa, rusztowania ochronne. Jeżeli za pomocą tych Srodków zagrożenia upadkiem z wysokoSci nie można uniknąć lub wystarczająco ograniczyć, należy zastosować Srodki ochrony indywidualnej takie jak: szelki bezpieczeństwa, amortyzatory włókiennicze z linką bezpieczeństwa, aparaty samozaciskowe, urządzenia samohamowne. Prace na wysokoSci powinny być organizowane i wykonywane w spo- sób niezmuszający pracownika do wychylania się poza poręcz balustrady lub obrys urządzenia, na którym stoi. Tymczasowa praca na wysokoSci może być wykonywana tylko wtedy, gdy warunki pogodowe nie zagrażają bezpieczeństwu i zdrowiu pracowników. Gdy zachodzi koniecznoSć przemieszczania stanowiska pracy w pio- nie, linka bezpieczeństwa szelek bezpieczeństwa powinna być zamocowa- na do prowadnicy pionowej za pomocą urządzenia samohamującego. Dłu- goSć linki bezpieczeństwa szelek bezpieczeństwa nie powinna być więk- sza niż 1,5 m. Amortyzatory spadania nie są wymagane, jeżeli linki aseku- 23 racyjne są mocowane do linek urządzeń samohamujących, ograniczają- cych wystąpienie siły dynamicznej w momencie spadania, zwłaszcza apa- ratów bezpieczeństwa lub pasów bezwładnoSciowych. Osoby korzystające z urządzeń krzesełkowych, drabin linowych lub ru- chomych podestów roboczych powinny być dodatkowo zabezpieczone przed upadkiem z wysokoSci za pomocą prowadnicy pionowej, zamocowa- nej niezależnie od lin noSnych drabiny, krzesełka lub podestu. Prowadnica pionowa powinna być naciągnięta w sposób umożliwiający przesuwanie w górę aparatu samohamującego i zabezpieczona przed odchylaniem się większym niż o 2 m. Urządzenia zabezpieczające przed odchylaniem się lin powinny umożliwiać przesuwanie się urządzenia samohamującego. DługoSć linki bezpieczeństwa, łączącej szelki bezpieczeństwa z aparatem samohamu- jącym, nie powinna przekraczać 0,5 m. Drabiny mogą być wykorzystywane jako stanowiska robocze, jeżeli wy- korzystanie bardziej bezpiecznego sprzętu nie jest uzasadnione z powodu niskiego poziomu ryzyka i krótkotrwałego wykorzystania albo okoliczno- Sci, których pracodawca nie może zmienić. Drabiny: 1) muszą być tak ustawione, aby zapewnić ich statecznoSć w trakcie użytkowania; 2) przenoSne muszą opierać się na stabilnym, trwałym, posiadającym odpowiednie wymiary, nieruchomym podłożu w taki sposób, aby szczeble pozostawały w pozycji poziomej oraz były zabezpieczone przed przemieszczaniem, zanim będą użytkowane; 3) zawieszane muszą być zaczepione w bezpieczny sposób, tak aby zapobiec, z wyjątkiem drabin linowych, ich przemieszczaniu lub kołysaniu; 4) używane jako Srodki dostępu muszą być dostatecznie długie, tak aby wystarczająco wystawały ponad platformę dostępu, chyba że zostały zastosowane inne Srodki zapewniające pewne uchwycenie poręczy; 5) wieloczęSciowe łączone lub wysuwane muszą być używane tak, aby zapobiec przemieszczaniu się ich różnych częSci względem siebie; 6) przejezdne przed ich użyciem muszą być pewnie unieruchomione. Drabiny muszą być używane w taki sposób, aby: 1) przez cały czas była zapewniona możliwoSć bezpiecznego uchwy- cenia poręczy i wsparcia pracowników, 24 2) w szczególnoSci, jeSli ładunek ma zostać ręcznie przeniesiony na dra- binie, nie może to przeszkadzać pracownikowi w bezpiecznym trzy- maniu się poręczy. Niedopuszczalne jest używanie drabin: uszkodzonych, niezgodnie z przeznaczeniem, rozstawnej jako przystawnej, na niestabilnym podłożu. Drabina przystawna powinna wystawać ponad powierzchnię, na którą prowadzi, co najmniej 0,75 m, a kąt jej nachylenia powinien wynosić od 65 do 75. PrzenoSne drabiny muszą być zabezpieczone przed przemieszczaniem się w trakcie ich użytkowania za pomocą urządzeń przeciwpoSlizgowych przy górnych lub dolnych końcach podłużnic albo poprzez inne rozwiąza- nia o równoważnej skutecznoSci. Roboty ciesielskie z drabin można wykonywać wyłącznie do wysoko- Sci 3 m. Roboty malarskie można wykonywać przy użyciu drabin rozstawnych tylko do wysokoSci nieprzekraczającej 4 m od poziomu podłogi. Przy pracach na: słupach, masztach, konstrukcjach wieżowych, komi- nach, konstrukcjach budowlanych bez stropów, a także przy ustawianiu lub rozbiórce rusztowań oraz przy pracach na drabinach i klamrach na wysokoSci powyżej 2 m nad poziomem terenu zewnętrznego lub pod- łogi należy w szczególnoSci: 1) przed rozpoczęciem prac sprawdzić stan techniczny konstrukcji lub urządzeń, na których mają być wykonywane prace, w tym ich stabil- noSć, wytrzymałoSć na przewidywane obciążenie oraz zabezpiecze- nie przed nieprzewidywaną zmianą położenia, a także stan technicz- ny stałych elementów konstrukcji lub urządzeń mających służyć do mocowania linek bezpieczeństwa; 2) zapewnić stosowanie przez pracowników odpowiedniego do rodza- ju wykonywanych prac sprzętu chroniącego przed upadkiem z wy- sokoSci, takiego jak: szelki bezpieczeństwa z linką bezpieczeństwa przymocowaną do stałych elementów konstrukcji, szelki bezpie- czeństwa z pasem biodrowym (do prac w podparciu na słupach, masztach itp.); 25 3) zapewnić stosowanie przez pracowników hełmów ochronnych prze- znaczonych do prac na wysokoSci. Prace wykonywane na wysokoSci powyżej 2 m w przypadkach, w któ- rych wymagane jest zastosowanie Srodków ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokoSci oraz prace związane z: montażem i demontażem studzienek, stacji pomp wodnych przy głę- bokoSciach większych od 2 m, odmulaniem i pogłębianiem cieków i zbiorników wodnych, budową i pogłębianiem studni kopanych przy głębokoSciach większych od 2 m powinny być wykonywane przez co najmniej dwie osoby. Powierzchnia pomostu powinna być wystarczająca dla pracowników, narzędzi i niezbędnych materiałów, z poziomą i równą podłogą, trwale umocowaną do elementów konstrukcyjnych pomostu. W widocznym miejscu pomostu powinna być umieszczona czytelna in- formacja o wielkoSci dopuszczalnego obciążenia. Stanowiska pracy o niestałym charakterze należy poddawać sprawdze- niu pod względem ich stabilnoSci, zamocowań oraz zabezpieczeń przed upadkiem osób i przedmiotów. Sprawdzenia należy dokonać po każ- dej zmianie usytuowania, po każdej przerwie w pracy trwającej dłużej niż 7 dni, a dla stanowisk usytuowanych na zewnątrz budynku każdora- zowo po silnym wietrze, opadach Sniegu lub oblodzeniu. Rusztowania należy ustawiać na podłożu ustabilizowanym i wyprofilo- wanym, ze spadkiem umożliwiającym odpływ wód opadowych. Rusztowa- nia przejezdne powinny być zabezpieczone co najmniej w dwóch miej- scach przed przypadkowym przemieszczeniem. Liczbę i rozmieszczenie zakotwień rusztowania oraz wielkoSć siły ko- twiącej okreSla się w projekcie rusztowania lub dokumentacji producenta. Składowa pozioma jednego zamocowania rusztowania nie powinna być mniejsza niż 2,5 kN. Konstrukcja rusztowania nie powinna wystawać po- za najwyżej położoną linię kotew więcej niż 3 m, a pomost roboczy powi- nien być umieszczony nie wyżej niż 1,5 m ponad tą linią. Rusztowanie metalowe powinno posiadać uziemienie i instalację pioru- nochronną. Rusztowania stojakowe powinny mieć wydzielone bezpieczne piony komunikacyjne. OdległoSć najbardziej oddalonego stanowiska pracy od pionu komunikacyjnego rusztowania nie powinna być większa niż 20 m, a między pionami nie większa niż 40 m. 26 Montaż rusztowań, ich eksploatacja i demontaż mogą wykonywać osoby uprawnione zgodnie z instrukcją producenta albo projektem indywidualnym. Użytkowanie rusztowania jest dopuszczalne po dokonaniu jego odbio- ru przez kierownika budowy z uprawnieniami budowlanymi w specjalno- Sci konstrukcyjno-budowlanej lub uprawnioną osobę z uprawnieniami bu- dowlanymi w specjalnoSci konstrukcyjno-budowlanej, potwierdzonego wpisem w dzienniku budowy lub w protokole odbioru technicznego okre- Slającym w szczególnoSci: 1) użytkownika rusztowania, 2) przeznaczenie rusztowania, 3) wykonawcę montażu rusztowania z podaniem imienia i nazwiska al- bo nazwy oraz numeru telefonu, 4) dopuszczalne obciążenia pomostów i konstrukcji rusztowania, 5) datę przekazania rusztowania do użytkowania, 6) opornoSć uziomu, 7) terminy kolejnych przeglądów rusztowania. Rusztowania i ruchome podesty robocze powinny być sprawdzane przez kierownika budowy lub uprawnioną osobę po silnym wietrze, opadach atmosferycznych oraz działaniu innych czynników stwarzających zagrożenie dla bezpieczeństwa wykonania prac i przerwach roboczych dłuższych niż 10 dni oraz okresowo, nie rzadziej niż jeden raz w miesiącu. Łączenie ze sobą dwóch sąsiednich ruchomych podestów roboczych oraz przechodzenie z jednego na drugi jest zabronione. W czasie wykonywania robót na wysokoSci istnieje również niebezpie- czeństwo spadania przedmiotów, stanowiące poważne zagrożenie dla osób znajdujących się w odległoSci do 6 m, lecz nie mniejszej niż 1/10 wysoko- Sci, z której mogą spadać przedmioty. Roboty ziemne Podczas pracy przy robotach ziemnych: w czasie wykonywania wyko- pów lub pracy w wykopach bez odpowiedniego zabezpieczenia Scian, mo- że dojSć do przysypania ziemią pracowników, prowadzącego do obrażeń lub uszczerbku na zdrowiu, a nawet do Smierci. 27 Wykopy o Scianach pionowych nieumocnionych, bez rozparcia lub podparcia, można wykonywać tylko do głębokoSci 1 m w gruntach zwar- tych, gdy teren przy wykopie nie jest obciążony w pasie o szerokoSci rów- nej głębokoSci wykopu. Wykopy bez umocnień, o głębokoSci większej niż 1 m, lecz nie większej od 2 m, można wykonywać, jeżeli pozwalają na to wyniki badań gruntu i dokumentacja geologiczno-inżynierska. Do wykopu o głębokoSci większej niż 1 m od poziomu terenu należy wy- konać zejScia (wejScia) w odległoSci pomiędzy nimi nieprzekraczającej 20 m. Wchodzenie i wychodzenie po rozporach oraz przemieszczanie osób urządzeniami służącymi do wydobywania urobku jest zabronione. Stan obudowy lub skarp wykopu lub wyrobiska należy sprawdzić przed każdorazowym rozpoczęciem robót w wykopie, a także po deszczu, mrozie i dłuższej przerwie w pracy. Zabezpieczenie ażurowe Scian wykopów można stosować tylko w grun- tach zwartych. Zabronione jest stosowanie zabezpieczenia ażurowego Scian wykopów w okresie zimowym. W czasie wykonywania wykopów ze skarpami o bezpiecznym nachyle- niu należy: 1) w pasie terenu przylegającego do górnej krawędzi skarpy, na szero- koSci równej trzykrotnej głębokoSci wykopu, wykonać spadki umoż- liwiające łatwy odpływ wód opadowych w kierunku od wykopu; 2) likwidować naruszenie struktury gruntu skarpy, usuwając naruszony grunt, z zachowaniem bezpiecznego nachylenia w każdym punkcie skarpy. Bezpieczne nachylenie Scian wykopów okreSla się w dokumentacji pro- jektowej, gdy: 1) roboty ziemne są wykonywane w gruncie nawodnionym; 2) teren przy skarpie wykopu ma być obciążony w pasie równym głę- bokoSci wykopu; 3) grunt stanowią iły skłonne do pęcznienia; 4) wykopu dokonuje się na terenach osuwiskowych; 5) głębokoSć wykopu wynosi więcej niż 4 m. Zabezpieczenie obudowanych wykopów należy demontować od dna wykopu i stopniowo usuwać je, w miarę zasypywania wykopu. Zabezpieczenie można usuwać jednoetapowo z wykopów wykonanych: 1) w gruntach spoistych na głębokoSci nie większej niż 0,5 m. 28 2) w pozostałych gruntach na głębokoSci nie większej niż 0,3 m. Zabronione jest podczas robót ziemnych: 1) wysuwanie lemiesza maszyny roboczej poza krawędx klina odłamu; 2) używanie maszyn roboczych na gruntach gliniastych w czasie trwa- nia ulewnego deszczu. Obudowę wykopów wąsko-przestrzennych należy wykonywać wyłącz- nie z zabezpieczonej częSci wykopu lub zastosować obudowę prefabryko- waną, z użyciem wczeSniej przewidzianych urządzeń mechanicznych. W miejscu wykonywania wykopów zabronione jest prowadzenie jedno- czeSnie innych robót oraz przebywanie osób niezatrudnionych. Jeżeli roboty odbywają się w wykopie wąsko-przestrzennym jednocze- Snie z transportem urobku, wykop przykrywa się szczelnym i wytrzymałym zabezpieczeniem. Pojemniki do transportu urobku powinny być załadowa- ne poniżej górnej ich krawędzi. Ruch Srodków transportowych obok wykopów powinien odbywać się poza granicą klina naturalnego odłamu gruntu. Koparka w czasie pracy powinna być ustawiona w odległoSci od wyko- pu co najmniej 0,6 m poza granicą klina naturalnego odłamu gruntu. Przebywanie osób pomiędzy Scianą wykopu a koparką, nawet w czasie postoju, jest zabronione. Zabrania się ręcznego urabiania skał sypkich i kruchych przez podkopy- wanie lub podcinanie. Pracownicy zatrudnieni na wyrobisku obowiązani są nosić hełmy ochronne. OdległoSć pomiędzy stanowiskami pracy w zależnoSci od rodzaju sto- sowanych narzędzi pracy powinna wynosić co najmniej 2 m. PrzejScia w miejscach nad ociosami należy zabezpieczyć mocnymi ba- rierami na słupach o wysokoSci 1,10 m. Słupy powinny wytrzymać par- cie 80 kG siły skupionej przyłożonej do bariery. Podczas zagęszczania gruntu urządzeniami wibracyjnymi miejsca pracy należy oznakować przenoSnymi zaporami. Niedopuszczalne jest podczas wykonywania robót ziemnych: 1) tworzenie nawisów przy wykonywaniu wykopów; 2) włączanie mechanizmu obrotu maszyny roboczej w trakcie napeł- niania naczynia roboczego gruntem; 3) przebywanie osób w zasięgu działania naczynia roboczego maszyny roboczej; 29 4) przemieszczanie maszyny roboczej po pochyleniach przekraczają- cych dopuszczalny stopień, okreSlony w jej dokumentacji technicz- no-ruchowej; 5) wykonywanie tych robót pod czynnymi napowietrznymi liniami ener- getycznymi w odległoSci mniejszej niż to okreSlają odrębne przepisy; 6) przebywanie osób w kabinie pojazdu przeznaczonego do transportu wykopanego gruntu, w czasie załadunku jego skrzyni, w przypadku gdy kabina pojazdu nie została konstrukcyjnie wzmocniona. Zdejmowanie nakładu wykonuje się stopniami, tak aby ich wysokoSć by- ła nie większa niż 3 m, a szerokoSć zależnie od stosowanego sposobu ura- biania wynosiła nie mniej niż 1,50 m. Wokół górnej krawędzi wyrobiska należy pozostawić pas ochronny o szerokoSci nie mniejszej niż 5 m. Pas ochronny nie może być używany do składowania materiałów i sprzętu. OdległoSć pomiędzy koparkami pracującymi na jednym poziomie po- winna wynosić co najmniej 20 m. Podczas wykonywania robót ziemnych na terenie bagnistym, podmo- kłym lub w wodzie maszynę roboczą umieszcza się na podkładach stabil- nych i trwale ze sobą połączonych. Podczas wbijania pali na takim terenie operatorzy maszyn roboczych muszą być wyposażeni w Srodki ochrony in- dywidualnej chroniące przed utonięciem, a na pomostach powinno znaj- dować się koło ratunkowe z linką. Podczas wbijania pali sprawdza się: 1) czy zachowane zostały dopuszczalne parametry obciążenia pomostu okreSlone w dokumentacji techniczno-ruchowej maszyny roboczej; 2) równomiernoSć obciążenia pomostu roboczego; 3) stan podmycia jarzm podtrzymujących pomosty robocze; 4) stan techniczny pomostu roboczego po opadach i wyładowaniach atmosferycznych. Przenoszenie ładunków Prace oraz zagospodarowanie placu budowy należy tak zaplanować, aby zminimalizować ręczne przenoszenie materiałów, zarówno jeSli cho- dzi o iloSć, jak i odległoSć. Należy stosować sprzęt pomocniczy odpowied- nio dobrany do wielkoSci, masy i rodzaju transportowanych przedmiotów, zapewniający bezpieczne i dogodne wykonywanie pracy. 30 Zabronione jest ręczne przemieszczanie przedmiotów przez pomiesz- czenia, schody, korytarze albo drzwi zbyt wąskie, jeżeli stwarza to zagro- żenia wypadkowe. Masa przedmiotów przenoszonych przez jednego pracownika nie mo- że przekraczać: 1) 30 kg przy pracy stałej, 2) 50 kg przy pracy dorywczej. Niedopuszczalne jest ręczne przenoszenie przedmiotów o masie prze- kraczającej 30 kg na wysokoSć powyżej 4 m lub na odległoSć przekracza- jącą 25 m. Przedmioty, których długoSć przekracza 4 m i masa 30 kg, należy prze- nosić zespołowo tak, aby masa przypadająca na jednego pracownika nie przekraczała: 1) 25 kg przy pracy stałej, 2) 42 kg przy pracy dorywczej. Zabronione jest zespołowe przemieszczanie przedmiotów o masie prze- kraczającej 500 kg. Masa ręcznie przetaczanych przedmiotów po terenie poziomym nie mo- że przekraczać 300 kg na jednego pracownika. Masa ręcznie wtaczanych przedmiotów na pochylnie przez jednego pra- cownika nie może przekraczać 50 kg. Niedopuszczalne jest przenoszenie przez jednego pracownika materia- łów ciekłych gorących, żrących albo o właSciwoSciach szkodliwych dla zdrowia, których masa wraz z naczyniem i uchwytem przekracza 25 kg. Maszyny i urządzenia Maszyny robocze można eksploatować na terenie rozpoznanym pod względem warunków geologicznych i gruntowych zgodnie z doku- mentacją techniczno-ruchową, instrukcją obsługi, instrukcją stanowiskową bezpieczeństwa i higieny pracy. W warunkach ograniczonej widocznoSci miejsce pracy maszyn roboczych oSwietla się. Montaż, demontaż i eksploatacja maszyn powinny odbywać się przy za- chowaniu wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii. CzynnoSci zdejmowania lub regulowania naczynia roboczego maszyny roboczej należy wykonywać w zespole co najmniej dwuosobowym. 31 Maszyny i inne urządzenia techniczne muszą spełniać wymagania okreSlo- ne w przepisach dotyczących systemu oceny zgodnoSci oraz powinny być: 1) utrzymywane w stanie zapewniającym ich sprawnoSć techniczną; 2) utrzymywane w stanie czystoSci zapewniającej użytkowanie ich bez szkody dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników; 2) obsługiwane przez osoby przeszkolone, posiadające wymagane kwalifikacje; 3) stosowane wyłącznie do prac, do jakich zostały przeznaczone; 4) montowane, eksploatowane, obsługiwane zgodnie z dokumentacją techniczno-ruchową lub instrukcją producenta; 5) oznakowane znakami i barwami bezpieczeństwa; 6) zabezpieczone przed ich przypadkowym uruchomieniem przez oso- by nieupoważnione. Maszyny oddawane do eksploatacji powinny być wyposażone w in- strukcję zrozumiałą dla pracowników, których dotyczą. Wykonawca przed dopuszczeniem pracowników do wykonywania robót powinien zapoznać ich z dokumentacją techniczno-ruchową lub instrukcją producenta. Przed rozpoczęciem pracy i przy zmianie obsługi maszynę należy spraw- dzić pod względem sprawnoSci technicznej i bezpiecznego użytkowania, potwierdzając to wpisem w dokumentacji, jeSli prowadzenie takiej doku- mentacji jest wymagane. Zabronione jest: używanie maszyny bez wymaganego urządzenia ochronnego lub je- go nieodpowiednie stosowanie; obsługiwanie maszyn bez wymaganych urządzeń zabezpieczają- cych lub sygnalizacyjnych; dokonywanie zmian konstrukcyjnych; wykonywanie napraw i konserwowanie żurawia i maszyn roboczych w czasie ruchu; odtłuszczanie i czyszczenie powierzchni maszyn benzyną etylizo- waną lub innymi rozpuszczalnikami, których pary mogą tworzyć z powietrzem mieszaniny gazów palnych lub wybuchowych; przewożenie osób w skrzyniach ładunkowych zgarniarek; opuszczanie podczas jazdy skrzyni zgarniarki poniżej parametrów okreSlonych przez producenta; 32 stosowanie ognia otwartego przy podgrzewaniu masy bitumicznej będącej w zbiornikach lub cysternach maszyn roboczych; przeciążanie ponad dopuszczalne obciążenie robocze, z wyjątkiem przeciążeń dokonanych w czasie badań i prób; używanie uszkodzonych, o nieznanej lub niedostosowanej do ci- Snienia roboczego wytrzymałoSci przewodów pracujących pod ciSnieniem sprężonego powietrza; stosowanie elementów służących do zawieszania ładunku na haku, w szczególnoSci pierScieni, ogniw, pętli, których wymiary uniemoż- liwiają swobodne włożenie elementów na dno gardzieli haka; wykonywanie węzłów na linach i łańcuchach i łączenie lin stalo- wych na długoSci; składowanie materiałów i wyrobów pomiędzy skrajnią żurawia lub pomiędzy torowiskiem żurawia a konstrukcją obiektu budowlanego lub jego tymczasowymi zabezpieczeniami; przechodzenie osób w czasie pracy żurawia pomiędzy obiektem bu- dowlanym a podwoziem żurawia lub wychylanie się przez otwory w obiekcie budowlanym; pozostawianie zawieszonego elementu lub innego ładunku na haku żurawia w czasie przerwy w pracy lub po jej zakończeniu; podnoszenie żurawiem zamrożonych lub zakleszczonych przedmio- tów, wyrywanie słupów oraz przeciąganie wagonów kolejowych; podnoszenie żurawiem przedmiotów o nieznanej masie; instalowanie dodatkowych lamp oSwietleniowych na konstrukcjach żurawia; podnoszenie ładunku przy ukoSnym ułożeniu liny żurawia; przemieszczanie materiałów i wyrobów bezpoSrednio nad ludxmi lub nad kabiną kierowcy; wchodzenie pod podniesiony kosz betoniarki; przejeżdżanie lub przechodzenie po przewodach do transportu mie- szanki betonowej; rozłączanie i oczyszczanie przewodu do transportu mieszanki beto- nowej bez Srodków ochrony indywidualnej; zwiększenie ciSnienia w przewodach do transportu mieszanki beto- nowej ponad wartoSć dopuszczalną oraz przepychanie przewodu od strony wylotu; używanie narzędzi uszkodzonych; 33 dokonywanie samowolnych przeróbek narzędzi; wrzucanie do leja zasypowego materiałów skalnych lub ich wyjmo- wanie podczas pracy maszyn roboczych do kruszenia materiałów skalnych; uruchamianie zespołu maszyn roboczych do otaczania i suszenia kruszywa bez uprzedniego upewnienia się, czy obsługa zajęła wy- znaczone stanowiska robocze; przebywanie lub przechodzenie pod zasobnikiem zespołu maszyn roboczych do otaczania i suszenia kruszywa. W przypadku stwierdzenia w czasie pracy uszkodzenia maszyny lub in- nego urządzenia technicznego należy je niezwłocznie unieruchomić i odłączyć dopływ energii. Nieposiadające kabin stanowiska pracy operatorów maszyn lub innych urządzeń technicznych powinny być w sposób niepowodujący ogranicze- nia widocznoSci: 1) zadaszone i zabezpieczone przez spadającymi przedmiotami; 2) osłonięte w okresie zimowym. Odtłuszczanie lub oczyszczanie powierzchni oraz częSci maszyn lub in- nych urządzeń technicznych wykonuje się Srodkami do tego przeznaczonymi. Zblocza jednokrążkowe i wielokrążkowe oraz inne zawiesia pomocni- cze niepołączone na stałe z maszyną lub innymi urządzeniami techniczny- mi powinny być poddawane próbie obciążenia co najmniej raz w roku. Haki do przemieszczania ładunków powinny spełniać wymagania okre- Slone w przepisach dotyczących systemu oceny zgodnoSci i mieć wyraxnie zaznaczoną noSnoSć maksymalną. Jeżeli przy przemieszczaniu ładunków zachodzi możliwoSć wysunięcia się zawiesia z gardzieli haka, należy stosować haki wyposażone w urządze- nia zamykające gardziel. Ocena stopnia zużycia haków i ustalenie ich przydatnoSci do dalszej pracy powinny być przeprowadzane przed rozpoczęciem każdej zmiany roboczej przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje. Dopuszczalne obciążenie robocze zawiesi dwu- i wielocięgnowych po- winno być uzależnione od wielkoSci kąta wierzchołkowego, mierzonego po przekątnej między cięgnami, i wynosić: 1) przy kącie 0,783 rad (45) 90%, 2) przy kącie 1,566 rad (90) 70%, 34 3) przy kącie 2,092 rad (120) 50% dopuszczalnego obciążenia zawiesia w układzie pionowym. Kąt rozwarcia cięgien zawiesia nie może być większy niż 2,092 rad (120). Przy użyciu zawiesia wielocięgnowego w celu okreSlenia dopuszczalne- go obciążenia roboczego należy przyjmować stan pracy dwóch cięgien. Na zawiesiu należy umieScić napis okreSlający jego dopuszczalne ob- ciążenie robocze oraz termin ostatniego i następnego badania. Żurawie zaopatruje się w tablice znamionowe z oznaczeniem dopusz- czalnego udxwigu, a w przypadku udxwigu zmiennego na tablicy powinien być podany jego wymagany udxwig przy okreSlonych położeniach wysię- gnika lub wózka na wysięgniku poziomym. OdległoSć pomiędzy skrajnią podwozia lub platformy obrotowej żura- wia a zewnętrznymi częSciami konstrukcji montowanego obiektu budow- lanego lub jego zabezpieczeń tymczasowych bądx stosami składowanych wyrobów, materiałów lub elementów powinna wynosić co naj- mniej 0,75 m. Poziome przemieszczanie ładunku żurawiem powinno odbywać się na wysokoSci nie mniejszej niż 1 m ponad przedmiotami znajdującymi się na drodze przenoszonego ładunku. Roboczy zasięg haka żurawia powinien być większy co najmniej o 0,5 m od położenia Srodka masy montowanego elementu lub miejsca układanego ładunku. Ładunek przewożony na platformie dxwigu zabezpiecza się przed zmia- ną położenia. Podniesienie i opuszczenie kosza betoniarki powinno być poprzedzone sygnałem umownym, w szczególnoSci dxwiękowym. Pomiędzy stanowiskiem odbioru mieszanki betonowej lub zaprawy a operatorem pompy powinna być zapewniona sygnalizacja. Narzędzia do pracy udarowej nie mogą mieć: 1) uszkodzonych zakończeń roboczych, 2) pęknięć, zadr i ostrych krawędzi w miejscu ręcznego uchwytu, 3) rękojeSci krótszych niż 0,15 m. Operatorzy ręcznych narzędzi udarowych powinni używać rękawic anty- wibracyjnych. Zespół maszyn roboczych do otaczania i suszenia kruszywa instaluje się na stabilnym fundamencie oraz wyposaża się w instalację przeciwporaże- niową i urządzenia odpylające. 35 Niedopuszczalne jest przebywanie lub przechodzenie pod zasobnikiem podczas pracy maszyn. Urządzenia techniczne objęte dozorem technicznym mogą być użytko- wane tylko na podstawie decyzji zezwalającej na ich eksploatację. Dokonanie naprawy lub modernizacji urządzenia technicznego wyma- ga uprzedniego uzgodnienia z organem właSciwej jednostki dozoru tech- nicznego. Kontrola mechanizmów żurawia powinna być dokonywana co najmniej co 10 dni oraz po każdorazowym dłuższym przestoju. Dla każdego żurawia powinna być założona: książka dyżurów, do której dxwigowy każdej zmiany wpisuje uwagi o stanie żurawia i jego urządzeń; książka kontroli, do której wpisuje się wyniki wszystkich badań kon- strukcji i urządzeń żurawia; dziennik konserwacji prowadzony przez konserwującego, w którym odnotowuje wykonywane czynnoSci. Do obowiązków konserwatora urządzenia należy sprawdzanie przez oględziny nie rzadziej niż co 12 miesięcy, jeżeli w instrukcji eksploatacji nie ustalono innych terminów, stanu konstrukcji noSnej, w szczególnoSci połą- czeń spawanych, nitowanych i rozłącznych, toru jezdnego dxwignic szyno- wych oraz dokonywanie przeglądów konserwacyjnych żurawia w termi- nach i zakresie okreSlonych w instrukcji eksploatacji, w tym sprawdzanie: stanu technicznego mechanizmów napędowych, układów hamulcowych oraz cięgien noSnych i ich zamocowań, działania elementów bezpieczeń- stwa i ograniczników ruchowych, działania urządzeń sterujących, sygnali- zacyjnych, oSwietleniowych i instalacji ochrony przeciwporażeniowej. Wy- niki przeglądów i wykonywanych czynnoSci powinny być odnotowywane w dzienniku konserwacji z podaniem daty i potwierdzone podpisem. Dxwigowy powinien być badany przez lekarza co najmniej raz na 6 miesięcy w celu kontroli dalszej przydatnoSci do pracy na zajmowanym stanowisku. Zatrudnianie dxwigowych ponad 8 godzin na dobę jest zabronione. Na każdą zmianę należy wyznaczyć innego dxwigowego. Dxwigowy jest odpowiedzialny za obsługę żurawia, utrzymywanie urzą- dzeń w należytym stanie i stosowanie się do instrukcji. 36 Oględziny, oczyszczanie i naprawa urządzeń elektrycznych może być dokonywana dopiero po wyłączeniu wyłącznika głównego żurawia lub po przerwaniu dopływu prądu przy pomocy wyłącznika samoczynnego. Dxwigowy powinien uczestniczyć w remoncie urządzeń żurawia. Po zakończeniu remontu dxwigowy może rozpocząć pracę dopiero po otrzymaniu pisemnego zlecenia od bezpoSredniego przełożonego. Dxwigowemu nie wolno: 1) zmieniać ustawienia wyłączników krańcowych; 2) zmieniać położenia lub ciężaru przeciwwagi; 3) dokonywać przemieszczeń lub przeróbek częSci składowych urzą- dzeń żurawia; 4) przenosić ludzi na haku, chwytaku lub przenoszonym ciężarze. W przypadku stwierdzenia braku lub uszkodzenia osłon i zabezpie- czeń albo niewłaSciwego działania jakichkolwiek urządzeń dxwigowy po- winien bezzwłocznie przerwać pracę i zameldować o tym bezpoSredniemu przełożonemu. W przypadku stwierdzenia usterek, które mogą spowodować wypa- dek lub zniszczenie jakichkolwiek urządzeń, dxwigowy ma prawo odmówić uruchomienia żurawia i zameldować o tym bezpoSredniemu przełożonemu. W przypadku stwierdzenia, że dokonywanie przeładunku stwarza oko- licznoSci niebezpieczne, dxwigowy powinien zameldować o tym bezpoSred- niemu przełożonemu i przerwać pracę aż do decyzji swoich przełożonych. Zrzucanie jakichkolwiek przedmiotów z wyżej położonych częSci żura- wia jest zabronione. Kierownictwo zakładu wyznacza bezpoSrednich przełożonych nad dxwigowymi. Do obowiązków przełożonych należy: 1) nadzór nad stanem urządzeń żurawia i zastosowanie odpowiednich Srodków w celu usunięcia stwierdzonych braków; 2) nadzór nad racjonalną eksploatacją żurawia zgodnie z obowiązują- cymi przepisami dotyczącymi ruchu i bezpieczeństwa; 3) nadzór nad pracą dxwigowych i przestrzeganiem przez nich obowią- zujących przepisów; 4) kontrola książek dyżurów. 37 Dxwigowy powinien z zamkniętej kabiny żurawia widzieć całą prze- strzeń w zasięgu pracy żurawia i móc bez trudnoSci obsługiwać umiesz- czone w kabinie przyrządy. Żurawie o napędzie spalinowym powinny oprócz odpowiedniej gaSnicy być zaopatrzone w koc azbestowy do gaszenia pożaru silnika. Przewody jezdne żurawia lub wózka na wysięgniku lub moScie powin- ny być przeprowadzone lub osłonięte w sposób wykluczający przypadko- we zetknięcie się z nimi pracownika. Żurawie pracujące obok siebie w ciemnej porze doby powinny być za- opatrzone w Swiatła okreSlające położenie częSci konstrukcyjnych. Teren pracy żurawi powinien być dobrze oSwietlony. " ródła Swiatła po- winny być tak umieszczone, aby nie powodowały olSnienia dxwigowego. W sytuacji braku miejscowego oSwietlenia terenu żuraw powinien być za- opatrzony we własne xródła Swiatła. Ręczne lampy przenoSne używane przy obsłudze żurawia powinny być zasilane prądem o obniżonym napięciu. Żurawie o napędzie elektrycznym powinny posiadać odpowiednie uzie- mienie. Dxwigowy przed rozpoczęciem pracy powinien: 1) przeczytać zapis w książce dyżurów, dokonany przez dxwigowego z poprzedniej zmiany; 2) sprawdzić stan narzędzi; 3) sprawdzić, czy na żurawiu nie znajdują się osoby niepowołane; 4) dokonać ogólnego przeglądu konstrukcji; 5) obejrzeć i sprawdzić wszystkie mechanizmy, łożyska, częSci rucho- me lub trące i nasmarować je w miarę potrzeby; 6) sprawdzić, czy są założone właSciwe bezpieczniki topikowe lub sa- moczynne, i sprawdzić ich stan; 7) sprawdzić hamulce i stan okładzin szczęk hamulcowych; 8) skontrolować chwytak względnie zblocze hakowe i w miarę potrze- by nasmarować je, sprawdzić stan linek pomocniczych i zabezpie- czających; 9) sprawdzić (przy żurawiach przesuwnych na szynach), czy żuraw jest odhamowany; 10) odbezpieczyć (przy żurawiach z kabiną obrotową) hamulec mecha- niczny obrotu kabiny; 38 11) sprawdzić, czy wszystkie nastawniki i urządzenia sterownicze w ka- binie są w położeniu zerowym. Po włączeniu głównego wyłącznika dxwigowy powinien: 1) sprawdzić właSciwe działanie wszystkich mechanizmów przez doko- nanie próbnych poruszeń żurawia, wysięgnika, wózka i wyciągarki; 2) sprawdzić działanie hamulców; 3) sprawdzić działanie wyłączników krańcowych. Po skontrolowaniu urządzenia i przejęciu narzędzi dxwigowy wpisuje swoje uwagi, nazwisko i godzinę rozpoczęcia pracy do książki dyżurów i od tej chwili jest odpowiedzialny za działanie i pracę żurawia. Dxwigowy w czasie pracy powinien: 1) przestrzegać, aby wszystkie mechanizmy i częSci trące były odpo- wiednio smarowane; 2) nadzorować działania urządzeń elektrycznych (bez dokonywania napraw); 3) przestrzegać, aby nie było iskrzenia szczotek i nadmiernego grzania się silników elektrycznych; 4) w przypadku zauważonych usterek zameldować o tym bezpoSred- niemu przełożonemu, a w razie niebezpieczeństwa przerwać pracę; 5) przystąpić do przeładunku dopiero po otrzymaniu polecenia od prze- łożonego; 6) sprawdzić, czy tor i teren działania żurawia są wolne od przeszkód; 7) dawać odpowiednie sygnały dxwiękowe w czasie ruchu żurawi przesuwnych (z wyjątkiem żurawi przesuwnych ręcznie); 8) przestrzegać, aby stanowiska pracy żurawi samochodowych i ciągni- kowych były tak wybrane, żeby podwozie żurawia było w poziomie, 9) przestrzegać, aby liny kotwowe żurawi masztowych były odpowied- nio i równomiernie naprężone. Dxwigowy podczas dokonywania przeładunku powinien: 1) przestrzegać, aby hak lub urządzenie chwytakowe było umieszczone w położeniu pionowym nad ciężarem, który ma być przenoszony; 2) przestrzegać, aby nie podnosić ciężarów przekraczających dopusz- czalny udxwig żurawia; w przypadku otrzymania polecenia podnie- sienia ciężaru przekraczającego dopuszczalny udxwig, dxwigowy powinien odmówić wykonania oraz powiadomić o tym kierownic- two zakładu; 39 3) podnieSć na wysokoSć około 50 cm, a następnie opuScić, nie doty- kając poziomu, pierwszy ciężar po rozpoczęciu pracy oraz pierwszy ciężar zbliżony do ciężaru maksymalnego celem sprawdzenia dzia- łania hamulców; 4) przestrzegać, aby ciężary przenoszone poziomo przenoszone były na wysokoSci co najmniej 1 m ponad przedmiotami znajdującymi się na ich drodze; 5) reagować tylko na sygnały pochodzące od ciężarowego; jednak na sygnał stój zawsze, bez względu na to, przez kogo sygnał jest dany; 6) przestrzegać, aby nie przenosić ciężarów nad ludxmi lub stanowi- skami pracy, a jeżeli ludzie znajdują się na drodze przenoszonego ciężaru dawać sygnały ostrzegawcze; 7) przestrzegać, aby przy żurawiach posiadających dwie wciągarki hak wciągarki niepracującej był podciągnięty do góry, a wciągarka unie- ruchomiona; 8) przestrzegać, aby chwytak przy przeładunku był opuszczony możliwie nisko, a wysypywany materiał nie powodował powstawaniu pyłu; 9) przestrzegać, aby przy największym rozwinięciu liny pozostawało na bębnie przynajmniej 2,5 zwoja liny; 10) przerwać bezzwłocznie pracę i złożyć odpowiedni meldunek w przypadku powstania objawów nagłego zużycia się liny, spadnię- cia liny z bębna lub krążka, dostania się liny do przekładni, utworze- nia się na linie pętli lub węzła; 11) w razie uszkodzenia żurawia lub jego urządzeń opuScić ciężar, wy- łączyć wyłącznik główny i wyłącznik w kabinie oraz zawiesić ta- bliczki z napisem Nie uruchamiać ; gdy uszkodzenie nie pozwala na opuszczenie ciężaru, zażądać ogrodzenia miejsca możliwego upadku ciężaru. W razie niespodziewanej przerwy w dopływie prądu lub przy znacz- nym spadku napięcia w sieci dxwigowy powinien: 1) nastawić wszystkie urządzenia sterownicze na pozycję zerową; 2) wyłączyć główny wyłącznik w kabinie; 3) powiadomić ciężarowego o przerwie w pracy; 4) w przypadku pozostawienia ciężaru na haku przejScie pod ciężarem powinno być uniemożliwione przez wystawienie posterunku. 40 Dxwigowemu zabrania się: 1) opuszczania kabiny lub stanowiska urządzeń sterowniczych; jeżeli w czasie pracy dxwigowy musi z ważnych powodów opuScić swoje stanowisko, powinien najpierw powiadomić ciężarowego, ciężar opuScić, nastawić wszystkie urządzenia sterownicze na położenie zerowe i wyłączyć główny wyłącznik w kabinie; 2) pozostawiania zawieszonego ciężaru w czasie przerw lub po zakoń- czeniu pracy; 3) używania wyłączników krańcowych jako normalnego sposobu wstrzymania wózka, haka lub żurawia; 4) podciągania wagonów kolejowych lub innych pojazdów przy pomo- cy żurawia; 5) wyrywania przedmiotów zagłębionych w ziemi lub przymarznię- tych; 6) podnoszenia ciężarów przy ukoSnym położeniu liny; 7) balansowania ciężarem lub chwytakiem; 8) podnoszenia jakiegokolwiek ciężaru przy pomocy dwu samodziel- nych urządzeń przeładunkowych bez zezwolenia kierownictwa. Dxwigowemu nie wolno pracować przy złej widocznoSci. Ciężarowy w czasie dokonywania przeładunku powinien Sledzić jego przebieg, a jeżeli zauważy nieprawidłowoSci lub niebezpieczeństwo, po- winien dać dxwigowemu sygnał stój . Pracownicy zatrudnieni przy przeładunku powinni wykonywać polece- nia ciężarowego. Zabrania się pracownikom przeładunkowym: 1) przebywania pod zawieszonym ciężarem; 2) bezpoSredniego ręcznego przytrzymywania lub kierowania zawie- szonym ciężarem; 3) poprawiania lin lub uchwytów w czasie podnoszenia lub opuszcza- nia ciężarów. Zabrania się poza wyznaczonymi miejscami przechodzenia lub prze- bywania pod zawieszonymi przedmiotami (materiałami), estakadami, prze- noSnikami, urządzeniami wiertniczymi i innymi tego rodzaju urządzeniami. Zabrania się ładowania urobku bez uprzedniego zabezpieczenia ocio- sów przed obsunięciem lub spadaniem odłamków skalnych. Pracodawca powinien podjąć działania organizacyjne zapobiegające wchodzeniu pracowników na teren pracy maszyn samobieżnych. 41 Wykaz podstawowych przepisów Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity DzU z 1998 r., nr 21, poz. 94 ze zm.); Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 wrze- Snia 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pra- cy (DzU z 2003 r., nr 169, poz. 1650); Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót bu- dowlanych (DzU nr 47, poz. 401); Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 paxdziernika 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (DzU nr 191, poz. 1596 ze zm.); Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 wrzeSnia 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogo- wych (DzU nr 118, poz. 1263); Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 ma- ja 1996 r. w sprawie rodzajów prac, które powinny być wykonywane, przez co najmniej dwie osoby (DzU nr 62, poz. 288); w sprawie rozbiórek obiek- tów budowlanych wykonywanych metodą wybuchową (DzU z dnia 10 lip- ca 2003 r., nr 120, poz. 1135); Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w spra- wie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogo- wych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach (DzU nr 220, poz. 2181). Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (DzU z dnia 10 lipca 2003 r., nr 120, poz. 1126); Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (DzU z dnia 2 czerwca 2005 r., nr 96, poz. 817); Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 listopada 2001 r. w sprawie rodzajów obiektów budowlanych, przy których realizacji jest 42 wymagane ustanowienie inspektora nadzoru inwestorskiego (DzU z dnia 4 grudnia 2001 r., nr 138, poz. 1554); Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 czerwca 2002 r. w sprawie dziennika budowy, montażu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (DzU z 2002 r., nr 108, poz. 953; zm. DzU z 2004 r., nr 198, poz. 2042); Rozporządzenie Ministrów Komunikacji oraz Administracji, Gospo- darki Terenowej i Ochrony Rrodowiska z dnia 10 lutego 1977 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót drogowych i mo- stowych (DzU nr 7, poz. 30); Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 stycznia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy czyszczeniu powierzchni, malowaniu natryskowym i natryskiwaniu cieplnym (DzU nr 16, poz. 156); Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopa- da 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynni- ków szkodliwych dla zdrowia w Srodowisku pracy (DzU nr 217, poz. 1833); Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 2 kwiet- nia 1998 r. w sprawie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy przy zabezpie- czaniu i usuwaniu wyrobów zawierających azbest oraz programu szkolenia w zakresie bezpiecznego użytkowania takich wyrobów (DzU nr 45, poz. 280); Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (DzU nr 40, poz. 470); Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 maja 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu prac pod- wodnych (DzU nr 116, poz. 1210); Rozporządzenie Ministrów Pracy i Opieki Społecznej oraz Zdrowia z dnia 2 czerwca 1952 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w ke- sonach (DzU nr 31, poz. 208); Zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 mar- ca 1996 r. w sprawie dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodli- wych dla zdrowia, wydzielanych przez materiały budowlane, urządzenia i elementy wyposażenia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt lu- dzi (MP nr 19, poz. 231); 43 Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 14 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy obsłudze obrabiarek do drewna (DzU nr 36, poz. 409); Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 paxdziernika 2003 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji niektórych urządzeń transportu bli- skiego (DzU nr 193, poz. 1890); Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 2 lipca 2003 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń uży- wanych na zewnątrz pomieszczeń w zakresie emisji hałasu do Srodowiska (DzU nr 138, poz. 1316); Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 marca 2003 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla sprzętu elektrycznego (DzU nr 49, poz. 414); Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 wrzeSnia 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem (DzU nr 177, poz. 1729); Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (DzU nr 92, poz. 884). 44 45 46 47 48