8399010953
heterogenicznych. Hydroliza soli.' badanie odczynu roztworu soli, hydroliza z wydzieleniem osadu, wpływ temperatury na stopień hydrolizy.
9. Literatura: Pajdowski L.: Chemia ogólna, PWN, Warszawa 1985.
Jones L., Atkins P.: Chemia ogólna, PWN, Warszawa 1994.
Bielański A.: Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa 1994.
Trzebiatowski W.: Chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa 1980.
Atkins P.W.: Chemia fizyczna, PWN, Warszawa 2001.
Mercik A., Mercik S.: Słownik pierwiastków chemicznych, Wyd. R.A.F. SCRIBA, Racibórz 1994.
A.A. Domański. Laboratorium chemii ogólnej nie tylko dla chemików, Wyd. III, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole, 2007
1. Numer kursu: 6.5 B-FEB
2. FIZYKA Z ELEMENTAMI BIOFIZYKI
3. 15W + 30L
4. Prowadzący: prof. dr hab. M. Podolak, dr K. Książek, dr H. Pięta, mgr G. Engel, mgr M. Witkowski
5. Termin: I semestr
6. Warunki wpisu na kurs: brak
7. Warunki zaliczenia: wykład - egzamin, laboratorium - zaliczenie na ocenę
8. Treść zajęć: Wektory. Układy odniesienia. Prawa mechaniki. Podstawowe oddziaływania w przyrodzie. Praca, energia, moc. Zasady zachowania. Ruch drgający. Rezonans. Ruch falowy. Elementy budowy materii. Promieniowanie elektromagnetyczne. Elementy optyki. Mikroskopia elektryczna i elektronowa. Spektroskopia. Fluorescencja i fluorymetria. Dualizm korpuskularno - falowy. Kalorymetria. Hydrodynamika. Lepkość cieczy. Elektryczność. Biopotencjały i metody ich pomiarów. Promieniowanie jonizujące i jego oddziaływanie z materią. Metody NMR i EPR. Zastosowanie tych metod do badań biofizycznych.
9. Literatura: Jaworski B. i inni: Kurs fizyki, t. 1 - 3, PWN, Warszawa 1981,
Bolton W.: Zarys fizyki, PWN, Warszawa 1982,
Skorko M.: Fizyka, PWN, Warszawa 1979,
Resnick S., Halliday D.: Fizyka, t. 1 - 2, PWN, 1995,
Przestalski S.: Fizyka z elementami biofizyki i agrofizyki, PWN, Warszawa 1989.
1. Numer kursu: 6.5 B-MS
2. MATEMATYKA
3. 15W + 30K
4. Prowadzący:dr K. Gajewska-Kurdziel
5. Termin: I semestr
6. Warunki wpisu na kurs: brak
7. Warunki zaliczenia: wykład i konwersatorium - zaliczenie na ocenę
8. Treść zajęć:
• Elementy logiki matematycznej, elementy algebry zbiorów, ważniejsze podzbiory zbioru liczb rzeczywistych.
• Ciągi liczbowe i ich własności, granica ciągu liczbowego. Szeregi liczbowe, zbieżność szeregów, kryteria zbieżności szeregów liczbowych.
• Macierze, działania na macierzach. Wyznaczniki macierzy kwadratowej. Własności wyznaczników. Wyznaczanie macierzy odwrotnej do danej.
• Układy równań liniowych i metody ich rozwiązywania (wzory Cramera i metoda eliminacji Gaussa).
• Przegląd najważniejszych funkcji, przykłady funkcji wielu zmiennych.
• Granica funkcji jednej zmiennej, pochodna funkcji i jej zastosowania.
• Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych-pochodna cząstkowa, pochodna kierunkowa, różniczka zupełna funkcji wielu zmiennych.
• Całka nieoznaczona funkcji jednej zmiennej. Własności całek nieoznaczonych. Metody wyznaczania całki nieoznaczonej - całkowanie przez podstawianie, całkowanie przez części, całkowanie funkcji wymiernych. Przykłady całek funkcji niewymiernych.
• Całka Reimanna i jej sens geometryczny, własności całki Reimanna.
• Całka niewłaściwa I-go i Ii-go rodzaju, kryteria zbieżności całek niewłaściwych. Całkowe kryterium zbieżności szeregów.
• Całki wielokrotne - definicja, sens geometryczny. Zastosowania całek wielokrotnych.
• Równania różniczkowe, najważniejsze typy równań różniczkowych i metody ich rozwiązywania (równania o zmiennych rozdzielonych, uzmienniania stałej, równania jednorodne, równania liniowe)
Efekty kształcenia - umiejętności i kompetencje: posługiwania się metodami matematycznymi w biologii; opisu matematycznego zjawisk oraz procesów fizycznych i chemicznych w przyrodzie, znajomość podstawowych zagadnień statystycznych.
9. Literatura: McQuarrie D.A.: Matematyka dla przyrodników i inżynierów, 1.1-3, PWN
Żakowski W.; Matematyka, 1.1-3 WNT
Laszuk J.: Matematyka, Wydawnictwa Szkoły Głównej Handlowej
1. Numer kursu: 6.5.B-UPK
2. UŻYTKOWE PROGRAMY KOMPUTEROWE I TECHNIKI INTERNETOWE
3. 30L
4. Prowadzący: mgr inż. A. Sudoł, mgr J. Nowak(L)
5. Termin: I semestr
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
11 (75) Doświadczenie 3, Hydroliza z wydzieleniem osadu. Reakcje hydrolizy jonu Bi3+: 2>t 4 4 + H
11 3 Doświadczenie 3, Hydroliza z wydzieleniem osadu. Reakcje hydrolizy jonu Bi3+: 2>t 4 4 + H^O
11 (75) Doświadczenie 3, Hydroliza z wydzieleniem osadu. Reakcje hydrolizy jonu Bi3+: 2>t 4 4 + H
CCF20121020 045 XIII. Hydroliza soli. Hydroliza nazywamy reagowanie jonów soli z jonami wody. Odczyn
Dysocjacja, Odczyn roztworu DYSOCJACJA rozpad elektrolitów na jony kwasów zasad soli jony H+ i jo
57558 s che 1B Powstałe produkty są w małym stopniu z dysocjowane i odczyn roztworu jest praktycznie
Zdj cie040(1) kIu? t. Napisać reakcję hydroli/y siarczanu (IV) sodu, jaki jest odczyn roztworu? -Ab*
DSC02120 2. Hydroliza kationowa — odczyn roztworu kwasowy sole mocnych kwasów
chemia nieorganiczna 1 Zad.l. Jaki będzie odczyn roztworów wodnych następujących soli: a) NH4CI, b)
20091116(002) Aparatura i aikta: Fotometr płomieniowy Odczynniki: Roztwory wzorcowe: Do przygotowani
więcej podobnych podstron