9814371964

WARTOŚCI W CZASOPISMACH MŁODZIEŻOWYCH

patosu budowania kontaktu z odbiorcami — występują odwrotnie proporcjonalnie do wieku adresatów pisma. Drugą zmienną jest płeć — pisma skierowane do dziewcząt są bardziej emocjonalne (więcej pisze się w nich o miłości i u-żywa przeróżnych konstrukcji ze słowami dobro, piękno i prawda, ale również znacznie częściej stosuje się zdania wykrzyknikowe).

Rozkład wyników Machiny potwierdza, że w tym piśmie się liczy tylko muzyka — i to do tego stopnia, że pozostałe wartości są negowane albo po prostu nieobecne. Kluczowymi słowami wartościującymi w Machinie są muzyka, koncert, kompozycja, instrumenty itp. —słowa związane z polem pozytywnych wartości estetycznych. Język wyraźnie odzwierciedla promocyjny charakter pisma. Jednak oprócz promowania wybranych artystów pismo zamieszcza wiele negatywnych opisów i recenzji, posługując się specyficznym, sarkastycznym, nieraz bardzo zjadliwym stylem. Temu oraz podejmowaniu przez redakcję kontrowersyjnych tematów należy przypisać wysokie natężenie słów z pola negatywnych wartości witalnych (jak np. narkomania, choroba, śmierć).

Zgodnie z oczekiwaniami, katolicka Droga różni się od pozostałych czasopism. Ze wszystkich pism zawiera najwięcej słów z pól wartości poznawczych, moralnych, witalnych, religijnych i transcendentnych. W odróżnieniu od pozostałych pism, wśród wartości witalnych najważniejsze jest życie — a nie zdrowie, siła, sprawność itp. Charakterystyczne jest także koncentrowanie się na pozytywnych wartościach, choć w przypadku pola wartości transcendentnych, odgrywających szczególną rolę w piśmie religijnym, nie zapomina się także o anty wartościach.

Analizowane pisma różnią się pod względem nasycenia słowami należącymi do poszczególnych pól wartości. Dokładniejsza analiza najczęściej używanych hiponimów (i ich wzajemnych układów) pokazuje, że w badanych pismach młodzieżowych zarysowują się dwa odmienne modele wartościowania: model instrumentalizowania wartości i model absolutyzowania wartości. Istotą pierwszego, wspólnego dla Brava, Popcornu, Dziewczyny, Jestem i Machiny systemu wartościowania jest częste operowanie na poziomie narzędzi realizacji wartości. O samych „czystych wartościach” mówi się rzadko (może z wyjątkiem wartości odczuciowych i witalnych); zdarza się, że wartości tradycyjnie pojmowane jako absolutne podlegają instrumentalizacji (np. kiedy książka przestaje być środkiem zdobywania wiedzy i dążenia do prawdy, stając się — jako prezent — narzędziem podbojów miłosnych); zdarza się również, że środki osiągania wartości same stają się wartościami (np. kiedy szminka jest konstruowana jako ostateczny cel dla młodej dziewczyny).

W modelu absolutyzowania wartości, realizowanym w katolickiej Drodze, wartości podlegają bezpośredniej realizacji. Czytelnik obcuje zatem bezpośrednio z wartościami i antywartościami — np. wtedy, gdy ma czynić dobro, lub gdy musi uznać, że zło staje się bardzo przebiegłe. Bezpośrednie obcowanie z wartościami absolutnymi przyjmuje jako założenie zasady realizmu metafizycznego, zgodnie z którym idee, pojęcia istnieją realnie, podlegając bezpośredniemu poznaniu człowieka. Jedną z praktycznych konsekwencji takiego stanu rzeczy jest to, że także same narzędzia realizacji