151 25 (2)



B/151-R1: P.V.Schlemmer - Jedyn膮 Planet膮 Ziemia






Wstecz / Spis tre艣ci
UWAGI WYDAWCY
I: HISTORIA.
1. 揥 por贸wnaniu z Neandertalczykami, kt贸rzy nie popisali si臋 dos艂ownie 偶adn膮 technologiczn膮 innowacj膮 w przeci膮gu ponad stu tysi臋cy lat swego istnienia, ludzie z kultury oryniackiej [Cro-Magnon] potrafili bardzo szybko rozwin膮膰 si臋 w r贸偶nych dziedzinach 偶ycia spo艂ecznego, technologicznego i mitycznego. Kiedy przegl膮da si臋 najwa偶niejsze zdobycze kultury oryniackiej, ich technologi臋, ozdoby cia艂a i ich znaczenie, nasuwa si臋 pytanie, czy jest co艣, co ich 艂膮czy... Z rozwojem tym 艂膮czy si臋 nierozerwalnie umiej臋tno艣膰 my艣lenia
i komunikowania si臋
poprzez wyspecjalizowane wyobra偶enia". Jest to cytat z 'Visual Thinking in the Ice Age' autorstwa Randalla White'a, Scientific American, t. 261, nr 1, lipiec 1989.
Informacje, kt贸re Dziewi膮tka poda艂a dwadzie艣cia lat temu, zosta艂y w ostatnich latach potwierdzone przez nowe dowody. Jak jeden z naukowc贸w opisa艂 znaleziska: 揚o walce ewolucyjnej trwaj膮cej miliony lat, nasz gatunek wy艂oni艂 si臋 jako najbardziej humanoidalny. A potem, w pewnym momencie, stali艣my si臋 lud藕mi. Jeszcze 35.000 lat temu Europ臋 Zachodni膮 zamieszkiwali Neandertalczycy
prymitywne istoty, dla kt贸rych sztuka i rozw贸j niemal nie istnia艂y. Potem nast膮pi艂a nag艂a zmiana; w Europie pojawili si臋 anatomicznie wsp贸艂cze艣ni ludzie i r贸wnie nagle pojawi艂y si臋 rze藕by, instrumenty muzyczne, lampy, handel i wynalazki. W ci膮gu kilku tysi臋cy lat Neandertalczycy stali si臋 histori膮. Je艣li istnieje jaki艣 moment, o kt贸rym mo偶na powiedzie膰, 偶e by艂 chwil膮, kiedy stali艣my si臋 lud藕mi, to jest to 贸w czas wielkiego skoku w prz贸d, 35.000 lat temu". Urywek pochodzi z 'The Great Leap Forward
Dawn of the Human Race' autorstwa Jareda Diamonda opublikowanego w Discover the World of Science, maj 1989. Zob. te偶 'The Search for Modern Human艣 Johna Pumana, National Geografie Magazine, pa藕dziernik 1988.
2. Pocz膮tki cywilizacji egipskiej s膮 nieustaj膮c膮 zagadk膮 dla historyk贸w i archeolog贸w, poniewa偶 elementy p贸藕niejszej egipskiej cywilizacji pojawi艂y si臋 jakby zupe艂nie nagle w czwartym tysi膮cleciu p.n.e. Egipt rozwin膮艂 si臋 nagle ze stadium przed-cywilizacyjnego do skomplikowanego spo艂ecznie kraju, nie przechodz膮c, jak to zazwyczaj bywa, ery miast-pa艅stw. Zwyk艂a logika rozwoju historycznego nie wyja艣nia przypadku Egiptu, jak to si臋 dzieje na przyk艂ad w przypadku Mezopotamii.
3. Cywilizacja sumeryjska, wed艂ug naszych zapisk贸w historycznych, zacz臋艂a si臋 oko艂o 6.000 do 5.000 lat p.n.e. na terenach, gdzie obecnie le偶y po艂udniowy Irak.
4. Oko艂o roku 1200 naszej ery istnia艂 艣cis艂y zwi膮zek mi臋dzy mongolskimi imperatorami Chin, Mongka Khanem i Qubilai Khanem oraz tybeta艅skimi lamami, Sakya Pandita i Karma Pakshi. Jednak偶e Srongtsen Gampo, pot臋偶ny kr贸l tybeta艅ski z wczesnych lat 600-nych i pierwszy buddyjski monarcha Tybetu, mia艂 chi艅sk膮 i nepalsk膮 偶on臋, a obie by艂y odpowiedzialne za nawr贸cenie go na wyznanie Budda-Dharma.
5. loannes, znany te偶 jako Jonasz, by艂 mitologicznym p贸艂-cz艂owiekiem p贸艂-ryb膮, bogiem g艂臋bin wodnych i przyjacielem ludzi. Da艂 kultur臋, literatur臋 i nauk臋 staro偶ytnym z Ur, i postrzegano go jako garncarza, kt贸ry ukszta艂towa艂 偶ycie ludzi i bog贸w. Jego 偶on膮 by艂a Hinlil, bogini zb贸偶. Ta dw贸jka mia艂a da膰 ludzko艣ci pszenic臋.
6. Kahunowie s膮 rdzennymi uzdrowicielami z Wysp Hawajskich, posiadaj膮cych wysoko rozwini臋t膮 filozofi臋 偶ycia.
7. Archeolodzy uwa偶aj膮, 偶e Megiddo jest wcze艣niejsze od kultury chalkolitycznej co najmniej o 4 tysi膮ce lat (by艂 to okres istnienia G贸rnego i Dolnego Egiptu oraz sumeryjskich miast-pa艅stw). Megiddo zosta艂o zaatakowane, ponownie zaludnione i odbudowane nie tylko przez miejscowych, ale i Fenicjan (lata 1490-te p.n.e.) i Egipcjan (lata 1460-te p.n.e.). Kiedy Jozue i Izraelici wkroczyli na te obszary z Synaju (oko艂o 1250 p.n.e.), Megiddo razem z Jerychem by艂o jedn膮 z twierdz kanaanejskich, a pozosta艂o艣ci archeologiczne wskazuj膮 na to, 偶e 偶y艂a tam niezwyk艂a cywilizacja. Megiddo zosta艂o ca艂kowicie odbudowane i zamienione w ufortyfikowane miasto przez Salomona (lata 950-940-te p.n.e.), a nast臋pnie zniszczone i zrekonstruowane przez Asyryjczyk贸w w roku 733 p.n.e., a mieszka艅cy Mezopotamii zjawili si臋 tam oko艂o roku 730 p.n.e. Po kl臋sce i 艣mierci Jozjasza w roku 609 p.n.e. zacz膮艂 si臋 powolny, lecz nieprzerwany upadek Megiddo.
8. W Kingston znajduje si臋 krajobrazowy zodiak, szeroki na ca艂e kilometry, a podobny do zodiaku z Glastonbury, jak go nazywaj膮 Katherine Maltwood i Mary Caine w ich pracy na temat zodiak贸w i 艣wi膮ty艅.
9. Konwergencja Harmoniczna mia艂a miejsce w sierpniu 1987. W r贸偶nych 艣wi臋tych miejscach zebra艂y si臋 tysi膮ce ludzi, aby stworzy膰 艂膮czno艣膰 medytacyjn膮 na skal臋 艣wiatow膮.
II: NAUKA I EKOLOGIA.
10. Zero absolutne jest uwa偶ane za super-zimne tylko z naszego, ziemskiego punktu widzenia, w odniesieniu do naszej g臋stej fizycznej egzystencji, kt贸ra potrafi przetrwa膰 jedynie w w膮skich granicach zaledwie kilku stopni.
11. Materia i antymateria s膮 zasadniczo roz艂膮cznymi rodzajami energii i formy, kt贸re neutralizuj膮 siebie wzajemnie.
12. S膮siaduj膮ca z nami gwiazda, Syriusz, le偶y w odleg艂o艣ci siedmiu lat 艣wietlnych od nas. Plejady znajduj膮 si臋 w odleg艂o艣ci 410 lat 艣wietlnych. Wszystkie gwiazdy, kt贸re mo偶na dostrzec go艂ym okiem znajduj膮 si臋 w odleg艂o艣ci od 4 do 1.000 lat 艣wietlnych od nas. 艢rodek naszej galaktyki jest od nas odleg艂y o 15.000 lat 艣wietlnych. Rok 艣wietlny jest o 63.240 razy wi臋kszy od odleg艂o艣ci mi臋dzy S艂o艅cem a Ziemi膮. Najbli偶sze galaktyki znajduj膮 si臋 w odleg艂o艣ci ponad miliona lat 艣wietlnych od nas.
13. W fizyce, kiedy poruszaj膮ce si臋 lub zmieniaj膮ce cia艂o zyskuje pewn膮 pr臋dko艣膰 lub g臋sto艣膰, osi膮ga tym samym stan krytyczny, gromadz膮c energi臋 dla podstawowej zmiany w inn膮 form臋. Przyk艂adem tego jest woda i jej punkt wrzenia, w kt贸rym nast臋puje przerwa w procesie wrzenia w momencie, kiedy woda zmienia sw贸j stan skupienia z ciek艂ego w lotny.
14. Ci臋偶ka woda jest sk艂adnikiem procesu technologicznego w przemy艣le nuklearnym. Je艣li zostanie uwolniona do 艣rodowiska, mo偶e zmieni膰 zwyk艂膮 wod臋 w ci臋偶k膮, a tym samym sprawi膰, 偶e ca艂a woda stanie si臋 niezdatna do u偶ytku.
15. Wed艂ug 'zasady setnej ma艂py', kiedy znaczna cz臋艣膰 cz艂onk贸w jakiego艣 gatunku nauczy si臋 czego艣 nowego, inni cz艂onkowie tego samego gatunku przyjm膮 t臋 now膮 nauk臋, nawet je艣li nie s膮 geograficznie po艂膮czeni z pierwsz膮 grup膮. Rupert Sheldrake wiele napisa艂 o tym zjawisku i nazwa艂 je rezonansem morfogenicznym.
16. W ostatnich stu pi臋膰dziesi臋ciu latach (wieku silnik贸w parowych i samochod贸w) poziom dwutlenku w臋gla w atmosferze podni贸s艂 si臋 o 30 procent i ci膮gle ro艣nie o 3 procent rocznie. Oko艂o po艂owy dwutlenku w臋gla, kt贸ry produkujemy poprzez spalanie kopalin, absorbuj膮 jego naturalni konsumenci, czyli lasy, obszary podmok艂e i plankton oceaniczny, kt贸re same zaczynaj膮 si臋 rozpada膰
pozosta艂a po艂owa odk艂ada si臋 w atmosferze. Je艣li nic si臋 nie zmieni, poziom dwutlenku w臋gla podwoi si臋 w latach 1990-2030. Wydalanie azotu i fosforu do ocean贸w zabija te偶 ro艣linno艣膰 morsk膮 zabieraj膮c tlen z wody i tym samym nios膮c zag艂ad臋 innych morskich form 偶ycia. Dwutlenek w臋gla jest g艂贸wnym czynnikiem powstawania efektu cieplarnianego, kt贸ry prowadzi do podwy偶szenia temperatury i zmian klimatycznych na 艣wiecie.
17. Delfiny: Dziewi膮tka zwraca szczeg贸ln膮 uwag臋 na delfiny, ich praca na planecie Ziemi wydaje si臋 r贸wnie istotna jak nasza.
18. Chilijscy rybacy, kt贸rzy zabijaj膮 pi臋膰 tysi臋cy delfin贸w rocznie na przyn臋t臋 dla krab贸w, nazywaj膮 je 'tontita', czyli 'niem膮dry', poniewa偶 delfiny s膮 tak przyjacielskie i tak 艂atwo je zabi膰, oraz poniewa偶 wok贸艂 schwytanego delfina gromadz膮 si臋 jego pobratymcy pr贸buj膮c go uratowa膰, a tym samym staj膮 si臋 艂atw膮 ofiar膮 rybak贸w. W ci膮gu trzynastu lat zosta艂o zabitych 4,8 miliona delfin贸w, i to tylko w legalnych po艂owach ameryka艅skich 艂odzi. Obecnie wci膮偶 wolno im zabija膰 do 20.500 rocznie. Na wschodnim Pacyfiku przemys艂 po艂owu tu艅czyka zabija rocznie 110.000 delfin贸w rocznie. Na potrzeby handlowe delfiny s膮 zabijane g艂贸wnie w takich krajach jak Japonia, Tajwan, Sri Lanka i Peru (藕r贸d艂o danych: WWF Environment Handbook, Macdonald Optima, UK 1990).
19. Aby zaspokoi膰 nasze potrzeby zwi膮zane ze spo偶yciem mi臋sa i produkt贸w mlecznych, hodujemy obecnie na 艣wiecie 15 miliard贸w sztuk byd艂a, z kt贸rych ka偶de wytwarza dziennie dwa litry gaz贸w dziennie. Gazy te zawieraj膮 metan (wytwarzany r贸wnie偶 podczas zaburze艅 na powierzchni ziemi i w g艂臋binach w贸d), kt贸ry absorbuje tlen. Opr贸cz tego, ka偶da z pi臋ciu miliard贸w os贸b zamieszkuj膮cych Ziemi臋 wytwarza codziennie 0,25 litra gaz贸w.
20. Freony i gazy balonowe niszcz膮 pow艂ok臋 ozonow膮, tworz膮c w niej dziury. Poch艂aniaj膮 one warstwy pow艂oki ozonowej po艂o偶one wy偶ej oraz niszcz膮 znajduj膮c膮 si臋 w atmosferze Ziemi warstw臋 chroni膮c膮 j膮 przez promieniowaniem ultrafioletowym.
III: DUCHOWO艢膯.
21. Czakry to o艣rodki subtelnej energii cia艂a, wed艂ug tradycji jest ich siedem: czakra korzeniowa znajduj膮ca si臋 mi臋dzy nogami; u艣wi臋cony o艣rodek umiejscowiony trzy szeroko艣ci palc贸w poni偶ej p臋pka; splot s艂oneczny, szeroko艣膰 d艂oni powy偶ej p臋pka; czakra sercowa na 艣rodku mostka; czakra gard艂owa u podstawy gard艂a; czakra brwiowa tu偶 powy偶ej i pomi臋dzy brwiami; i czakra koronna na czubku g艂owy.
22. Karma jest s艂owem sanskryckim (klasyczny j臋zyk p贸艂nocnych Indii), kt贸re oznacza czyn i jego prawa, cz臋sto interpretowane na Zachodzie jako prawo przyczyny i skutku.
CYTATY BIBLIJNE:
EWANGELIA WED艁UG 艢W. MATEUSZA, rozdzia艂 7:
w.15: Strze偶cie si臋 fa艂szywych prorok贸w, kt贸rzy przychodz膮 do was w odzieniu owczym, wewn膮trz za艣 s膮 wilkami drapie偶nymi! w.16: Po ich owocach poznacie ich. Czy偶 zbieraj膮 winogrona z cierni albo z ostu figi?
w.17: Tak ka偶de dobre drzewo wydaje dobre owoce, ale z艂e drzewo wydaje z艂e owoce.
w.18: Nie mo偶e dobre drzewo rodzi膰 z艂ych owoc贸w, ani z艂e drzewo rodzi膰 dobrych owoc贸w.
w.19: Ka偶de drzewo, kt贸re nie wydaje dobrego owocu, wycina si臋 i rzuca w ogie艅.
w.20: Tak wiec po owocach poznacie ich.
EWANGELIA WED艁UG 艢W. JANA, rozdzia艂 1:
w.1: Na pocz膮tku by艂o S艂owo, a S艂owo by艂o u Boga, a Bogiem by艂o S艂owo.
w.2: Ono by艂o na pocz膮tku u Boga.
w.3: Wszystko przez nie powsta艂o, a bez niego nic nie powsta艂o, co powsta艂o.
w.4: W nim by艂o 偶ycie, a 偶ycie by艂o 艣wiat艂o艣ci膮 ludzi. w.5: A 艣wiat艂o艣膰 艣wieci w ciemno艣ci, lecz ciemno艣膰 jej nie ogarn臋艂a.
GENESIS, rozdzia艂 l:
w.27: I stworzy艂 B贸g cz艂owieka na obraz sw贸j. Na obraz Boga stworzy艂 go. Jako m臋偶czyzn臋 i niewiast臋 stworzy艂 ich.
GENESIS, rozdzia艂 6:
w.2: A kiedy ludzie zacz臋li rozmna偶a膰 si臋 na ziemi i rodzi艂y im si臋 c贸rki.
w.2: Ujrzeli synowie bo偶y, 偶e c贸rki ludzkie by艂y pi臋kne. Wzi臋li wi臋c sobie za 偶ony te wszystkie, kt贸re sobie upatrzyli.
w.3: I rzek艂 Pan: Nie b臋dzie przebywa艂 duch m贸j w cz艂owieku na zawsze, gdy偶 jest on tylko cia艂em. B臋dzie wi臋c 偶ycie jego trwa膰 sto dwadzie艣cia lat.
w.4: A w owych czasach, r贸wnie偶 i potem, gdy synowie bo偶y obcowali z c贸rkami ludzkimi, byli na ziemi olbrzymi, kt贸rych im one rodzi艂y. To s膮 mocarze, kt贸rzy z dawien dawna byli s艂awni.
OBJAWIENIE 艢W. JANA, rozdzia艂 4:
w.1: Potem widzia艂em, a oto drzwi by艂y otwarte w niebie, i g艂os poprzedni, kt贸ry s艂ysza艂em, jakby g艂os tr膮by rozmawiaj膮cej ze mn膮, rzek艂: Wst膮p tutaj, a poka偶臋 ci, co si臋 ma sta膰 potem.
w.2:I zaraz popad艂em w zachwycenie. A oto tron sta艂 w niebie, na tronie za艣 siedzia艂 kto艣.
w.3: A Ten, kt贸ry na nim siedzia艂, podobny by艂 z wygl膮du do kamienia jaspisowego i karneolowego, a woko艂o tronu t臋cza, podobna z wygl膮du do szmaragdu.
w.4: A woko艂o tronu dwadzie艣cia cztery trony, a na tych tronach siedz膮cych dwudziestu czterech starc贸w, odzianych w bia艂e szaty, a na g艂owach ich z艂ote korony.
OBJAWIENIE 艢W. JANA, rozdzia艂 7:
w.13:1 odezwa艂 si臋 jeden ze starc贸w, i rzek艂 do mnie: Kt贸偶 to s膮 ci przyodziani w szaty bia艂e i sk膮d przyszli?
w.14:1 rzek艂em mu: Panie m贸j, ty wiesz. A on rzek艂 do mnie: To s膮 ci, kt贸rzy przychodz膮 z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka.
w.15: Dlatego s膮 przed tronem Bo偶ym i s艂u偶膮 mu we dnie i w nocy w 艣wi膮tyni jego, a Ten, kt贸ry siedzi na tronie, zst膮pi na nich, aby mieszka膰 z nimi.
OBJAWIENIE 艢W .JANA, rozdzia艂 8:
w.1: A gdy zdj膮艂 [Baranek] si贸dm膮 piecz臋膰, nast膮pi艂o w niebie milczenie na oko艂o p贸艂 godziny.
w.2: I widzia艂em siedmiu anio艂贸w, kt贸rzy stoj膮 przed Bogiem, i dano im siedem tr膮b.
w.3: I przyszed艂 inny anio艂, i stan膮艂 przy o艂tarzu, maj膮c z艂ot膮 kadzielnic臋; i dano mu wiele kadzid艂a, aby je ofiarowa艂 wraz z modlitwami wszystkich 艣wi臋tych na z艂otym o艂tarzu przed tronem.
w.4:I wzni贸s艂 si臋 z r臋ki anio艂a dym z kadzide艂 z modlitwami 艣wi臋tych przed Boga.
w.5: A anio艂 wzi膮艂 kadzielnic臋 i nape艂ni艂 ja ogniem z o艂tarza, i rzuci艂 j膮 na ziemi臋. I nast膮pi艂y grzmoty dono艣ne i b艂yskawice, i trz臋sienie ziemi.
OBJAWIENIE 艢W.JANA, rozdzia艂 20:
w.4: I widzia艂em trony, i usiedli na nich ci, kt贸rym dano prawo s膮du: widzia艂em te偶 dusze tych, kt贸rzy zostali 艣ci臋ci za to, 偶e sk艂adali 艣wiadectwo o Jezusie i g艂osili S艂owo Bo偶e, oraz tych, kt贸rzy nie oddali pok艂onu zwierz臋ciu ani pos膮gowi jego i nie przyj臋li znamienia na czo艂o i na r臋k臋 swoj膮. Ci o偶yli i panowali z Chrystusem przez tysi膮c lat.
w.5: Inni umarli nie o偶yli, a偶 si臋 dope艂ni艂o tysi膮c lat. To jest pierwsze zmartwychwstanie.
w.6: B艂ogos艂awiony i 艣wi臋ty jest ten, kt贸ry ma udzia艂 w pierwszym zmartwychwstaniu; nad nimi druga 艣mier膰 nie ma mocy, lecz b臋d膮 kap艂anami Boga i Chrystusa i panowa膰 z nim b臋d膮 przez tysi膮c lat.
w.7: A gdy si臋 dope艂ni tysi膮c lat, wypuszczony zostanie szatan z wi臋zienia swego.



Wyszukiwarka