742[01] o1 04 u magazynowanie materiałów i wyrobów


MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ
Joanna Stępień
Magazynowanie, składowanie oraz transport materiałów
i wyrobów stolarskich 742[01].O1.04
Poradnik dla ucznia
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji  Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
Recenzenci:
mgr in\. Lidia Staniszewska
mgr in\. Aukasz Styczyński
Opracowanie redakcyjne:
mgr in\. Joanna Stępień
Konsultacja:
mgr Małgorzata Sołtysiak
Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej ,,Magazynowanie,
składowanie oraz transport materiałów i wyrobów stolarskich 742[01].O1.04 zawartego
w modułowym programie nauczania dla zawodu stolarz.
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji  Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
1
SPIS TREÅšCI
1. Wprowadzenie 3
2. Wymagania wstępne 5
3. Cele kształcenia 6
4. Materiał nauczania 7
4.1. Bezpieczeństwo i higiena pracy, ochrona przeciwpo\arowa, ochrona
środowiska 7
4.1.1.Materiał nauczania 7
4.1.2.Pytania sprawdzajÄ…ce 13
4.1.3.Ćwiczenia 14
4.1.4.Sprawdzian postępów 15
4.2. Skład tarcicy 16
4.2.1. Materiał nauczania 16
4.2.2. Pytania sprawdzajÄ…ce 22
4.2.3.Ćwiczenia 22
4.2.4.Sprawdzian postępów 23
4.3. Zasady przechowywania i magazynowania płyty OSB i płyty pazdzierzowej,
oklein i obłogów, sklejki, płyty stolarskiej, płyty MDF, lignofolu, lignostonu
i materiałów podłogowych 24
4.3.1. Materiał nauczania 24
4.3.2.Pytania sprawdzajÄ…ce 28
4.3.3.Ćwiczenia 28
4.3.4. Sprawdzian postępów 30
4.4. Zasady przechowywania i magazynowania okuć oraz akcesoriów 31
4.4.1. Materiał nauczania 31
4.4.2.Pytania sprawdzajÄ…ce 31
4.4.3.Ćwiczenia 31
4.4.4. Sprawdzian postępów 33
4.5. Zasady pakowania i magazynowania mebli 34
4.5.1. Materiał nauczania 34
4.5.2.Pytania sprawdzajÄ…ce 38
4.5.3.Ćwiczenia 38
4.5.4. Sprawdzian postępów 40
4.6. Zasady pakowania i magazynowania stolarki budowlanej 41
4.6.1. Materiał nauczania 41
4.6.2.Pytania sprawdzajÄ…ce 41
4.6.3.Ćwiczenia 41
4.6.4. Sprawdzian postępów 42
4.7. Transport 43
4.7.1. Materiał nauczania 43
4.7.2.Pytania sprawdzajÄ…ce 46
4.7.3.Ćwiczenia 46
4.7.4. Sprawdzian postępów 48
5. Sprawdzian osiągnięć 49
6. Literatura 54
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
2
1. WPROWADZENIE
Poradnik, będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy dotyczącej magazynowania,
składowania oraz transportowania materiałów i wyrobów stolarskich. Wiedzę tę będziesz
wykorzystywał w szkole przy realizacji wszystkich jednostek modułowych.
W poradniku zamieszczono:
- wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie powinieneś mieć ju\ ukształtowane, abyś
-
-
-
bez problemów mógł korzystać z poradnika,
- cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie opanujesz podczas pracy z poradnikiem,
-
-
-
- materiał nauczania, wiadomości teoretyczne niezbędne do opanowania treści jednostki
-
-
-
modułowej,
- zestaw pytań przydatny do sprawdzenia, czy ju\ opanowałeś wiedzę z tej jednostki
-
-
-
modułowej,
- ćwiczenia, które pomogą Ci zweryfikować wiadomości teoretyczne oraz ukształtować
-
-
-
umiejętności praktyczne,
- sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw zadań i pytań. Pozytywny wynik sprawdzianu
-
-
-
potwierdzi, \e dobrze pracowałeś podczas zajęć i \e posiadasz wiedzę i umiejętności
z zakresu tej jednostki modułowej,
- literaturÄ™.
-
-
-
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
3
742[01].O1
Podstawy stolarstwa
742[01].O1.01
Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpo\arowej oraz
ochrony środowiska
742[01].O1.02
Określanie właściwości drewna
742[01].O1.03
Charakteryzowanie materiałów drzewnych
i pomocniczych
742[01].O1.05
742[01].O1.04
Posługiwanie się dokumentacją
Magazynowanie, składowanie
technicznÄ…
oraz transport materiałów
i wyrobów stolarskich
Schemat układu jednostek modułowych
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
4
2. WYMAGANIA WSTPNE
Przystępując do realizacji programu nauczania jednostki modułowej powinieneś umieć:
- stosować terminologię techniczną,
-
-
-
- obsługiwać komputer na poziomie podstawowym,
-
-
-
- korzystać z ró\nych zródeł informacji,
-
-
-
- uczestniczyć w dyskusjach,
-
-
-
- prezentować efekty swojej pracy,
-
-
-
- współpracować w grupie,
-
-
-
- wyciągać i uzasadniać wnioski z wykonanych ćwiczeń.
-
-
-
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
5
3. CELE KSZTAACENIA
W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, powinieneś umieć:
 przeprowadzić legarowanie i sztaplowanie tarcicy,
 wykonać pakietowanie tarcicy,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania oklein i obłogów,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania sklejki,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania płyt stolarskich,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania płyt wiórowych
i pazdzierzowych,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania płyt pilśniowych i MDF,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania płyt OSB,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania drewna warstwowego
LVL,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania lignofolu i lignostonu,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania materiałów
podłogowych,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania materiałów tapicerskich,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania okuć, łączników i innych
materiałów pomocniczych,
 zapakować meble,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania mebli,
 zapakować wyroby stolarki budowlanej,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania wyrobów stolarki
budowlanej,
 przetransportować oraz dokonać składowania i magazynowania wyrobów galanterii
drzewnej,
 zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo\arowej
oraz ochrony środowiska,
 zastosować racjonalną gospodarkę materiałami, narzędziami i energią.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
6
4. MATERIAA NAUCZANIA
4.1. Bezpieczeństwo i higiena pracy, ochrona przeciwpo\arowa,
ochrona środowiska
4.1.1. Materiał nauczania
Ochrona Przeciwpo\arowa
Do podstawowych obowiązków wszystkich pracowników nale\ą przestrzeganie
postanowień zawartych w instrukcjach i przepisach PPOś
Materiały po\arowo niebezpieczne
- gazy palne,
- ciecze palne o temperaturze zapłonu poni\ej 328,15 K (55oC),
- materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne,
- materiały zapalające się samorzutnie na powietrzu,
- materiały wybuchowe i pirotechniczne,
- materiały ulęgające samorzutnemu rozkładowi lub polimeryzacji,
- materiały mające skłonności do samozapalenia.
Materiały stałe
Najbardziej podatne na zapalenie oraz rozprzestrzenianie po\aru sa:
- materiały strzępiaste i włókniste (np. wełna, konopie, len, siano, słoma),
- materiały w stanie rozdrobnionym (np. odpady papierowe, wióry drzewne).
Te same materiały, ale w postaci zawartych brył, spalają się zdecydowanie wolniej.
Głównie w bran\y meblarskiej, drzewnej i spo\ywczej występują tak\e materiały silnie
rozdrobnione (tzw. Pyły) stanowiące zagro\enie po\arowe lub wybuchowe. Temperatury
zapalenia najczęściej występujących materiałów stałych: drewna, węgla, papieru, tkanin
tekstylnych i tworzyw sztucznych, wahajÄ… siÄ™ w granicach od 300 do 500oC.
Ciecze i gazy palne
- temperatura zapłonu cieczy palnej  jest głównym parametrem charakteryzującym
zagro\enie po\arowe stwarzane przez te ciecz. Temperatura zapłonu jest to najni\sza
temperatura, w której ciecz palna wydziela taką ilość par, które nad jej powierzchnia
wytworzą z powietrzem mieszaninę zdolna zapalić się od płomienia lub innego bodzca
termicznego,
- stę\enie wybuchowe gazu palnego  w mieszaninie z powietrzem jest to przedział
pomiędzy dolna a górną granica wybuchowości tego gazu. Gazy palne (np. wodór,
aceton, gaz ziemny, propan  butan, metan, etan) charakteryzują się ró\nymi granicami
wybuchowości.
yródła zapłonu
- otwarty płomień (np. zapałki, zapalniczki, świece),
- \ar papierosowy,
- paleniska,
- \arówki,
- płomień palników gazowych,
- roz\arzone czÄ…stki podczas spawania, ciecia i lutowania,
- łuk elektryczny i wyładowania atmosferyczne,
- nagrzane powierzchnie zewnętrzne urządzeń grzewczych (np. kuchenek, piecyków,
grzałek, patelni, frytkownic),
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
7
- uszkodzona lub wadliwie eksploatowana instalacja elektryczna (wystÄ…pienie
przecią\enia, zwarcia, nagrzania styków osprzętu elektrycznego),
- ciepło powstające podczas tarcia (np. bębnów hamulcowych, ło\ysk),
- iskry mechaniczne,
- iskry udarowe,
- wyładowania elektryczności statycznej,
- spalanie wybuchowe środków pirotechnicznych.
Techniczne systemy zabezpieczeń przeciwpo\arowych
- tryskaczowe urządzenia gaśnicze,
- gazowe urządzenia gaśnicze,
- systemy sygnalizacji po\arowej,
- wentylacja po\arowa (klapy dymowe).
Zasady zachowania siÄ™ w sytuacji po\aru lub innego zagro\enia
Procedury działania w sytuacji po\aru przyjęte w danym zakładzie pracy powinny
odpowiadać na pytania:
- jaki jest tryb podejmowania decyzji w sytuacjach awaryjnych, zagro\enia?
- jaki jest obieg informacji?
- jakie ustalono sygnały alarmowania i ostrzegania?
- jakie są zadania kadry kierowniczej, personelu in\ynieryjno  technicznego, słu\by
ochrony, pracowników?
Rodzaje podręcznego sprzętu gaśniczego
- gaśnica śniegowa  butla stalowa lub ze stopów aluminium pomalowana na kolor srebrny
(stary typ) lub czerwony (nowy typ). Do odbezpieczenia butli słu\y zawór pokrętny lub
szybko otwieralny (dwa uchwyty, które nale\y ścisnąć). Dwutlenek węgla znajdujący
się w butli gaśnicy wydostaje się przez spłaszczoną tubę znajdującą się na końcu wę\a.
Ze względu na niską temperaturę wylatującego gazu, tubę nale\y trzymać za uchwyt.
Z tego samego powodu nie mo\na u\ywać tej gaśnicy do gaszenia odzie\y znajdującej
się na osobach. Gaśnica ta mo\e być wykorzystywana do gaszenia wszystkich
materiałów, w tym równie\ instalacji elektrycznych pod napięciem.
- gaśnica proszkowa  butla w kształcie walca koloru czerwonego. Gaśnica proszkowa
zawiera proszek gaśniczy, który jest wydmuchiwany ze środka butli przez ciśnienie
zawartego w niej dwutlenku węgla. Du\a ilość rozwiązań technicznych słu\ących
do uruchomienia gaśnic proszkowych powoduje konieczność zaznajomienia
się z instrukcją obsługi znajdującą się na butli gaśnicy, gaśnica proszkowa w zale\ności
od zawartego w niej rodzaju proszku mo\e być stosowana do wszystkich rodzajów
po\arów, równie\ urządzeń elektrycznych pod napięciem,
- gaśnica pianowa  wygląd butli jest zbli\ona do butli gaśnicy proszkowej. Gaśnica
pianowa zawiera Wodę i niepalny środek pianotwórczy. Podobnie jak w przypadku
gaśnicy proszkowej przed uruchomieniem nale\y zapoznać się ze względu na zawartość
wody przewodzącej prąd nie mo\e słu\yć do gaszenia urządzeń elektrycznych pod
napięciem,
- koc gaśniczy  koc wykonany jest z tkaniny niepalnej i umieszczony w pokrowcu bądz
w skrzynce koloru czerwonego. Koc znajduje zastosowanie w przypadkach niewielkich
po\arów lub odzie\y płonącej na człowieku. W razie konieczności u\ycia koca nale\y
wyjąć go z pokrowca bądz skrzynki, rozło\yć i mo\liwie szczelnie pokryć palący
się przedmiot lub osobę na której zapaliła się odzie\.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
8
Przy posługiwaniu się podręcznym sprzętem gaśniczym nale\y pamiętać o poni\szych
zasadach:
- ka\dy rodzaj sprzętu gaśniczego nale\y uruchomić mo\liwie najbli\ej miejsca po\aru,
- przed uruchomieniem gaśnicy nale\y zerwać plombę i wyciągnąć zawleczkę
zabezpieczajÄ…cÄ… przed przypadkowym uruchomieniem,
- po ka\dym u\yciu gaśnicy nale\y ją napełnić w punkcie konserwacji i naprawy sprzętu
gaśniczego
Grupy po\arów
Do gaszenia po\arów grupy A (w których występuje zjawisko spalania \arowego
np. drewna, papieru, tkanin) stosuje się gaśnice proszkowe, pianowe lub śniegowe.
Do gaszenia po\arów grupy B (cieczy palnych, substancji stałych topiących się np. benzyn,
alkoholi, olejów, tłuszczów, lakierów) stosuje się gaśnice proszkowe, pianowe lub śniegowe.
Do gaszenia po\arów grupy C (gazów palnych np. propanu, acetyleny, gazu ziemnego)
stosuje się gaśnice proszkowe lub śniegowe. Do gaszenia po\arów grupy D (metali lekkich
np. magnezu, sodu, potasu, litu) stosuje się gaśnice proszkowe przeznaczone do tego celu.
Do gaszenia po\arów grupy E (urządzeń elektrycznych pod napięciem i innych materiałów
znajdujących się blisko tych urządzeń ) stosuje się gaśnice proszkowe lub śniegowe.
Rozmieszczenie sprzętu gaśniczego
- sprzęt powinien być umieszczony w miejscach łatwo dostępnych, widocznych, przy
wejściach i klatkach schodowych, przy przejściach i korytarzach, przy wyjściach
na zewnątrz pomieszczeń,
- w obiektach wielokondygnacyjnych sprzęt nale\y rozmieszczać w tych samych
miejscach na ka\dej kondygnacji, je\eli istniejÄ…ce warunki na to pozwalajÄ…,
- do sprzętu powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1m,
- odległość dojścia do sprzętu nie powinna być większa ni\ 30m,
- sprzęt nale\y umieszczać w miejscach nie nara\onych na uszkodzenie mechaniczne oraz
działanie zródeł ciepła.
Zasady postępowania w przypadku powstania po\aru
1. W przypadku powstania po\aru ka\dy pracownik zobowiązany jest niezwłocznie
zaalarmować innych u\ytkowników budynku przy u\yciu wszelkich dostępnych
środków,
2. Powiadomić stra\ po\arną tel 998 i kierownictwo zakładu
Sposób meldowania o po\arze:
Po uzyskaniu połączenia ze stra\ą po\arną nale\y wyraznie podać:
1. gdzie się pali  dokładny adres, nazwa obiektu  instytucji, piętro,
2. co siÄ™ pali  np. pomieszczenie archiwum, magazyn art. chemicznych,
3. czy istnieje zagro\enie dla ludzi,
4. podać swoje nazwisko i numer telefonu z którego nadano zgłoszenie,
5. zaczekać na potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia  nie odkładać słuchawki bez wyraznego
potwierdzenia zgłoszenia przez oficera dy\urnego,
3. Równocześnie z alarmowaniem stra\y po\arnej nale\y przystąpić do akcji ratowniczo 
gaśniczej przy pomocy podręcznego sprzętu gaśniczego znajdującego się w pobli\u,
4. Do czasu przybycia stra\y po\arnej dowództwo nad akcją gaśnicza obejmuje kierownik
zakładu lub osoba wyznaczona  najbardziej energiczna i opanowana,
5. Ka\da osoba przystępująca do akcji powinna pamiętać, \e:
- w pierwszej kolejności nale\y przeprowadzić ratowanie zagro\onego \ycia
ludzkiego,
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
9
- wyłączyć dopływ prądu elektrycznego do pomieszczeń objętych po\arem.
Nie wolno gasić wodą instalacji i urządzeń elektrycznych będących pod napięciem,
- usunąć z zasięgu ognia wszystkie materiały palne, a w szczególności butle z gazami
sprę\onymi, naczynie z płynami łatwopalnymi, cenne maszyny, urządzenia
i dokumenty,
- nie otwierać bez potrzeby drzwi, okien do pomieszczeń objętych po\arem
6. Z chwilą przybycia pierwszej jednostki stra\y po\arnej kierujący akcją zgłasza
się do dowódcy celem udzielenia informacji dotyczących:
- zagro\enia \ycia ludzkiego,
- zródła po\aru,
- punktów czerpania wody,
- miejsce najbardziej niebezpiecznych,
- dróg dojścia,
- kolejności informacji
Zasady ochrony środowiska
Ochrona środowiska polega na racjonalnym gospodarowaniu jego zasobami,
zabezpieczaniu go przed zniszczeniem lub uszkodzeniem, planowym kształtowaniu a w razie
uszkodzenia lub zniszczenia przywracaniu go do właściwego stanu. Cywilizacja techniczna
doprowadza do dewastacji środowiska zanieczyszczając powietrze atmosferyczne, wodę
i glebę, które maja decydujący wpływ na zdrowie i \ycie ludzi. Ochrona środowiska stała
się koniecznością związaną z zapewnieniem człowiekowi warunków do egzystencji i jest
regulowana aktami prawnymi, których część dotyczy bezpieczeństwa i higieny na stanowisku
pracy. Są to przepisy dotyczące ograniczenia zanieczyszczeń środowiska: substancjami
chemicznymi, hałasem, wibracjami, promieniowaniem lub innymi czynnikami szkodliwymi.
Konstruktorzy, projektanci, producenci maszyn i innych urządzeń technicznych, wykonawcy
są obowiązani do przestrzegania tych przepisów.
Przemysł drzewny nale\y do przemysłu o znikomo ujemnym wpływie na środowisko,
zarówno w fazie procesów wytwórczych, jak i w fazie u\ytkowania wyrobów. Są w nim
jednak elementy zagra\ające środowisku takie jak: odpady przemysłowe, odprowadzanie
ścieków, emisja zanieczyszczeń pyłowych oraz emisja hałasu. Konsekwentne prowadzenie
działań proekologicznych w zakładach przemysłu drzewnego zapewnia utrzymanie ilości
powstających odpadów, emisje pyłów i substancji lotnych odpowiadające normom krajowym,
które odpowiadają regulacjom obowiązującym w większości krajów europejskich.
W ochronie środowiska niezwykle istotne jest zagospodarowanie odpadów. Odpady
powstające w produkcji wyrobów z drewna stanową około 1% wielkości odpadów
powstających w polskim przemyśle.
Najwięcej, bo ponad 70% wszystkich odpadów drzewnych powstających w całym
przemyśle drzewnym wytwarza się w tartakach. Odpady te są w ponad 96%
zagospodarowywane poprzez wykorzystanie w innych bran\ach przemysłu drzewnego lub
na cele energetyczne, przede wszystkim w miejscu ich powstawania.
Produkcja płyt drewnopochodnych (wiórowych, MDF) ze względu na stosowany
formaldehyd stanowi zagro\enie dla środowiska i wymaga ścisłego przestrzeganie norm
technologicznych i uzyskanie klasy higieny E1 wyrobów.
Produkcja tradycyjnych płyt pilśniowych twardych (mokroformowanych) i sklejek
stwarza zagro\enie zanieczyszczenia środowiska ściekami i wymaga przestrzegania
odpowiednich zarządzeń dotyczących gospodarki wodno- ściekowej.
Przy produkcji mebli zagro\enie dla środowiska stanowią odpady pochodzenia
chemicznego, zwłaszcza lakiery i kleje. Nale\y wprowadzać ekologiczne materiały
wykończeniowe, bezpieczne pod względem emisji formaldehydu oraz innych szkodliwych
lotnych substancji organicznych.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
10
Jednym z warunków funkcjonowania przedsiębiorstw na jednolitym rynku europejskim
jest minimalizacja obcią\eń środowiska naturalnego, a działania w tym kierunku zwiększają
konkurencyjność firm. Obejmują one głównie, kwestie oszczędności zu\ycia energii i wody,
oraz gospodarki mało- lub bezodpadowej. Towarzyszyć im powinna redukcja emitowanych w
procesach wytwórczych: zanieczyszczeń pyłowych i gazowych oraz ilości odprowadzanych
ścieków i odpadów.
Atutem rynkowym firmy jest przestrzeganie standardów ochrony środowiska
i potwierdzenie jakości wyrobów drzewnych certyfikatami. W tym celu firmy powinny
wdra\ać systemy zarządzania środowiskowego, zgodnie z normami ISO 14000 i posiadać
certyfikaty wprowadzenia systemu jakości ISO 9000 i B/05/48/98. Wa\ne jest równie\
posiadanie certyfikatu kontroli pochodzenia produktu (CoC Chain of Custody Certificate),
oznaczającego, \e w procesie produkcji wyrobu zu\yty był surowiec drzewny pochodzący
z lasów certyfikowanych znakiem FSC (Forest Stewarship Council).
Ochrona powietrza przed zanieczyszczeniami.
Znacznym obcią\eniem dla środowiska naturalnego jest emisja przemysłowych
zanieczyszczeń powietrza (Tab. 1).
Tabela 1. Emisja zanieczyszczeń powietrza przez przemysł drzewny na tle przemysłu ogółem w 2001 roku
[Ochrona Åšrodowiska, GUS 2002]
Emisja zanieczyszczeń w tys. ton
Wyszczególnienie pyłowych gazowych
Przemysł 162,2 208633,6
Przetwórstwo przemysłowe 60,3 45646,6
Produkcja wyrobów z drewna (w tym płyty drewnopochodne) 3,7 (2,9) 771,0 (613,4)
Produkcja mebli 0,7 163,9
Zanieczyszczenia powietrza to wszystkie substancje stałe, ciekłe lub gazowe, których
udział w powietrzu przekracza średnią zawartość tych substancji w czystym powietrzu.
yródłem zanieczyszczeń pyłami są procesy technologiczne i czynności robocze
powstajÄ…ce podczas:
 wytwarzania produktów i przemieszczania materiałów (rozdrabnianie, mieszanie,
dozowanie, transport),
 stosowania materiałów pylistych w procesach technologicznych (malowanie natryskowe,
metalizacja, ochrona roślin),
 jako uboczny skutek procesów technologicznych (skrawanie materiałów kruchych,
szlifowanie, polerowanie, spalanie, oczyszczanie powierzchni),
 pylenia wtórnego pyłów zalegających na powierzchni maszyn i urządzeń.
Zmniejszanie emisji pyłów mo\e nastąpić poprzez: zmianę technologii, stosowanie
hermetyzacji procesów, stosowanie urządzeń wychwytujących zanieczyszczenia w miejscu
ich powstawania lub stosowanie elektrofiltrów (rys 1).
Rys. 1. Elektrofiltr poziomy płytowy. 1  przewód doprowadzający zapylone powietrze, 2  komora,
3  płaskie elektrody osadzające, 4  elektrody koronujące, 5  zbiornik pyłów, 6  przewód
odprowadzajÄ…cy oczyszczone powietrze [5, s. 66]
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
11
4.1.2. Pytania sprawdzajÄ…ce
Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. W jakich przypadkach mo\e wystąpić zagro\enie po\arowe?
2. Kiedy mo\e powstać po\ar?
3. Co to jest temperatura zapłonu?
4. Co zaliczamy do podręcznego sprzętu gaśniczego?
5. Jakie czynniki środowiska mają decydujący wpływ na zdrowie człowieka?
6. Jakie zagro\enie dla środowiska stwarza produkcja tradycyjnych płyt pilśniowych
twardych (mokroformowanych) i sklejek?
7. Jakie zagro\enie dla środowiska stwarza produkcja mebli?
8. Jakie są cele wdra\ania przez firmy systemów zarządzania środowiskowego i uzyskiwania
certyfikatów wprowadzenia systemów jakości?
9. W jaki sposób mo\na zmniejszyć emisję pyłów do środowiska?
4.1.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Zaproponuj podręczny sprzęt i środki gaśnicze do gaszenia po\aru, który wybuchł
w suszarni drewna. Spośród podręcznego sprzętu i środków gaśniczych stosowanych w
ramach ochrony przeciwpo\arowej wska\ te, które nale\y zastosować do gaszenia tego
po\aru i omów ich sposób uruchomienia i u\ycia.
Sposób wykonania ćwiczenia.
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
1) odszukać w materiałach dydaktycznych informacje dotyczące ochrony przeciwpo\arowej,
2) przeanalizować, jaki rodzaj sprzętu i środków gaśniczych jest najbardziej odpowiedni
do gaszenia po\aru, o którym jest mowa w treści ćwiczenia,
3) wskazać podręczny sprzęt i środki gaśnicze właściwe do gaszenia w/w po\aru, spośród
stosowanych w ramach ochrony przeciwpo\arowej,
4) omówić sposób uruchomienia gaśnic i zastosowania środków gaśniczych do gaszenia
w/w po\aru.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
 zestaw sprzętu gaśniczego, środków gaśniczych i gaśnic (lub plansze zawierające
ich ilustracje),
 instrukcje postępowania na wypadek po\aru,
 literatura z rozdziału 6 dotycząca ochrony przeciwpo\arowej.
Ćwiczenie 2
Przeprowadz analizę ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska, określając
procentowe obcią\enie środowiska naturalnego przez zanieczyszczenie powietrza pyłami
pochodzącymi z przemysłu drzewnego.
Sposób wykonania ćwiczenia:
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
1) wyszukać w Internecie ustawę o ochronie i kształtowaniu środowiska,
2) wyszukać w ustawie informacje dotyczące:
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
12
- wymagań stawianym inwestorom i wykonawcom robót,
-
-
-
- odpowiedzialności za skutki naruszenia stanu środowiska,
-
-
-
- obowiązków nakładanych na organy administracji państwowej i jednostek
-
-
-
samorzÄ…du terytorialnego.
3) przeprowadzić analizę ustawy w formie opisowej uwzględniając wszystkie dane na temat
procentowego obcią\enia środowiska naturalnego przez zanieczyszczenia powietrza
pyłami pochodzącymi z przemysłu drzewnego,
4) przedstawić analizę nauczycielowi,
5) zaprezentować wykonane ćwiczenie.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
- przybory do pisania,
-
-
-
- notatnik,
-
-
-
- komputer z dostępem do Internetu,
-
-
-
- literatura z rozdziału 6 dotycząca ochrony środowiska.
-
-
-
4.1.4. Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) określić przyczyny powstawania po\arów?
1 1
2) przedstawić metody zapobiegania po\arom?
1 1
3) określić rodzaj sprzętu stosowanego w ochronie przeciwpo\arowej?
1 1
4) podać niezbędne informacje przy wezwaniu stra\y po\arnej?
1 1
5) rozpoznać znaki ochrony przeciwpo\arowej?
1 1
6) wyjaśnić, dlaczego ochrona powietrza gleby i wody przed
zanieczyszczeniami ma ogromne znaczenie dla zdrowia człowieka? 1 1
7) określić wymagania ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska
względem inwestora i wykonawcy? 1 1
8) określić procentowe obcią\enie środowiska naturalnego przez
zanieczyszczenie powietrza pyłami pochodzącymi z przemysłu
drzewnego? 1 1
9) określić działania, jakie nale\y przeprowadzić, aby zmniejszyć
zapylenie środowiska? 1 1
10) określić cele wdra\ania przez firmy systemów zarządzania
środowiskowego i uzyskiwania certyfikatów wprowadzenia
systemów jakości? 1 1
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
13
4.2. Skład tarcicy
4.2.1. Materiał nauczania
Drewno budowlane pozyskuje się ze ściętych drzew i poddanych obróbce na ró\ne
asortymenty. W budownictwie stosuje siÄ™:
- deski,
- bale,
- okrÄ…glaki.
Drewno ma zastosowanie do wznoszenia konstrukcji ciesielskich jako materiał
pomocniczy powykonywania form i rusztowań. Drewno jest surowcem do produkcji
materiałów drewnopochodnych, takich jak sklejka, płyty okładzinowe i inne. Techniczne
właściwości drewna zale\ą od jego budowy anatomicznej i chemicznej. Cechy fizyczne
drewna zale\ą od jego pochodzenia, wilgotności rozpatrywanego przekroju.
Do wad drewna nale\y zaliczyć: łatwość, du\ą higroskopijność, podatność na pęcznienie,
kurczenie się pękanie, łatwe uleganie szkodnikom, korozji biologicznej i chemicznej.
Zalety drewna to: łatwość obróbki, dobra izolacyjność termiczna i akustyczna, mo\liwość
stosowania w budownictwie o ka\dej porze roku. Te właściwości decydują o przydatności
drewna do celów budowlanych.
Podstawowym warunkiem właściwego składowania i przechowywania surowca drzewnego
oraz zabezpieczenia go przed zanieczyszczeniem i zmianą właściwości u\ytkowych jest
prawidłowe jego wysuszenie i utrzymanie w stanie suchym. Drewno uwa\a się za suche, jeśli
jego wilgotność nie jest większa ni\ 15
Drewno budowlane mo\na podzielić na dwie grupy:
- okrągłe drewno,
- tarcicÄ™.
Drewno okrągłe to: dłu\yce, kłody, wyrzynki i \erdzie. Średnica drewna okrągłego nie
mo\e być mniejsza ni\ 7 cm, zaś długość poszczególnych asortymentów jest ustalona osobno
dla drzew liściastych i iglastych.
Tarcica  to materiał otrzymany przez przetarcie piłą drewna okrągłego. Ze względu
na kształt tarcice dzieli się na obrzynaną i nieobrzynaną.
Składowisko tarcicy powinno znajdować się w miejscu suchym i przewiewnym, na twardym
i równym podło\u. Tarcicę przeznaczoną do suszenia naturalnego mo\na układać w bloki lub
w sztaple. Deki środkowe lub krawędziaki jednej grubości, nale\y układać przekładając
je przekładkami równej grubości. Przekładki powinny być umieszczone w jednej linii
pionowej.
Składy drewna okrągłego
Skład drewna okrągłego jest pierwszym oddziałem tartaku, który słu\y
do magazynowania i wstępnej fazy obróbki drewna tartacznego. Ma on następujące zadania
do spełnienia:
- przyjęcie dostarczonego drewna tartacznego,
- magazynowanie zapasu drewna zapewniającego ciągłość produkcji tartaku,
- wykonanie wszystkich operacji majÄ…cych na celu przygotowanie dostarczonego drewna
do przerobu na materiały tarte,
- zapewnienie warunków umo\liwiających utrzymanie składanego drewna w nie
zmienionej jakości.
Wykonanie tych zadań osiąga się przez odpowiednie wyposa\enie składu i prawidłową
organizację pracy. Organizacja pracy na składzie drewna zale\y przede wszystkim od tego,
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
14
w jakim stopniu wykonywane operacje zostały zmechanizowane, a więc od tego, jakie
urzÄ…dzenia maszynowe zastosowano do przemieszczania drewna.
Wyró\nia się następujące rodzaje składów drewna:
- lądowe, znajdujące się w całości na terenie suchym,
- wodne, umieszczone w całości w naturalnych lub sztucznych zbiornikach wodnych,
- lądowo-wodne, usytuowane częściowo na lądzie, a częściowo w zbiornikach wodnych.
W zale\ności od sposobu dostarczenia drewna i postaci w jakiej jest ono dostarczane,
wyposa\enia hali przetarcia, stopnia zmechanizowania robót cię\kich i pracochłonnych oraz
wielkości przerobu rocznego tartaku, dokonuje się podziału składu drewna na węzły
i stanowiska robocze. Głównymi węzłami roboczymi składów drewna okrągłego są:
- węzeł odbioru i wyładunku dostarczanego drewna,
- magazyn dłu\yc,
- węzeł manipulacji dłu\yc i wyrzynki kłód,
- sortowania kłód,
- magazyn kłód.
W klasycznym przypadku tartaku wyposa\onego w hali przetarcia w pilarki ramowe
pionowe (traki pionowe) i otrzymującego drewno tartaczne w postaci dłu\yc, na jego składzie
drewna okrągłego muszą być zorganizowane wszystkie wymienione poprzednio węzły
robocze. Je\eli natomiast tartak będzie otrzymywał drewno w postaci kłód, wówczas na jego
składzie będą występować tylko węzły sortowania i magazyn kłód. W przypadku, gdy
podstawowe wyposa\enie hali przetarcia tartaku składa się wyłącznie z pilarek taśmowych,
a dostarcza się drewno wyłącznie w postaci kłód, wówczas oprócz magazynu kłód pozostałe
węzły są zbędne.
Składy wodne drewna w Polsce stanowią znikomy procent. Generalnie istniejące składy
to składy lądowe. Ka\dy lądowy skład drewna tartacznego powinien spełniać następujące
warunki:
- grunt, na którym znajduje się skład, musi być przepuszczalny, a w przypadku gruntów
cię\kich lub podmokłych  zdrenowany,
- wielkość składu powinna umo\liwiać prawidłowe i bezpieczne wykonywanie wszystkich
czynności oraz zmagazynowanie odpowiedniego zapasu drewna zapewniającego ciągłość
produkcji tartaku,
- skład musi mieć drogi dojazdowe, połączone z siecią dróg państwowych, z odpowiednio
wzmocnioną nawierzchnią, dostosowaną do przejazdu cię\kich pojazdów
dostarczajÄ…cych drewno tartaczne,
- skład powinien być wyposa\ony w urządzenia maszynowe umo\liwiające szybki
i bezpieczny wyładunek drewna tartacznego oraz zmechanizowanie wszystkich
czynności związanych z jego mygłowaniem, podawaniem do manipulacji
i przemieszczaniem kłód na mygły magazynowe,
- skład musi być dobrze oświetlony zwłaszcza w tych miejscach, w których praca odbywa
się w pewnych okresach roku na dwie zmiany, jak np. stanowiska wyładunku i odbioru
drewna, manipulacji dłu\yc, wyrzynki kłód itp.,
- kształt składu oraz jego usytuowanie względem innych części tartaku zale\ą od lokalnych
warunków.
Schemat przebiegu prac na lądowych składach drewna tartacznego podano na rysunku 2.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
15
Odbiór dowiezionych dłu\yc
Wyładunek dłu\yc ze środków transportowych
Magazynowanie zapasu dłu\yc
Konserwacja dłu\yc
Podawanie dłu\yc do manipulacji
Manipulacja dłu\yc na kłody
Wyrzynka kłód
Sortowanie kłód do przetarcia na trakach
Rozwóz i gromadzenie zapasu kłód do przetarcia na
trakach
Dowóz do korowarki kłód
Dowóz do korowarki kłód do przetarcia na trakach
do przetarcia na
taśmówkach
Rys. 2. Schemat przebiegu prac na lądowym składzie drewna [4]
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
16
Rys. 3. Zmechanizowany węzeł manipulacyjno-wyrzynkowy z zastosowaniem suwnicy mostowej:
1  suwnica mostowa oraz słupy estakad suwnicy mostowej, 2  podajnik dłu\yc, 3  legary
poprzeczne, 4  przenośnik manipulacyjny, 5  pilarka łańcuchowa poprzeczna, 6  wykrywacz
metali, 7  przenośnik rozdzielczy, 8  przenośnik podający kłody na przenośnik sortowniczy,
9  pulpit sortownika kłód, 10  legary poprzeczne [4, s. 92]
Rys. 4. Kłodowisko z ręcznym rozwozem kłód: 1  stoły manipulacyjne dłu\yc dowo\onych
ciągnikami i samochodami, 2  stoły manipulacyjne dłu\yc dowo\onych wagonami
kolejowymi, 3  zapasowa mygła dłu\yc z dowozu kolejowego, 4  zapasowe mygły
dłu\yc dowiezionych transportem samochodowym, 5  hala przetarcia
[4, s. 100]
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
17
Magazynowanie dłu\yc tartacznych
Głównym zadaniem magazynu dłu\yc tartacznych jest zapewnienie ciągłości pracy
tartaku w przypadkach zahamowań dostaw drewna. Przyjmuje się, \e ilość
zmagazynowanych dłu\yc tartacznych powinna zawierać się w następujących granicach:
- minimalny zapas dłu\yc nie mo\e być ni\szy od ilości zapewniającej normalną produkcję
hali przetarcia w ciÄ…gu 1 miesiÄ…ca,
- maksymalny zapas dłu\yc nie mo\e hamować przyjmowania dowo\onego drewna
w czasie największego nasilenia jego dostaw i powodować zakłóceń w normalnej pracy
tartaku.
Składowane dłu\yce są spiętrzane tymi samymi urządzeniami, które słu\ą do wyładunku
z środków transportowych, ewentualnie maszynami samojezdnymi, \urawiami lub suwnicami
będącymi stałym wyposa\eniem zakładu, przy czym nale\y podkreślić, \e zastosowanie
suwnic i \urawi umo\liwia spiętrzanie drewna w wysokie mygły, ułatwiające stosowanie
wilgotnej konserwacji drewna przez zraszanie go wodÄ….
Dłu\yce drzew iglastych nale\y układać w tzw. mygły szczelne, w których poszczególne
sztuki przylegają do siebie, a mygła nie jest wzmacniana dłu\ycami uło\onymi poprzecznie.
Przy magazynowaniu drewna drzew liściastych, którego dłu\yce są z reguły krótsze,
występuje niebezpieczeństwo obsunięcia się zbyt wysoko spiętrzonego drewna. Aby temu
zapobiec układa się magazynowane drewno gatunków liściastych w tzw. mygły krzy\owe.
Sposób ten polega na przekładaniu co 2-3 warstwy uło\onych w mygle dłu\yc warstwą
poprzecznie do nich uło\onych dłu\yc jednakowej lub zbli\onej średnicy.
Wymiary mygieł magazynowych są uzale\nione od długości dostarczanych dłu\yc,
wysokości spiętrzania drewna oraz jego ilości do jednorazowego zmagazynowania.
Przykładowe wyliczenie ilustruje poni\szy przykład:
Nale\y ustalić długość mygły magazynowej w tartaku, który przeciera rocznie 50 000 m3
drewna. Dostawy drewna przebiegają z ró\nym nasileniem w poszczególnych kwartałach
roku, a przetarcie odbywa się równomiernie przez 11 miesięcy. Na początku IV kwartału
przewiduje się jednomiesięczny postój remontowy tartaku. Zapasy dłu\yc w tym przypadku
będą kształtowały się w następujący sposób:
Tabela 2. Przykładowe dane dostaw i przetarcia kwartalnego drewna
Dostawa Przetarcie Zapas na koniec m-ca
Kwartał
w metrach sześciennych
18 000 13 600 7 900
I
II 18 000 13 600 12 300
III 2 000 13 600 700
IV 12 000 9 200 3 500
rok 50 000 50 000
Konserwacja drewna tartacznego
Aby magazynowane drewno nie utraciło nic, bądz jak najmniej, ze swojej wartości, jaką
miało w chwili dostarczenia do zakładu, nale\ałoby je w jak najkrótszym czasie
od dostarczenia do tartaku poddać obróbce. Jednak z ró\nych względów, zarówno
logistycznych jak te\ technologicznych, nie jest to mo\liwe. W czasie dłu\szego składowania
nie zabezpieczonego drewna powstają w nim następujące wady:
- zmiany zabarwienia,
- pęknięcia,
- zgnilizny,
- uszkodzenia przez owady.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
18
Aby więc ograniczyć w jak największym stopniu utratę pierwotnych cech jakościowych
drewna, czyli zapobiec jego deprecjacji, stosuje się konserwację drewna. Wyró\nia się trzy
zasadnicze sposoby konserwacji drewna:
- sucha,
- wilgotna,
- wodna.
Sucha konserwacja drewna tartacznego polega na wysuszeniu magazynowanego drewna
w mo\liwie krótkim czasie do wilgotności, poni\ej 25%, czyli doprowadzenie go do tzw.
suchego stanu odporności. Okazuje się jednak, \e następuje przy tym sposobie pękanie
drewna, a wysychanie  nawet w przypadku okorowanego drewna  przebiega zbyt wolno, co
sprzyja rozwojowi szkodliwych grzybów lub owadów. W związku z powy\szym ten sposób
konserwacji drewna ma coraz mniejsze znaczenie.
Drugą grupą zabiegów, która równie\ nie ma szerszego zastosowania, jest wodna
konserwacja drewna w sztucznych zbiornikach wodnych. Koszty ich budowy na lÄ…dowych
składach drewna są zbyt wysokie w porównaniu z nakładami potrzebnymi na zorganizowanie
wilgotnej konserwacji drewna, która daje zadowalające wyniki, je\eli jest wykonana
prawidłowo. Nie dotyczy to oczywiście wodnej konserwacji drewna na wodnych składach
tartacznych w naturalnych zbiornikach wodnych, w których drewno jest nie tylko
magazynowane, ale i przemieszczane.
Wilgotna konserwacja drewna obejmuje wszystkie zabiegi konserwacyjne majÄ…ce na celu
jak najdłu\sze utrzymanie takiej wilgotności składowanego drewna, jaką ma ono w chwili
wyróbki w lesie lub zbli\onej do niej. Taki stan wilgotności uniemo\liwia rozwój zarówno
szkodliwych, niszczących drewno grzybów, jak i owadów, a tak\e zapobiega jego pękaniu.
W obecnych warunkach, oprócz konserwacji drewna przez powlekanie pastami
ochronnymi czół dłu\yc/kłód i wszystkich miejsc, w których kora została uszkodzona, co jest
rzadko stosowane ze względu na znaczne koszty i trudności organizacyjno-techniczne, stosuje
się przede wszystkim zraszanie mygieł magazynowych wodą. Skuteczność zraszania
zmagazynowanego drewna zale\y od spełnienia następujących warunków:
- drewno musi być dostarczone w stanie świe\ym, aby jego wilgotność wynosiła
co najmniej 80%,
- drewno nie mo\e być okorowane,
- drewno musi być układane w du\e, szczelne mygły, z odziomkami wystającymi nie
więcej ni\ do 50 cm poza brzeg mygły,
- mygły powinny być układane na powierzchniach wy\wirowanych lub wysypanych
\u\lem, lub na legarach nisko usytuowanych nad powierzchniÄ… terenu,
- nale\y stosować urządzenia do rozpryskiwania wody, które wytwarzają mgłę wodną,
- mygły sąsiadujące ze sobą nale\y tak układać, aby mgła wodna miała dostęp do czół obu
mygieł, układanie ich  czoło w czoło jest wadliwe.
Po rozpoczęciu procesu zraszania drewna nie nale\y robić przerw. W ciągu całego okresu
zraszania, zarówno w dzień jak i w nocy i bez względu na to czy dzień jest słoneczny czy
deszczowy, intensywność zraszania powinna być tak dobrana, aby wnętrze mygły miało
wilgotność chroniącą drewno przed rozmna\aniem się w nim grzybów i owadów. Stosowanie
przerw w zraszaniu albo u\ywanie do tego celu zbyt małych ilości wody mo\e tylko
przyspieszyć działanie szkodliwych grzybów i owadów, stwarzając korzystne warunki dla ich
rozwoju.
Zraszanie trzeba rozpoczynać w takim czasie, gdy warunki dla rozwoju zarodników
grzybów są niekorzystne, tj., gdy średnia temperatura dobowa jest mniejsza od 7oC. Nale\y
je kontynuować a\ do chwili rozebrania całej mygły i pobrania składowanych dłu\yc
do przerobu albo czasu, gdy średnia temperatura dobowa spadnie w jesieni poni\ej 7oC.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
19
4.2.2. Pytania sprawdzajÄ…ce
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jakie zadania spełnia skład drewna tartacznego?
2. Jakie znasz węzły i stanowiska robocze na składach drewna?
3. Jakie są główne wymagania stawiane składom drewna?
4. Co to jest minimalny i maksymalny zapas dłu\yc?
5. Jakie sÄ… sposoby konserwacji drewna?
4.2.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Dokonaj pakietowania i składowania tarcicy. Zaprezentuj wykonane ćwiczenie.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś,
1) odszukać w materiałach dydaktycznych informacje dotyczące składowania tarcicy,
2) zapoznać się z metodami zabezpieczeń stosowanych podczas składowania tarcicy,
3) dokonać pakowania i składowania tarcicy,
4) opracować informację uwzględniając wszystkie niezbędne dane na temat pakowania
i składowania tarcicy,
5) przedstawić projekt nauczycielowi,
6) dokonać prezentacji opracowania,
7) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia pod względem pakowania
i składowania tarcicy.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
- literatura dotycząca zasad przechowywania i składowania tarcicy
- stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,
- przybory do pisania,
- notatnik,
- literatura z rozdziału 6 dotycząca składowania i pakietowania tarcicy.
Ćwiczenie 2
Zaprojektuj główne elementy lądowego składu tartacznego oraz określ schemat przebiegu
prac.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) zapoznać się z literaturą na temat lądowego składu tartacznego,
2) określić zadania jakie spełnia skład drewna,
3) określić węzły i stanowiska robocze,
4) podać warianty występowania węzłów w zale\ności od wyposa\enia tartaku i rodzaju
dostarczanego do tartaku drewna,
5) scharakteryzować główne wymagania stawiane składom drewna,
6) określić schemat przebiegu prac na lądowym składzie drewna,
7) przedstawić powy\sze w formie opisowej z przykładowym rysunkiem,
8) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
20
Wyposa\enie stanowiska pracy:
 notatnik,
 przybory do pisania,
 linijka,
 literatura z rozdziału 6 dotycząca lądowego składu tartacznego .
4.2.4. Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) określić jakie zadania spełnia skład drewna tartacznego?
1 1
2) określić węzły i stanowiska robocze na składach drewna?
1 1
3) scharakteryzować główne wymagania stawiane składom drewna?
1 1
4) określić co to jest minimalny i maksymalny zapas dłu\yc?
1 1
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
21
4.3. Zasady przechowywania i magazynowania płyty OSB i płyty
pazdzierzowej, oklein i obłogów, sklejki, płyty stolarskiej,
płyty MDF, lignofolu, lignostonu i materiałów podłogowych
4.3.1. Materiał nauczania
Warunki magazynowania
Poszczególne grupy i rodzaje materiałów wymagają odmiennych, nieraz specjalnych
warunków magazynowania. W zakładach przemysłu drzewnego znajdują się magazyny
zamknięte, magazyny stałe półotwarte, magazyny tymczasowe i magazyny otwarte.
Magazyny stałe zamknięte są to trwałe budynki zaopatrzone, stosownie do rodzaju
przechowywania materiałów, w urządzenia oświetleniowe, przeciwpo\arowe i transportowe.
Magazyny stałe półotwarte składają się z zadaszenia opartego na ścianach lub słupach
bez szczelnych ścian. Nadają się tylko do magazynowania materiałów o małej wra\liwości
na zmienną wilgotność i temperaturę powietrza lub do przejściowego magazynowania tarcicy
powietrzno-suchej i materiałów drzewnych. Magazyny te nie nadają się do magazynowania
okuć i akcesoriów oraz innych materiałów wra\liwych na zmienne warunki wilgotnościowe
powietrza.
Magazyny tymczasowe sÄ… to prowizoryczne pomieszczenia, wznoszone przewa\nie
w wypadku braku magazynów stałych półotwartych lub niedostatecznej ich powierzchni.
Magazyny otwarte, czyli place składowe, stanowią odpowiednio zniwelowany teren
fabryczny, ubity, wysypany \u\lem, wybrukowany, wybetonowany lub pokryty asfaltem.
Są przeznaczone przede wszystkim do magazynowania materiałów tartych.
Niezale\nie od rodzaju magazyny powinny być oświetlone, zabezpieczone przed
po\arem i kradzie\ą oraz wyposa\one w urządzenia ułatwiające składowanie i manipulację
materiałami, tj. podkłady, półki, wózki transportowe, dzwigi, suwnice i inne urządzenia
ułatwiające prace w magazynie.
Płyty MDF - wyroby z drewna i materiałów drewnopochodnych powinny być
przechowywane w magazynach suchych i zimą ogrzewanych. Wyroby te nale\y układać na
podkładkach, poziomo w stosy. Przechowywanie powinno odbywać się w pomieszczeniach
suchych, przewiewnych, uło\one warstwami z zastosowaniem przekładek.
Płyta Stolarska - nie powinna być układana bezpośrednio na gruncie. Pomieszczenie do
przechowywania płyty stolarskiej powinno chronić ją przed bezpośrednim działaniem
czynników atmosferycznych. Pomieszczenia przeznaczone na magazynowanie płyty
stolarskiej powinno być suche, przewiewne. Płyta stolarska powinna być układana warstwami
z zastosowaniem przekładek.
Płyty pilśniowe - powinny być przechowywane w magazynach suchych i zimą
ogrzewanych. Wyroby te nale\y układać na podkładkach, poziomo w stosy. Pomieszczenia
powinny być suche, przewiewne w temperaturze 12-140C uło\one warstwami z
zastosowaniem przekładek.
Płyty wiórowe - Płyty wiórowe powinny być składowane w magazynach suchych
i zapewniających wentylację. Podło\e, na którym będzie układana płyta wiórowa powinno
być równe. Płytę nale\y odizolować od gruntu stosując np. platformę (rys. 5) aby
uniemo\liwić dostęp wody. Płyty wiórowe powinny być układane warstwami
z zastosowaniem przekładek.
Płyty OSB muszą być bezwzględnie zabezpieczone przed bezpośrednim wpływem
działania wilgoci, zarówno podczas magazynowania, jak i prac budowlanych. Płyty te nale\y
natychmiast po zamontowaniu na zewnątrz budynku (na ścianach i dachach) zabezpieczyć
odpowiednią izolacją przed niekorzystnym wpływem warunków atmosferycznych.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
22
Płyta u\yta na dach czy podłogę musi być mocowana nadrukiem identyfikacyjnym
do dołu. Je\eli płyta OSB jest układana w paśmie dłu\szym ni\ 12 m, to nale\y dodatkowo
pozostawić szczelinę dylatacyjną o szerokości min. 25mm.
Składowanie
Do przechowywania płyt OSB najkorzystniej jest przeznaczyć zamknięte i wentylowane
pomieszczenie magazynowe. Mo\liwe jest równie\ magazynowanie płyt pod zadaszoną
wiatą, tak, aby płyta nie była nara\ona na opady atmosferyczne. Jeśli niemo\liwe jest
składowanie w miejscu zadaszonym, nale\y zapewnić płycie równe podło\e, np. w formie
platformy i odizolować od gruntu warstwą folii, zabezpieczyć paletę folią, plandeką lub
innym wodoszczelnym materiałem oraz umo\liwić płytom dostęp powietrza. Poni\szy
rysunek przedstawia zabezpieczenie palety płyt.
S
Rys. 5. Platformy [4]
Zanim płyta zostanie u\yta na budowie, zaleca się, co najmniej 24-godzinny okres
aklimatyzacji w nowych warunkach. Według zasad ochrony i zabezpieczenia materiałów
drewnopochodnych, zaleca się aby wilgotność płyty podczas monta\u nie przekraczała 15%.
Przy tym poziomie wilgotności wyklucza się mo\liwość wystąpienia szkodliwych grzybów
i pleśni.
PÅ‚yty pazdzierzowe
Płyty nale\y magazynować w przewiewnych pomieszczeniach zamkniętych,
w warunkach zapewniających zachowanie ustalonej dla nich wilgotności. Jeśli to niemo\liwe
i płyty nara\one są przejściowo w czasie składowania na działanie klimatyczne, zmieniające
ich wilgotność, muszą być przeniesione przed obróbką na kilka dni do pomieszczenia
o właściwych warunkach klimatycznych. Ma to na celu przywrócić płytom pierwotnej
wilgotności.
Płyty układane są w magazynie poziomo w stosy bez przekładek. Stosy powinny
spoczywać na poziomych przekładkach lub paletach w odległości 15-25 cm od podłogi
magazynu.
Podkłady rozmieszcza się w ten sposób, aby nie występowało uginanie się płyt.
W jednym stosie nale\y układać płyty o tym samym formacie w ten sposób, aby ściany stosu
były pionowe. W celu dodatkowego zabezpieczenia płyt przed wpływem wilgoci stosy
nakrywa się płytą ochronna oraz ustawia z zachowaniem pewnego odstępu od murowanych
ścian magazynu. Niedopuszczalne jest składowanie płyt w pozycji pionowej, gdy\ powoduje
to krzywienie się płyty.
Pakowanie. Okleiny i obłogi pakuje się w wiązki i obitki. Obitka składa się z dwóch ram
wykonanych z desek wysuszonych do stanu powietrzno-suchego. Wymiary ram obitki
powinny być o 10 cm większe od łącznej długości i szerokości pakowanych wiązek. Stanowią
one górną i dolną część opakowania zabezpieczającego wiązki oklein lub obłogów przed
uszkodzeniem. Wiązka oklein lub sklejki powinna składać się z płatów forniru
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
23
wyprodukowanych z jednego rodzaju drewna o jednakowym rysunku i wyglądzie słojów
rocznych. W odniesieniu do wiązki oklein jest wymagana ta sama klasa jakości i jednakowe
wymiary grubości i długości.
W wiązkach oklein i obłogów brzegowanych powinna być uwzględniona równie\
jednakowa szerokość płatów.
Wiązki oklein orzechowych zawierają zwykle 32 płaty lub wielokrotno 8 płatów. Wiązki
oklein i obłogów pozostałych rodzajów drewna mogą zawierać 8-MO płatów. Wiązki oklein
i obłogów niebrzegowanych pakuje się w obitki, który masa brutto powinna być uzgodniona
z odbiorcÄ… i zgodna z przepisami bhp Formatki okleinowe pakuje siÄ™ w skrzynki
wielokrotnego u\ycia, które układa się na paletach transportowych.
Dopuszcza się równie\ pakowanie formatek w obitki z tym zastrze\enie, \e będą one
odpowiadać wymiarom formatek z odpowiednim ich nadmiarem (ok. 10 cm) w stosunku
do łącznej długości i szerokości formatek.
Na zewnętrznej płaszczyznie ka\dej wiązki, obitki lub skrzynki powinny być
umieszczone następujące dane, jak:
- nazwa lub symbol wytwórni,
- numer obitki lub skrzynki.
Podstawowa liczba płatów w wiązce zawierającej okleiny lub obłogi grubości do 1 mm
powinna wynosić 30 sztuk, zaś w wiązce zawierającej płaty forniru grubości powy\ej 1 mm 
20 sztuk.
Pakowanie sklejki
Sklejka układana jest na paletach i na podkładkach z płyty pilśniowej. Wszystkie paczki
spinane są taśmą stalową (krawędzie paczek zabezpieczone są plastikowymi podkładkami).
W zale\ności od wymagań klienta i sposobu transportu paczki są zabezpieczane folią,
kartonem lub arkuszami płyty pilśniowej. Wysokość palety wynosi 12 cm. Standardowa
wysokość paczki wynosi 80 oraz 40cm (bez palety). Ilości arkuszy o danej grubości w paczce
podano w tabeli poni\ej. Do załadunku w zakładzie wykorzystywane są wózki widłowe 
samochody odbierające sklejkę powinny być przystosowane do załadunku bocznego
(prześwit minimalny 2,48 m).
Rys. 6. Pakowanie sklejki [11]
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
24
Tabela 3. Pakowanie sklejki [11]
Grubość płyty Sklejka w paczce o Sklejka
[mm] wysokości 80 cm w paczce o
wysokości 40
cm
4 200 100
6,5 123 62
9 89 44
12 67 33
15 53 27
18 44 22
21 38 19
24 33 17
27 30 15
30 27 13
35 23 11
Przechowywanie sklejki
Płyty sklejkowe nale\y przechowywać w pozycji horyzontalnej. Nie nale\y układać ich
bezpośrednio na podło\u. Nie powinno się przechowywać sklejek o ró\nych wymiarach,
rodzaju drewna oraz ró\nej odporności na wodę na tym samym stosie. Pomieszczenie do
przechowywania sklejki powinno chronić ją przed bezpośrednim działaniem wody, przed
nadmiarem wilgoci oraz drastycznymi skokami temperatury.
Zalecane warunki przechowywania:
- wilgotność względna powietrza: 40-65%,
- temperatura powietrza 20+/-5°C.
Płyty lignofolu i lignostonu - płyty lignofolu i lignostonu układane są na paletach i na
podkładkach z płyty pilśniowej. Wszystkie paczki spinane są taśmą stalową (krawędzie
paczek zabezpieczone są plastikowymi podkładkami). Płyty lignofolu i lignostonu nale\y
przechowywać w pozycji horyzontalnej. Nie nale\y układać ich bezpośrednio na podło\u.
Pomieszczenie do przechowywania lignofolu i lignostonu powinno chronić ją przed
bezpośrednim działaniem wody, przed nadmiarem wilgoci oraz drastycznymi skokami
temperatury.
Zalecane warunki przechowywania:
- wilgotność względna powietrza: 40-65%,
- temperatura powietrza 20+/-5°C.
Magazynowanie materiałów podłogowych
- przechowywać w opakowaniach oryginalnych z oznakowaniem producenta,
- w pomieszczeniach krytych, suchych, przewiewnych, nie nasłonecznionych o podło\u
równym i gładkim, bez wystających ostrych przedmiotów i krawędzi, które mogłyby
uszkodzić wyrób,
- w temperaturze: od +50C do +250C, dopuszczalne są krótkotrwałe odchyłki od
zalecanego zakresu,
- chronić przed zabrudzeniem, zawilgoceniem, uszkodzeniem mechanicznym
i chemicznym,
- przechowywać w odległości od urządzeń grzewczych i punktów oświetleniowych
zgodnej
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
25
- z obowiÄ…zujÄ…cymi przepisami,
- składować w pozycji pionowej lub poziomej
Warunki magazynowania materiałów podłogowych:
- przechowywać w opakowaniach oryginalnych, szczelnie zamkniętych, z oznakowaniem
- producenta,
- w pomieszczeniach krytych o temperaturze +5°C do +25°C,
- w odległości co najmniej 1 m od urządzeń grzewczych
- chronić przed bezpośrednim działaniem czynników atmosferycznych, zabrudzeniem,
zawilgoceniem, uszkodzeniem mechanicznym i chemicznym.
Załadunek i rozładunek powinien odbywać się odpowiednio dobranym sprzętem
transportowym w sposób uniemo\liwiający uszkodzenie opakowania i wyrobu. Materiały
podłogowe nale\y przewozić, w oryginalnych opakowaniach zabezpieczających przed
zamoczeniem, zabrudzeniem oraz uszkodzeniem mechanicznym i chemicznym zgodnie z
przepisami o ładunku samochodów cię\arowych i przyczep.
4.3.2. Pytania sprawdzajÄ…ce
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jakie są zadania słu\by magazynowej?
2. Jakie wyró\nia się magazyny?
3. Jak powinien przebiegać transport płyty OSB?
4. W jaki sposób nale\y składować płyty OSB?
5. Jak powinien przebiegać transport płyty pazdzierzowej?
9 W jaki sposób nale\y składować płyty pazdzierzowe?
10 W jaki sposób nale\y składować okleiny i obłogi?
11 W jaki sposób nale\y magazynować sklejki?
12 W jaki sposób nale\y magazynować płyt MDF?
4.3.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Dokonaj magazynowania płyt drewnopochodnych w podręcznym magazynie pracowni
szkolnej. Zaprezentuj wykonane ćwiczenie, objaśniając zasady magazynowania, które
zastosowałeś.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) odszukać w materiałach dydaktycznych informacje dotyczące przechowywania
i magazynowania płyt drewnopochodnych,
2) zapoznać się metodami zabezpieczeń stosowanych podczas magazynowania materiałów,
3) dokonać magazynowania płyt drewnopodobnych,
4) dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia,
5) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia pod względem poprawności zasad
magazynowania.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
 płyty drewnopochodne,
 wyposa\enie stanowiska magazynowego w pracowni szkolnej,
 literatura z rozdziału 6 dotyczącą zasad magazynowanie płyt drewnopochodnych.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
26
Ćwiczenie 2
Opracuj w formie opisowej sposób przechowywania i magazynowania poni\szych
materiałów podłogowych:
- deski podłogowe - tarcica podłogowa, to deski o szerokości 100 - 200 mm, długości 3,0 -
5,5 m i grubości 28, 32, 38, 45, 50 mm. Najczęściej spotykane są deski z iglastych
gatunków drzew.
- deszczułki posadzkowe (parkiet) - produkowane są najczęściej z liściastych gatunków
drzew. Deszczułki mają grubość od 16 - 22 mm, szerokość 30 - 100 mm, długość 200 -
500 mm. Produkowane są o ró\nych kształtach przekroju, który umo\liwia łączenie na
styk, wpust i pióro na dwóch lub czterech krawędziach.
- płyty posadzki mozaikowej - produkowane są z liściastych gatunków drzew, z listewek o
grubości 8 - 10 mm. Listewki układa się w zestawy o boku kwadratu, płyta zło\ona jest z
16 takich zestawów uło\onych w "kratkę" i naklejonych na papier. Parkiet mozaikowy
układa się na twardym równym podło\u, na klej. Do podło\a przyklejana jest
powierzchnia płyty bez papieru. Papier odkleja się po nawil\eniu go wodą po związaniu
kleju z podło\em.
- panele podłogowe (i ścienne) - produkowane są z płyt HDF z bardzo cienką i twardą
warstwą okleiny. Układane są na twardym, równym podło\u "na sucho". Panele łączone
są na pióro i wpust.
- kostka brukowa drewniana - produkowane z drewna iglastego. Kostka miała kształt
najczęściej graniastosłupa lub walca o wysokości od 60 - 100 mm. Układana była
w halach fabrycznych, magazynowych w taki sposób, \e widoczny był przekrój
poprzeczny drewna. Obecnie raczej nie stosowana.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) odszukać w materiałach dydaktycznych informacje dotyczące przechowywania
i magazynowania materiałów podłogowych,
2) zapoznać się z metodami zabezpieczeń stosowanych podczas magazynowania materiałów
podłogowych,
3) opracować informację uwzględniając wszystkie niezbędne dane na temat materiałów
podłogowych,
4) wykonać projekt formy opisowej opracowywanej informacji (magazynowanie
materiałów podłogowych),
5) wykonać projekt formy opisowej magazynowania poszczególnych elementów materiałów
podłogowych,
6) zaprezentować projekt nauczycielowi,
7) dokonać prezentacji opracowania,
8) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia pod względem magazynowania.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
- stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,
- przybory do pisania,
- notatnik,
- literatura z rozdziału 6 dotycząca przechowywania i magazynowania materiałów
podłogowych.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
27
Ćwiczenie 3
Dokonaj magazynowania oklein i obłogów w podręcznym magazynie pracowni szkolnej.
Zaprezentuj wykonane ćwiczenie, objaśniając zasady magazynowania, które zastosowałeś.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) przeanalizować materiały dydaktyczne dotyczące przechowywania i magazynowania
oklein i obłogów,
2) zapoznać się z metodami zabezpieczeń stosowanych podczas magazynowania oklein
i obłogów,
3) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
4) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia pod względem poprawności
przechowywania i magazynowania oklein i obłogów.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
- okleiny i obłogi,
- wyposa\enie stanowiska magazynowego w pracowni szkolnej,
- literatura z rozdziału 6 dotycząca zasad przechowywania i magazynowania oklein
i obłogów.
4.3.4. Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) określić stosowane zabezpieczenia płyty OSB obowiązujące podczas
jej składowania? 1 1
2) określić, jak powinien przebiegać transport płyty OSB?
1 1
3) określić metody składowania płyty OSB?
1 1
4) omówić, jak powinna być zabezpieczona płyta pazdzierzowa w czasie
składowania? 1 1
5) określić, jak powinien przebiegać transport płyty pazdzierzowej?
1 1
6) omówić, jak powinna być zabezpieczona płyta MDF podczas
składowania? 1 1
7) określić, jak powinien przebiegać transport sklejki?
1 1
8) określić, jak powinien przebiegać transport oklein i obłogów?
1 1
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
28
4.4. Zasady przechowywania i magazynowania okuć oraz
akcesoriów
4.4.1. Materiał nauczania
Okucia, akcesoria oraz Å‚Ä…czniki wykonywane sÄ… zazwyczaj z metalu i tworzyw
sztucznych. Dobór materiału do wykonania tych wyrobów zale\y od ich przeznaczenia oraz
klasy jakości. W związku z tym wa\ne są zasady przechowywania i magazynowania tych
wyrobów. Wyroby hutnicze powinny być magazynowane w pomieszczeniach krytych
zabezpieczonych przed wilgociÄ…. Wyroby dostarczane w opakowaniach fabrycznych
zazwyczaj są zabezpieczane przed korozją olejem przeciwkorozyjnym, nale\y jednak zwracać
uwagę na ten fakt i samemu ocenić czy ich zabezpieczenie jest wystarczające. Wyrobów
nie nale\y układać bezpośrednio na ziemi lub betonie, lecz na podkładach drewnianych,
segregując je zale\nie od rodzaju, wymiarów, odmian itp. Aączniki metalowe oraz okucia
meblowe i budowlane powinny być przechowywane w opakowaniach fabrycznych
(skrzynkach, woreczkach, kartonach), w magazynach suchych, z daleka od materiałów
chemicznych, mogących oddziaływać na nie korodująco. Wyroby tego samego rodzaju,
odmiany, postaci i z jednakową powłoką ochronno- dekoracyjną nale\y układać oddzielnie,
najlepiej na regałach lub drewnianych podkładkach. Ka\dy wyrób powinien posiadać
na swojej ulotce charakterystyki technicznej warunki przechowywania, które nale\y przede
wszystkim brać pod uwagę poniewa\ producent znający dokładnie skład i budowę wyrobu
określa warunki przechowywania i magazynowania wa\ne równie\ ze względów
reklamacyjnych danego wyrobu.
4.4.2. Pytania sprawdzajÄ…ce
Odpowiadając na pytania sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Z jakich materiałów wykonywane są najczęściej okucia i akcesoria?
2. W jakich pomieszczeniach powinny być przechowywane okucia i akcesoria?
3. Jakie są metody zabezpieczania magazynowanych okuć i akcesoriów przed korozją?
4. W jaki sposób powinny być układane okucia i akcesoria w magazynie?
5. Jakie informacje powinny posiadać artykuły przechowywane w magazynie?
4.4.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
JesteÅ› przedstawicielem handlowym firmy produkujÄ…cej okucia i akcesoria stosowane
w wyrobach z drewna. Materiał reklamowy, który otrzymałeś z firmy zawiera informacje
ujęte w sposób powierzchowny dotyczący głównie cen wyrobów. Mając kontakt z odbiorcami
za ka\dym razem musisz omawiać ich charakterystykę, przeznaczenie, sposób
przechowywania. Opracuj w formie tabelarycznej lub opisowej informacjÄ™ dotyczÄ…cÄ…,
przechowywania i magazynowania prezentowanych przez Ciebie produktów w sposób
czytelny, zrozumiały i przekonujący dla klienta oraz pomocny dla Ciebie podczas
ich prezentacji. Informacje powinny zawierać między innymi odpowiedzi zawarte
w pytaniach sprawdzających tego rozdział. W przygotowanej informacji uwzględnij: uchwyty
meblowe wykonane ze stali, mosiÄ…dzu i tworzyw sztucznych, szuflady wykonane z tworzyw
sztucznych i szkła bezpiecznego oraz kosze obrotowe montowane w szafkach naro\nych
mebli kuchennych.
W opracowaniu nale\y podać równie\ informacje dotyczące ewentualnego odświe\enia
(odczyszczania) artykułów po dłu\szym przechowywaniu w magazynie i u\ytkowaniu
w domu.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
29
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) zapoznać się z literaturą dotyczącą charakterystyki i właściwości materiałów z których
sÄ… wykonane okucia i akcesoria,
2) zapoznać się z zasadami oraz warunkami przechowywania i magazynowania akcesoriów
i okuć,
3) zapoznać się metodami zabezpieczeń stosowanych podczas magazynowania materiałów,
4) wykonać projekt formy graficznej lub opisowej opracowywanej informacji,
5) przedstawić projekt nauczycielowi,
6) opracować informację uwzględniając wszystkie niezbędne dane na temat ka\dego z okuć
i akcesoriów,
7) dokonać prezentacji opracowania motywując swój wybór.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
- stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,
- przybory do pisania,
- notatnik,
- literatura z rozdziału 6 dotycząca charakterystyki i właściwości materiałów z których
wykonane są okucia i akcesoria, zasad i warunków przechowywania akcesoriów i okuć.
Ćwiczenie 2
Dokonaj magazynowania okuć i akcesoriów wskazanych Ci przez nauczyciela.
Zaprezentuj wykonane ćwiczenie.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) przeanalizować materiały dydaktyczne dotyczące przechowywania i magazynowania
okuć i akcesoriów,
2) zapoznać się z metodami zabezpieczeń stosowanych podczas magazynowania okuć
i akcesoriów,
3) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
4) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia pod względem poprawności
przechowywania i magazynowania okuć i akcesoriów.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
- okucia i akcesoria,
- wyposa\enie stanowiska magazynowego w pracowni szkolnej,
- literatura z rozdziału 6 dotycząca zasad przechowywania i magazynowania okuć
i akcesoriów.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
30
4.4.4. Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) określić, z jakich materiałów najczęściej wykonywane są okucia
i akcesoria? 1 1
2) określić, w jakich pomieszczeniach powinny być magazynowane
okucia i akcesoria? 1 1
3) określić metody zabezpieczeń magazynowania okuć i akcesoriów
przed korozjÄ…? 1 1
4) omówić zasady układania okuć i akcesoriów w magazynie?
1 1
5) określić jakie informacje powinien zawierać artykuł przechowywany
w magazynie? 1 1
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
31
4.5. Zasady pakowania i magazynowania mebli
4.5.1. Materiał nauczania
Opakowania chronią meble przed uszkodzeniem podczas transportu, a niekiedy równie\
podczas składowania w magazynach handlowych.
Pakowanie mebli odbywa się w zakładach produkcyjnych przed wysyłką tych wyrobów.
Wilgotność elementów opakowań przylegających do powierzchni mebla nie mo\e
przekroczyć 15 %. Ponadto dla uniknięcia uszkodzenia powłok lakierniczych powierzchnię
pakowanych mebli osłania się papierem pakowym.
Meble zabezpiecza się przed uszkodzeniami za pomocą następujących opakowań:
 klatki \eberkowe wykonane są z tarcicy iglastej niestruganej o grubości 19-22 mm.
Szerokość \eberek wynosi 50-70 mm, co zale\y od cię\aru ładunku.
Rys. 7. Kratki \eberkowe [9, s. 297]
 obitka jest wykonana z tarcicy obrzynanej. PodstawÄ… obitki jest rama mocowana
do podstawy mebla za pomocÄ… gwozdzi. Liczba listew obitki i ich rozmieszczenie zale\y
od wielkości mebla. Krawędzie mebli nale\y chronić przed uszkodzeniem tekturą falistą
wciśniętą między mebel a obitkę.
Rys. 8. Obitka [9, s. 297]
 skrzynka tekturowa  pudło jest wykonane z tektury falistej trzy- lub pięciowarstwowej.
Grubość jej jest uzale\niona od masy mebla.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
32
Rys. 9. Skrzynka tekturowa [9, s. 297]
 zabezpieczenie szelkowe składa się z wałków i szelek. Wałki są wykonane z odpadów
pokryciowych oraz z materiałów tapicerskich wyściółkowych, szelki natomiast
wykonane są z taśmy tkanej. Tak wałki, jak i szelki są zakończone tłokami lub klamrami
metalowymi. Umo\liwiają one unieruchomienie na meblu elementów opakowania.
Rys. 10. Zabezpieczenie szelkowe [9, s. 297]
 zabezpieczenie kÄ…towe mebli zdemontowanych
Rys. 11. Zabezpieczenie kÄ…towe [9, s. 297]
Dopiero prawidłowo zabezpieczony mebel mo\na przemieszczać, magazynować oraz
transportować. Opakowuje się meble całkowicie zmontowane bądz (celowo) zmontowane
tylko częściowo, a to w celu lepszego wykorzystania ładowności środków transportowych.
Mówimy wtedy o pakowaniu mebli w stanie zdemontowanym.
Przed pakowaniem meble trzeba skompletować według zamówienia. Części ruchome
muszą być zabezpieczone przed uszkodzeniami w czasie transportu. Je\eli meble pakujemy
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
33
jako zdemontowane, to do ka\dego kompletu nale\y załączyć specyfikację elementów oraz
instrukcję jak i w jakiej kolejności nale\y prowadzić monta\.
Części ruchome zabezpiecza się następująco:
 szuflady unieruchamia siÄ™ papierem lub tekturÄ…,
 półki zbiera się razem, układa się wewnątrz mebla na wieńcu dolnym i unieruchamia
ogranicznikami ze sklejki,
 nogi i drÄ…\ki opakowuje siÄ™ papierem i unieruchamia wewnÄ…trz mebla,
 drzwi zabezpiecza siÄ™ przed otwarciem zamykajÄ…c je na zamek,
 klucze, wkręty, podpórki czy inne okucia, nale\y skompletować w torebkach z folii
i dołączyć do mebla wkładając je np. do szuflady czy barku.
Pakowanie mebli zmontowanych obejmuje następujące czynności:
 zabezpieczenie powłok wykończeniowych ligniną lub papierem pakowym,
 zabezpieczenie powierzchni tapicerowanych papierem makulaturowym, foliÄ…, tekturÄ…
falistÄ… lub pokrowcami z tworzywa sztucznego,
 ustawienie mebla na dnie zbitej klatki (pojemnika) lub zawieszenie go na listwach, tak
aby był unieruchomiony,
 wypełnienie nośnych przestrzeni między częściami mebla a listwami klatki (szczególnie
w naro\nikach) odpadami z pianki poliuretanowej, wkładami z tektury falistej,
styropianem lub poduszkami z miękkiego papieru, wypełnionego wełną drzewną
(w klatce mo\emy umieścić więcej ni\ jeden mebel, ale muszą być one unieruchomione,
dopuszcza się te\  po odpowiednim zabezpieczeniu - umieszczenie małego mebla
wewnątrz większego,
 po wło\eniu i zabezpieczeniu mebla w klatce lub skrzyni zamknięcie jej wieka przez
przybicie go do boków i czół klatki lub skrzyni (mo\na te\ wieko zamocować
specjalnymi uchwytami).
Meble zmontowane z miękkiej porowatej płyty pilśniowej zabezpiecza się następująco
pudło zakleja się taśmą papierową powleczoną uprzednio klejem, je\eli mebel pakuje
się w klatkę nale\y go przymocować gwozdziami do dna.
Powierzchnię mebli szkieletowych wykończonych na połysk nale\y zabezpieczyć
papierem pakowym natronowym, powierzchnie wykończone na mat lub emaliami kryjącymi
- papierem pakowym makulaturowym. Nogi i inne wąskie, długie części mebli szkieletowych
nale\y owijać papierem łączonym papierową taśmą podgumowaną i wiązać sznurkiem.
Meble skrzyniowe przed ich transportowaniem zabezpiecza siÄ™ przez obicie listwami
(tzw. obitka). Listwy przytwierdza się bezpośrednio do niewidocznych zewnętrznych
powierzchni mebla. Powierzchnie wykończone na połysk zabezpiecza się papierem pakowym
natronowym. Powierzchni niewykończonych nie zabezpiecza się. Meble w obitce muszą być
tak usztywnione, aby nie mogły się przesunąć. Osiąga się to dzięki wkładaniu między
krawędzie mebla a listwy obitki poduszek z miękkiego papieru wypełnionego wełna drzewną.
Przy opakowaniu mebli cię\kich, np. szaf czy kredensów do dolnej ramy obitki przybijamy
dodatkowo dwie listwy, które tworzą płozy umo\liwiające przesuwanie opakowanego mebla.
Płozy przybija się wzdłu\ dłu\szej części podstawy.
Pakowanie mebli w stanie zdemontowanym
Szczególnej troski wymagają elementy o powierzchniach wykończonych na połysk.
Nale\y je oddzielnie owijać w papier. Elementy wykończone na mat ju\ tylko przekładamy
papierem. Po owinięciu jednakowych elementów formuje się z nich paczkę, układając jeden
na drugim. Paczkę owija się tekturą falistą i odpowiednio mocuje. Paczki (po kilka) wkłada
się do pudeł tekturowych, klatek lub skrzynek.
Zamiast umieszczać paczki w klatkach czy skrzynkach mo\na pakować
je w tzw. zabezpieczenia kątowe. Po owinięciu paczki w tekturę falistą na jej naro\niki
zakłada się zabezpieczenia kątowe, a następnie dociska je do boków paczki taśmami.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
34
Najbardziej szczelne opakowania otrzymuje siÄ™ opakowujÄ…c kartony foliÄ… poliuretanowÄ…
(w specjalnie przeznaczonych do tego celu urządzeniach). Po owinięciu krawędzie folii
są zgrzewane. Je\eli meble mają być transportowane koleją powinny być (po zapakowaniu)
ustawione dłu\szymi ścianami równolegle do bocznych ścian wagonów.
Opakowania powinny szczelnie przylegać do czołowych ścian wagonów a meble muszą
być zabezpieczone przed przesuwaniem. W tym celu nale\y je usztywnić rozporami
umieszczonymi na dnie wagonu i na wysokości górnych listew opakowania (klatek). Wolne
przestrzenie powinny być usztywnione listwami rozporowymi, szczególnie drzwi wagonu.
Ka\de opakowanie musi być odpowiednio oznakowane. Umieszcza się następujące
znaki:
 nazwę wytwórcy lub jego znak,
 nazwę mebla lub elementów mebla,
 liczbÄ™ sztuk w opakowaniu lub liczbÄ™ i numery w przypadku mebli zdemontowanych,
 masÄ™ opakowania z Å‚adunkiem,
 znaki specjalne manipulacyjne jak np.  chronić przed wilgocią ,  ostro\nie szkło ,  górą
nie przewracać , ostro\nie przetaczać .
 nazwę i adres właściciela opakowania oraz napis  opakowanie wielokrotnego u\ytku
w przypadku opakowań zwrotnych.
Rodzaj i jakość opakowania powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-92/D-97006 -
 Meble. Pakowanie, przechowywanie, transport .
Zakłady przemysłu meblarskiego powinny posiadać do składowania i konserwacji
poszczególnych materiałów następujące magazyny:
1. Magazyn materiałów podstawowych
2. Magazyn materiałów pomocniczych
Stosowane w stolarniach materiały dzieli się na dwie grupy:
a) materiały pomocnicze produkcyjne,
b) materiały pomocnicze nieprodukcyjne.
3. Magazyn wyrobów gotowych
Wyroby gotowe (meble) wymagają określonych warunków składowania i konserwacji.
Nara\enie ich na gwałtowne wahania (zmiany) temperatury i wilgotności powoduje
zawilgocenie drewna, niszczenie powłoki wykończeniowej. Wyroby gotowe nale\y
0
przechowywać w pomieszczeniach wentylowanych. Temperatura powinna wynosić 15 C,
a wilgotność względna powietrza nie powinna przekraczać 70 %.
W celu zapewnienia dogodnego i sprawnego transportu magazyn wyrobów gotowych
nale\y pokryć siecią dróg transportowych.
4. Magazyny międzyoperacyjne
Zabezpieczanie mebli w środkach transportowych
Do transportu mebli sÄ… stosowane kryte wagony kolejowe, kryte samochody ciÄ™\arowe
przystosowane do przewozu mebli oraz statki morskie. Przestrzenie ładunkowe środków
transportu powinny być czyste z oknami zamkniętymi. Podłogi i ściany nie mogą mieć
wystających gwozdzi oraz innych ostrych elementów. Przed załadowaniem przestrzeń
ładunkową nale\y zmieść i odkurzyć a podłogi i ściany wyło\yć tekturą falistą, przesuwanie
się mebli podczas transportu mo\e spowodować uszkodzenie przewo\onych wyrobów.
Wprawdzie opakowanie zmniejsza to zagro\enie, jednak siły działające na meble podczas
gwałtownych hamowań i przyspieszeń mogą uszkodzić opakowanie oraz przewo\ony
ładunek. Dlatego w środkach transportu meble muszą być unieruchamiane za pomocą rozpór
oraz listew pionowych i poziomych. Zabezpieczenie mebli w transporcie samochodowym jest
podobne do zabezpieczenia w wagonach kolejowych.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
35
Jedynie w meblowozach mo\na przewozić meble oraz opakowania. Są one mocowane do
ścian skrzyni meblowozu specjalnymi pasami. Ściany pomieszczeń ładunkowych w tych
samochodach są wyściełane poduchami tapicerskimi bezsprę\ynowymi.
Meble, które mają być przewo\one statkami powinny być zakryte specjalnym papierem
asfaltowym. Papier chroni przed zawilgoceniem.
4.5.2 Pytania sprawdzajÄ…ce
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jakie znasz rodzaje opakowań do pakowania mebli?
2. Jakie czynności nale\y wykonać podczas pakowania mebli zmontowanych?
3. Jakie są sposoby zabezpieczania ruchomych części mebla?
4. Jak sÄ… pakowane meble skrzyniowe du\e i ciÄ™\kie?
5. Jakie czynności wykonuje się podczas pakowania mebli w stanie zdemontowanym?
6. Jakie oznakowania powinny znalezć się na opakowaniu i jakie są zasady pakowania?
7. Jak zabezpiecza się meble w środkach transportowych?
8. W jakich warunkach nale\y magazynować meble?
4.5.3 Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Dokonaj pakowania mebla rozbieralnego. Zaprezentuj wykonane ćwiczenie.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) przeanalizować materiały dydaktyczne dotyczące pakowania mebli,
2) zaprojektować odpowiedni rodzaj opakowania,
3) ustalić odpowiednią kolejność pakowania elementów,
4) zabezpieczyć elementy przed przesuwaniem poprzez wypełnienie wolnych przestrzeni,
5) zabezpieczyć powłoki wykończeniowe przed uszkodzeniem,
6) sprawdzić kompletność okuć i wło\yć do opakowania,
7) wło\yć wszystkie elementy mebla do opakowania, zakleić papierem klejącym albo
zgrzać folię,
8) dokonać właściwego oznakowania opakowania,
9) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
10) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia pod względem zasad pakowania
mebli.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
 materiały i elementy do pakowania mebla rozbieralnego,
 taśma klejąca lub urządzenie do zgrzewania folii,
 instrukcja kolejności pakowania,
 komplet okuć i innych akcesoriów,
 znaki specjalne do oznakowania opakowania,
 przygotowane elementy wyrobu,
 literatura z rozdziału 6 dotycząca zasad pakowania mebli.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
36
Ćwiczenie 2
Narysuj typowe opakowanie drewniane do pakowania mebla. Zaprezentuj wykonane
ćwiczenie.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) przeanalizować materiały dydaktyczne dotyczące pakowania mebli,
2) ustalić wymiary gabarytowe mebla, który ma być zapakowany,
3) zaprojektować konstrukcje poszczególnych elementów,
4) ustalić wymiary listew konstrukcyjnych,
5) narysować poszczególne podzespoły opakowania,
6) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
 papier do rysowania formatu A4,
 przybory do pisania i rysowania,
 linijka,
 literatura z rozdziału 6 dotycząca zasad pakowania mebli.
Ćwiczenie 3
Wypełnij dokumentację magazynową dotyczącą wybranego przez siebie mebla. Wystaw
zamówienie na dowolny wybrany przez siebie mebel. Zaprezentuj wykonane ćwiczenie.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) wystawić zamówienie na dostawę towarów.
2) wystawić dowód przyjęcia materiału Pz.
3) wystawić dowód zwrotu materiału Zw.
4) dokonać rozchodu materiału za pomocą Rw.
5) przyjąć gotowy wyrób do magazynu Pw.
6) dokonać rozchodu materiału za pomocą karty limitowej.
7) wypełnić kartotekę materiałową.
8) zaprezentować wykonane ćwiczenie.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
 druki dokumentów i zamówienie, Pz, Zw, Rw, Pw,
 wzory kart limitowych,
 wzór kartoteki materiałowej,
 przybory do pisania,
 kalkulator,
 literatura z rozdziału 6 dotycząca zasad prowadzania dokumentacji magazynowej.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
37
4.5.4 Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) wymienić rodzaje opakowań mebli?
1 1
2) scharakteryzować czynności, jakie nale\y wykonać podczas
pakowania mebli nierozbieralnych? 1 1
3) określić zasady zabezpieczania ruchomych części mebla?
1 1
4) wyjaśnić zasady pakowania mebli o du\ych gabarytach i cię\kich?
1 1
5) scharakteryzować czynności, jakie nale\y wykonać podczas
pakowani mebli rozbieralnych? 1 1
6) określić rodzaj oznakowania na opakowaniu?
1 1
7) określić zasady, jakich nale\y przestrzegać, aby przygotować meble
do transportu? 1 1
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
38
4.6. Zasady pakowania i magazynowania stolarki budowlanej
4.6.1.Materiał nauczania
Najbardziej popularne wyroby  okna i drzwi  przewozi siÄ™ wyroby gotowe. Przed
opakowaniem zdejmuje się z okien i drzwi klamki, dzwonki mechaniczne itp. części
wystające. Pakowanie omawianych wyrobów i oszklonych przeprowadza się w sposób
następujący:
- naro\niki skrzydeł drzwiowych nale\y osłonić kopertami, to jest opakowaniem
wykonanym z listew drewnianych i płyty pilśniowej twardej, na progi i nadpro\a
oście\nic przybić nakładki lub nadbitki,
- listwy, opaski, ćwierćwałki itp. Elementy stolarki budowlanej nale\y pakować w wiązki
wiązane sznurkiem lub drutem w odległości około 300 mm od końców, masa wiązki nie
powinna przekraczać 50 kg. Wyroby stolarki budowlanej nale\y przechowywać w
magazynach suchych, przewiewnych i czystych, zachowując swobodny dostęp do
urządzeń grzejnych i przeciwpo\arowych. Drzwi, skrzydła drzwiowe i wrota trzeba
ustawić pionowo na paletach płaskich, przy czym spiętrzenie palet nie powinno
przekraczać wysokości 4 m. Wyroby ustawione w rzędach i warstwach być ze sobą
związane łatami przybitymi do górnych krawędzi wyrobów.
Transport wyrobów stolarki budowlanej odbywa się środkami o przestrzeniach
Å‚adunkowych czystych i zabezpieczonych przed warunkami atmosferycznymi i zwilgoceniem.
W czasie transportu wyroby nale\y unieruchomić.
Wymagania, jak pakować, przechowywać i transportować wyroby stolarki budowlanej,
sÄ… zawarte w normie PN-B-05000. Okna i drzwi. Pakowanie, przechowywanie i transport.
4.6.2. Pytania sprawdzajÄ…ce
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jakie znasz wyroby stolarki budowlanej?
2. W jaki sposób nale\y składować stolarkę budowlana?
3. W jaki sposób nale\y pakować stolarkę budowlaną?
4.6.3 Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Dokonaj magazynowania stolarki budowlanej w podręcznym magazynie pracowni
szkolnej. Zaprezentuj wykonane ćwiczenie, objaśniając zasady magazynowania, które
zastosowałeś.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) odszukać w materiałach dydaktycznych informacje dotyczące przechowywania
i magazynowania stolarki budowlanej,
2) zapoznać się metodami zabezpieczeń stosowanych podczas magazynowania materiałów,
3) dokonać magazynowania stolarki budowlanej,
4) dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia,
5) dokonać oceny poprawności wykonanego ćwiczenia pod względem poprawności zasad
magazynowania.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
39
Wyposa\enie stanowiska pracy:
- stolarka budowlana,
- wyposa\enie stanowiska magazynowego w pracowni szkolnej,
- literatura z rozdziału 6 dotycząca zasad magazynowania stolarki budowlanej.
4.6.4 Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) określić stosowane zabezpieczenia stolarki budowlanej?
1 1
2) określić przebieg transportu stolarki budowlanej?
1 1
3) określić metody składowania stolarki budowlanej?
1 1
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
40
4.7. Transport
4.7.1.Materiał nauczania
Transport wewnętrzny zwłaszcza w zakładach o produkcji seryjnej ze względu na stały
ruch du\ych ilości elementów jest równie wa\ny jak proces produkcyjny. Transport
wewnątrzzakładowy powinien zapewniać stały przepływ materiałów pomiędzy stanowiskami
roboczymi oraz pomiędzy wydziałami i magazynami. Urządzenia transportowe w zakładzie
powinny być odpowiednio dobierane i dostosowane do potrzeb zakładu. W eksploatacji
urządzeń transportowych niezbędne jest zapewnienie bezpieczeństwa pracy. Urządzenia
transportowe nale\y utrzymywać w nienagannej sprawności a przepisy dotyczące
bezpieczeństwa pracy dokładnie przestrzegać.
Urządzenia transportowe mo\na ująć w dwie podstawowe grupy:
a) urządzenia o działaniu ciągłym w pewnym określonym kierunku, są to przenośniki
ciÄ…gnowe, bezciÄ…gnowe i pneumatyczne,
b) urządzenia o działaniu okresowym bez określonego rytmu przewa\nie o kierunkach
zmiennych, sÄ… to urzÄ…dzenia transportu szynowego, jezdnego i dzwigniowego.
Przykładem przenośników cięgnowych jest przenośnik taśmowy, najczęściej bywają
płaskie, mogą być stałe lub przenośne.
Rys. 12. Schemat budowy przenośnika taśmowego [4]
Przenośniki bezcięgnowe, to takie, których części nie przesuwają się razem
z przenoszonym ładunkiem. Zalicza się do nich przenośniki: rolkowe, ślimakowe itp.
Przenoszenie ładunków za pomocą rolek mo\e mieć następujące rozwiązania:
a) ładunek mo\e się przesuwać po rolkach poziomych nie napędzanych, pod wpływem siły
zewnętrznej,
b) ładunek mo\e się przesuwać pod wpływem siły cię\kości po rolkach le\ących
w płaszczyznie pochyłej,
c) rolki mogą być napędzane.
Rolki stosowane w przenośnikach bywają gładkie, rowkowane i mają ró\ne kształty.
Najczęściej są stosowane gładkie rolki walcowe i sto\kowe. Do transportu prostoliniowego
0
stosuje siÄ™ rolki walcowe na Å‚ukach (dochodzÄ…cych nieraz do 90 ), rolki sto\kowe.
W zakładach meblarskich stosuje się przenośniki monta\owe, które to posiadają w sobie
wyposa\enie stanowiska roboczego w połączeniu z transportem obsługującym stanowisko.
Musi być przy tym uwzględniona technologia zapewniająca nie tylko kolejność operacji, lecz
i bezpośrednie przekazanie obrobionego elementu (zespołu wyrobów) z jednej operacji
na drugÄ….
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
41
Przykładem mo\e być urządzenie monta\owe, karuzelowe do produkcji krzeseł giętych
na ośmiu stanowiskach roboczych. Karuzela składa się z ośmiu segmentów, które
wyposa\one są zgodnie z kolejnością procesu technologicznego w odpowiednie zaciski,
narzędzia i inne pozwalające wykonać określone prace monta\owe.
Stosowane są tak\e przenośniki monta\owe linowe, montowane przedmioty
sÄ… zawieszane i przenoszone od stanowiska do stanowiska.
Organizuje się te\ linie monta\owe z zastosowaniem przenośników taśmowych
i rolkowych. UrzÄ…dzenia transportu szynowego
Do ruchu wewnątrzzakładowego stosowane są tory wąskie (szerokość 600 mm).
Głównym środkiem transportu szynowego są wózki ręczne. Wózki szynowe ręczne powinny
być tak konstruowane, aby wysiłek pracownika nie był du\y. Niekiedy do zmiany kierunku
ruch pod dowolnym kątem słu\ą obrotnice.
Urządzenia transportu jezdnego (bezszynowego) to wszelkiego rodzaju wózki.
Wózki są podstawowymi środkami transportu drewna wewnątrz hal fabrycznych.
W zakładach przemysłu drzewnego stosowane są następujące odmiany wózków: podstawki
ładunkowe (palety), wózki jezdniowe naładowane i wózki jezdniowe podnośnikowe.
Podstawka ładunkowa przedstawiona jest na rysunku 13. Składa się ona z dwóch
rozłącznych części: palety (1) wyposa\onej w koła jezdne osadzone na jednej osi oraz
z dwukołowego wózka (2) z dzwignią (3). Na osi wózka umieszczony jest wspornik z czopem
kulistym (4). Do przedniej części palety przymocowane jest gniazdo zaczepowe (5).
W celu przetoczenia podstawki ładunkowej pod paletę wtaczamy wózek tak, aby jego
czop wsunął się w występ gniazda zaczepowego palety. Następnie wychylając dzwignię
unosimy wspornik palety (6) i przetaczamy zestaw w zadanym kierunku.
Rys. 13. Podstawka ładunkowa: 1  paleta, 2  wózek, 3  dzwignia, 4  czop, 5  gniazdo, 6  wspornik [8, s. 373]
Wózkami jezdniowymi naładowanymi nazywamy wózki, na których ładunki nanoszone
są ręcznie lub za pomocą urządzenia mechanicznego niezwiązanego z wózkiem. Na rysunku
14 przedstawiono kilka odmian tych wózków:
a) wózek stosowany do transportu tarcicy, wyrzynków, skrzyń itp.,
b) wózek dwuporęczowy do transportu krótkich elementów półfabrykatów,
c) wózek skrzyniowy do przenoszenia drobnych elementów,
d) wózek półkowy stosowany jest w lakierniach do układania i transportu płyt.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
42
a
b c d
Rys. 14. Wózki jezdniowe naładowane: a  jednoporęczowy, b  dwuporęczowy, c  skrzyniowy, d  półkowy
[8, s.373]
Na rysunku 15 przedstawiono wózek jezdniowy przenośnikowy o maszcie zewnętrznym
czołowym oraz schemat hydrauliczny mechanizmu podnoszenia ładunku tego wózka. Wózki
tego typu nazywane są tak\e wózkami widłowymi wysokiego podnoszenia. Są one napędzane
za pomocą silników spalinowych lub elektrycznych zasilanych z akumulatora. Wózek składa
się z dwóch zasadniczych części: nadwozia wraz z mechanizmem jazdy  A, oraz
mechanizmu podnoszenia Å‚adunku B.
a
b
Rys. 15. Wózek jezdniowy podnośnikowy: a  wózek, b  schemat hydrauliczny, A  mechanizm jazdy,
B  mechanizm podnoszenia ładunku, 1  maszt, 2  cylinder wychylania masztu, 3  widły,
4  cylinder hydrauliczny roboczy, 5  przekładnia łańcuchowa, 6,7  rozdzielacze, 8  dzwignie
sterujące, 9  pompa, 10  zawór dławiący, 11  zawór przelewowy, 12  filtr, 13  zbiornik
[8, s. 373]
Podstawową częścią mechanizmu podnoszenia ładunku jest wychylny maszt (1)
osadzony przegubowo w nadwoziu wózka. Do wychylania masztu słu\ą cylindry
hydrauliczne (2). Maszt jest wychylony w celu ułatwienia załadunku palety na widły oraz
w celu zabezpieczenia ładunku przed spadnięciem z wideł podczas jazdy wózka. W maszcie
osadzone są prowadnice, w których przesuwany jest suport z wymiennymi widłami (3).
Do unoszenia suportu i wideł zastosowano cylinder hydrauliczny (4) oraz przekładnię
łańcuchową.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
43
W wyniku zastosowania przekładni łańcuchowej skok suportu z widłami jest dwukrotnie
większy od skoku nurnika cylindra napędowego. Cylindry unoszenia ładunku i wychylania
masztu uruchamiane sÄ… rozdzielaczem (6) i (7). Rozdzielacze sterowane sÄ… dzwigniami (8)
umieszczonymi przy kierownicy wózka. Układ hydrauliczny zasilany jest przez pompę (9),
napędzaną silnikiem spalinowym.
Do regulacji prędkości unoszenia ładunku zastosowano zawór dławiący (10).
Wybór urządzeń transportowych powinien być dokonany na podstawie opracowania
całokształtu transportu w zakładzie, chocia\by nawet realizacja mechanizacji miała odbywać
siÄ™ stopniowo.
Przepływ elementów półfabrykatów, wyrobów powinien być włączony w ogólny rytm
produkcji zakładu i przemyślany we wszystkich szczegółach jako jedna całość,
a poszczególne fragmenty transportu powinny być wzajemnie zharmonizowane.
Przepisy bezpieczeństwa pracy w transporcie wewnątrzzakładowym regulowane są przez
odpowiednie rozporządzenia ministrów, ustalają ogólne obowiązki obsługi urządzeń
transportowych. Na kierownictwie zakładu cią\y obowiązek opracowania na podstawie
obowiązujących przepisów i dostosowanie do warunków miejscowych szczegółowych
instrukcji bhp, które powinny zwracać uwagę na następujące momenty:
 zapewnienie widoczności i sygnalizacji,
 zabezpieczenie przed upadkiem transportowanego materiału ,
 zabezpieczenie ruchomych części urządzeń od zetknięcia z pracownikami,
 zapobieganie mo\liwości wypadków spowodowanych niezręcznością pracowników.
Instrukcja powinna dokładnie określać obowiązki pracowników, pouczać o przyczynach
wypadków, wskazywać sposób zachowania się w pracy i w razie awarii. Znajomość instrukcji
nale\y sprawdzać w miejscu pracy, nieprzestrzeganie ich powinno być traktowane jako
naruszenie dyscypliny w pracy.
4.7.2. Pytania sprawdzajÄ…ce
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jakie znaczenie ma transportu wewnątrzzakładowy?
2. Jakie znasz rodzaje przenośników cięgnowych, podaj ich zastosowanie?
3. Jakie znasz rodzaje przenośników bezcięgnowych, podaj ich zastosowanie?
4. Jakie znasz wózki, podaj ich zastosowanie do określonych prac?
5. Jakie są zasady sporządzania instrukcji bhp dotyczących urządzeń transportowych?
4.7.3 Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykonaj schemat transportu wewnątrzzakładowego na podstawie obserwacji
w wybranym zakładzie produkcyjnym. Zaprezentuj wykonane ćwiczenie.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
1) przeanalizować materiały dydaktyczne dotyczące zasad transportu w zakładzie
produkcyjnym,
2) zwrócić szczególną uwagę na rozwiązania transportu wewnątrzzakładowego
 przenośniki cięgnowe i bezcięgnowe,
 urzÄ…dzenia transportu szynowego,
 zastosowania wszelkiego rodzaju wózków oraz paletyzacji,
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
44
 zastosowanie wózków jezdniowych,
3) zwrócić uwagę na sposoby okuwania elementów i stosowanego oprzyrządowania,
4) poznać stosowną technologię transportu wraz z zastosowanymi urządzeniami
transportowymi,
5) zapoznać się z transportem wyrobów oraz zasadami odbioru jakościowego mebli,
6) zapoznać się z zasadami pakowania oraz magazynowania wyrobów gotowych,
7) dokonać pisemnej analizy przebiegu procesu transportowego.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
 notatnik,
 przybory do pisania,
 literatura z rozdziału 6 dotycząca zasad transportu materiałów i wyrobów stolarskich.
Ćwiczenie 2
Zorganizuj transport wewnątrzzakładowy na podstawie wybranego zakładu
produkcyjnego oklein i obłogów. Zaprezentuj wykonane ćwiczenie.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) zapoznać się ze sposobami transportu oklein i obłogów,
2) wybrać odpowiednią technologie transportu oklein i obłogów,
3) przeprowadzić transport oklein i obłogów na terenie wybranego zakładu produkcyjnego.
Wyposa\enie stanowiska pracy:
 okleiny i obłogi w ilości 64 płaty,
 środki transportu: przenośnik taśmowy, podstawka ładunkowa, wózki jezdniowe
naładowane, wózek jezdniowy podnośnikowy,
 Literatura z rozdziału 6 dotycząca transportu oklein i obłogów.
Ćwiczenie 3
Zorganizuj transport mebli z wybranego przez siebie zakładu stolarskiego do swojego
mieszkania.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) przeanalizować materiały dydaktyczne dotyczące transportu mebli,
2) dopasować odpowiedni sposób transportu mebli,
3) dokonać transportu mebli (wybranego przez siebie mebla).
Wyposa\enie stanowiska pracy:
 mebel (dowolnie przez siebie wybrany),
 literatura z rozdziału 6 dotycząca zasad transportu mebli.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
45
4.7.4 Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) określić zadania transport wewnątrzzakładowego?
1 1
2) wymienić przenośniki cięgnowe i podać ich zastosowanie?
1 1
3) wymienić przenośniki bezcięgnowe i podać ich zastosowanie?
1 1
4) scharakteryzować rodzaje wózków i zastosować je do określonych
prac? 1 1
5) scharakteryzować zasady sporządzania instrukcji bhp dotyczących
urządzeń transportowych? 1 1
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
46
6. LITERATURA
1. Bugłaj B. M.: Technologia zmechanizowanego stolarstwa, PWSZ, Warszawa 1953
2. Deyda B., Beilschmidt L.: Technologia drewna. Podręcznik do nauki zawodu. Cz. 1.
Wydawnictwo REA, Warszawa 2002
3. Gembarzewski A.: Podział i klasyfikacja drewna. Wydawnictwo ŚWIAT, Warszawa
1992
4. Gromadzki J.: Technologia drewna. Tom I. PWRiL, Warszawa 1974
5. Jurkowski E.: Stolarstwo cz.2, PWSZ, Warszawa 1966
6. Mętrak Cz.: Meblarstwo  Podstawy konstrukcji i projektowania, Wydawnictwo
Naukowo-Techniczne, Warszawa 1982
7. Polska norma PN-91/D-95019: Surowiec drzewny. Drewno małowymiarowe. PKNMiJ,
Warszawa 1991
8. Praca zbiorowa: Obrabiarki i urządzenia techniczne dla techników przemysłu drzewnego,
Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1982
9. Swaczyna I., Swaczyna M., Konstrukcje mebli cz. 2, WSiP, Warszawa 1993
10. http://www.kronopol.com.pl
11. http://www.sklejka-pisz.com.pl/84
Czasopisma
- Gazeta Przemysłu Drzewnego: Wydawnictwo Inwestor sp. z o. o.
- Gazeta Drzewna  Holz-Zentralblatt Polska sp. z o.o. Poznań
- Meblarstwo  pismo dla producentów i odbiorców mebli: Wydawnictwo Inwestor sp. z o. o.
- Przemysł Drzewny: Wydawnictwo Świat sp. z o. o.
Norma
- PN-93/M-77623. Okucia meblowe. Pakowanie, przechowywanie i transport.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
52


Wyszukiwarka