W tym topiku piszcie o najnowszych osiągnięciach nauki, co sądzicie o tym
Podobno miecz swietlny zostal skonstruowany przez jakis amatorow-naukowcow japonskich, ale dziala tylko przez ok 2-3sek! Poprostu sie przepala, na stan dzisejszej techniki nie jest mozliwe utrzymanie energi stabilnej na dluzej. Pisze na powaznie, czytalem kiedys taki artykul, ale to dawno bylo. Jak ktos ma chetnie kupie, tylko egzemplarz dzialajacy i przecinajacy wszystko jam noz maslo 
Jak już wymyślą taki miecz świtlny i go wprowadzą do masowej produkcji, to zaraz potem wejdą świetlne noże do chleba, przenośne świetlne podgrzewacze do hamburgerów, świetlne widelce, łyżki, deski do krojenia, stoły... zaraz zaraz, zagalopowałem się... ale świetlne pałeczki do ryzu na pewno będą. Już nie mogę się doczekać reklam w telewizji "nasze energooszczędne miecze świetlne są świetlne, a bateria starcza w nich na całe trzy minuty!".... taaa....
O, całkiem fajny temat leżał sobie zakurzony.
Na temat ostatnich odkryć nauki nie mam nic do powiedzenia - cóż, naukowiec ze mnie żaden. Jedynie, co mnie ostatnio zaciekawiło, to że genetycy rozpracowali genom psa (a właściwie nie cały, tylko 99% genomu, i nie psa, tylko suczki, więc nadal nie poznali psiego chromosomu Y).
Wolałabym więc wypowiedzieć się na temat pewnego wynalazku technicznego, który ogromnie ułatwił mi życie. Mam na myśli cyfrowy aparat fotograficzny. Ktokolwiek pierwszy wpadł na ten pomysł - chylę przed nim czoła.
Miałam duże opory przed zakupieniem sobie cyfraka, tym bardziej, że mam już dwie lustrzanki analogowe (zenit 122 i canon eos 30), do których mam wielki sentyment. Ale gdy wreszcie zdecydowałam się kupić aparat cyfrowy (minolta z2) - odkryłam, jak taki aparat potrafi być pomocny.
Od kiedy mam cyfraka, jestem w stanie rozebrać (gdy się coś popsuje i trzeba wymienić części) i złożyć ponownie różny sprzęt, począwszy od odkurzacza a skończywszy na komputerze. Nie ryzykowałam jeszcze z samochodem.
Nie śmiejcie się, może dla was mechanika czy elektronika jest prosta, ale dla mnie były kulą u nogi i zwykle musiałam wołać fachowca.
A teraz wystarczy, że zrobię tak:
otworzę sprzęt, który wymaga naprawy, obfotografuję, rozkładam dalej, obfotografuję, dostaję się do części którą trzeba wymienić, po czym korzystając ze zdjęć łatwo mi wszystko z powrotem poskładać do kupy.
Bez zdjęć z cyfraka nie byłabym w stanie zapamiętać, gdzie i co poprzednio trzeba było włożyć.
A teraz zrobiłam się całkiem znośnym mechanikiem (o ile mam w pobliżu cyfraka, bo jeśli go nie mam, to nic nie zrobię).
Z lustrzanką byłby większy problem, bo musiałabym najpierw wycykać całą kliszę, zanieść do wywołania, poczekać na odbitki i wziąć się za robotę dopiero po powrocie. Strata czasu.
Tak więc, mimo że aparat cyfrowy nie jest najważniejszym osiągnięciem techniki, jednak znacznie ułatwił mi życie. Dodatkowym plusem jest kasa, która zostaje mi w kieszeni, podczas gdy przedtem wciąż mi jej ubywało na rzecz różnych "fachowców".
Na temat ostatnich odkryć nauki nie mam nic do powiedzenia - cóż, naukowiec ze mnie żaden. Jedynie, co mnie ostatnio zaciekawiło, to że genetycy rozpracowali genom psa (a właściwie nie cały, tylko 99% genomu, i nie psa, tylko suczki, więc nadal nie poznali psiego chromosomu Y).
Wolałabym więc wypowiedzieć się na temat pewnego wynalazku technicznego, który ogromnie ułatwił mi życie. Mam na myśli cyfrowy aparat fotograficzny. Ktokolwiek pierwszy wpadł na ten pomysł - chylę przed nim czoła.
Miałam duże opory przed zakupieniem sobie cyfraka, tym bardziej, że mam już dwie lustrzanki analogowe (zenit 122 i canon eos 30), do których mam wielki sentyment. Ale gdy wreszcie zdecydowałam się kupić aparat cyfrowy (minolta z2) - odkryłam, jak taki aparat potrafi być pomocny.
Od kiedy mam cyfraka, jestem w stanie rozebrać (gdy się coś popsuje i trzeba wymienić części) i złożyć ponownie różny sprzęt, począwszy od odkurzacza a skończywszy na komputerze. Nie ryzykowałam jeszcze z samochodem.
Nie śmiejcie się, może dla was mechanika czy elektronika jest prosta, ale dla mnie były kulą u nogi i zwykle musiałam wołać fachowca.
A teraz wystarczy, że zrobię tak:
otworzę sprzęt, który wymaga naprawy, obfotografuję, rozkładam dalej, obfotografuję, dostaję się do części którą trzeba wymienić, po czym korzystając ze zdjęć łatwo mi wszystko z powrotem poskładać do kupy.
Bez zdjęć z cyfraka nie byłabym w stanie zapamiętać, gdzie i co poprzednio trzeba było włożyć.
A teraz zrobiłam się całkiem znośnym mechanikiem (o ile mam w pobliżu cyfraka, bo jeśli go nie mam, to nic nie zrobię).
Z lustrzanką byłby większy problem, bo musiałabym najpierw wycykać całą kliszę, zanieść do wywołania, poczekać na odbitki i wziąć się za robotę dopiero po powrocie. Strata czasu.
Tak więc, mimo że aparat cyfrowy nie jest najważniejszym osiągnięciem techniki, jednak znacznie ułatwił mi życie. Dodatkowym plusem jest kasa, która zostaje mi w kieszeni, podczas gdy przedtem wciąż mi jej ubywało na rzecz różnych "fachowców".