Wymowa zgodna z pisownią (wymowa ortograficzna), np. menu, Europa (mówi się ełropa), jury, dżem.

Wymowa niezgodna z daną nazwą językową w danym kraju.

Jęki namysłu - yyyy, eeeee itp.

Wtrącenia konkretnych wyrażeń, słów np.: „co nie?”, „kur**”, „panie”, „po prostu”, „no i”, „nieprawdaż”.

Wymowa gwarowa i regionalna w mowie wzorcowej, tzn. np. przy jakimś oficjalnym przemówieniu itp. Np. filok, jo ida, godom ci, wuszt, jo nie wierza; na Mazowszu lypa zamiast lipa; w Małopolsce pudłoga.

Nieprawidłowa intonacja, np. dasz odpisać? Powiedziane jak normalne zdanie, tzn. brak intonacji wznoszącej, która musi być zawsze stosowana przy pytaniach.

Monotonne mówienie

Brak pauz w mowie

Nadmiar pauz

Zbyt szybkie tempo mowy

Zbyt wolne tempo mowy.

Zlewanie się wyrazów - brak rozziewu międzywyrazowego, czyli przedziału między wyrazami. Np.
„zalaski” - nie wiadomo o co chodzi, powinno być powiedziane „z Alaski”, tak, by rozmówca nie musiał się z kontekstu domyślać o co kaman.
„wydzielina zucha” - powinno być „wydzielina z ucha”
„kocha sie wannie” - ma być „kocha się w Annie”

Opuszczenie głoski/kilku głosek w danym słowie. Np. picca (pizza) a nie pica, karmnik a nie karmik, trzeba a nie czeba, w ogóle a nie wogle, chłopcy a nie chopcy, oryginał a nie orginał; pomysł a nie pomys, głupi a nie gupi, długopis a nie dugopis.

Dodawanie do słowa głosek, których tam być nie powinno. Np. ament (amen), inteligiencja, lampa Alladyna (Aladyna powinno być), mniałam, karnister (kanister ma być), badmington (badminton).

Przestawienie głosek będących koło siebie. Np. areobik (aerobik ma być), areozol (aerozol ma być), durszlak (durszlak)

Przestawianie kolejności głosek, które bezpośrednio ze sobą nie sąsiadują.Kordła (powinno być kołdra), rolnetka (lornetka), lewolwer itp.