ABRAHAM I IZAAK

Syn Abrahama, Izaak wyrósł na pięknego i mądrego chłopca. Ojciec uczył go jak powinien pracować. Uczył go też wiary i posłuszeństwa Bogu. Abraham i jego żona Sara bardzo kochali swego jedynaka. Był ich radością i podporą w podeszłych latach.

Jednak pewnego dnia Pan Bóg postanowił wystawić Abrahama na próbę. Wezwał go i nakazał mu złożyć Izaaka w ofierze.

Abraham bardzo się zasmucił, ale nie protestował. Następnego dnia, wczesnym rankiem zbudził Izaaka, zabrał drewno na opał i obaj wyruszyli na wskazaną przez Boga górę. Kiedy przybyli na miejsce, Abraham zbudował z kamieni ołtarz, a potem związał syna i położył go na nim. Już podnosił nóż by zabić syna, gdy nagle pojawił się Anioł i powstrzymał jego rękę. Abraham usłyszał z nieba głos: Nie czyń chłopcu nic złego. Rozwiązał więc syna. Kiedy się obejrzał, zobaczył zaplątanego w krzakach barana. Złożył go w ofierze zamiast swego pierworodnego. Potem obaj z Izaakiem wrócili do domu.

Abraham zaufał Bogu. Udowodnił, że kocha Go nad wszystko i że gotów jest dla Niego ponieść największą nawet ofiarę. Bóg wynagrodził Abrahama za jego zaufanie i obiecał mu, że wszystkie narody ziemi będą go wspominać i błogosławić.

WEDŁUG KSIĘGI RODZAJU