Sterowanie produkcją składa się z:
planowania - polega na ustalaniu zadań dla wykonawców z różnych poziomów struktury wytwarzania, zadania mogą być w różnym stopniu agregacji, wszysko to odbywa się na siatce czasowej.
ewidencja - pomiary parametrów,
kontrola.
Cechy (postulaty) sterowania produkcją:
dąży się do tego, by te wszystkie procesy były uproszczone. Uproszczenie kończy się na takim poziomie, by te procesy były realne do wykonania,
dązenie do decentralizacji. System sterowania produkcją składa się z systemu informacyjnego:
zbieranie danych,
przesyłanie danych,
gromadzenie,
przetwarzanie,
prezentacja,
udostępnianie
i składa się z systemu decycyjnego.
Cecha decentralizacji odnosi się bardziej do systemu decyzyjnego, następnie można dostosować system informacyjny. Kompetencje dotyczą decyzji umiejscowienia jak najbliżej procesów realnych i w tym kontekście dopasowywać system informacyjny.
Parametry pełnią funkcję pomocniczą, pozwalają na utrzymanie wzorcowych wartości systemu.
Parametry systemu produkcyjnego:
seria produkcyjna,
partia produkcyjna,
cykl produkcyjny:
wyrobów prostych,
wyrobów złożonych,
takt,
rytm,
okres powtarzalności,
wielkości zapasów.
Parametry te wspomagają proces sterownia produkcji (wyznacza się wzorcowe wartości parametrów).
Standardowy schemat sterowania produkcją ulega modyfikacji:
{Z} - zbiór zadań przyporządkowanych wykonawcom i umiejscowiony w czasie.
Silny związek między elementami procesu sterowania a kryteriami.
Wśród kryteriów oceny wyodrębniamy 4 poziomy (wyznaczają kierunek postępowania):
sprawność (optymalizacj wykorzystania zasobów) i skuteczność (dążenie do realizacji zadań, celów, które stoją przed systemem). Poziom najbardziej abstrakcyjny.
zapewnia pewien poziom produktywności (stosunek wektora WY do WE - kontrolować co uzyskujemy w stosunku do wkładu), jakości wewn. systemu (miara użyteczności produktów, którą akceptuje odbiorca). Produktywność może dotyczyć efektywności, wartości cząstkowych.
Pojęcia ekonomiczne, związane z funkcjonowaniem systemu, np. koszty (cena), zysk, zwrot nakładów,
Związany bezpośrednio z systemem. Związany z max wykorzystania maszyn, urządzeń, pracowników, min zapasów, robót w toku, zapasów innych materiałów w fazie produkcji, przedprodukcji, min cyklu produkcyjnego.
Kryteria te można łatwo przełożyć na konkretne działania.
Modele sterowania:
Zawarto w nich - upraszczać procesy produkcyjne, w zależnościod procedur produkcyjnych. Próbuje się upraszczać planowanie i sterowania produkcji, zorganizować stopień decentralizacji. Modele mają upraszczać procesy planowania w zależności od rodzaju procesów sterowania. Wyodrębniamy dwa typy modeli:
sterowanie ilością
sterowanie terminem
Modele te powoduje, że mamy do czynienia z kombinacją tych modeli.
Przypadki:
sterowanie zapasem i ilością - ilość QO zależy od Z i QD, oba te parametry są przedmiotem sterowania.
Z tym przypadkiem mamy do czynieni, gdy brak synchronizacji między komórkami. Sterujemy:
takt,
rytm,
długość cyklu,
pomiar zapsaów.
System możemy wzmocnić dodatkowymi parametrami kontrolnymi.
sterowanie dotyczy tylko ilości elementów, które pojawiają się na WE. Typowy przykład dla linii produkcyjnej potokowej - sterujemy taktem lub rytmem produkcyjnym konkretnych elementów.
Zapasy są czymś nie istotnym, nie wpływają na przebieg procesu produkcyjnego. Dotyczy dobrze zorganizowanych komórek produkcyjnych. Dodatkowo sterujemy parametrami:
takt,
rytm.
Pozwalają na utrzymanie prawidłowości. Sterowanie wg taktu, rytmu.
sterujemy tylko ilością zapasów.
Utrzymujemy stały poziom zapsaów pewnymi częściami, produkowane są elementy na zapasy (produkujemy na magazyn, skład). Podstawowy parametr sterowania: zapas. Sterownie wg zapasów.
Modele (1), (2), (3) - znajdują zastosowanie w produkcji powtarzalnej i rytmicznej.
Typ produkcji o charakterze masowej, seryjnej.
W produkcji niepowtarzalnej w charakterze małoseryjnym są inne modele:
sterowanie cyklem i terminem. Polega na tym, że ustalamy TD uwzględniając długość cyklu produkcyjnego. Jest to system bardzo pracochłonny (dużo obliczeń, kontroli). Stosujemy w produkcji jednostkowej (gdzie produkujemy duże, złożone produkty). Najbardziej efektywny sposób sterowania.
Sterowanie terminem dopływu - nie operuje się cyklem, bo cykl różnych detali może być bardzo podobny. Uruchamia się produkcję wg reguł priorytetu. Termin uruchomienia produkcji zależy np. od terminu potrzeby. Termin ten wynika z długości kolejki produkcji. Reguły priorytetu ustalają kolejność uruchomienia zadań produkcyjnych
Termin dopływu zależy od długości cyklu.
W zależności od stopnia zorganizowania funkcji systemu, np.
Sterowanie cyklem (najbardziej precyzyjny dotyczy (4)),
Sterowanie cyklem i wyprzedzeniem(okres czasu przeznaczony na konpensowanie różnego typu opóźnień. Dodanie do cyklu pewnych wartości czasowych).
Sterowanie cyklem i zapasem. Zapasem steruje się dla części tanich, drobnych. Sterowanie uproszczone, na nie jest duże zapotrzebowanie w procesie. Sterowanie cyklem - pracochłonne, dla wyrobów złożonych, drogich.
Qo
Qd
Z
WY
SP - system produkcyjny
SS - system sterowania
WY - wyjście
{P} - parametry wzorcowe, kontrola ich realizacji
{Z} - zadania
WE - wejście
{P}
{Z}
SS
SP
Qd - ilość przedmiotów dopływających do komórki
Qo - ilość przedmiotów odpływających z komórki
Z - zapas
TD
TP
C
C - cykl wytwarzania konkretnego detalu
TP - termin, kiedy detal, produkt jest potrzebny
TD - termin, kiedy detal może być dostarczony
Z
Qd
Qo
Z
Qd
Qo
Z
Qd
Qo
TD
TP
C
TD
TP
C
TD
TP
C
Bufor czasowy