Napięcie mięśniowe spoczynkowe-stan napiecia mieśni w mięśniach rozluźnionych. Każdy ruch zaczyna sie od pewnego wyjściowego napięcia mm., a zatem prawidlowy jego rozklad jest koniecznym warunkiem sprawnego wykonywania ruchów, zarówno dowolnych jak I mimiwolnych (Konturek)

Tonus powinien być optymalny na tyle wysoki aby zapobiec upadkowi przeciwko sile grawitacji, ale na tyle mały aby pozwalał na ruch przeciw sile grawitacji (Basmajian)

Napięcie mięśniowe jest dostosowującą się aktywnością reagującą na wiele różnorodnych pobudzen (Bobath)

Poziom rdzeniowy

Drogi pozapiramidowe

Drogi piramidowe

Odruch na rozciąganie

Statyczny (toniczny) odruch rozciągania

Petla gamma

Odwrócony odruch na rozciaganie (receptory aparatu Golgiego)

Naprzemienne (reciprokalne) unerwienie (kom Renshawa)

Zmniejszenie elastyczności, długości mm.

Zmniejszenie ślizgu powięzi i włókienek

mm. względem siebie

Zmniejszenie ilosci sarkomerow

Zmniejszona aktywnosc jednostek motorycznych

Spontaniczna kompensacja

Zespół nieużywania

Patologiczny rozkład napięcia mm.

Zaburzenia sensoryki

Zaburzenia schematu ciała

Reorganizacja struktury mieśniowej

Zmiany warunkow biomechanicznych

Utrata szybkosci, płynnosci ruchu

Zmniejszenie bezpieczenstwa i komfortu

Zmniejszenie możliwosci adaptacyjnych (strategii ruchu)

są to nieprawidłowe wzorce ruchowe, które uaktywniają się przy wysiłku przy próbach rozpoczęcia lub utrzymania danego ruchu

reakcje stowarzyszone są wynikiem zaburzonej kontroli hamowania - pobudzania i wyrażają się nieadekwatną do wywołującego bodźca odpowiedzią ruchową (patologiczny wzorzec ruchowy)

nie upośledzają funkcjonowania związanego z pokonywaniem siły ciężkości

mogą dotyczyć jednego punktu kluczowego

obejmują dystalne części ciała

mogą pojawiać się w sytuacjach stresogennych

upośledzają prawidłowy ruch przeciwko sile grawitacji

obejmują więcej niż jedną część ciała w kierunkach od dystalnego do proksymalnego lub odwrotnie

ograniczają umiejętność interakcji z podłożem

brak interakcji z podłożem

brak prawidłowego punktu kontroli

Wyznaczenie celu dysfunkcji narządu ruchu, np.:
-poprawa funkcji prowadząca do poprawy jakości ruchu
-zmniejszenie bólu
-profilaktyka powikłań (zwłaszcza przykurczy, odleżyn)
należy uwzględnić opinię pacjenta!

-Konieczne jest podejście wielospecjalistyczne
- Rola fizjoterapeuty jest rolą wiodącą
- Wczesne rozpoczęcie fizjoterapii jest niezbędne dla zapobiegania złych wzorców ruchowych

Przygotowanie strukturalne

Odbudowa aktywności (ruch dowolny)

Prawidłowy alignment, kontrola postawy

Reedukacja funkcji

Utrwalenie nowych nawyków ruchowych (automatyzacja i partycypacja)

Elongacja

Manualne poprzeczne do kierunku włókien rozciąganie

Stretching manualny i z wykorzystaniem ciężaru ciała pacjenta, stopniowa pionizacja,pozycje podporowe

Układanie pozycje terapeutyczne

Zastosowanie dodatkowych pomocy ortez twardych i miękkich, taśm (kinesio - taping)

Trening siły i wytrzymałości

Trening kontroli motorycznej- dostosowania długosci mm.i skurczu do aktywności (statyka i dynamika)

Trening szybkości i płynności, koordynacji ruchu

Prawidłowy alignment

Zintegrowanie aktywności proksymalnych i dystalnych

Adaptacja systemu nerwowego do coraz wyższych pozycji

Reedukacja zmian pozycji całego ciała w przestrzeni

Bilateralna, zintegrowana aktywność ciała

Aktywny udział pacjenta w procesie reedukacji

Motywacja

Zwiększenie efektu pobudzającego zmiany neuroplastyczne

Trening na bieżni

Terapia 24 h

Wykorzystanie robotyki

Właczenie rodziny otoczenia w proces terapii

Praca domowa

Zwiększenie poziomu funkcjonalności

Zwiększenie inter i intra mięśniowej koordynacji

Jeśli konieczne: