Parametry charakteryzujące prowadnice falowe, zwięzłe wyjaśnienia sensu fizy. I użytkowego: -długość fali w prowadnicy λg=2Π/β, β-stała fazowa linii transmisyjnej; -prędkość fazowa Vp=ω/β=λ*f=C/[1-(P*C/λ)^2]^1/2; - prędkość grupowa Vg=C*[1-(P*C/λ)^2]^1/2; -impedancja falowa: dla fali TE Zp=ω*μ/β=[(μ/ε)^1/2]*λg/λ, dla fali TM Zp=β/ω*ε=[(μ/ε)^1/2]*λ/λg; - częstotliwość odciecia fc=ωc/2Π=P*C/2Π=P/2Π*(μo*εo)=C/λc; - impedancja charakterystyczna Zo=(L1/C1)^1/2; - L-indukcyjność pełniąca f.elementu magazynującego energie magnetyczną; - C-pojemność pełniąca funkcję elekt; - R,G-elementy odpowiedzialne za straty powstające w linii, wynikające z urojonej czesci przenikalnosci zespolonej ε=ε1- jε2, upłynność pojemnośći i rezystancje szereg. Z=Zo[(R+jωL)/(G+jωC)]^1/2, dla linii bezstratnej R,G=0 mamy Zo=(L/C)^1/2Jaka jest: Długość fali w powietrzu:λ=C/f,Długość fali w prowadnicy,prędkość fazowa,względna efektywna stała dielektryczna, jeżeli mamy f i β.λ=C/f;λ=2Π/β; Vp=ω/β; Vp=C/(ε)^1/2,ε=(C/Vp)^2,C-3*10^8;Odcinek prowadnicy falowej jako obwód rezonansowy(rezonator),sens fizyczny równoważności: w przypadku odcinka rozwartego lini transmisyjnej impedancja wejściowa wokół pewnych częstotliwości zachowuje się tak samo jak impedancja szeregowa obwodu rezonansowego RLC, i wykazuje ωo= 1/(LC)^1/2, w przypadku zwarcia ma charakter równoległego obwodu rezonansowego.

Układ zastępczy transmisyjnego odcinka prowadnicy falowej: R1=1/Π*(ω*μ*m/8δ*m)^1/2*(1/a+1/b) [Ω/m]; R1=Rs/2Π*(1/a+1/b); G1=2Πδd/(ln a/b) [s/m]; L1=(μ*m/2Π)ln a/b [H/m]; C1=2Πεd/m*a/b [F/m]; L1-indukcyjność własna przypadająca na jednostkę długości jest to energia magnetyczna magazynowana przez indukcyjność L; C1-pojemność przypadająca na jednostkę długości jest to energia elektryczna magazynowana w pojemności C1; G1-kondukt. Przypadająca na jednostkę długości to przewodność strat wynikająca z dielektryka budującego linie transmisyjną; R-rezystancja strat na jedn.długości wynika ze skończonej przewodności odcinka prowadnicy falowej. .Macierz współczynników rozpraszania - Macierz rozproszenia jest jedna z postaci macierzowego zapisu zależności między prądami a napięciami lub natężeniami pól elektrycznych i magnetycznych w poszczególnych wrotach liniowego układu wielowrotnikowego. Macierz rozproszenia zwana w skrócie macierzą S , pól złożonych z wyrazów , którymi są właśnie wsp. Odbicia oraz transmitancja między poszczególnymi wrotami układu wielowrotnikowego. (b₁/a₁)_a2=0=S₁₁=Γ₁-wsp. odbicia od wrót 1 przy a₂=0 ;(b₂/a₁)_a2=0=S₂₁ transmisja z wrót 1 do 2 przy a₂=0 ; (b₁/a₂)_a1=0=S₂₁ -transmisja z wrót 2 do 1prz a₁=0 ;(b₂/a₂)_a1=0=S₂₂ =Γ₂-wsp. odbicia od wrót 2 przy a₁=0 b₁=S₁₁a₁+S₁₂a₂ ;b₂=S₂₁a₁+S₂₂a₂ [_b2^b1]=[_S21^S11 _S22 ^S12][^a1_a2]

Wykres Schmita otrzymujemy z rodziny odpowiadających różnym wartością Ru, Xu naniesionych w układzie współrzednych Γr, Γi.Jest on zbudowany na siadce współrzednych wykresów współczynnika odbicia i reprezentuje zmienność znormalizowanej rezystancji i reaktancji wejściowej bezstratnej prowadnicy falowej obciążonej pewną impedancją. Środki okregów stałego Rm leżą na osi Γr ich promień zmienia się od 1 przy Rn=0 do 0 przy Rn=∞; środki okręgów stałego Xn leżą na osi Γr=1, a ich promień zmienia się od 0 przy Xn=0 do ∞ przy Xn=+-∞. Lewa strona wykresu przedstawia obszar impedancji z ujemną częścią urojoną (o charakterze pojemnościowym), a prawa strona obszar impedancji o charakterze indukcyjnym. Zaletą jest łatwe wyznaczanie za jego pomocą impedancji i rezystancji. .Superpozycja 2-óch kołowych -liniowa. Dla pola E rozchodzącego się w ośrodku bezstratnym o α=0 w kier osi z E(z,t)=Ex₀ cos(ωt-βz+ϕx)ix+Ey₀ cos(tω-zβ+ϕy)iy, podstawiając ψ=ωt−βz, ϕ=ϕx−ϕy- przesuniecie fazowe,E(z,t)=Ex₀ cos(ψ+ϕx)ix+Ey₀ cos[(ψ+ϕx)-ϕy]iy, czyli Ex(z,t)/ Ex₀= cos(ψ+ϕx), Ey(z,t)/ Ey₀= cos[(ψ+ϕx)-ϕy], redukując mamy Ex²(z,t)/ Ex₀²-2 (Ex(z,t) Ey(z,t)/ Ex₀ Ey₀)cosϕ+ Ey²(z,t)/ Ey₀²-sin²ϕ=0, krzywa 2-go rzedu a₁ x ²+2a₂ xy+a₃ y²+a₄ x+a₅x+a₆ =0, analizujac a₁,a₂,a₃: wyznacznik (a₁ a₂, a₂ a₃)_­= a₁a₃ -a₂² (>0 to elipsa, =0 to prosta, <0 to hiperbola). a₁ =1/Ex₀² , a₂ =cosϕ/ Ex₀ Ey₀ , a₃ =1/ Ey₀² czyli 1/ Ex₀² Ey₀²- cos²ϕ/ Ex₀² Ey₀²= sin²ϕ/ Ex₀² Ey₀²≥0 czyli elipsa albo okrąg dla 1)ϕ=0-prosta,2)ϕ∈(0,π/2)elipsa, 3)ϕ=π/2, Ex_{0 ,}Ey₀≠0,Ex₀ =Ey₀ -okrąg, 4) Ex_{0 ,}Ey₀≠0, Ex₀ ≠Ey₀-elipsa

Współczynnik odbicia i współczynnik fali stojącej. Wsp.odbicia - to stosunek zespolonych wartości (pole elektr) równoległych do płaszczyzn ośrodka składowych wektorów natężeń pól fali odbitej i padającej. Określa on ilość sygnału odbitego od obciążenia i wracającą do źródła Γ= Umax/Umin= (Zo-Z_L)/(Zo+Z_L) ; Γ_E= -Γ_H ; Współ.fali stojącej - określony jako stosunek max napięcia w linii do napięcia min p=Umax/Umin=|E_max/E_min|=(1+|Γ|)/(1-|Γ|) p=1 - brak fali stojącej →|Γ|=0 ; p=∝ - pełna fala stojąca |Γ|=1; Współ. transmisji -to stosunek natężenia pola fali przechodzącej do ośrodka drugiego do natężenia pola fali padającej na płaszczyznę ośrodka T_E=1+Γ_E ; T_H=1+Γ_H ; Współ.transmisji mocy T_P=R_e T_E⋅H₄* = 1-|Γ_E|²Właściwości odcinków prowadnic falowych; wzór na impedancję wejściową odcinka bezstratnej prowadnicy ; dla linii bezstratnej R,G=0 ; α=0 - współ.tłumienia ; ν=α+jβ ; ν=0+jω(LC)^2 ; β=ω(LC)^2 - współ.fazy (stała fazowa) ; Impedancja charakterystyczna dla prowadnicy bezstratnej Zo=(L/C)^2 - ma charakter rzeczywisty ; λ= 2π/β - długość fali w linii ; ν_t = ω/β=1/(LC)^2 - prędkość fazowa ; Z_we=Zo⋅ (Z_K+jZo⋅tgβZ)/(Zo+Z_K⋅tgβZ)

Warunki graniczne na powierzchni doskonałego przewodnika. ( przebieg linii sił pola elektr. , magnet., linii przepływu prądu w przewodniku)Wew. doskonałego przewodnika nie istnieje pole elektryczne ani magnetyczne, a więc nie ma wektorów E,D,B,H. Tuż przy powierzchni idealnego przewodnika pole elektryczne ma tylko składową normalną a pole magnet. składową styczną . Na powierzchni występują ładunki powierzchniowe , których gęstość = składowej normalnej wektora indukcji elektrycznej oraz płynie tam prąd powierzchniowy , którego gęstość=składowej stycznej wektora HGęstość wnikania pola elektromagnetycznego w przewodniku (sens fizyczny , ch-ter zależności ) wnioski prakt przy projektowaniu układów mikrofalowych (grubość warstw przewodzących chropowatość) - Pod wpływem padania fali elektromag na powierzchni przewodnika część tej fali ulega odbiciu a część pochłonięciu. Wsp.odbicia Γ_E=(Z_f2-Z_f1)/(Z_f2+Z_f1) ; Γ_H = - Γ_E Z_f2 - impedancja falowa przewodnika Z_f1 - impedancja falowa ośrodka z którego pochodzi fala ; T_E=Zo⋅Z_f2/(Z_f2+Z_f1) T_H=Zo⋅Z_f1/(Z_f1+Z_f2) ; δ=1/(πfμ_rμ_oδ)^2 ; Głębokość wnikania świadczy o stosunku tłumienia . Mówi on o tym na jakiej głębokości wartość amplitudy maleje e-krotnie.

Rodzaje polaryzacji: liniowa :ၦ=0,E_x0Ⴙ0, E_y0Ⴙ0,polar. linii pniowa E_x0Ⴙ0, E_y0=0 , polar. linii pozioma E_x0=0, E_y0Ⴙ0,kołowa E_x0=E_y0 ,ၦ=ၐ/2, prawoskrętna (dodatnia), lewoskrętna (ujemna), eliptyczna E_x0ႹE_y0 ,ၦႹ0, E_x0Ⴙ0, E_y0Ⴙ0,prawo lub lewoskrętna zależnie od kierunku obrotu.Kąt Brewstera ၇=0czyli jeśli ၇^''=0პK=1, ၢ₁ၥ₂cosၪ_p=β₂ε₁cosϕ_w, cosၪ_p=(ၢ₂ၥ₁cosၪ_ၷ/ၢ₁ၥ₂),cosၪ_ၷ=ზ1-ၭ₁ၥ₁ုၭ₂ၥ₂*sin²ϕ_p, ၪ_p=ၪ_B=arcsinზ(1-ၥ₁ၭ₂ုၥ₂ၭ₁)/(1-(ၥ₁ုၥ₂)²), Dla pol ၞ,၇_ၞ=0პK_ၞ=1,β₂μ_1cosϕ_w=,β₁μ_2cosϕ_p, ၪ_p=ၪ_Bၞ=arcsinზ(1-ၥ₂ၭ₁ုၥ₁ၭ₂)/(1-(ၭ₁ုၭ₂)²). Kąt całkowitego wew odbicia ၪ჎ြူာၰုဲှ, ၪ_cwo- przypadek graniczny tzn ၪ_cwo =ၪ_p gdy ၪ_ၷ =ၰုဲ czyli ၢ₁sinၪ_cwo =ၢ₂sinၰုဲွၢ₂ , sinၪ_cwo=ၢ₂/ၢ₁ွზဨၭ₂ၥ₁ုၭ₁ၥ₂ဩ, ၢွზဨၷၭၥဩာGdy ၪ_pှၪ_cwo, nie zachodzi transmisja do drugiego osrodka CWO może wystąpić jedynie gdy ၢ₂ုၢ₁<=ေ czyli √(ၭ₂ၥ₂ုၥ₁ၭ₁)ြေ Zjawisko te nie należy do polaryzacji fal K=(ၢ₂ၭ₁cosၪ_ၷ)ုဨၢ₁ၭ₂cosၪ_pဩ. Pr Sneliusa pole E leży w płaszczyźnie padania Pł. Padania jest to pł utworzona przez wektor s i ၞdo pł granicznej. Pole H jest styczne H_p=H_p0exp[-jၢ₁(zcosϕ_p+xsinϕ_p)]i_y,H_r=၇^''_H=H_poexp[-jၢ₁(-zcosϕ_p+xsinϕ_p)]i_y, H_w=T^''_H=H_poexp[-jၢ₂(zcosϕ_p+xsinϕ_p)]i_y, ၇^''_H=H_၇/H_p(przyz=0)-wsp odb,T^''_H=H_w/H_p(przy z=0)-wsp transmisji. Uwzgl def zmiennych związanych z falami w, p, r .Na pł gran (z=0) muszą być zachowane war gran. Pole H jest styczne do pł gran. H_st1=H_st2 dla H_py+H_ry=H_wy stąd exp(-jၢxsinၪ_p)+၇^''_Hexp(jၢ₁xsinၪ_r)=T^''_H=exp(-jၢ₂xsinၪ_w)równ to powinno być spełnione dla dowolnych x, ၢ₁sinၪ_p=ၢ₁sinၪ_rွၢ₂sinၪ_wPr Sneliusa ၪ_p=ၪ_r, ၢ₁sinၪ_pွၢ₁sinၪ_r