WYKŁAD 4
1. Medycyna w epoce renesansu.
trzy główne źródła leczenia w XVI w.: dietetyka, chirurgii i leki
rozwój medycyny dzięki:
humanizmowi medycznemu
pojawieniu się druku
odkryciom botanicznym
odkryciom geograficznym
częstszym sekcjom zwłok - wątpliwości co do teorii Galena
wprowadzenie substancji warzywnych do leczenia - np. chinina przywieziona z Meksyku którą wprowadzili Jezuici i uleczono nią Ludwika XIV
2. Andre Vesale a.k.a. Wesaliusz (1514-1564)
Flamandczyk
uczył się w Paryżu u Sylwiusza
zafascynowany anatomią, która wtedy była mało znana, widział błędy w wykładach profesora (opartego na Galenie) i sam zaczął wykonywać sekcje zwłok na ciałach kradzionych z cmentarza
„De humani corporis fabrica libri septem” - 1543, Padwa - jako profesor (wtedy co Kopernik opublikowała [Kopernika była kobietą!] swoje dzieło):
7 tomów, 700 stron
liczne ilustracje autorstwa Tycjana przedstawiające preparaty w ruchu na ładnym krajobrazie np. w parku
poprawia ok. 200 błędów Galena
nie podaje dokładnego opisu układu krążenia, jedynie przypuszczenia
dzieło uznane za bluźniercze, kpiono z niego (vesalius - szalony)
Sylwiusz pisał do władcy by ukarał Wesaliusza za ignorancje i zuchwalstwo
incydent pokazujący nienawiść do Wesaliusza: podczas publicznej sekcji zwłok ktoś krzykną że serce zwłok zabiło. Inkwizycja nic nie udowodniła a że wstawili się za nim profesorowie a nawet król Hiszpanii, Filip II, jedyną karą była przymusowa pielgrzymka do Izraela
zmarł wracając z pielgrzymki, gdyż zaraził się tropikalna choroba a że załoga bała się że sama zachoruje, to wysadzili go na jakimś odludziu i bez pomocy zmarł
jego uczniowie dokonali wielkich okryć w anatomii:
Bartomoleo Eustacho - trąbka Eustachiusza
Fabritius d'Aqupedente - zastawki żylne
Leonardo Botallo - przewód tętniczy
Constatio Varoli - most
Bauhin - zastawka krętniczo-kątnicza
3. Ewolucja poglądów na budowę układu krążenia.
teoria Galena:
opis na podstawie serca krokodyla czyli bez przegrody międzykomorowej (mimo iż inne ssaki miały taką przegrodę, to Galen uważał że krew przepływa u nich przez pory które się w niej znajdują)
krew powstaje z pokarmu - więcej jesz, więcej masz krwi (ja bym już eksplodował)
centrum krążenia - wątroba, z niej do:
śledziony - teoria czarnej żółci
ż. głównej dolnej
serca
mózgu
ruch krwi wymuszony siła witalną
przedsionki - poszerzenia naczyń, które doprowadzają krew do lewej komory
oddychanie procesem boskim - dostarcza organizmowi „pneume”, czynnik boski który miesza się z krwią i wędruje do mózgu
powietrze płynie do lewego przedsionka i komory i tam miesza się z krwią z wątroby - ciemna krew jasna krew
żyły zawierają krew a tętnice powietrze
teoria b. długo uważana za poprawną mimo jej błędów
teoria An - Nafisa (XIII w):
opis krążenia płucnego
jeśli nie ma połączenia między komorami to muszą istnieć:
tętnica żylna która prowadzi krew do płuc
żyła tętnicza która wpada do lewej części serca
teoria zapomniana i nieużywana
teoria Miguela Serveto (1511-1553):
był to hiszpański teolog, filozof i lekarz
napisał traktat „Restitutio Christianisme” o pozycji Jezusa w Trójcy Św.
w rozdziale na temat duszy, która znajduje się we krwi, zawarł dwa zdania poprawnie opisujące mały układ krążenia:
”Nie ma przejścia pomiędzy komorami, natomiast krew, jakaś potężna sztuką płynie długim przewodem (tętnicą żylną) przez płuca, które wysubtelniają1 krew. W płucach tak przygotowana staje się przejaśniona i dalej żyłą tętnicza wpada do serca.”
1wysubtelnienie to proces zmniejszania się średnicy naczyń przez które płynie krew
niestety, w traktacie zaatakował dogmat Trójcy Św. (że manifestacja Boga jest świat istniejący wiecznie a Duch Św. to moc w sercach ludzi) i za to ścigała go inkwizycja
uciekł do Genewy, do Kalwina ale ten zazdrosny o jego dzieła wydał go i koniec końców spłonął na stosie własnych książek (lipa)
jego teoria została potwierdzona dopiero w 1955 r.
teoria Francisa Bacona (1561 - 1626):
nie był co prawda lekarzem ani nic nie wymyślił „medycznego” ale wprowadził do nauki empiryzm - najpierw doświadczenia i wnioski, potem teoria (a nie tak jak było dotychczas czyli na odwrót)
dwie drogi poznania: dedukcja i i indukcja
nie był lekarzem ale był za to łapówkarzem - strącał ludzi ze stanowisk i wsadzał na inne. został za to skazany na śmierć ale król postanowił odebrać mu jedynie pozycje kanclerza
teoria Williama Harveya (1578 - 1657):
ojciec fizjologii
obalił panującą dotychczas teorię że żyły i tętnice są od siebie niezależne
opisał także role zastawek żylnych opisanych przez Fabrycjusza, użył do tego następującego badania:
1.zakładamy opaskę uciskową na ramie
2.krew napełnia niżej położone żyły, które grubieją
3.naciskamy placem na żyłę przy opasce i przesuwamy w kierunku dłoni
Efekt: żyła wypełnia się jeszcze bardziej, nie pozwalając krwi cofnąć się do tętnicy
obalił także teorie gromadzenia się krwi w organizmie gdyż nie ma tam tak dużych zbiorników
krew jest jedna i ciągle płynie:
sercetętniceżyłysercepłuca
nie opisał co się dzieje z krwią na końcu tętnic (brak mikroskopu)
oczywiście jego dzieło zostało wyśmiane (zwano go Cyrkulatorem) ale Harvey był podstępny, gdyż przed wydaniem wysłał prace do króla, wiedząc iż ten nawet jej nie przeczyta tylko od razu zatwierdzi i w ten sposób dostał certyfikat autentyczności i wszyscy musieli, choć z oporami, uznać dzieło. Bardziej w Anglii niż w Europie, ale zawsze.
teoria Marcelo Malpighiego (1628 - 1694):
odkrywca cewek i kłębuszków Malpighiego
oglądając pod mikroskopem preparat krezki jelita żaby zobaczył że:
biegnie tętniczka, nagle ciach! przerwa i dalej biegnie żyłka
nie ma połączenia więc tam musi być b. drobne naczynie - naczynie włosowate
teoria Richarda Lowera (1531 - 1591):
nie okrył nic a nawet zrobił gorzej
święcie wierzył we własne teorie (nie ma to jak pewność siebie)
dumał nad zmiana koloru krwi w tętnicach i żyłach i wydumał że w płucach jest czynnik oczyszczający krew i ta tez do krwi dostaję się czynnik życia który wędruje do tkanek. więc jeśli od zdrowego człowieka pobierzemy krew tętniczą i podamy ją choremu, to ten ostatni wyzdrowieje …
mimo licznych zgonów pacjentów nadal stosował ta metodę i miał przez to problemy z sądem
poszedł także dalej, twierdząc że skoro w krwi żylnej są złe substancje, to należy ją upuszczać. dopiero Dietl w XIX w. obalił ten mit.
4. Paracelsus (1493 - 1541).
kontrowersyjny lekarz schyłku oświecenia
studiował z dzieł Galena i Awicenny lecz szybko zauważył błędy i zaczął je poprawiać
studiował chemię co zaowocowało wprowadzeniem leków mineralnych do medycyny
dużo podróżował - Hiszpania Francja, Niemcy, Dalmacja a nawet tak orientalny kraj jak Polska
leczył wszystkich, niezależnie od pozycji społecznej
dzięki kontaktom z katami, miał dostęp do zwłok i wykonywania sekcji
to wszystko + trafne diagnozy = sława
1526 - zostaje lekarze miejskim w Bazylei, później profesorem na tamtejszym uniwersytecie. nie grzeje stanowiska zbyt długo gdyż:
krytykuje Galena
wykłada po niemiecku
na dodatek w stroju cywilnym
otwarta krytyka lekarzy i farmaceutów za sporządzanie zbyt długich recept (wtedy myślano że „o, jak dużo leków, na pewno to świetny doktor”) na których były środki niepotrzebne lub nawet szkodzące
to wszystko spowodowało jego wyjazd z Bazylei i powrót do wędrownej praktyki wśród uczniów
definicja choroby:
Bóg + natura = archeusz, siła wewnętrzną człowieka która daje zdrowie.
zależy ona od Boga i tylko on może ją uleczyć
lekarz jest pośrednikiem Boga i używa boskich lekarstw - arkan - umieszczonych w przyrodzie.
arkany są naznaczone przez Boga by łatwiej leczyć np. naparstnica ma kształt serca a żółte kwiaty i owoce to leczenie wątroby (żółć)
jest też w przyrodzie super panaceum na wszystkie choroby, ale jest dobrze ukryte przez Boga. na jego szukaniu Paracelsus spędził życie. uważał zresztą że lekarz powinien szukać panaceum aż do śmierci albo jego odnalezienia
choroba jest to drobna zmiana chemiczna którą spowodował jakiś czynnik w określonym miejscu. te czynnik uruchamia „nasiona” choroby i wystąpienie objawów
badał alchemię i astronomię - wpływ gwiazd i klimatu na człowieka
uważał że substancje szkodliwe mogą być przekształcone w lecznicze - początek homeopatii np. małe dawki rtęci leczą kiłę
Historia Medycyny Wykład 4
4
trampek/ryuuza