PRZEMIANA AUSTENITYCZNA (PERLITU W AUSTENIT)

1.Przemiana ta rozpoczyna się powstaniem zarodków austenitu na granicy między cementytem a ferrytem.

2.W wyniku przemiany alotropowej żelaza α w γ zarodki te stopniowo rozrastają się, wypełniając ziarno perlitu.

3.Równocześnie w powstałym austenicie rozpuszcza się cementyt.

4.Austenit w obrębie poszczególnych ziaren jest początkowo niejednorodny, gdyż w miejscach występowania cementytu zawartość węgla jest większa, dopiero po pewnym czasie następuje ujednorodnienie austenitu.

PRZEMIANA PERLITYCZNA

1.Rozpoczyna się pojawieniem zarodków cementytu na granicy ziaren austenitu.

2.Dzięki dyfuzji węgla z austenitu cząsteczki cementytu stopniowo rozrastają się w płytki, a austenit zamienia się na ferryt.

3.Powstałe płytki cementytu i ferrytu rozrastają się równocześnie w kierunku wzdłużnym.

4.Na tej drodze tworzy się perlit.

PRZEMIANA MARTENZYTYCZNA (przebiega w niższych temperaturach niż inne przemiany)

1.Ruchliwość atomów w tej przemianie jest bardzo mała i dyfuzja węgla praktycznie nie zachodzi.

2.Następuje więc tylko przebudowa sieci przestrzennej żelaza γ na żelazo α bez zmiany koncentracji węgla w roztworze stałym.

3.Cecha charakterystyczną tej przemiany jest bezdyfuzyjny przebieg.

4.Przemiana polega na powstawaniu coraz to nowych kryształów (igieł). Zwiększenie się ilości martenzytu w miarę postępu przemiany zachodzi przez tworzenie się nowych kryształów, a nie przez wzrost już istniejących.

5.Wielkość płytek martenzytu zależy od wielkości ziarna austenitu. Z gruboziarnistego austenitu otrzymuje się gruboziarnisty martenzyt (struktura niepożądana stal bardzo krucha)

6.Martenzyt jest bardzo twardy lecz kruchy.

PRZEMIANA BAINITYCZNA (550-200°C)

1.Przemiana ta zawiera w sobie elementy przemiany martenzytycznej i perlitycznej.

2.Szybkość dyfuzji węgla w austenicie jest bardzo mała. W tych warunkach z austenitu powstają płytki ferrytu przesyconego węglem.

3.Z powstałych płytek przesyconego ferrytu wydziela się cementyt. Bainit jest mieszaniną ferrytu przesyconego węglem i węglików.

4.Właściwości i struktura bainitu zależą od temperatury przemiany austenitu. Rozróżnai się:

a)bainit górny 550-350°C - mikrostruktura pierzasta

b)bainit dolny 350-250°C - mikrostruktura iglasta

5.Im niższa temperatura powstania bainitu, tym jest on twardszy.