Teoria pokoleń i jej rozszerzenia - MANNHEIM
Niemiecki socjolog młodzieży Mannheim aby lepiej wyjaśnić zadania i specyfikę młodzieży wypracował koncepcję pokolenia, przez którą rozumieć należy”
„ Sumę wszystkich należących do kulturowego kręgu osób w mniej więcej równym wieku, które na podstawie wspólnej sytuacji społeczno - historycznej wykazują podobieństwo postaw, motywacji, czy systemów wartości”.
Rozpiętość międzygeneracyjna stanowi przeciętny odstęp między rocznikiem rodziców i ich dzieci, co stanowi około 30 lat.
Pokolenie jest elementem tworzącym kulturę, decydującym o jej kształcie, ponieważ takie samo ulokowanie w przestrzeni społecznej powoduje, że jednostki owe podobnie myślą, przeżywają rzeczywistość społeczną i historyczną. Podobieństwa te tworzą barierę międzypokoleniową uformowaną z odmiennych wzorców kulturowych, stopniowego rozpadu starych struktur, i w efekcie wymiany pokoleń będącej czynnikiem rozwoju i przemian w społeczeństwie.
Napięcia, których źródłem są owe procesy łagodzone są przez osoby tzw. członków międzypokoleniowych (tworzone przez starszych niż my sami, ale młodszych niż rodzice).
Komentatorzy koncepcji Mannhaima (Ludtke, Buchofer, Friedrichs) rozszerzają znaczenie procesów komunikacji międzypokoleniowej na całe społeczeństwo i wpisują je w przebieg socjalizacji młodzieży..
Badania wykazują, że dystans między pokoleniami nie jest wielkością stałą i im jest mniejszy, tym szybsze jest tempo zmian, które dynamizuje obieg informacji w społeczeństwie. Wywołać to może nieprzewidywalne zachowania młodzieży np. strajki w 1968r, wydarzenia z 2005 w Paryżu, które stały się elementem szerzej rozumianego konfliktu, prowokując podziały na płaszczyźnie pionowej (młodzi - starsi) i poziomej (młodzi o różnych orientacjach). W takiej sytuacji społeczeństwo dzieli się i zmienia.
Odwrotnie jednak malejąca częstotliwość interakcji między młodszymi a starszymi członkami społeczeństwa, segregacja grup zróżnicowanych wiekowo prowadzi do zahamowania zmian i utrwalania starego porządku, ograniczając postęp społeczny.
Reasumując młodzież jest elementem i katalizatorem przemian, jednak jest jednak nieprzygotowana i niedojrzała do pełnego uczestnictwa w życiu społecznym a klasyczne koncepcje socjologii traktują sprawy młodzieży bardzo ogólnikowo, koncentrując się raczej poszukiwaniu odpowiedzi, kim są młodzi w społeczeństwie a nie czym jest społeczeństwo dla młodych.