Nakładanie się fal (superpozycja)
Różne fale mogą się przenikać
Zasada superpozycji
Wychylenie w danym punkcie jest sumą wychyleń wszystkich przebiegających przez ten punkt fal
Tylko w zakresie liniowości zachodzących zjawisk:
Odkształcenia, naprężenia
Interferencja fal
Nakładanie się dwu lub więcej fal
N.p. dwie fale o jednakowych amplitudach, częstotliwościach i prędkościach, przesunięte w fazie o φ:
Fala wypadkowa o amplitudzie:
Efekt nakładania zależy od przesunięcia fazowego:
Fale stojące
Powstaję w wyniku nałożenia się fali z własnym odbiciem od przeszkody:
Jeśli w otrzymanym równaniu fali stojącej ustalimy x, otrzymamy równanie ruch drgającego o amplitudzie
która przyjmuje wartość 0 tam gdzie
(węzły) i wartość 2ym tam gdzie
(strzałki)
Energia nie jest przenoszona wzdłuż fali stojącej
W fali stojącej energia nie jest przenoszona wzdłuż sznura, bo nie może ona przepłynąć przez węzły (energia kinetyczna i potencjalna węzłów jest równa zeru, bo węzły nie drgają). Energia w fali stojącej jest na stałe zmagazynowana w poszczególnych elementach ośrodka (np. struny).
Dodawanie (superpozycja) zaburzeń dało w wyniku falę o amplitudzie stałej w czasie, ale zależnej od położenia cząstki drgającej x. Jest to ilustracja tzw. interferencji w przestrzeni.
Przykłady interferencji: struny, sznurek przymocowany do ściany z jednego końca a z drugiego wstrząsany.