Cel i zakres ćwiczenia.
Ćwiczenie obejmuje zakres podstawowych wiadomości o płaskim stanie naprężeń , a także o
układach prętów zachowujących się jak ciało sztywne , które powszechnie nazywane są kratownicami.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z komputerową metodą elementów skończonych ( w skrócie
MES ) służącą do wytrzymałościowej analizy konstrukcji. W ćwiczeniu będzie przeanalizowana
następująca kratownica płaska
I 4 IV V Px = 5000 N
Py = 3000 N
1 5 3 6
II III
A B
rys.1
o parametrach:
materiał - stal St1
dopuszczalne naprężenie rozciągające - kr = 100 [ N / m]
modół Younga - E = 2.1 * 10 [ N / m]
pole przekroju - F = 1 * 10 [ m]
długość prętów 1;2;3;4;7 - l = 0.3 [ m ]
5;6 - l = 0.424 [ m ]
granica plastyczności - Re = 200 [ N / m]
Analiza i rozwiązanie zadanej kratownicy.
Zanim przystąpi się do rozwiązywania kratownicy , należy sprawdzić , czy jest ona statycznie
wyznaczalna. Jest to warunek konieczny rozwiązania kratownicy płaskiej.
Zatem
p = 2w - 3 ; gdzie p - liczba prętów
w - liczba węzłów
Jak widać na rys.1 p = 7 w = 5 ** 7 =2 * 5 - 3 ** 7 = 7
Jak wynika z powyższego obliczenia , liczba niewiadomych jest równa liczbie równań równowagi
statycznej ( kratownica jest statycznie wyznaczalna ) i można przystąpić do dalszych obliczeń.
Kolejnym krokiem jest wyznaczenie reakcji występujących w podporach ( korzystając z warunku
równowagi sił i momentów w dowolnym układzie płaskim ). Rozkład sił obciążających i reakcji przedstawiony jest na poniższym rysunku
l Px
l Py
RAy RBy
RAx
Pix = RAx + Px = 0 ** RAx = - Px ** RAx = -5000 [ N ]
Piy = RAy + RBy - Py = 0 ** RAy = Py - RBy
Miy = RBy * a - Py * 2a - Px * a = 0 ** RBy * a = 2a * Py + Px * a
RBy = 2 * Py + Px
RBy = 2 * 3000 + 5000
RBy = 11000 [N]
RAy = Py - RBy
RAy = 3000 -11000
RAy = - 8000 [N]
Następną czynnością jest obliczenie sił działających w poszczególnych prętach ( korzystając z zasady równowagi sił )
- dla pręta nr 6 i 7 ( węzeł V )
Py = 3000
Px = 5000
S7
S6
Pix = - S7 + Px - S6 * cos 45* = 0
Piy = - S6 * sin 45* - Py = 0 ** S6 = -Py / sin 45* = - 4242,64 [N]
S7 = +Px - S6 * cos 45*
S7 = 8000 [N]
- dla pręta nr 1 i 2 ( węzeł II )
S2 Pix = - S2 - RAx = 0 ** S2 = - RAx
S1 Piy = - S1 - RAy = 0 ** S1 = - RAy0
RAx = 5000 S1 = 8000 [N]
RAy = - 8000 S2 = 5000 [N]
- dla pręta nr 5 i 3 ( węzeł III )
S5 S3 Pix = S2 - S6 * sin 45* + S5 * sin 45* = 0
S6 Piy = S3 - S5 * cos 45* - S6 * cos 45* + RBy = 0
S5 = ( - S2 + S6 * sin 45* ) / sin 45* = -11313,708 [N]
S2 S3 = S5 * cos 45* - S6 cos 45* - RBy
Rby = 11000 S3 = 7999,999 - ( - 2999,999 ) - 11000
S3 = 0 [N]
- dla pręta nr 4 ( węzeł IV )
S4 S7
Pix = S7 - S4 = 0 ** S4 = S7
S4 = 8000 [N]
Zatem siły działające osiowo w prętach są następujące:
nr pręta 1 2 3 4 5 6 7
siła [N] + 8000 + 5000 0 + 8000 - 11313,7 -4242,64 + 8000
Teraz należy obliczyć naprężenia osiowe w poszczególnych prętach.
Dla prętów rozciąganych ( pręty nr 1,2,4,7 ) trzeba skorzystać z następującej zależności :
= ; gdzie oznacza naprężenie osiowe działające w pręcie
P - siła osiowa działająca w pręcie
F - pole przekroju pręta
Pole przekroju dla wszystkich prętów jest jednakowe i wynosi F = 1 * 10 [ m]
1 = 8000 / 1 * 10 = 8 * 10 [ N / m]
2 = 5000 / 1 * 10 = 5 * 10 [ N / m]
4 = 8000 / 1 * 10 = 8 * 10 [ N / m]
7 = 8000 / 1 * 10 = 8 * 10 [ N / m]
Dla prętów ściskanych ( pręty 5 i 6 ) naprężenia wynoszą :
5 = - 11313.7 / 1 * 10 = - 1.13137 * 10 [ N / m]
6 = - 4242.64 / 1 * 10 = - 4.24264 * 10 [ N / m]
Zatem naprężenia osiowe działające w prętach są następujące:
nr pręta 1 2 3 4 5 6 7
napr [ N / m] +8 * 10 +5 * 10 0 +8 * 10 - 1.13137 * 10 - 4.24264 * 10 +8 * 10
Jednak przy obliczaniu prętów ściskanych należy zachować szczególną uwagę , gdyż mogą one ulegać wyboczeniu. Dlatego trzeba wyznaczyć siłę krytyczną ( jest to siła , która może spowodować
wyboczenie pręta idealnie prostego ) , a następnie na podstawie tej siły wyliczyć naprężenia krytyczne.
Siłę krytyczną można obliczyć ze wzoru Eulera :
Pkr = * E * J / l ; gdzie E - modół Younga
J = 8.33 * 10 - moment bezwładności przekroju względem
osi prostopadłej do płaszczyzny wyboczenia
l - długość pręta
Pkr = 9.595 [N]
Natomiast naprężenie krytyczne określone jest następująco :
kr = Pkr / F
kr = 9.595 / 1 * 10 [ N / m]
kr = 9.595 * 10 [ N / m]
Teraz można przystąpić do sprawdzenia , czy naprężenia w prętach ściskanych nie przekraczają
naprężeń krytycznych ( * kr - jest to warunek bezpieczeństwa )
*5 * = 1.13137 * 10 *6 * = 4.24264 * 10
*kr * = 9.595 * 10
5 * kr 6 * kr
Podobnie należy sprawdzić , czy naprężenia osiowe w prętach rozciąganych ( nr 1,2,4,7 ) nie
przekraczają dopuszczalnych naprężeń rozciągających.
kr
7 = 8 * 10 2 = 5 * 10
kr = 1 * 10
1 * kr 2 * kr
UWAGA !
Jak wynika z powyższych warunków , naprężenia osiowe w prętach ściskanych znacznie przekraczają
naprężenia krytyczne ( podobnie jak w prętach rozciąganych - naprężenia są o wiele większe od napężeń
dopuszczalnych ). W konsekwencji taka kratownica ulegnie znacznej deformacji , a nawet zniszczeniu. Wobec tego
łatwo zauważyć , że jest ona źle zaprojektowana i nie może być wykorzystana w praktyce . W takim przypadku należy
zweryfikować zadane parametry kratownicy ( przy założeniu , że kratownica ma być obciążona siłami takimi jak podano
na początku , należy zmniejszyć długość prętów lub zwiększyć ich przekrój oraz dobrać lepszy materiał ). Po dobraniu
nowych parametrów należy przeprowadzić jeszcze raz rzetelne obliczenia.
Wyniki programu komputerowego MES.
Reakcje w podporach :
RAx = -5000 [N] RAy = - 8000 [N] RBy = 11000 [N]
Siły i naprężenia osiowe działające w prętach :
Numer Siła Naprężenie
pręta osiowa osiowe
1 +8 * 10 +8 * 10
2 +5 * 10 +5 * 10
3 0 0
4 +8 * 10 +8 * 10
5 - 1.13137 * 10 - 1.13137 * 10
6 - 4.24264 * 10 - 4.24264 * 10
7 +8 * 10 +8 * 10
Schemat rozkładu sił i naprężeń w kratownicy
+ +
+ +
+
+
Deformacja kratownicy
Wnioski.
Zadana kratownica jest statycznie wyznaczalna . Gdyby było więcej prętów , konstrukcja była by
przesztywniona . W przeciwnym przypadku stała by się mechanizmem. Ponieważ naprężenia występujące w prętach są większe od dopuszczalnych , to nie może być ona wykorzystana w praktyce.
Należy zatem dobrać nowe przekroje i długości prętów , a następnie wykonać ponowne obliczenia.
Wyniki obliczeń , które przeprowadziłem są zgodne z wynikami uzyskanymi w programie MES.