1. Granica funkcji w punkcie Def. Mówimy, że funkcja f ma w punkcie x0 granicę g i piszemy 
wtedy, gdy dla każdego ciągu (xn) zbieżnego do x0 , którego wyrazami są argumenty funkcji f różne od x0 , ciąg (f(xn)) odpowiednich wartości tej funkcji jest zbieżny do g.
Twierdzenia o granicach funkcji
|
2. Granica niewłaściwa funkcji w punkcie Def. Funkcja f ma w punkcie x0 granicę niewłaściwą ∞, co zapisujemy 
wtedy, gdy dla każdego ciągu (x n) argumentów funkcji f, zbieżnego do x0 o wyrazach różnych od x0, odpowiadający mu ciąg (f(xn)) wartości funkcji jest rozbieżny do ∞.
|
|
4. Ciągłość funkcji Def. Mówimy, że funkcja f określona w otoczeniu punktu x0 jest ciągła w punkcie x0, jeśli ma granicę w tym punkcie równą wartości funkcji, tzn.  . Def. Funkcję ciągłą w każdym punkcie zbioru nazywamy funkcją ciągłą w tym zbiorze.
Def. Mówimy, że funkcja jest ciągła, jeśli jest ciągła w każdym punkcie swej dziedziny.
|
7. Zastosowanie pochodnych a) badanie monotoniczności funkcji
Tw.1 Jeżeli f' (x) > 0 dla każdego x ∈ (a; b), to funkcja f jest rosnąca w przedziale (a; b). Tw.2 Jeżeli f' (x) < 0 dla każdego x ∈ (a; b), to funkcja f jest malejąca w przedziale (a; b).
|
b) wyznaczanie ekstremum funkcji
|
c) wyznaczanie najmniejszej i największej wartości funkcji w przedziale domkniętym Aby znaleźć najmniejszą i największą wartość funkcji f ciągłej na przedziale domkniętym  należy:
− obliczyć f(a) oraz f(b), − obliczyć wartości f w punktach nieróżniczkowalności, − obliczyć wartości funkcji f w punktach x, gdzie  . Najmniejsza i największa spośród znalezionych wartości jest zarazem najmniejszą i największą wartością funkcji w przedziale domkniętym  .
|
d) styczna do krzywej Równanie stycznej do wykresu funkcji f w punkcie M = (x0, f(x0)) ma postać:

|