Wyznaczenie progu słyszalności ucha oraz krzywych izofonicznych.

Czułość ucha.

W celu wyznaczenia krzywej czułości ucha korzystamy z generatora (G) o regulowanej częstotliwości. Dla podanych częstotliwości należy ustawić najniższy, słyszalny poziom natężenia dźwięku oraz odczytać wynik za pomocą oscyloskopu. Ten etap przebiega przy całkowicie wyciszonym generatorze wzorcowym.

Krzywe izofoniczne.

W celu wyznaczenia krzywej izofonicznej należy ustawić generator wzorcowy (GR) na dowolną głośność pomiędzy progiem słyszalności i progiem bólu, następnie dla podanych częstotliwości należy dostosować głośność generatora G do głośności dźwięku z generatora GR oraz odczytać wynik za pomocą oscyloskopu.

Użyte oznaczenia:

L - poziom natężenia dźwięku [dB]

ΔL - niepewność poziomu natężenia dźwięku [dB]

U - napięcie [V];

U_{0 -} napięcie przy częstotliwości 1000Hz (wartość stała);

ΔU - niepewnośc pomiaru napięcia [V]

A - czułość napięciowa oscyloskopu [V/dz] (dz - działka);

B - ilość dużych działek;

C - ilość małych działek;

Wartość poziomu natężenia wyraża się wzorem:

Niepewność pomiaru natężenia wyraża się wzorem:

Niepewność pomiaru napięcia ΔU jest wyznaczana ze wzoru:

Wznaczenie czułości ucha:

Wyznaczenie krzywej izofonicznej.

4. Wnioski.

Uzyskane wyniki - zwłaszcza krzywa izofoniczna - są wartościami subiektywnymi. Każde ucho posiada swoją własną charakterystykę słyszenia, więc wykresy progu słyszalności oraz krzywych izofonicznych dla każdej osoby będą inne.