Wprowadzenie:

Celem ćwiczenia jest zdjęcie charakterystyk elektromechanicznych, regulacja mocy biernej przy zmianach mocy czynnej maszyny, określenie przeciążalności silnika oraz zdjęcie charakterystyki kątowej silnika synchronicznego. Czynności te pozwalają ocenić właściwości ruchowe i eksploatacyjne silnika synchronicznego.

Dane znamionowe silnika:

I - 2,3 A/4 A (Y/)

SN -1,5 kVA

n - 1500obr/min

Iwn -1A

cos - 0,7

UN -3x380V / 3x220V (Y/)

Program ćwiczenia:

1. Zdjęcie charakterystyk elektromechanicznych:

L1 , P1 , M , = f(P2) , przy: f = const ,

U = const ,

cos = const .

2. Regulacja mocy biernej przy zmianach mocy czynnej maszyny.

3. Określenie przeciążalności silnika.

4. Zdjęcie charakterystyki kątowej silnika:

M = f() , przy: Iw = const ,

U = const ,

f = const .

Układ do wyznaczenia charakterystyk silnika synchronicznego.

Tabele pomiarowe:

Tabela 1

tabela do wyznaczania charakterystyk elektromechanicznych

cos = 0.7 ; f = const ; U = const;

Tabela 2

cos = 1 ; f = const ; U = const;

Tabela 3

tabela do wyznaczania możliwości kompensacyjnych silnika synchronicznego

IWN = 1A ; f = const ; U = const

Tabela 4

tabela do wyznaczania charakterystyki kątowej silnika synchronicznego

Wnioski:

W pierwszej części ćwiczenia wyznaczaliśmy charakterystyki elektromechaniczne badanego silnika synchronicznego. Wyznaczone charakterystyki znajdują się na Wykresie 1. Zauważyliśmy, że po zmianie wartości cos z 1 na cos=cosn, zauważyliśmy, że wszystkie wartości I1, Iw, P1, wzrosła także sprawność. O ile wzrost I1, jak i mocy P1 oraz jest uzasadniony (bo zmniejszenie wartości cos pociąga za sobą wzrost prądu stojana, a co za tym idzie i mocy pobieranej co z kolei musi pociągnąć za sobą zmniejszenie sprawności.

W drugiej części ćwiczenia zajmowaliśmy się określeniem możliwości kompensacyjnych badanego silnika. Zauważyliśmy, że przy odciążaniu silnika od wartości mocy równej mocy znamionowej wartość cos malała, rosła natomiast wartość prądu biernego I0, od zera do wartości bliskiej In, co oznaczało że maszyna pobierała coraz większą moc bierną, a coraz mniejszą moc czynną.

W ostatniej części ćwiczenia wyznaczyliśmy charakterystykę kątową momentu. Jest to zależność momentu elektromagnetycznego od kąta (kąt przesunięcia pomiędzy siłą elektromotoryczną wewnętrzną, a wektorem napięcia fazowego sieci). Dla badanego przez nas silnika zaobserwowaliśmy wypadnięcie z synchronizmu dopiero dla wartości kąta = 80. świadczy to bardzo dobrze o możliwościach przeciążalności momentem badanego silnika.

poprawka :

przeciążalność :

Wykresy:

Wykres 1

Wykres 2

Wykres 3