MIĘŚNIE BRZUCHA

MIĘŚNIE BOCZNE BRZUCHA

MIĘSIEŃ SKOŚNY ZEWNĘTRZNY BRZUCHA- leży w bocznej i przedniej okolicy powłok brzucha. P.P- zewnętrzna powierzchnia od 5 do 12 żebra, zachodząc w swej części górnej między zęby przyczepu początkowego m zębatego przedniego, zaś w części dolnej- między wiązki m najszerszego grzbietu. P.K- mięsień kończy się w kresie białej. Dolne pęczki mięśnia przechodzą w więzadło pachwinowe, a włókna mięśnia rozpoczynające się najbardziej z tyłu, kończą się na wardze zewnętrznej grzebienia biodrowego. CZYNNOŚCI- obustronny skurcz mięśnia zgina kręgosłup lędźwiowy wraz z klatką piersiową do przodu, a przy ustalonym kręgosłupie unosi miednicę. Pociągając dolne żebra ku dołowi działa jako mięsień wydechowy. Jednostronny skurcz zgina kręgosłup i klatkę piersiową w stronę boczną oraz skręca tułów w stronę przeciwną. UNERWIENIE- nn międzyżebrowe. Część dolna- n biodrowo-podbrzuszny i biodrowo-pachwinowy ze splotu lędźwiowego.

MIĘSIEŃ SKOŚNY WEWNĘTRZNY BRZUCHA- jest płaski, czworokątny znacznie dłuższy z przodu niż z tyłu. P.P- powięź piersiowo-lędźwiowa. P.K- trzy ostatnie żebra. Główna część mięśnia przechodzi w płaskie, szerokie rozcięgno, kończące się w kresie białej. Rozcięgno biegnąc do kresy białej dzieli się na dwie blaszki położone przed i za m prostym brzucha. Obie blaszki biorą udział w wytworzeniu pochewki m prostego brzucha. Od dolnej części m skośnego wewnętrznego brzucha odchodzą włókna mięśniowe, które z włóknami m poprzecznego brzucha tworzą u mężczyzn m dźwigacz jądra. CZYNNOŚCI- skurcz obu mm skośnych wewnętrznych brzucha zgina kręgosłup do przodu oraz pociąga klatkę piersiową w dół powodując wydech. Skurcz jednostronny skręca tułów w tę samą stronę, a współpracując z m skośnym zewnętrznym brzucha tej samej strony zgina bocznie tułów. UNERWIENIE- jak m skośny zewnętrzny brzucha.

MIĘSIEŃ POPRZECZNY BRZUCHA- jak szeroki pas obejmuje trzewia jamy brzusznej i obok przepony jest głównym mięśniem tłoczni brzusznej. P.P- wewnętrzna powierzchnia sześciu dolnych żeber, poprzez powięź piersiowo-lędźwiową wyrostki żebrowe kręgów lędźwiowych, warga wewnętrzna grzebienia biodrowego i więzadło pachwinowe. P.K- wszystkie włókna przechodzą przyśrodkowo w płaskie rozcięgno przebiegające do tyłu od m prostego brzucha. Rozcięgno bierze udział w wytworzeniu pochewki m prostego brzucha i kresy białej. CZYNNOŚCI- zwęża dolną część jamy klatki piersiowej przyczyniając się do wydechu. Jego główna czynność to zwiększanie ciśnienia w jamie brzucha, czyli wytwarzanie tłoczni brzusznej. UNERWIENIE- wspólne z mięśniami skośnymi brzucha.

MIĘŚNIE PRZEDNIE BRZUCHA

MIĘSIEŃ PROSTY BRZUCHA- leży symetrycznie po obu stronach kresy białej. P.P- przednia powierzchnia od 5 do 7 chrząstki żebrowej i wyrostek mieczykowaty mostka. P.K- gałęzie górnej kości łonowej oraz przednia powierzchnia spojenia łonowego. Cały mięsień otoczony jest dwuścienną pochewką, utworzoną przez rozcięgna mięśni bocznych brzucha. CZYNNOŚCI- działając obustronnie zgina tułów do przodu, lub gdy tułów jest ustalony-unosi miednicę. Opuszcza dolne żebra działając jako mięsień wydechowy. Jest najsilniejszym antagonistą m prostownika grzbietu. Bierze udział w wytwarzaniu tłoczni brzusznej. UNERWIENIE- nerwy międzyżebrowe od 6 do 12.

MIĘSIEŃ PIRAMIDOWY- leży w przedniej i dolnej części ściany brzucha. P.P- gałąź górna kości łonowej. P.K- kończy się w kresie białej. CZYNNOŚCI- napina kresę białą. UNERWIENIE- n międzyżebrowy 12 zwany n podżebrowym.

MIĘŚNIE TYLNE BRZUCHA

MIĘSIEŃ CZWOROBOCZNY LĘDŹWI- leży po obu stronach kręgosłupa lędźwiowego składa się z dwóch warstw. P.P- warstwa przednia- wyrostki żebrowe kręgów lędźwiowych, warstwa tylna- warga wewnętrzna grzebienia biodrowego. P.K- warstwa przednia- 12 żebro, warstwa tylna- wyrostki żebrowe kręgów lędźwiowych i 12 żebro. CZYNNOŚCI- skurcz jednostronny zgina kręgosłup lędźwiowy w bok, skurcz obustronny obniża 12 parę żeber. W swym napięciu spoczynkowym ustala część lędźwiową kręgosłupa. UNERWIENIE- n podżebrowy 12 i krótkie gałązki ze splotu lędźwiowego.

POWIĘZIE BRZUCHA

POWIĘŹ PIERSIOWA- przedłuża się ku dołowi w powięź powierzchowną brzucha, która przyśrodkowo zrasta się z kresą białą , a u dołu z więzadłem pachwinowym. Nad przyśrodkowym odcinkiem więzadła pachwinowego powięź powierzchowna brzucha uwypukla się lejkowato zstępuje u mężczyzn do worka mosznowego, tworząc powięź dźwigacza jądra.

POWIĘŹ PODSKÓRNA- pokrywa powięź powierzchowną i od wewnątrz- podskórną tkankę tłuszczową brzucha. Między obu powięziami biegną naczynia krwionośne i nerwy skórne.

POWIĘŹ POPRZECZNA- leży na wewnętrznej powierzchni m poprzecznego brzucha. Powięź ta przedłuża się ku tyłowi w powięź pokrywającą m czworoboczny lędźwi oraz w powięź lędźwiową i biodrową. Powyżej więzadła pachwinowego powięź poprzeczna wzmocniona jest przez sierp pachwinowy i więzadło międzydołkowe.