B/014: R.A.Monroe - Najadalsza Podróż
Spis Treści / Dalej
PRZEDMOWA
.Robert Monroe jest kartografem. W Najdalszej podróży próbuje on nakreślić
obszar leżący “na skraju", poza ograniczeniami świata fizycznego. Ukazuje
nam jakoby mapę “Międzystanu" – drogi, która otwiera się przed nami, kiedy
opuszczamy nasze fizyczne ciała, z jej wjazdowymi i wyjazdowymi rampami, znakami
drogowymi i przeszkodami. Jest w stanie to zrobić, ponieważ przemierzał tę drogę
osobiście; pisze o niej opierając się na konkretnej wiedzy, a nie jedynie na
przekonaniach.
Pierwsza książka Monroe'a, Podróże poza ciałem, opublikowana została w 1971
roku. Od tamtej pory, powołując się na opinię drą Charlesa Tarta, jednego z
najwybitniejszych ekspertów w dziedzinie świadomości i potencjału ludzkiego
umysłu, “niezliczona ilość osób odnalazła otuchę i realną pomoc dlatego, iż
nie są osamotnione w podobnych doznaniach i bynajmniej nie są z tego powodu
wariatami". Tamta właśnie książka oraz następna. Dalekie podróże, w których
Monroe odnotowuje doświadczone na przestrzeni przeszło trzydziestu lat oddzielenia
od własnego ciała, ugruntowały jego pozycję pioniera w eksploracji odległych
granic ludzkiej świadomości. Teraz, w Najdalszej podróży posuwa ową eksplorację
o krok dalej – chociaż byłby zapewne ostatnim, który by twierdził, iż osiągnął
już jej kres.
Jednakże pomiędzy tą książką a jej poprzedniczkami jest jedna, zasadnicza różnica.
Do tej pory Monroe był w swoich przeżyciach osamotniony – opisywał swoje własne
przygody, własne spotkania, dialogi, niebezpieczeństwa i odkrycia. W Najdalszej
podróży mówi nam, w jaki sposób odnalazł drogę – nowy kierunek – jak nią podążył
i odkrył powód oraz cel dla tej pionierskiej ekspedycji. A co ważniejsze, umieszcza
w tej książce doniesienia innych, którzy dzięki jego nowemu programowi nauczania
byli w stanie odczytać tę mapę, podążyć we wskazanym kierunku i dopełnić tego
samego celu.
Ci, którzy nie są obeznani z doznaniami stanu poza ciałem, być może odnajdą
w tej książce echa, wskazówki bądź punkty odniesienia, które przypomną im o
czymś co wydarzyło się na przykład we śnie, w stanie pomiędzy snem a jawą lub
w nagłych chwilach zrozumienia czy nieodpartego przeświadczenia, kiedy to wszystko
wydaje się układać na właściwym miejscu i nabierać sensu. Ci zaś, którym zjawisko
to nie jest obce, będą świadomi trudności, na jakie napotyka przełożenie takich
doznań na zrozumiały dla ogółu język. Jednakże wszyscy przekonają się, iż podążenie
w owym nowym kierunku możliwe jest dla każdego – o ile systemy przekonań odłożone
zostaną na bok, a umyśl będzie otwarty i gotowy na nowe doświadczenia.
Sam Monroe mówi, że nikt w tej książce nie neguje słuszności tez postawionych
w jej dwóch poprzedniczkach, “które reprezentują etapy rozwoju i ściśle odpowiadają
Znanym, będącym moim osobistym doświadczeniem w tamtym czasie". Podczas
pracy nad trzecią książką w życiu osobistym Monroe'a nastąpił smutny i nieoczekiwany
zwrot, gdy okazało się, że jego żona, Nancy, cierpi na raka. Wiedząc, że Nancy
nie pozostało już dużo czasu, Monroe znacznie przyspieszył poszukiwania brakującej
Podstawy. Szczęśliwie udało mu się zakończyć badania we właściwym czasie i odnalazł
zarówno nowy kierunek jak i brakującą Zasadę, kiedy Nancy wciąż była z nim w
rzeczywistości fizycznej. Umożliwiło mu to, a także innym, wykorzystanie tej
świeżo nabytej wiedzy do pomocy Nancy w jej własnej, ostatecznej podróży.
Ronald Rusell
Cambridge, Anglia
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
014 14 (7)drugs for youth via internet and the example of mephedrone tox lett 2011 j toxlet 2010 12 014I E 014014 19 (7)014 05 (7)więcej podobnych podstron