:| STACJE KOSMICZNE |:
Powody Budowy Stacji Alfa
Dlaczego Stacja Kosmiczna?
- Misja budowy Stacji Kosmicznej daje możliwość długiego badania kosmosu i daje kożyści
ludziom na Ziemi.
- Aby stworzyć trwały orbitalny instytut naukowy w przestrzeni kosmicznej zdolny
dokonywać długo trwałe badania w otoczeniu bez grawitacji.
- Aby prowadzić medyczne badania w kosmosie.
- Aby rozwijać nowe materiały i procesy w kolaboracji z przemysłem.
- Aby przyspieszyć rozwój technoligii i inżynierii co będzie miało niezwłoczne, praktyczne
zastosowanie dla życia na Ziemi - i będzie stwarzało sposobności pracy i ekonomii dzisiaj i w
przyszłych dekadach.
- Aby utrzymywać amerykańskie przewodnictwo w kosmosie i w globalnej konkurencji i
służyć jako prowadząca siła dla wyłaniających się technologii.
- Aby tworzyć nowe spółki z narodami na świecie.
- Aby inspirować nasze dzieci i pielęgnować następne pokolenie naukowców, inżynierów.
- Aby inwestować w dzisiaj i jutro. Każdy dolar wydany na kosmiczne programy zwróci
przynajmniej 2 dolary w postaci prostych i pośrednich korzyści.
- Aby podtrzymywać i wzmocnić amerykański najmocniejszy odcinek eksportu -
areokosmiczną technologię - która w 1995 przekroczyła dochód 33 bilionów dolarów.
International Space Station - ISS
Międzynarodowa Stacja Kosmiczna (ISS) reprezentuje globalne partnerstwo szesnastu
narodów. Projekt ma charakter inżynieryjny, naukowy i technologiczny. Milion funtowa stacja
będzie zawierała sześć laboratoriów i dostarczała najwięcej miejsca na prowadzenie badań od
dotychczasowych stacji. Ponad 40 lotów w przeciągu pięciu lat i przynajmniej trzy rakiety
nośne - rosyjski Soyuz i Proton dostarczą różne komponenty stacji na orbitę Ziemii.
Dotychczas odbyły się trzy loty. Pierwszym był lot rosyjskiej rakiety Proton, która wyniosła
na orbitę moduł Zarya w 1998 roku. W grudniu tego samego roku misja STS-88 doprowadziła
do połączenia modułu Zarya do modułu Unity. Trzecia misja STS-96 w czerwcu 1999
zaopatrzyła te dwa moduły w niezbędne narzędzia. Kiedy stacja zostanie ukończona,
międzynarodowa załoga w liczbie do siedmiu osób będzie pracowała na pokładzie.
Pomieszczenia mieszkalne będą zajmowały 1300 metrów sześciennych. Energię będą
dostarczały baterie słoneczne o łącznej mocy ok. 120kW. Orbita stacji , przebiegająca 407 km
nad Ziemią i nachylona pod kątem 51.6 stopni do równika, umożliwi obserwację 85%
powierzchni naszej planety zasiedlonej przez 95% jej mieszkańców. Badania naukowe
rozpoczną sią na stacji w 2000 roku , koniec budowy planowany jest na rok 2004.
Budowa stacji:
Robotnicy z precyzją będą wspinać się, aby przy użyciu rąk i silnych narzędzi połączyć
kawałki stacji w jedną duża strukturę. Taką scenę można znalezć tuż za rogiem ulicy, tylko ta
będzie odbywała się 250 mil nad Ziemią, bez powietrza, z szybko zmieniającą się
temperaturą. Robotnikami będą astronauci. Aby połaczyć razem milion funtową stację, orbita
Ziemi zamieni się w plac budowy przez następne pięć lat. Robotnicy będą asystowani przez
specjalne zrobotyzowane ramię; dwu palcową "rękę kanadyjską" i możliwe, że przez latającą
kamerę. Jednak kiedy montaż zostanie zakończony ponad 100 komponentów musi być
wyniesione na orbitę. Wszystko to odbędzie się w około 160 "spacerach" kosmicznych (4 już
się odbyły) i około 960 godzinach.
GALERIA:
MIR
Mir (Pokój) jest rosyjską stacją kosmiczną
najnowszej generacji,wprowadzona 20 II 1986 na
orbitę okołoziemską za pomocą rakiety
Proton,stacja Mir jest wyposażona w 2 silniki
umożliwiające dokonywanie samodzielnych
manewrów w przestrzeni kosmicznej (np. zmiany
orbity); ponadto ma rozbudowany system węzłów
cumowniczych, który umożliwia przyłączenie do
niej do 6 różnych obiektów, np. statków
załogowych, bezzałogowych statków transportowych, laboratoriów specjalistycznych (np.
laboratoriów astrofizycznych Kwantowych), i tym samym tworzenie złożonego kompleksu
orbitalnego; umożliwia ona jednoczesną pracę załodze liczącej 5-6 astronautów mir został
zaprojektowany dla długotrwałych misji oraz jako stacja przeznaczona do prowadzenia badań
naukowych, i eksperymentów tchnicznych. Załogi są transportowane na stację kosmiczną i z
powrotem przez pojazdy Sojuz. Są one okresowo zaopatrywane przez automatyczne pojazdy
towarowe
Progress, które w zasadzie są bezzałogowymi Sojuzami. Mir jest zbudowany wokół jednostki
centralnej, która została wysłana na orbitę w lutym 1986 roku. Zewnętrznie jednostka
centralna bardzo przypomina wcześniejsze stacje kosmiczne Salut. Jednak w odróżnieniu od
tamtych jest ona wyposażona przede wszystkim jako moduł mieszkalny. Mir ma na jednym
końcu kulisty przedział przejściowy z pięcioma węzłami cumowniczymi. Na przeciwległym
końcu jest jeszcze jeden węzeł cumowniczy, co umożliwia jednoczesne przyłaczenie
maksymalnie sześciu dodatkowych elementów. Sa to moduły specjalistyczne, w których
wykonywana jest główna praca badawcza na stacji Mir. Pierwszy moduł Kwant 1, połączył się
z jednostką centralną Mir w grudniu 1989 roku. Do końca 1992 roku przyłączono do stacji
dalsze dwa moduły-Kwant 2 i Kristall. A następnie przyłączono jeszcze dwa, Spektr i Priroda.
Planuje się też wysłanie na orbitę stacji Mir drugiej generacji, Mir 2, a wtedy obydwa Miry
zostaną połączone razem. Pózniej pierwszy Mir zostanie wyłączony, a Mir 2 stanie się jądrem
nowej stacji kosmicznej. Jeśli wszystko się powiedzie, jeden lub więcej rosyjskich
wahadłowców Buran zostanie wykorzystanych do transportu modułów.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
153 KOSMICZNI OGRODNICYpmp zagrozenia z dzialanosci kosmicznej17 Kosmiczna Eskadra Najdroższa ZiemiaProblemy promu kosmicznegogregory tarle i simon p swordy(kosmiczna antymateria)Antychryst, seks i kosmici5 Babylon 5 ( Kosmiczna krucjata ) Tajemnice duszy )00513 Mechanika nieba D part 3 2008 PrÄ™dkoĹ›ci kosmiczne, satelity ZiemiBPGL stacje www4 Babylon 5 ( Kosmiczna krucjata ) Ścieżka żaluPIRAMIDY ZBUDOWALI KOSMICIstacje bazowe telefoni komórkowej zagrożeniawięcej podobnych podstron