Bagrowicz16

Bagrowicz16



i. Relacja mistrz-uczeń 125

pójść za nim i czuć się spokojni, ufając, że owe zmiany mają swe racje”31. Jeśli jest człowiekiem pełnym pychy, który wszystko wie i na wszystko ma gotowe recepty, rady, to często myli pewność autorytetu z arogancją i jest podobny tym, o których Nauczyciel i Mistrz, Jezus Chrystus, powiedział w Ewangelii: „Biada wam, przewodnicy ślepi...” (Mt 23, 16). Tacy nie mogą być mistrzami i przewodnikami. O nich to napisał K. Kieślowski:

Panicznie boję się tych ludzi [...], którzy dają wskazówki, którzy wiedzą. Jestem głęboko przekonany o tym, że naprawdę nie wie nikt. Zawsze jednak znajdą się ludzie, którzy „wiedzą”. Niestety, czasami działalność niektórych z tych ludzi kończy się takimi tragediami jak dmga wojna światowa, stalinizm czy im podobne. Jestem przekonany, że Stalin i Hider akurat „wiedzieli”. Bardzo dobrze „wiedzieli”. To właśnie jest fanatyzm, wynikający z poczucia absolutnej wiedzy. I w związku z tym za chwilę zaczyna się zawiązywanie sznurowadeł w wojskowych butach. Zawsze to tak się kończy. Oczywiście, to jest wielkie uproszczenie. Bywają wspaniałe wyjątki, wiemy o tym32.

I może dlatego należy pamiętać o tym, że gdy takie wyjątki mistrzów i przewodników się zdarzają, to pełnią oni wyjątkową, ważną dla społeczeństwa służbę, coś w rodzaju szczególnej diakonii wobec ludzi. Żaden jednak mistrz nie może wyręczyć ani tym bardziej zwolnić nikogo od trudu samodzielnego poszukiwania, od wysiłku zmagania się z sobą, własną słabością, ograniczeniami. Służebność jego wychowawczego oddziaływania będzie domagała się, aby ukazał drogę życia jako drogę walki, zmagania się. Uczniowie powinni czuć, że mistrz jest pełen respektu i szacunku także dla ich szukania, błądzenia, buntu czy nawet porażki. Jedno jest pewne: mistrz nie opuści ucznia w godzinie próby. W ten sposób będzie zapraszał ucznia do osobistego wysiłku i trudu w odkrywaniu prawdy33. Ukazuje to dobrze przytoczony za Hubertem Halbfasem krótki dialog wychowawczy na temat

„uczenia się” wiary religijnej:

/

/

„Uczeń:    Powiedz mi, jak mogę uwierzyć?

Nauczyciel: Czy mogę ci to wskazać? Nie mogę.

31    H. Elzenberg, dz. cyt., s. 263.

32    K. Kieślowski, O sobie, Kraków 1997, s. 36.

33    J. Werbick, GlaubensvermUtlung - ein glaubwurdiger Dienst der Kirche, Christ! ich-Padago-gische Blatter 108 (1995) 77.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Bagrowicz12 i. Relacja mistrz-uczeń 121 Są ludzie, którzy pragną posiąść wiedzę dla samej wiedzy: je
Bagrowicz14 3. Relacja mistrz-uczeń 123 Zdaniem Blooma, kryzys ten jest niebezpieczny przede wszystk
KAZANIE na GÓRZE 2 Bóg zna ludzkie tęsknoty i potrzeby. Trzeba pójść za Nim i powierzyć Mu je. A Bóg
Z relacją mistrz - uczeń mamy chyba dzisiaj problem. Uczniowie i studenci coraz częściej korzystają
Z relacją mistrz - uczeń mamy chyba dzisiaj problem. Uczniowie i studenci coraz częściej korzystają
strona 2 „ Barka59 „ Barka59 1 .Pan kiedyś stanął nad brzegiem Szukał ludzi gotowych, pójść za Nim&n
Z relacją mistrz - uczeń mamy chyba dzisiaj problem. Uczniowie i studenci coraz częściej korzystają
Zalewska S., Relacje mistrz -uczeń we współczesnych realiach uczelni wyższej. Rzeczywistość i oczeki
Z relacją mistrz - uczeń mamy chyba dzisiaj problem. Uczniowie i studenci coraz częściej korzystają
Z relacją mistrz - uczeń mamy chyba dzisiaj problem. Uczniowie i studenci coraz częściej korzystają
Załącznik 3 1.    Pan kiedyś stanął nad brzegiem, Szukał ludzi gotowych pójść za Nim;
page0109 — 108 - się domu, towarzysz z daleka tylko szedł za nim, a położywszy się na pagórku, był&n
KAZANIE na GÓRZE(2) Kazanie na Górze Jezus, widząc tłumy, które podążały za Nim, wszedł na górę wraz
gallery 33434615 Idz za Jezusem Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech w
O tłustym ślimaku i fiknięciu koziołka, o sejmie bocianim i co było za nim Nazywam się Kajtuś. Mam d
41138 P4020006 KRĘG OBROTOWY (axisl - C2 Ma trzon dość wydłużony ku górze, za nim znajduje się ząb k
94296801 652 A. ROSNER jaja centrosomem, wprowadzanym przez plemnik. Boveri, a za nim cały szereg
aNTROPOLOGIA LIT VIII Funkcja formy poetyckiej2 żają w ślad za nim, dokądkolwiek się udaje.1 Czy to

więcej podobnych podstron