PdL*3O0c lub p»J»wwnc podmioty twora strukturę wyrazmc hłcrarc^
aom etosie vec>6c™BEricżno6Ć między ^póiądoEMBuiącą a t
___j----junt v^igi yw a podstaw ow a rolę w ho|^2^
M. j Stronę bierną natomiast tworzą jednostki Zależnemu*? pozycje wyznacza strona czsnna za —
j ległymi. Na strukturę holdingu składa# się dw* czynna i Nema Stronę czynna stanowi spółka która tako iairi—nr -----'
—"«<***
pozycję wyznacza strona czynna za pomocą pewnej faJ nabytego udziału w pracach głosu.
Przy uczestnictwie większościowym podmiot kontrolowany znajduje się m i*m nadzorem kierowniczym, organizacyjnym i koordynacyjnym jednosfc *jBtTK?m}9CC). Zarówno po strome czynnej, jak i biernej może występów* wiek podmiotów i najczęściej dotyczy to strony biernej). Jednostka dominują-ca k< zazwyczaj stroną inicjująca zaw iązame holdingu. Tym samym spółka ta jest dawca kapitału dla pozostałych członków grupy . Najczęściej staje się też Ksocca wypracowanego kapitału. Pówiązama i zależności między uczestnikami DokhnEu równorzędnego zostały pokazane na ilustracji 1.2.
Analizując powyższa ilustrację, należy stwierdzić, ze zależności w holdingu moea byk bardzo skomplikowane. Jeszcze trudniej ustalić zależności przy
^ 2. .caase aiezrośc m 'cAjmgu 'OwnofT^jrym
rozprocioayM akcjonariacie. iJu/a liczba współwłaścicieli sprawia. zc do rzeczywistej władzy i kontroli wystarcza w nieduży pakiet akcji bądź udziałów.
Irzcha także zaznaczyć, ze jeśli rozmiary uczestnictwa ^ obu podmiotów v4 równe, to mamy do czynienia z tzw. kolśwę ponfimmą holdingiem paryictowym jednostka macierzysta bardzo aktywnie zajmuje się przejmowaniem i kontrolowaniem innych jednostek za pomocą tzw. komórki rozwoju-, która w rzcczywisioso jest działem uiwcwycy kapitałowych zajmującym się wyszukiwaniem nowych jednostek gospodarczych z zamiarem przyłączenia ich do grupy. a wtedy krąg zależności jeszcze bardziej się poszerza. Największa skuteczność oddziaływania holdingowego i zależności jest coraz częściej zapewniana przez integrację oioh»ą. kt< -ra p.ega na tym. ze członkowie rad nadzorczych podmiotów kontrolujących ta mianowani na stanowiska członków rad nadzorczych jfdmwfk zależnych. To z reguły najbardziej istotna zależność w holdingu.
Warto zastanowić się również mc tylko nad sposobem oddziaływania spółk. dominującej na pozostałych uczestników, ale także nad tym. jakie relacje wzajemne mogą występować w ramach grupy. Podstawowym zagadnieniem jest tutaj problem kontroli. Oznacza ona zdolność (możliwość) decydowania o finanv1 2wej i operacyjnej polityce przedsiębiorstwa w celu czerpania korzyści z jego działalności*.
Teoretycznie kontrolę nad inną spółką zapewnia posiadanie więcej niż 50% jej akcji. Kiedy jednak część portfela akcyjnego jest w posiadaniu wiciu właścicieli mający ch niewielką liczbę akcji, takie nabycie mniej niż 50^ akcji może gwarantować kontrolę spółki. Jeśli firma nabyta (przejęta) posiada akcje innych firm. może się nawet zdarzyć, że jednostka dominująca kontroluje kapitały przewyższające jej własny kapitał. W ramach struktury holdingowe; następuje znaczna koncentracja kapitału, dzięki której może być on efektywniej wykorzystany. Także kontrola nad zwielokrotnionym kapitałem może przy nieść korzyści całej grupie
Należy zaznaczyć, zc przy dużym rozproszeniu udziałowców ^sejonanu-szy) może się okazać, że do utrzymania dominacji wystarczy 20% lub nawet mniej akqi spółki zależnej. Na wyznaczenie minimalnej liczby akcji (udziałów) wystarczających do przejęcia kontroli nad spółką załezną wpływa także aktyw -ność i zorganizowanie drobnych akcjonariuszy (udziałowców). W wypadku ich bierności zmniejsza się minimalna liczba akcji (udziałów) niezbędna do sprawowania kontroli nad spółką.
Niekiedy zdarza się, zc akcjonariusze są jednocześnie pracownikami spółki zależnej, a tym samym są bezpośrednio zamteresow ani sprawami dotyczącymi
** M Ormlr«Mcwicz. A k..irm2n«ka. Rochunkcmou hoUinętm. Difm. VUnza*j juo2 •.12-14.
An 3 ust. 1 pkt 34 ustawy o rachunkowoia. Dł U. 12002 r. Nr pat 6***. ze zm