wykłady z polskiej składni0b

wykłady z polskiej składni0b



Projekt okładki i stron tytułowych Joanna Sobieraj

Redaktor Janina Zondek

Redaktor techniczny Stanisława Rzepkowska

Copyright © by

Wydawnictwo Naukowe PWN SA Warszawa 1998,2004

ISBN-13: 978-83-01-14303-9 ISBN-10: 83-01-14303-7

Wydawnictwo Naukowe PWN SA 00-251 Warszawa, ul. Miodowa 10 tel.022 69 54 321 faks 022 69 54 031 e-mail: pwn@pwn.com.pl www.pwn.pl

Wstęp

Potrzeba syntetycznego spojrzenia na składnię polską jest dziś oczywistością. Tradycyjne ujęcie Klemensiewiczowskie wymaga rewizji w świetle nowych teorii języka, które rozwinęły się w drugiej połowie XX wieku. Zwłaszcza, jak sądzę, dotkliwym brakiem opisu tradycyjnego jest zupełne niedostrzeżenie zjawiska konotacji, tzn. własności semantyczno-składniowych czasowników, które zasadniczo decydują o kształcie syn-taktycznym wypowiedzenia.

Propozycje nowszego opisu składni polskiej, które powstały w nawiązaniu do gramatyki generatywnej, a potem semantyki generatywnej (mam tu na myśli przede wszystkim opis składni powierzchniowej, zawarty w książce Zygmunta Saloniego i Marka Świdziriskiego 1985, oraz przedstawienie składni semantycznej autorstwa Stanisława Karolaka, zamieszczone w Gramatyce współczesnego języka polskiego, tzw. Gramatyce akademickiej, 1984), nie dają całościowego, spójnego obrazu składni polskiej, m.in. ze względu na brak opisu zdania złożonego. Rozdział o strukturach poli-predykatywnych, zamieszczony w Gramatyce akademickiej, autorstwa Macieja Grochowskiego, stanowi zaledwie szkic problematyki. Idee Jerzego Kury łowicza na temat składni, wypowiedziane w kilku artykułach, zwłaszcza w fundamentalnej rozprawie o grupie i zdaniu (1948), to tylko pewien drogowskaz w myśleniu o składni w perspektywach ogólnej teorii języka. Wreszcie istniejące próby opisu formalnego składni polskiej (mam tu na myśli prace S. Szpakowicza 1983, M. Świdziriskiego 1992 i ostatnią książkę J. Bobrowskiego 1995) nie dają się bezpośrednio przenieść do podstawowej dydaktyki uniwersyteckiej, która musi jednocześnie być przystępna i obejmować całość problematyki składniowej z perspektywą przekazania jej do szkół za pośrednictwem kształconych na studiach polonistycznych nauczycieli.

W tej sytuacji wykładający składnię na studiach uniwersyteckich staje wobec bardzo trudnego zadania: musi z istniejących cząstkowych opisów stworzyć pewną całość, w miarę spójną i precyzyjną tak, ażeby polonista poprzez studia uniwersyteckie uzyskał całościowy obraz systemu składniowego współczesnej polszczyzny i mechanizmów prowadzących do wytworzenia dowolnego wypowiedzenia w języku polskim.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
CCI20130725002 Projekt okładki i stron tytułowych Joanna Sobieraj Ilustracje na okładce © Shutterst
kupisiewicz dydaktyka ogólna1 Redaktor: Mirosława Sapie) Projekt okładki, karty tytułowej: Joanna Z
img274 (8) Projekt okładki i stron tytułowych DARIUSZ LITWINIEC Redaktor BARBARA GÓRSKA Redaktor tec
S0001 (4) Projekt okładki i stron tytułowych Stefan Szczypka Redaktor Krystyna Jurkowska ytni dotowa
skanowanie00 Projekt graficzny okładki i stron tytułowych Dariusz Komorek Redaktor techniczny Marla
Kompendium Wiedzy geografii02 Projekt okładki i stron tytułowych Maryna Wiśniewska Redaktor Jarosła
lastscan 4 Projekt okładki i stron tytułowych DARIUSZ MAŚLANKA Redaktor IZABEl-A RÓŻAŃSKA Redaktor t
89489 kupisiewicz dydaktyka ogólna1 (2) Redaktor: Mirosława Sapiej Projekt okładki, karty tytułowej
ekonomika (3) Recenzent Elżbieta Załoga Projekt okładki i stron tytułowych Czadów Kabała Redaktor D
SNB14142 Projekt okladki i strony tytułowej Marek Piwko Redaktor techniczny Karol Ryrko Korektor Bro
Redaktor Magdalena Starzyk Projektant okładki i stron działowych Paulina Dubiel Redaktor techniczny

więcej podobnych podstron