0205
465
tłumiony i głuchy. W Maju 1808 r. wyjechał do Warszawy. Cierpka rozmowa z Józefem Wybickim ważnym wówczas członkiem rządu, a niechętnym Dmochowskiemu, już to z powodów politycznych, z dawniejszćj epoki, już to z powodu sporów literackich; rozdrażniła Dmochowskiego, i zadała mu cios śmiertelny. Drugiego dnia po rozmowie z Wybickim, wyjechał na wieś. Było to d. 20 czerwca 4808 r., dzień był skwarny. Za Błoniem, pomiędzy tem miastem a wsią Nowa-wieś, krew uderzyła mu do piersi, wysiadł z powozu, zawołał tylko: „dajcie piwa, octu lub wody!” gdy krew rzuciła się ustami i nosem; i zanim służący zdołał dobiedz do Błonia, i z jakąkolwiek pomocą wrócić, on już nie żył.— Ciało przywieziono do Warszawy i pochowano na cmentarzu Powązkowskim. Smutne położenie majątkowe pozostałej rodziny, nie pozwoliło uczcić nagrobkiem pamięci zmarłego, a młodsi literaci prędko zapomnieli o tym, który był ich mistrzem i przewodnikiem. Przywiodę tu uapis, jaki przygotowano na grób zmarłego w samej sile wieku, a który dobrze cechuje pisma, zasługi i charakter Dmochowskiego:
„Tłómacz Homera, Junga, Wirgila, Miltona,
Na niwie polskiej rzucił bujnych żniw nasiona.
Obojętny na względy możnych, wrzask ciemnoty,
Dni swe zużył dla prawdy, dla kraju, dla cnoty.”
Wysokiego wzrostu, poważnego oblicza, samą postacią swoją wrażał poszanowanie. Po jego śmierci, pozostała wdowa wydała przekład: Enejdy Wirgilijusza w 4809 r. (‘). Dmochowski w swoim czasie należał do najznakomitszych pisarzy (2); ale nietylko w literaturze naszćj położył przeważne zasługi: zapisał on trwale pamięć swego imienia na karcie dziejów ostatnich lat panowania Stanisława Augusta. Bezstronny badacz tego okresu, spotkawszy dowody jego poświęcenia, nieugiętości i energii charakteru, niezdolnego, aby mógł być narzędziem, jakiego-bądź stronnictwa, odda mu cześć i wdzięczne wspomnienie, przynależne prawości zmarłego męża (3). ___________
ANTONI BRODOWSKI (*)
(Spoczywa w mogile ziemnej bez napisu).
„Przebiegając historyą życia ludzi wyższemi talentami obdarzonych, którzy w zawodzie nauk łub kunsztów, znakomite położyli zasługi, u tak wielu natraflamy na zbieg przeciwieństw
(') Dmochowski 9 ksiąg Enejdy przełożył: trzy ostatnie tłómaczył Wincenty Jakóbowski, prowincyał zgromadzenia księży pijarów; i te dwa przekłady razem w tej edycyi wyszły. Syn naszego autora Fr. S. Dmochowski, przy wydaniu pism ojca w dwóch tomach, zamiast tłómaczenia ks: Jakubowskiego, podał własny przekład trzech ksiąg ostatnich Enejdy. —'
C2) Wszystkie pisma F. Dmochowskiego za życia autora doczekały się kilku wydań, to stawia dowód jak były poszukiwane, i jak popularnym a ulubionym w kraju był ten pisarz.
(3J Ludwik Osiński napijał pochwałę F. Dmochowskiego, którą czytał na posiedzeniu b. towarzystwa Warszaw; przyjaeiól nauk. Że nic z niej nie mogliśmy skorzystać, łatwo czytelnik może porównać.
(4) Życiorys niniejszy, pióra Fr. hr Skarbka, nigdzie nie drukowany, po raz pierwszy ogłaszamy, otrzymawszy na to upoważnienie od dostojnego autora. Zaraz po śmierci ś p A. Brodowskiego, tenże autor podał nekrolog zmarłego artysty do gazety Warszawskiej, Nr 91, z 1882 r Patrz słownik malarzy Polskich E. Rasta-wieekiego, t I. str. 71, i porównaj z życiorysem tamże zamieszczonym, niniejszą bijografiją.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
roku wyjechał do Warszawy. Ten ukraiński etap życiorysu tłumaczy spostrzeżenie autora Łąki, które
W lutym roku 1932 zmarł w Warszawie prezes Michał Be-nisławski. Jako delegat załóg statków wyjechałe
Magazyn6P9 01 491 POLSKA Wróblewski, a która wyjechała 30. VII. do Baranowicz, a powróciła do Wars
DSCN2274 504 J. ANDRZEJEWSKI, MIAZGA cją warszawskiego sezonu operowego 1938/39. Wczesną wiosną 1939
4 18 się do Warszawy wr. 1812 mianowany sekretarzem jeneralnym ministeryum przychodów i skarbu, pełn
175szy z opiekunką swoją do Warszawy, już nie chciała wracać, bo zapoznawszy się z rodzeństwem, nie
-199 m&gł się tam utrzymać, wyjechał do Poznania, gdzie znowu niemałą w towarzystwie artystów
232 domionyotóm, lubo za późno, już chciałem się do Warszawy wybierać, gdy nadspodzianie znalazłem
54 stąd udać się do Warszawy. Delegacja ta podczas bytności w Poznaniu udała się wpierw do bawiącego
img039 (4) Przeniósł się do Warszawy dwa lata później 5.5. IKONICZNOŚĆ 16 Por. także, w tej samej fu
img120 01 djvu jO Do Ignacego Krasickiego, biskupa Warmińskiego. NA PRZYJAZD JEGO DO WARSZAWY R. 178
skanuj0076 (19) 79 KTO JEST TURYSTĄ W PRZESTRZENI MIASTA? Fot. 7. Wejście do warszawskich Łazienek K
POZA MURAMI SZKOŁY/ REPORTAŻ Byłam na uczcie Ola z ogromnymi emocjami wybrała się do warszawskiego T
page0082 ?4 Scharff — Schaumbnrg pokazując go za opłatą. W r. 1826 przybył do Wars
page0293 NAZEWNICTWO MIEJSKIE nych miasteczek. Na terenach należących do Warszawy i Pragi istniało k
page0308 Jan Kazimirz.?09 -traktowali, zaczekał. Szwed niecierpliwy zwłoki, traktowanie lo do swego
więcej podobnych podstron