str 064 065
jeszcze od czasów potopu szwedzkiego świetnie zorganizowanej. Wsparcie przyszło jednak zbyt późno.
Gdy więc w połowie stycznia 1831 roku od powstańców zażądano zdania się na łaskę i niełaskę Mikołaja I, stało się oczywiste, że dyktatorem Chłopicki dłużej być nie może. Musiał złożyć władzę. Do głosu doszła chwilowo lewica Towarzystwa Patriotycznego, 25 stycznia urządzono manifestację ku czci dekabrystów, a sejm na wniosek Romana Sołtyka jednomyślnie zdetronizował Mikołaja jako „króla polskiego”. Utworzono rząd koalicyjny, zwany Rządem Narodowym, z prezesem Adamem Czartoryskim i pięcioma członkami (przedstawicielem lewicy był Joachim Lelewel).
Kołaczkowski, zgodnie z poleceniami postawionymi Komitetowi Artylerii i Inżynierii, pracował nąd zorganizowaniem obrony stolicy. Sam wnosił poprawki. Główną zasługą Klemensa Kołaczkowskiego w pierwszym okresie powstania listopadowego było ustalenie punktów oparcia dla wojska i zorganizowanie w nich obrony.
Plan jego był następujący: oparciem dla wojska, kluczami rozmaitych pozycji powinna być Królikarnia, Rakowiec, Wola, Parysów oraz czoło lasu marymonckiego — stanowiące narożniki wysunięte przed linią obrony. Ponadto Górce i Wawrzyszew uznał za pomocnicze punkty obrony. Główna linia obrony wynosząca 8000 sążni (20 000 kroków) miała się dzielić na trzy części: od Królikarni do Rakowea, od Ra-kowca do Woli, od Woli do Parysowa ku laskowi marymonckiemu. Projekt (przedstawiamy bardzo ogólne jego zarysy) został zatwierdzony przez Komitet Artylerii i Inżynierii. Kołaczkowski naciskał nań, aby zająć wjazdy rogatek i punkty „wystające”, jak Mokotów, Czysto, cmentarze Ewangelicki i Powązkowski oraz młyny przy marymonckich rogatkach. Współpraca Kołaczkowskiego z Komitetem układała się poprawnie i w rezultacie prace przy umocnieniu stolicy — w stopniu, w jakim pozwoliły na to środki — zrealizowano według przedstawionego przez pułkownika projektu.
Wprawdzie 20 stycznia 1831 roku sejm obrał wodzem przyjaciela eks-dyktatora — księcia Michała Radziwiłła, ale faktycznie władza w dalszym ciągu pozostawała w rękach Chłopic-kiego.
1 lutego rosyjski feldmarszałek Iwan Dybicz przeniósł swoją kwaterę z Grodna do Białegostoku. 5 i 6 lutego armia rosyjska, maszerując z trzech kierunków, w jedenastu punktach przekroczyła granicę. Dybicz parł ku Wiśle.
Wódz naczelny, książę Michał Radziwiłł, główną kwaterę przeniósł do Jabłonny. Na radzie wojennej rozważano dwa warianty: rozegrania bitwy ze zbliżającą się armią Dybicza bliżej Warszawy lub z dala od niej, wśród lasów i bagnistych terenów pod Liwem, co gorąco reko-
5 — Generał Klemens Kołaczkowski
65
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
str 064 065 Jednakże Wittenberg odrzucił królewskie propozycje, spodziewając się szybkiej odsieczy o
str 064 065 (3) . LUDOWE WIERZENIA W POEZJI Ludowe wierzenia odbiły się szerokim echem w literaturze
str 064 065 W ogniu walk Tymczasem w guberni grodzieńskiej Wróblewski niestrudzenie kierował działal
str 064 065 Oficer zamilkł, przyjrzał się uważnie rannemu, wreszcie rzekł: — Dziel
str 064 065 bowiem do stworzenia całego systemu obrony, na który miały się składać ciągnące się
str 064 065 POD ZWIERZCHNICTWEM WIELKIEGO KSIĘCIA „Szyk, obrót wojska zagranicznych dziwi, Dziwią si
str 064 065 Tymczasem do dworu, w którym przebywał, dochodziły wieści o powstańczych walkach. O
str 064 065 ROZDZIAŁ VIII OBCHODZENIE SIĘ Z GRANATAMI RĘCZNYMI Środki ostrożności 90. Aby zapobiec
str 064 065 (2) 32. ILE TO WSZYSTKO KOSZTOWAŁO? Marszalek Trivulzio, włoski kondotier na służbie Fra
str 122 123 jeszcze drewniany, został oblężony. Kazimierz dalej jednak nie czuł się na siłach, by za
19065 str 042 043 (2) 20. OD MYSIEJ WIEŻY DO MODLINA Do dziś pokutuje jeszcze gdzieniegdzie prześwia
064 065 64 O Na rys. 2.20 przedstawiono przykładowe przebiegi czasowe sygnałów w tym układzie z uwzg
WA308?7 II5947 NAUKA O LUDACH 460 I 444 Od nich różnią się jedynie jeżykiem Burj eci, którzy jeszcze
064 065 64 <3k Na rys. 2.20 przedstawiono przykładowe przebiegi czasowe sygnałó
więcej podobnych podstron