IMG8 049 (2)

zawartość B

Rys. 3.S. Wyznaczanie linii nasycenia roztworu stałego metodą metalograficzną

Metoda dyfrakcyjna wykorzystuje zależność stałej sieciowej roztworu stałego od stężenia (w ustalonej temperaturze). Jest szczególnie wygodną i dokładną metodą wyznaczania granic obszarów jedno- i dwufazowych. W obszarze roztworu stałego w określonej temperaturze jego stała sieciowa zmienia się proporcjonalnie do' stężenia, natomiast w obszarze mieszaniny roztworów stałych ma wartość stalą, odpowiadającą stanowi nasycenia roztworu. Dzięki małym wymiarom preparatói do badań, zużycie materiału eksperymentalnego jest niewielkie.

Za pomocą dyfraktometru lub aparatu rentgenowskiego z kamerą, np. DebyeY -Scherrera, wyznacza się zależność stałej sieciowej od stężenia roztworu w wybranej temperaturze. Pomiary przeprowadza się na preparatach wykonanych ze stopów o różnym składzie, uprzednio ujednorodnionych w wymaganej temperaturze i oziębionych w wodzie. Następnie wyznacza się w tej samej temperaturze stałą sieciową tej samej fazy w stopie dwufazowym. Powtarzając serie pomiarów dla różnych temperatur, z przecięcia odpowiednich linii wyznacza się stężenia odpowiadając* nasyceniu roztworu w wybranych temperaturach, jak to przedstawiono poglądowo na rys. 3.6.

Metoda dylatometryczna wykorzystuje anomalie rozszerzalności cieplnej występujące w temperaturach przemian fazowych. Metodę zaleca się do wyznaczania temperatur przemian fazowych w stanie stałym, jak np. przemiany eutektoidalnt przemiany alotropowe itp.

Posługując się dylatometrem bezpośrednim albo różnicowym, rejestruje się w postaci zależności Al =f(T) zmiany rozszerzalności cieplnej próbek stopów o określonych składach podczas nagrzewania i po odpowiednim wygrzaniu ujedno-rodniającym - chłodzenia. Interpretacja krzywych umożliwia wyznaczenie temperatury przemiany w zależności od stężenia, co pokazano poglądowo na rys. 3.7.

Przy wyborze metody badań określonego fragmentu układu wymienione zalecenia mają charakter ogólny. Ponadto trzeba zwracać uwagę na zakres temperatur, w jakim konieczne będzie prowadzenie pomiarów, oraz na zakres zmian, jakim dana właściwość fizyczna będzie podlegać. Oba te czynniki wpływają bowiem bardzo wyraźnie na trudności techniczne badań i na dokładność wyników.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
IMG8 049 (2) zawartość B Rys. 3.S. Wyznaczanie linii nasycenia roztworu stałego metodą metalografic
IMG8 049 (2) zawartość B Rys. 3.S. Wyznaczanie linii nasycenia roztworu stałego metodą metalografic
studia 6 « Rys. 1.1. Wyznaczenie linii szkieletowych no capia gjr Stosowanie “linijki spadków* poleg
12447 skan0208 Kinetyka chemiczna 211 Rys. 5.1. Wyznaczanie rzędu i stałej szybkości reakcji metodą
IMG
8 019 (2) Rys. 1.6. Układ współrzędnych krystalograficznych 19 Istotną cechą sieci przestrzennej
IMG8 119 (2) 119 r A. Krystalizacja z fazy ciekłej Rys. 6.6. Śrubowy wzrost kryształu 1 + 4 - kolej
IMG8 129 (2) 128 129 Ciekły metal stykając się z chłodniejszymi ścianami wlewnicy (rys. 6.19) w sto
IMG 43 wyznaczenie linii nawilżania. Położenie punktu m na tej linii wyznacza się przy użyciu równan
22176 IMG8 059 (2) 58 4. Interpretacja wykresów układów równowagi stopu, przedstawione liniami prze
IMG
04 (4) 32 Analogicznie można wyznaczyć trajektorie innych elementów B i C, które w chwili tB zaw
75699 IMG 1311191737 Temat: ! INIA KONCI-N i RYCZNA Rys.2. Struktura linii koncentrycznej (współosi
Część 1 6. WYZNACZANIE LINII UGIĘCIA W UKŁADACH PRĘTOWYCH 5 a, Rys. 6.2. Wykres momentów

więcej podobnych podstron