skanuj0015 (295)
ności, wymioty, oczopląs oraz limfocytoza. W moczu pojawiają się duże ilości szczawianów, a skąpomocz może wystąpić już w drugiej dobie. Rozwija się charakterystyczna dla glikolu etylenowego nefropatia z wydalaniem z moczem białka, krwinek czerwonych oraz wałeczków.
Metody oceny narażenia. Metody te zostały oparte na oznaczeniu stężenia glikolu etylenowego metodą chromatografii gazowej w powietrzu w miejscu pracy. Metodę chromatografii gazowej wykorzystuje się do oznaczenia stężenia glikolu we krwi oraz w moczu. Uzupełniające są badania kliniczne i laboratoryjne, obejmujące stężenie mocznika we krwi oraz badanie moczu na wydalanie białka, elementów morfotycznych i nabłonków oraz określające wydalanie szczawianów.
Wartości biologiczne i toksyczne. NDS par glikolu etylenowego w miejscu pracy nie zostały opracowane. Dopuszczalne stężenie glikolu w powietrzu atmosferycznym dla obszarów chronionych wynosi 0,01 mg/m3, a specjalnie chronionych 0,003 mg/m3.
Dawka śmiertelna doustna dla dorosłego człowieka określana jest na ok. 100-150 cm3. •>;
-15,2,2-
Glikol propylenowy
1,2-Propandiol, CH3—CHOH—CIROH, temp. wrz. 188,2°C, m.cz. 76,09.
Glikol propylenowy jest bezbarwną cieczą, łatwo rozpuszcza się w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Ze względu na bardzo małą prężność par w temperaturze pokojowej przedstawia małe zagrożenie jako ciecz parująca. Zagrożenie wzrasta w podwyższonej temperaturze oraz przy stosowaniu glikolu propylenowego w postaci aerozolu.
Występowanie, zastosowanie, narażenie. Zastosowanie glikolu propylenowego jest dość szerokie, zwłaszcza jako rozpuszczalnika w przemyśle farmaceutycznym, kosmetycznym oraz w przemyśle spożywczym jako plastyfikatora. Stosowany jest również jako składnik płynów nie zamarzających w chłodnicach silników spalinowych. . .js
Losy w organizmie. Glikol propylenowy wchłania się w postaci aerozolu i par, a przede wszystkim z przewodu pokarmowego i może stanowić zagrożenie toksyczne. W organizmie człowieka i ssaków jest metabolizowany do mleczanu lub pirogronianu. Wprowadzony 2-krotnie w ciągu dnia w ilości 4 cm3/kg mc. dootrzew-nowo powodował zwiększenie metabolizmu aniliny i /;-nitroanizolu w mikrosomach wątroby, zmniejszał proces demetylacji aminofenazonu, lecz nie wpływał na stężenie cytochromu P-450.
Objawy zatrucia. Występują przeważnie po doustnym podaniu glikolu propylenowego lub częstym wchłanianiu jego aerozolu. Głównym objawem jest działanie porażające ośrodki nerwowe, które w miarę upływu czasu powoli ustępuje. Glikol propylenowy jest mało toksyczny, a doustna dawka śmiertelna (LD50) wynosi dla: szczura 32 cm3/kg mc., królika 18 cm3/kg mc. i psa 9 cm3/kg mc. Dla porosłego człowieka LD100 określana jest na ok. 20 g/kg mc. .S
Wartości biologiczne i toksyczne. Nie zostały opracowane.
__—-15.3-
Benzen i jego homologi
---15,3.1-
Benzen
Benzen, C6Hft, temp. wrz. 80°C, prężność par w temp. 25°C=13,3 kPa (100 mm Hg), m.cz. 78,11.
Występowanie, zastosowanie, narażenie. Benzen jest łatwo palną cieczą o właściwościach wybuchowych. Stosowany jest w wielu przemysłach jako rozpuszczalnik lub surowiec wyjściowy do dalszej syntezy.
Benzen i jego homologi otrzymuje się przez destylację produktów suchej destylacji węgla lub ropy naftowej. W przemyśle stosuje się przeważnie benzen techniczny o temp. wrz. 80-100°C o nazwie handlowej Benzol. Zawiera on 70-80% benzenu, a pozostała część to toluen, ksylen oraz inne zanieczyszczenia. Możliwość zatruć występuje przede wszystkim w przemyśle gumowym, chemicznym, farmaceutycznym, farb i lakierów, a ostatnio w przemyśle tworzyw sztucznych.
Losy w organizmie. Benzen wchłania się głównie z dróg oddechowych, rzadko przez skórę i z przewodu pokarmowego. U łudzi wchłanianie par benzenu w płucach wynosi 62-75% przy stężeniu benzenu w powietrzu 20-200 pig/dm3. Wchłanianie ciekłego benzenu przez skórę, w przeciwieństwie do jego par, stanowi istotny problem narażenia zawodowego. Benzen ulega w organizmie przemianie do fenolu, a hydroksylacja przebiegać może 2 drogami.
Produktem przejściowym jest związek epoksydowy, który powstaje prawdopodobnie podczas utleniania enzymatycznego, a hydroksylacja zachodzi przy
udziale wolnego rodnika ‘OH. Reakcje te, być może, przebiegają równocześnie przy współudziale 2 różnych cytochromów P-450, odpowiedzialnych za hydroksyłację benzenu. Jeden z nich tworzy wolne rodniki, które hydroksylują benzen, a drugi współdziała z oksydazą NADPH, tworząc związek epoksydowy.
Powstające w reakcji fenol i wielofenole sprzęgają się do glukuronidów lub siarczanów, a następnie, głównie przez nerki, wydalają z organizmu.
U królików zidentyfikowano metabolit benzenu — kwas mukonowy (HOOCCH = CH—CH = CHCOOH). Związek ten spotykany jest jako produkt rozpadu katecholi pod wpływem dioksygenaz roślinnych. Wielu badacze sugeruje, że powstający przez otwarcie pierścienia benzenu dialdehyd mukonowy może być jednym z najbardziej toksycznych metabolitów.
577
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
skanuj0003 (499) WPROWADZENIE Wyzwaniem dla współczesnej edukacji jest pojawianie się dużej ilości n
skanuj0048 (40) 168 MACIEJ JĘDRUSIK poważne problemy społeczne. Pojawiły się, wcześniej nieznane, ml
skanuj0165 (7) Poniżej przedstawione składy recept są przykładami często pojawiających się nieprawid
skanuj0008 4 Kolejna pandemia grypy wystąpi, gdy na świacie pojawi się nowy wirus, który znacznie rt
skanuj0035 (62) 38 ANDRZEJ KOWALCZYK Równolegle w turystyce zdrowotnej pojawiły się jeszcze inne jej
skanuj0002 (219) miot występują coraz rzadziej; z wiekiem natomiast pojawiają się i nasilają forma a
skanuj0006 4 NOWOTWORY JAJNIKA 231 ten temat coraz częściej pojawiają się pozytywne opinie. Wskazani
skanuj0023 3 Do roztworu SnCl2 dodajemy kroplami rozcieńczony NaOH. Pojawia się biały osad Sn(OHK Za
skanuj0038 3 w kierunku wytrącania bezpostaciowego AltOHK W praktyce, zmętnienie roztworu pojawia si
- występuje niska absencja chorobowa oraz fluktuacja kadr pojawiają się problemy w komunikowaniu
więcej podobnych podstron