25594 Strona095
Tablica 60
Własności soli sodowych
|
Sub stancja |
Ciężar czas- | toczkowy |
'V/ c o tr- o - l a |
Ciężar właściwy |
O J, ti 5 s "fcl'. ? lii |
go Łi |
5 u ■*— o cz O 5* s o r |
(Jwagi |
|
Szczawian Bodowy Na»Cg04 |
34,4 |
2,3 |
3,7 |
. |
Szczawian sodowy rozkłada się już w tempera turzo 200 °(! na NaaC03 i CO | ||
|
Fluorek sodowy NuF |
42,0 |
04,0 |
2,7 |
4,1 |
002 |
1 095 |
Ciepło parowania fluorku sodowego wynosi 02 kcal/uiol |
|
Kriolit Na,AlF0 |
210,0 |
32,8 |
2,0 |
trud no roz pusz czał |
920 | ||
|
Fluorokrzc mian sodowy Na,Si !■'« |
1<S8,J |
24,4 |
2,7 |
by 0,1)0 |
— |
Fluorokrzemian sodowy w temperaturze 1000 °Ć dysocjuje niemal całkowicie na 2NaF | SiF* |
w porównaniu z intensywnością linii D, tak że czystość barwy mrzymuje się w granicach 80—85%
W ogóle — ponieważ sole potasowe bardzo nikło promieniują w płomieniach — stosuje się je jako utleniacze w masach ogni sygnalizacyjnych.
Masy ogni żółtych o znacznej jaskrawości płomienia zawierają łflugnez jako substancję palną, a jako utleniacz — azotan potasowy i sodowy.
Masa o składzie:
|
Azotan potasowy |
37% |
|
Szczawian sodowy |
30% |
|
Magnez |
30% |
|
Żywica |
3% |
pyilzlela przy paleniu dużą ilość ciepła (ponad 1,0 kcal/g), a ener-Ahi Awietlna właściwa tej masy wynosi około 4000 cd • sck/g.
*łl
W czasie II wojny światowej Niemcy stosowali masę o składzie: Azotan sodowy 56%
Magnez 17%
Polichlorek winylu 27%
Światłość gwiazdek o średnicy 22 mm sporządzonych z tej masy osiąga wartość 11 000 kandeli.
Dodatek chlorku winylu nie jest tutaj konieczny, gdyż masy ogni żółtych, mające atomowy charakter promieniowania, nie wymagają wprowadzenia takiej substancji.
§ 5. MASY OGNI CZERWONYCH
Czerwony płomień mas uzyskuje się praktycznie przez użycie w masach związków strontu. Jednak nie można wykorzystać atomowego świecenia strontu, gdyż wypada ono w krótkofalowej części widma (w płomieniu palnika gazowego obserwuje się linię 461 m u).
Tlenek strontowy daje szerokie pasmo w oranżowoczerwonej części widma z maksimum promieniowania około 606 mu. Takie samo widmo daje azotan strontowy (rys. 40).
Płomień uzyskiwany przy promieniowaniu tlenku strontowego ma praktycznie barwę różową, a nie czerwoną, gdyż wskutek wysokiej temperatury wrzenia tlenku strontowego (ponad 2500°C) uzyskanie znacznego stężenia jego par jest bardzo trudne.
Chlorek strontowy dysocjuje w wysokich temperaturach i daje monochlorek strontu oraz wolny chlor:
2 SrCl2 Z 2 SrC1 + Cl*.
Monochlorek strontu można otrzymać podczas ogrzewania mieszaniny SrCU i Sr do 1000' C w atmosferze argonu.
Istnienie cząsteczek SrCl stwierdzono również przy obserwowaniu widma w mieszaninie par SrCl., i Sr ogrzanych w granicach 1000—1200°C.
Widmo SrCl wykazuje charakterystyczne pasma podwójne. Stosunek intensywności / tych pasm w widzialnej części widma przedstawia się jak niżej:
X 688 674 661 648 636 mu I 3 10 10 10 10
Chlorek strontowy SrCl, topi się w temperaturze 870°C, a powyżej tej temperatury wykazuje znaczną prężność pary. Temperatura wrzenia (obliczona przez ekstrapolację) wynosi 1250°C. Ogrzany w atmosferze tlenu SrCL przechodzi stopniowo w SrO.
193
13 — Podstawy pirotechniki
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
44860 Strona059 (2) Tablica 39 Własności wybuchowe mieszanin chloranu potasowego z różnymi Substan
Strona138 Tablica 3 Własności wybuchowe soli amonowych i mieszanin soli amonowych ,
22166 strona055 TABLICA 4.4. Nakiełki wewnętrzne 60° (wymiary w mm) wg PN-EN ISO 6411:2002 Typ nak
14591 Strona141 Tablica 9 Własności niektórych związków
skanuj0019 (241) Tablica 1.4 Orientacyjne własności wytrzymałościowe niektórych gatunków stali: Rm i
skanuj0020 (230) Tablica 1.5 Orientacyjne własności wytrzymałościowe niektórych gatunków staliw i że
Strona090 Tablica 5!5 . 1 ugoda Współczynnik przepuszczania światła
więcej podobnych podstron