128

129

Cr «. Pwnał drzewostanu

Przed ścięciem drzew próbnych należy dokładnie ustalić ich

^p,erin*ęV

wie zaznacza się wysokość 1.3 m i określa pierśnicę jako średnią z dwóch *'

- jeden pomiar w dowolnym kierunku i drogi w kierunku do niego pros^ Pomian przeprowadza się średnicomierzcm precyzyjnym zaokrąglają _Uv^ miaro do 1 mm. Na drzewie stojącym zaznacza się także wysokość pń*.’ przyjmuje się jako równą 10 pierśnicy. Gdy np. pierśnica drzewa wynoś wysokość pniaka wyniesie 9 cm. Drzewa ścina się nieco poniżej zaznaczony _v kości pniaka, aby nie uszkodzić przekroju dolnego, na którym przeprowadzaj* kiedy odpowiednie pomiary.

Po ścięciu drzewa wykonuje się pomiary niezbędne do określenia miązszot Najczęściej miąższość drzewa określa się sposobem sekcyjnym środkowego p^. kroju przy długości sekcji I lub 2 m. co wymaga wcześniejszego zaznaczenia^ pomiaru w połowie długości każdej sekcji.

Do miąższości drzewostanu można dojść przez miąższość drzew w stopiut’ pierśnic lub sposobem bezpośrednim. Zajmiemy się możliwościami dojścia ó miąższości drzewostanu sposobami bezpośrednimi.

Miąższość drzewostanu (V) można określić przy zastosowaniu następujące

wzorów.

N = vN

G = HF- G

81*7+...+*£ ^GhL=^ChL = roh_L

linię wyrównującą (rys. 39). Z jgzywej miąższości można odczy rfnuĄtsioić pojedynczego drze wa dla dowolnej pierśnicy. a więc , dla każdej wanoici środkowej stopnia. Iloczyn tej miąższości i liczby drzew w stopniu daje nam miąższość stopnia pierśnicy. Suma miąższości stopni jest miąższością drzewostanu.

2. Dla drzewostanu sporządza liczb kształtu (rys. 37)

•*41

Rysunek 39

Krzywa miąższości

l wykresów dla kazuego stop..—

pierśnicy odczytuje się pierśnicową liczbę kształtu i wysokość stopnia Miąższość stopnia pierśnicy jest iloczynem pierśnicowego pola przekroju stopnia pierśnicy. pierśnicowcj liczby kształtu i średniej wysokości stopnia. Miąższość drzewostanu

— mma miąższości stopni pierśnic.

— -wnnea drzew

linię

fsokości (rys

34).

o-w*

Z wy'

(3.6C

(3.61)

(3.62)

Odnt^wtame “ ^cze£° służą drzewa próbne? ki drzew. Jan, v    od wzoru, jaki zastosujemy do określania

me. nua,.^, . •®^<xłn*^e “ wzorem (3.60) drzewa próbne służą do określania śreo <o kszuhu    ^{Zgodn,c zc} wzorem (3.61) - do określania wy soko

wej liczby kształtu drzew”^' ^{ŁRO<łn,e M} wzorem (3.62) - do określania pierśnico-Domuuu.j.. j- ^U(F).

można dojść z sumy miąższości drzew ze stopni

I Dla

drzewostany sporządza mc krzywą miąższości. Jest to linia przedstawia-miedzy miąższością , pątnicą Krzywą miąższości sporządza się w ten sposób. Ze na wykresie nanosi się miąższość dr/ewa próbnego (o4 rzędnych) ‘ ***** drzewa (ot odciętych) Przez pole rozrzutu punktów przeprowadza sic

jest sumą

próbnych

^JoCol-co

określania

m»ąższosc<

dne^ostano za po™⁰^

pomocą

drzew

próbnych, można v,p._u—    określania

•    *.«* t niektórymi sposobami.

ierśnice wszystkich drzew w odpowied-' "mv wysokość i sporządzamy • - rróbne.

K---.

7jxpozn^]\x\y się z me

Sposób I. W drzewostanie zmierzmy picia...— nim odstopniowaniu. Na pewnej liczbie drzew mierzymy wysokość . -_r krzywą wysokości (rys. 34). Z całego zakresu pierśnic pobieramy drzewa próbne.

tak aby ich wysokość była zbliżona do średniej wysokości odczytane! z krz> wej wysokości dla danej pierśnicy Wybrane drzewa próbne ścinamy i określamy ich miąższość sposobem sekcyjnym. Sporządzamy wykres przedstawiający ^'noscmiąz-szości od pierśnicy drzewa - krzywą miąższości. Z wykresu odczytujemy mą miąższość stopni pierśnic. którą mnożymy przez liczbę drzew •.topnu szóści stopni daje nam miąższość drzewostanu. Przcdat.iwicny -I*-¹ miąższości drzewostanu jest znany w dendrometrii jako spow ł*

* biykhd w 80-letnim drzewostanie sosnowym o powterrch"' ^{1 h}* :oćnf próbnych-^drzew ' sporządzono krzywą wysokości / akp> ^l*^reva    _xr,., , |m.f| •>*»

^k«kych wysokość była zbl./ona do średniej wysokości «***■“» « ^J    0* ■« ^

^ krięciu tych drzew określono ich nuą/szośc    wą»

***** ^drw* próbnych sporządzono krzywą imąZMOś* ’    ^    *»•«**■

2* ^{dla k}°tcjnvch stopni pierśnic 7. dalszych oblicze* ocr?vnu "ś ⁴%.68 m (tab. 20). a po przeliczeniu na I ho W*-^{1 m}