niewielka liczebność, zróżnicowanie umiejętności członków, duże zaangażowanie we wspólne działanie, ustalenie konkretnych celów, właściwa struktura zespołu, jednakowe obciążenie pracą, odpowiedzialność wszystkich członków zespołu, odpowiedni system oceniania i nagradzania, kształtowanie umiejętności prac zespołowej, wysoki stopień wzajemnego zaufania.
Tradycyjny- charakterystyczny dla administrowania, nazywany zamkniętym systemem kariery (Francja)- rekrutacja na szczeble najniższe, wymagane konkretne wykształcenie i dyplom, okres przygotowawczy, gwarancja stałego zatrudnienia, ustawowy system wynagrodzeń, określone zasady wzrostu wynagrodzeń. Nowoczesny- który charakteryzuje otwartość, nowoczesny system doboru kadr, zatrudnienie na podstawie kontraktu - rekrutacja na wszystkie szczeble, wymagane konkretne umiejętności, wynagrodzenie indywidualne, wzrost wynagrodzenia zależy od osiąganych wyników) i mieszany- charakterystyczny dla służby cywilnej w Polsce.
Obszary zarządzania zasobami ludzkimi, planowanie zatrudnienia, rekrutacja pracowników, selekcja kadr, ocenianie pracowników, wynagradzanie pracowników, zarządzanie karierą zawodową. Rekrutacja- wewnętrzna (zatrudnienie dotychczasowych pracowników na wakujące stanowiska) i zewnętrzna (zatrudnienie nowych pracowników). Cele oceniania pracowników: o charakterze organizacyjnym (uzyskiwanie informacji do podejmowania decyzji dot. Zatrudnienia pracowników, przemieszczania wewnątrz organizacji, planowania działalności szkoleniowej, planowanie karier zawodowych, przyznawania premii, nagród i innych wyróżnień, nakładania kar) o charakterze psychospołecznym (kształtowanie właściwych postaw i zachowań pracowników przez uzyskiwanie informacji o ich osiągnięciach i niepowodzeniach oraz szansach rozwoju zawodowego). Formy- ocena opisowa, skale ocen, testy, rankingi, portfolio personalne. Oceny ustawiczne, okresowe.
RACJONALNY- zakłada że preferencję osób biorących udział w procesie decyzyjnym są zbieżne i że akceptują one zasady i procedury podejmowania decyzji . Najczęściej osoby te mają dostęp do niepełnych informacji o możliwościach wyboru i ich następstwach, co oznacza, że w rzeczywistości występuje ograniczona racjonalność). ORGANIZACYJNY-zakłada, żw wykorzystywana informacja jest nie pewna, decydenci są ograniczeni w swej racjonalności i poprzestają na znalezieniu pierwszego rozwiązania, które uznają za satysfakcjonujące. POLITYCZNY- zakłada, że nie poszukuję się porozumienia gdyż z góry wiadomo, że z powodu rozbieżnych interesów nie byłoby ono możliwe. Zamiast tego uczestnicy procesu rozpatrują propozycję odnosząc je do własnych celów i wartości. Kryterium wyboru działania jest stopień zgody partnerów na taki właśnie wybór. KOSZA NA ŚMIECI- nazwa nawiązuje do procesu decyzyjnego jako pojemnika do którego wrzuca się różne problemy i różne rozwiązania. Decyzję traktuje się jako przypadkowy produkt szczególnych okoliczności, tj. okazji do podjęcia decyzji przez jej uczestników, którzy maja jej poświęcić mniej lub więcej energii oraz problemów rozpatrywania pod względem ilości energii, którą należy przeznaczyć na jej rozwiązanie.
Ma na celu przełożenie preferencji indywidualnych na działanie kolektywne za pomocą mechanizmów politycznych- głosowanie wg. reguł jednomyślności (każdy musi wyrazić zgodę na proponowane rozwiązanie i każdemu przysługuje prawo sprzeciwu) lub większości (oznacza, że decyzję przyjmuje się zwykłą większością głosów 50% +1. System kwalifikowanej większości- konkretne określenie ponad połowa głosów, np. 2/3).